CHAPTER SEVENTEEN

"Actually, pangalawang agenda ko ang pagpunta rito sa bahay. Total matino ka namang kausap ay aaminin kong kinausap ako ng Mommy at Daddy mo tungkol diyan sa problema mo. Huwag kang magtaka kung paano nila nalaman dahil ako mismo ang nagsabi. Bilang magulang mo ay nag-aalala silang lahat sa iyo. At ito na nga, nangyari na ang kinatatakutan nila," pahayag ni Lewis sa pamangkin na nakatitig sa kawalan.

No, it's not kawalan dahil sa direksyon ay nakatitig ito sa daan papuntang mansion ng mga Gonzalez. Ngunit nauunawaan nila ito dahil kahit kalaguyo man sa imahe ng mga tao ang naging relasyon nito sa among babae ay tao pa rin itong nagmamahal.

"Alam ko, Lewis. Alam kong hindi mo ako ilaglag sa mga magulang ko kung ikabubuti ko at mas alam ko kung kailan mo ako ipagkanulo sa mga magulang ko. Subalit huwag kang mag-alala, kayong dalawa ni Enrico, dahil hindi naman ako magagalit sa inyong dalawa. Sabi n'yo nga ay magkakadugo tayong lahat at walang ibang magmamalasakit kundi tayo-tayo rin," t