Tumawa ako ng mapait.
“Nakalimutan mo na ba, Crystal? We're still legally married,” dagdag pa ni Liam na naging dahilan ng pagkibot ng gilid ng labi ko at lumikha ng ngisi.
“Kasal sa papel. Kahit ang sarili mong malupit na bibig ay nagpahayag nito. Baka nakakalimutan mo na rin kung bakit tayo ikinasal? Pinakasalan mo ako dahil kailangan mo ng isang tao. At ako—nangako lang na papakasalan kita kapalit ng malaking halaga ng pera, na talagang kailangan ko.” I blurted fiercely, dahil hindi nalalayo ang titig ko sa kanya. “Pagkatapos ko sa trabaho, binigay mo sa akin ang perang ipinangako mo. Tinulungan mo ako sa pananalapi, ngunit lubos mo akong sinira. Hindi ko alam kung dapat ba akong magpasalamat sa iyo."
Binigyan ako ng malaking halaga kapalit ng kasal namin ni Liam, at hindi ko ipagkakaila na nakatulong ito sa akin sa pananalapi sa pananatili ko sa Denmar
Pinanood ko lang si Liam na naghahanda ng pagkain namin.Kanina pa niya ako tinanong kung ano ang gusto kong kainin, pero wala akong sinabi noon.Nakakapagtaka lang na todo ngiti siya ngayon na parang walang nangyaring sumagot sa aming dalawa kanina sa labas.Nilibot ko ang paningin ko sa lugar na sinabi ni Liam na tutuluyan namin ngayong gabi. Parang maliit at normal na bahay lang. Dalawang kulay lang ang nilalaro ng interior at puro puti at ginto ang mga kasangkapan.I love the ambiance of this place, it feels so much like a home for a simple family."Ito ba ay isang cottage o isang hotel sa islang ito?" Tanong ko kay Liam ng maramdaman kong umangat ang gilid ng labi ko sa isang ngiti.Hindi ko maiwasang mapangiti dahil gusto ko itong aura ng lugar, puti at ginto.&nb
I smiled at him heartily to let him know that he shouldn't worry kasi hindi ko na babanggitin sa kanya yun."Sana makabalik tayo ng maaga bukas dahil maaga tayong babalik sa New Jersey..." hindi ko sinasadyang bulong.Napansin kong dumukot si Liam sa bulsa niya kaya hinintay ko ang nilalabas niya.“Eto, tawagan mo ang mga Dawson. Baka nag-aalala na sila sayo. Kanina ko pa nararamdaman yung vibrations niyan. ” Inabot sa akin ni Liam ang phone ko at nang makita ko ang mga mensaheng nagpalitan ng text sina Noah at Trina dito.Tinawagan ko agad si Noah dahil baka nag-aalala sila sa akin o may nangyaring importante.Pinanood lang ako ni Liam sa ginagawa ko at hindi pa nagsasalita."Hello, Noah?"[“Crystal? Salamat sa Diyos sinagot mo ang iyong telepono. &
"Bakit parang pagod na pagod ka?" Tanong agad ni Noah pagdating ko sa bahay nila. "May ginawa na naman ba sayo si Spencer?"Sinamaan ko siya ng tingin habang hinuhubad ko ang coat ni Liam pati na rin ang bag ko."Bakit mo ako tinititigan?" Tumayo siya sa kinauupuan niya saka ako tinulungang ilagay sa tamang lalagyan ng bag ko."Nasaan si Trina?" Itinanong ko. “Noah, dapat mas mabait ka sa kanya. Ayaw ni Trina na pinipigilan kaya suportahan na lang siya sa lahat ng bagay at tanggapin kung sino siya. ”“Hindi mo kailangang mag-alala Crystal, okay naman tayong lahat. Nasa kwarto ko siya kausap ang kapatid mo. ”Nga pala, aalis kami ngayon papuntang New Jersey. Buti na lang at hindi na kami nag-stay ng isa pang gabi sa isla ni Liam.Kailangan ko
Trina bursted out a sarcastic laugh.“I just thought that maybe there is still a chance for him to change. That maybe she just needs someone who can understand her… ”I shifted my eyes so I couldn't see Trina's unbelievable expression.I couldn’t believe all the decisions I had made. I was also confused, but I wanted to give Liam a chance."Do you love him?"My head swung quickly towards him. "W-What ..?""I said, do you love him?" She lifted her brows with her hands on her waist.I didn’t know what to say to Trina.Do I love Liam?That question has not entered my mind until now.“I don’t know Trina… last night when we were together I felt something special. I mean,
Nakaupo kami ngayon sa eroplano. Katabi ko si Noah na hindi mapakali na nakaupo. Kanina pa niya hinihimas ang palad niya sa hita niya na parang hindi komportable.Kanina nung papunta kami sa airport maraming nakapila. Ito ang unang pagkakataon na nakakita ako ng napakaraming tao sa Denmark dahil, sa katunayan, hindi pa talaga ako nakakapaglibot o nakakagala man lang.Akala ko magpapalipas kami ng gabi sa pila para lang makasakay sa eroplano. Pero nagulat ako ng bigla kaming sinalubong ng mga maskuladong asosasyon ng mga lalaki at lahat sila ay nakasuot ng itim na tuxedo.Parang naging precedent si Noah tapos ako ang naging first lady. Akala mo may concert tour ang mga super stars.Medyo nahiya ako nung pinagtitinginan kami ng mga body guards kung saan may mga eroplano.Nakalimutan ko na hindi lang ordinaryong tao ang kasama ko, dahil may private airplan sila. Kung saan hindi na n
Nakaupo kami ngayon sa eroplano. Katabi ko si Noah na hindi mapakali na nakaupo. Kanina pa niya hinihimas ang palad niya sa hita niya na parang hindi komportable.Kanina nung papunta kami sa airport maraming nakapila. Ito ang unang pagkakataon na nakakita ako ng napakaraming tao sa Denmark dahil, sa katunayan, hindi pa talaga ako nakakapaglibot o nakakagala man lang.Akala ko magpapalipas kami ng gabi sa pila para lang makasakay sa eroplano. Pero nagulat ako ng bigla kaming sinalubong ng mga maskuladong asosasyon ng mga lalaki at lahat sila ay nakasuot ng itim na tuxedo.Parang naging precedent si Noah tapos ako ang naging first lady. Akala mo may concert tour ang mga super stars.Medyo nahiya ako nung pinagtitinginan kami ng mga body guards kung saan may mga eroplano.Nakalimutan ko na hindi lang ordinaryong tao ang kas
“Bakit naman ako ang susundan mo? Hindi ako makapaniwala na ginagawa ko ito. ” nagmamaktol parin ako as I am opening my insta. "Ano ang iyong username?"Kahit na ang tagal na nating magkakilala, hindi sumagi sa isip ko na magkaroon ng komunikasyon online kay Noah. Kahit kay Blade.We can text and call each other kaya hindi ko pa sila nagawang maghanap. At saka, hindi pa ako nakakagamit ng social media mula nang makarating ako sa Denmark.Sa lahat ng nangyayari sa akin, maiisip ko pa bang magbukas ng social media?"Noah, ito na. Noah. ”Napangiwi ako sa pride niya. “Ang daming Noah sa instagram. Pano ka nagpakita nung type ko lang si Noah dito? Sino ka? Noah Centineo? ” Tumawa ako ng malakas para kutyain siya.Si
Nanginginig ang kamay ko habang nakatitig sa message niya sa phone ko.Hindi ko alam kung magre-react na lang ako sa sinabi niya at iiwan siya sa eksena. Para akong nabulag dahil naubusan na ako ng sasabihin.Ano ako? Isang kabataan?Parang yung feeling na nagmessage sayo, yung long crush mo na hindi mo inaasahan. Parang nasuffocate ang puso ko sa lakas ng pintig nito. Parang may natatalo sa loob.Ipinuwesto ko ang mga daliri ko sa keyboard para mag reply sa message niya.[Anong ginagawa mo sa insta? at bakit ngayon ka lang gumawa ng account?]Natigilan ako ng kaunti nang ipapadala ko na sana. Parang ang dami kong sinabi agad at baka mapagkamalan pa niya ako sa sobrang excited na makipag-usap sa kanya.Nagpasya akong tanggalin na lang ang lahat para magsimula ng