Share

Chapter 1

Chapter 1

Denisse POV

"Den"

"Sisirain ko na 'tong pinto mo pagagawan na lang kita ng bago"

"Ba't antahimik mo"

"You've done baby?"

"Hahatid ka na namin baka mapano ka pa"

Kanina pa sila dyan sa pinto ng kwarto ko. They are not allowed to enter. One rule that I want them to follow is that never enter my room.

"Saglit lang mga kuya matatapos na ako!"sigaw ko lang dahil paniguradong hindi sila titigil kakasalita dun.

Worst case pasukin na naman ang kwarto ko.

Agad na akong lumabas nung natapos ako sa pag-aayos. I'm wearing my uniform. A white blouse with a dark green blazer and the also the dark green miniskirt. Hinayaan kong nakalugay ang buhok kong mahaba at naglagay ng flower clip.

"Sige mga Kuya, una na ko"sabi ko dun sa limang kalalakihan na nakahilera sa labas ng pinto ko. I gave my thumbs up to the one on the left.

Hinarap ko sila at huminga ng malalim, kelangan ko sabihin ang mga paalala ko sa kanila kung hindi disaster na naman ang uuwian ko.

"Kaya ko na ito mga Kuya. First, walang magsisira ng kahit anong gamit, second walang babaeng dadalhin dito, isusumbong ko kayo kay dad and lastly I love you all"tumakbo na ako palabas kahit pa kung anu-ano sinisigaw nila.

Haayy mahirap talaga magpalaki ng mga Kuya. Our Dad is an OFW. I am the only one that still studying in our family. Nilakad ko ang papunta sa school dahil malapit lang naman sa bahay at para makatipid na rin.

Nag-iipon na ako para sa graduation fee at mga kailangan bilhin, ayokong si Dad or sila Kuya pa ang mamroblema nun.

Nakarating naman kaagad ako sa Santa Lucia College, I'm a fourth year college despite of my age. I guess it runs in the blood, it just that my brothers prefer following norms that they didn't accept the acceleration that was once offered to them.

Habang naglalakad ako maraming nakatingin. Maybe because of my uniform. I folded our longsleeve blazer up to my elbow. Bakit ba naman kase longsleeve ang uniform namain, hindi naman ganun kalamig dito. The length of my skirt is in my midtight, mas maikli sa normal na suot ng iba, also mainit kung aabot pa sa tuhod ang palda.

Our relatives often say that I'm the blacksheep. I don't know why or because they caught me drinking and smoking... to be honest that is the first and the last time that I try smoking, it doesn't taste nice anyway.

Oh and I also try gambling and yeah it is addicting, also because I can gain money. I also try kissing any guy as long as my dad or brothers are out of that place. But I am serious on my studies, nakakainis kasi sa bahay na ako na lang ang nag-aaral. I don't like home schooling kaya nung pinayagan na akong mag-aral sa school talaga. I'm living it to the fullest.

I don't have a friend and I think it is because of my age, they think highly of themselves. Also I don't have a boyfriend because I always see anyone that is crying because their boyfriend/girlfriend cheat etcetera etcetera blah blah blah. Not my thing.

Roll eyes to them.

And having a schoolmate boyfriend is a big no, a big N-O for me because?why not, PDA always, yuck.

Dumiretso na ako sa classroom ko na may maingay na paligid... ulit. Malapit na kase ang Basketball League kaya our basketball team is preparing. It also means everyone is exhausting their voice.

"Sana naman wala ng klase, ang ingay ng gym"umupo na ako sa upuan ko na nasa unahang pwesto. I'm still early but something is not right. Wala akong nakita ni isang kaklase na nasa loob ng room that usually may mga bag na nakaupo sa upuan because apparently their owner likes to stroll just to scan the whole school or maybe hunts people, pero ngayon ako lang mag-isa ang nandito.

"WAHHHHHHHH! ANG GALING GALING NYOOOO!"

"AHHHHHH! GO TEAM!"

"AKIN KA NA LANGGGG GILIWWW~!"

I started to read our modules kahit na may gulo na ata sa gym dahil sa mga chireer na sigaw ng sigaw. Hinihiling ko lang sana na uminom sila ng tubig pagkatapos, yung malamig na tubig.

"Hey wala tayong klase"tinignan ko ang nagsalita. Charmaine Alcantara, our Class President. Hindi ko napansin ang pagpasok niya. Tiniklop ko na agad ang libro ko.

"Okay"I started to get my things.

"Walang nagtext sayo, I forwarded the message to our Secretary"she said and realization dawned on me.

"Nagtakha ka pa"I said with a tone that says dapat alam na niya.

Didn't she notice that our classmates doesn't like me.

"Buti na lang pala pumunta ako dito"

"Yeah, thanks. I'll go ahead"lumabas na ako ng classroom. Her kindness is gross.

Hindi ko sinama ang libro namin sa loob ng bag at hinayaan ko itong nasa kamay ko. Kailangan kong magbasa.

I keep reading our module while walking and I totally tune off the surroundings.

Halfway through the gate, I felt a bump on my shoulder at nahulog ang librong hawak ko.

"Sorry"agad ko nang dinampot ang libro at umalis. Baka ako lang ang mapasama. I already apologize and no harm was done.

Lumabas na ako ng school dahil panigurado namang wala nang klase ang magaganap. I go to the nearby street vendors.

I am hungry.

"Kuya yun uli"kumuha ako ng pera sa bag ko at inabot kay Manong, my most fav seller here.

"Ang aga mo ata Den"sabi niya habang nagpapatuloy sa pagluluto ng fishball at kikiam.

"Hehe wala daw pong klase eh nakalimutan ko pa magdala ng damit"nilapag ko ang bag ko sa tabi ni Manong Kito. Inayos ko ang pagkakatupi ng long sleeve ko at sinigurado ang pag kakaayos nito.

Si Mang Kito ay matagal nang nagtitinda dito at mabenta talaga ang mga tinda niyang fishball, kikiam, squid ball tas kumpleto pa siya ng tinda.

Nakasundo ko na siya dahil sa araw araw na pagpunta at pagbili ko dito.

"Umuwi ka na lang sa inyo"napangiwi ako.

"Ayoko po paniguradong nandoon pa sila Kuya"

"O anung gagawin mo ngayon?"gumuhit ang ngiti sa labi ko.

"Tutulungan ka pong magtinda"

"Itong bata na 'to talaga paniguradong ubos na naman tinda ko nere hahahaha"nangiti ako sa tinuran niya.

Syempre ako magtitinda eh. I thought.

"Kailangan nyo pong maaga makauwi diba po ngayon ang anniversary nyo ng asawa nyo. Sana all po"

"Sige na nga basta tandaan mo lagi ang paalala ko sayo"

"Opo ang huwag basta basta pupulot ng kung anu ano. Noted po"I answered not minding it a thought, ang gulo naman kasi ng payo niya. Tinuloy na lang namin ang pagluluto at pagtitinda.

Cury's POV

"Tapos na practice Cap"lumapit si Leb sa akin, sinasalubong ako at sumabay maglakad papunta sa bench. Kababalik ko lang galing sa office ni coach at sinabihan niya ako ng mga gagawin namin ngayong practice, lalo na't malapit na ang League kailangan naming manalo.

He is Leb Sebastian, also a basketball player. 

"Nakapili ka na ba Cap?"tanong naman ni Cob habang nagdidribol ng bola at nasa gitna ng court.

Siya naman si Cobbi Trinidad. The two of them are my buddy since childhood that's why they really know me.

"No. Hindi ako umuulit at ayoko ng may sabit"inayos ko na ang mga gamit ko. We've done for today. Kailangan rin naman namin ng pahinga. Puspusan na ang practice, lalo pa yung bagong training menu na binigay ni Coach dahil malapit na ang laban. Nakakahiya naman kung huling pagiging captain ko hindi pa mananalo. And I am aiming to be the MVP again.

"Tara na"aya ko sa iba pang player. Kaagad tumabi sa akin sila Leb at Cob, ang pinaka-kasundo ko. Nung nakalabas na lahat sinirado ko na ang pinto ng gym. Rules of coach, I will be the last one to be left in the gym and also the one who comes first.

"Himala at wala kang pinagpapansin sa mga naghuhumiyaw mong fansss"natatawang ani ni Leb, may diin pa sa s nung sinabi ang salitang fans habang nakatingin sa likuran namin. Panigurado may nakasunod na naman. Nasanay na lang akong hindi sila pansinin.

Malinaw naman sa kanila na isang beses lang iyon, ba't ang kukulit nila.

"Dude magiging malungkot ba ang gabi mo mamaya"tapik sa akin ni Cob. Suot namin ang jersey ng basketball team at bitbit ang bag. Papasok pa rin kami ng klase pero pagdating ng 3rd period pwede na kaming i-excuse.

"Ofcourse not, may lakad kase ako mamaya"bumaling na ako kay Cob. Nakita kong nakangiwi na siya at pasimpleng nakatingin sa likod namin.

Mukhang nabibingi na siya sa ingay nila.

"Ma... ni... wa... la. Ikaw pa hahahaha"he said while eyeing me like I'm gonna do something suspicious.

"Loko wag mo ko itulad sayo hahaha"I palmed his face. Masyadong patawa but kinda true.

But... I need to be careful again. Uuwi na si Mom kailangan ko na namang maglinis ng condo at ayusin ang mga gamit dun. Ang dami ko na namang gagawin. Kailangan ko nang planuhin kung paano ko aayusin at kailan ko aayusin. I don't want to be late.

Lumilipad na ang isip ko at hindi napansin ang tao sa harapan ko.

Napaatras ako dahil sa bumunggo sa akin.

"Sorry"sabi lang nung babae, yumuko at pinulot ang libro niya pagkatapos diretso alis na. I don't clearly see her face because her long hair falls, enough to hide her face.

So, ganun na lang yun?

Wow, what the!.

Nakahinto na ako kung saan man ako nabunggo. Hindi ko namalayan ang nakaabot na sa akin sila Leb at Cob.

"Ayos ka lang dude"nakangising sabi ni Cob.

I don't think it's time to grin.

"Sino yun?"nakatingin pa rin ako sa dinaanan ng babae. She's new to me. Lahat ng babae sa Santa Lucia College ay kilala ko. Hindi man sa pangalan pero sa mukha but her... I don't know her.

"Ahh, si Denisse"nanliliit ang matang ibinigay ko kay Leb. He knows her. How come?. And maybe my face says it all.

"Dude, di mo kilala si Denisse, really?" namamanghang sabi ni Cob. I nodded because that's the truth. Anung gagawin ko sa di ko siya kilala?.

"Sino ba kasi yung Denisse na yun?"nagagalit kong sabi na tinawanan lang ng dalawa. Denisse. I haven't heard her name somewhere.

"Alamin mo, agawin mo pa sa akin crush ko yun hahahaha"

"Oy Cob crush ko rin yun, pamatay eh hahaha"

What?

"Mapapasa-akin din yun"nakangiting sabi ko sa dalawa na tinawanan na naman nila. Nagsisimula na akong mainis. Bakit naman nila ko tinatawanan, is that girl hard to get?.

"Goodluck brad hahahaha matibay yun"tawang tawang sabi ni Cob.

"Patay ka sa mga kuya nun hahaha"nagbabanta namang sabi ni Leb.

I don't care mapapasa akin din siya. Denisse huh. You will kneel down to me... pleasuring me.

---

Comtwin

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status