Chapter One-hundred sixty

"Okay, eto na ang bola mo anak." Agad akong tumayo pagkatapos kunin ang bola. Sa kabutihang palad, at sa murang edad, alam ng aking anak na babae ang aking kalagayan. Kaya hindi niya ako binitawan, lalo na kapag naglalakad ako. Alam niyang hindi ganoon kabuti ang accuracy ko dahil sa sakit ko kaya naman ay nakahanda siyang protektahan ako.

“Bumalik na tayo.”

“Thank you, mommy...” mahinang sabi ng anak ko kaya tumugon ako habang tinatapik ang ulo niya.

Maglalakad na sana kami pabalik nang may nakita akong pamilyar na pigura, napabuka ang labi ko sa gulat. Halos manigas ang buong katawan ko na parang estatwa sa lamig ng pisngi ko.

“Crystal…”

Narinig ko ulit ang mga salitang iyon sa bibig niya, narinig ko na naman ang boses niya.

Lumapit siya sa amin at naglakad papalapit sa pwesto namin.

Hindi ko alam kung bakit medyo napaatras ako.

Nakita ko sa gilid ng mat