Chapter 16

Pagkatapos naming kumain at dumiretso na kami sa gymnasium.

"Hindi mo pa rin ba itatago 'yang hawak mong bulaklak?" tanong ko kay Osang habang binabagtas namin ang daan patungo sa gym.

"Mamaya na siguro," aniya.

Sa tuwing may nadadaanan kaming estudyante, lagi namin napapansin na nakatingin sila sa amin. Maski kami ay nagtataka, hindi rin namin alam kung bakit e wala naman kaming dumi sa aming mukha. Masyado ba kaming head turner kaya pukulan nila kami ng pansin?

"Napapansin n'yo rim ba 'yung napapansin ko? Lagi tayong pinagtitinginan ng mga estudyanteng nadaraanan natin?" tanong ko sa kanila.

"Hays, baka nagagandahan lang sila sa 'kin kaya gano'n," saad ni Osang.

"Ayan, nagbubuhat ka na naman ng sarili mong bangko," wika ko.

Napaisip din bigla si Gela. "Baka dahil sa hawak na bulaklak ni Osang? Baka alam nilang galing 'yung bulaklak sa event kanina?" aniya.

"Ay, shocks! Nakakahiya nga! Baka iniisip nilang nanuod tayo kanina? Oh em!" saad ko.

Dali-daling itinago ni Osang 'yung bulak