Share

KABANATA 4

Penulis: Maxxie
last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-11 20:52:33

makalipas ang mahigit isang oras na pag kukwentuhan nila Dylan at Diego,

bigla naman napatingin si Diego sa kanyang relo. "Oh? mag isang oras na rin pala tayo dito sa coffee shop." saad ni Diego sa kaharap na lalaki.

"Tapos na kaya ang housekeeper ninyo doon?" dagdag pa nito.

nagkibit balikat lang ito sakanya dahil sa tingin niya ay hindi pa, sa dami ba naman ng kalat doon. tatlong araw siyang hindi pumunta sa unit niya at di nya namalayan na madami palang kalat doon.

"Ngayon, umamin ka nga sakin? sino ang babeng dinala mo sa unit mo?" usisa ni Diego kay Dylan.

dahil nakita niya ang dugo sa kama nito, kanina pa niya gustong usisain iyon sa kaibigan ngunit kumukuha lang ito ng tsempo.

"It's none of your business." saad ni Dylan, bahagya naman napangisi si Diego dahil alam nito na hindi ito nag dadala ng babae sa kanyang unit.

"seryosohan na ba iyan? mukhang tinamaan ang akin kaibigan ah.." pang aasar nito sa kaniyang kaibigan na ngayon ay mukhang naiinis na.

"Shut up! ketchup lang iyon natapon doon, That's it."

pag tanggi naman nito sa akusa saknya ng lalaking kaharap.

"Ketchup? Bro, alam mong alam ko ang itsura ng ganon hahaha wag kana mag kaila pa."

pang loloko niya sa kanyang kaibigan, hindi na lang sumagot si Dylan dahil alam niyang hindi siya mananalo at alam niyang alam ni Diego na nag sisinungaling lang siya.

"By the way, Sino yung housekeeper na iyon sa iyong silid?"

tanong ni Diego na ikinataas naman ng kilay ni Dylan, alam niyang interesado ito sa mga babae pero hindi niya akalain na pati ba naman empleyado niya ang tipo nito.

"At bakit mo naman natanong?" pag uusisa nito sa kaibigan.

kanina kasi ay hindi niya narinig ang sasabihin nang babae dahil parang kabute ang kaibigan na bigla nalang sumulpot.

"She's pretty, and mukha siyang mabait." pag amin niya dahil ayun naman talaga ang nakikita niya sa babae. "and parang familiar ang itsura niya, I think I saw her somewhere but I don't really remember when and where."

saad ni Diego habang bahagyang hinawakan ang baba niya na tila inaalala kung saan ba niya ito nakita.

"baka she's one of your girl." sagot ni Dylan pero alam niya sa sarili na impusible iyon dahil siya ang nakauna sa babae.

"No, bro. hindi ganon yun." tila hindi talaga pumapasok sa isip ni Diego kung saan niya nakita ito.

"baka nakasalubong mo lang dito sa Hotel, hello she's working at me. napunta ka dito kaya malamang nakikita mo siya dito." saad ni Dylan.

napatango nalang si Diego dahil naisip niya na baka ayun nga ang dahilan kung bakit niya naalala ang babae.

makalipas ang dalawang oras ay nag paalam na si Diego sa kaibigan. "Dylan I have to go. I have something to do pa." tumango lang si Dylan bilang pag sang-ayon at tsaka tumayo.

sabay silang nag lakad palabas ng coffee shop at nag paalam sa isa't isa nang makalabas sila ng coffee shop.

tinungo ni Diego ang parking lot at si Dylan naman ay tumungo na sa entrance ng Goldenrod Hotel.

******

kakatapos lang ni Lenie mag linis ng silid halos dalawang oras siyang nag linis doon. pawis na pawis ito ng itabi ang vacuum na ginamit. nahihilo na ito sa sobrang kapaguran at gawa na rin ng sama ng kanyang pakiramdam.

papalabas na ito ng silid ng biglang makaramdam ng sakit ng ulo, nag dilim ang paningin nito at unti unting bumagsak sa sahig at nawalan ng malay.

nag aantay ng elevator si Dylan paakyat sa 16th floor. nang bumukas ito ay agad siyang pumasok at isinara ito, hindi niya alintana kung may ibang mga tao pa sa labas dahil alam ng mga ito na kapag siya ang nakasakay ay hindi sila pweding sumabay.

nang tumunog ang elevator senyales na nasa 16th floor na siya.

agad naman itong lumabas at nag tungo sa room 303.nang akmang papasok na siya ay hindi niya mabuksan ang pinto, nag taka siya. hindi naman ito naka lock pero hindi niya maitulak ang pinto.

bahagya siyang sumilip dahil may kaunting awang ito, nanlaki ang mga mata niya nang makita ang babaeng nakahiga sa lapag at walang malay.

marahan niyang itinulak ang pinto at pilit pinag kasya ang sarili sa pintuan, ng makapasok siya sa silid ay agad niyang nilapitan ito.

"Hey, miss? miss?" pag alog niya dito ngunit hindi ito nagalaw.

hinawakan niya ito sa noon, dun nya nakita na ang init nito. nasapo niya ang kaniyang ulo nang maalala na masama ang pakiramdam nito at hindi siya naniwala duon.

agad niyang binuhat ang babae at maingat na inilapag sa kama niya.

"bakit hindi mo sinabi na masama ang pakiramdam mo?" sabi niya dito ngunit mariin siyang napapikit dahil naalala niya na pinilit lang niya itong pumasok kahit masama ang pakiramdam.

"Sorry, ayoko kasi makita ng iba na may dugo ang kama. kaya ikaw ang napili kong mag linis dahil ikaw naman ang nakatalik ko ng gabing iyon.."

hindi alam ng lalaki na unti-unti na itong nag kakamalay dahil sa malayo siya naka tingin. "a-ano? ito pa yung gabing pinag samantalahan mo ako?" hindi makapaniwalang sabi ni Lenie dahil ang buong akala niya ay sa ibang babae na un at akala niya ay mahilig ito sa babaeng virgin pa.

"Gising kana pala... oo, wala naman akong dinadalang babae dito--- at anong sinabi mo pinag samantalahan kita? Baka ako ang pinag samantalahan mo."

taas noong sabi ng lalaki sakanya.

'ibang klase ako pa ang nanamantala sakanya' sabi niya sa kanyang isipan.

"tapos ko na ito linisin aalis na ako," tumayo ito ngunit nanakit din ang mga ulo. dahil mataas ang lagnat nito.

"magpalipas ka muna dyan at mag pahinga. wag kang mag alala wala ka nang ibang lilinisin okay na iyan makakauwi ka na din maya-maya."

saad ng lalaki. "aalis din ako at uuwi na saamin dahil hindi naman talaga ako dito natutulog palagi, nagawi lang ako dito kapag lasing dahil ayokong makita ng Papa ko." sabi niya sa babae.

natahimik ang babae, napaisip ito kung anong mangyayari sakanila sa loob ng silid. agad niyang tinakpan ang katawan at agad na pumasok sa isip na baka galawin siya nito muli.

"Anong inaarte arte mo diyan, wala akong gagawin sayo. lasing ako ng gabing iyon wala akong intensyo na masama sayo." malamig at walang pakialam na sabi ng lalaki agad naman binaba ni Lenie ang kanyang mga braso nang marinig iyon.

sabagay, hindi siya kalevel nito. baka isang pagkakamali nga ang nangyari sakanila at wala lang itong choise ng gabing iyon dahil siya lang ang babae na nandoon ng gabing iyon. sa estado nito at sa estado niya ay impusibleng magka interes sakanya ang lalaki.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 68

    PINILIT ni Lenie na mag mukhang maayos kahit pa namumugto na ang mga mata, Hindi niya kayang manatili sa bahay ng kaniyang ama. Parang hindi siya makahinga sa loob ng bahay na iyon. Narinig niya ang busina mula sa labas ng kanilang bahay, Alam niyang si King na iyon. lumabas siya agad at walang sabi sabing pumasok sa sasakyan ng lalaki. Napansin ni King ang mugtong mga mata ni Lenie, Nag tataka siya, kanina lang ay masaya ito ngayon Nakita niyang galing sa pag iyak ang babae. "May nangyare ba?" nag aalalang tanong ni King sa babae, Hindi siya sinagot ni Lenie sa halip ay tipid itong ngumiti sa kaniya. "Happy birthday, Kingkong." bati ni Lenie sa kaniya, Kahit alam niyang may mabigat ma problema ito, hindi na lang niya pinilit na mag kwento ang babae, nirerespeto niya ang desisyon nito. Malumanay na pinaandar ni King ang kaniyang sasakyan, Tahimik lang ang byahe nila. hanggang sa makarating sila sa Mansyon nito, Nanatiling tahimik si Lenie. Bumaba sila ng sasakyan, Pin

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 67

    NAKA tingin lang si Lenie kay Dylan, Pinag iisipang maigi kung dapat paba niyang malaman ang buong katotohanan o hayaan nalang iyon at ibaon sa limot. Malalim na bumuntong hininga si Lenie, Kailangan niyan harapin iyon, kung hindi niya aalamin. parang tinanggalan niya ang kaniyang sarili na malaman ang buong katotohanan, kung bakit lubos siyang nawasak. "Makikinig ako," Matapang na saad ni Lenie. ngumiti si Dylan, at nag simulang ikwento ang nangyare kanina. ----- "Dylan, maawa ka b-buntis ako," Pakiusap ni Maxine sa sobrang takot dahil sa labis na bilis nang takbo ng kotse. Hindi siya pinakinggan ni Dylan, Tila wala na itong takot sa kamatayan, wala nang saysay ang buhay niya dahil wala na sa kaniya ang babaeng pinaka mamahal niya. Nakita ni Maxine ang pag tulo ng

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 66

    BLANGKO ang isipan ni Dylan ng tinungo ang bahay ng nga Sandoval, Lugmok ang ang itsura at puno ng pag sisisi ang mga mata. Nakatayo lang siya sa labas ng malaking gate ng mga Sandoval, Hindi niya alam kung paano at kung saan kukuha ng lakas ng loob para makausap si Lenie. Nangungilila na siya sa babae, Gusto niyang makausap manlang ito. Alam niyan hindi na niya pwedeng ipilit ang sarili sa babae dahil isa na siyang marumi at hindi karapat dapat dito. Tanggap na niya iyon sa kaniyan loob, sadyang hindi lang niya mapigilan na hindi mangulila sa dating asawa. Malalim na huminga si Dylan at malakas na napabuntong hininga, Buong loob niyang nilakasan ang kaniyang dibdib upang humugod ng lakas, Dahan dahan niyang pinindot ang Doorbell na nasa labas ng gate. Ilang sandali pa'y may narinig siyang yabag ng paa, "Sino yan--" natigilan si Lenie ng pag bukas niya ng gate ay tumambad sa kaniya si Dylan. Nagulat siya sa itsura nito, malaki ang eyebags na halatang hindi nakakatulog

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 65

    ALIGAGA si Dylan, nasa health center sila. Kasama niya si Maxine do'n dahil may kakaiba siyang nararamdaman sa kaniyang maselang parte ng katawan. Hindi siya mapakali dahil hindi naman niya iyon nararamdaman noon.Minabuti niyang mag patingin kasama si Maxine dahil masama ang kaniyang kutob dito.Lumapit ang doktor sa kanila dala ang resulta ng HIV test nni Maxine, "Doc, Ano pong resulta?" tanong kaagad ni Dylan."Ms. Smith, I want to discuss your test results with you," panimula ng doktor, hindi sila umimik, tila inaantay ang susunod na sasabihin ng doktor."unfortunately, your HIv test came back positive, which means that you have contracted the human immunodeficiency virus." dagdag pa ng Doktor sa kanila.Labis ang pagka bigla sa mukha ni Dylan, tama ang kaniyang hinala. Nahawa nga siya ng HIV sa babae... napatingin siya kay Maxine na parang nandidiri siya dito."Umamin ka sakin, Sino pa ang nakatalik mo bukod sa'akin? SU

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 64

    INILAPAG ni Lenie ang Urn ni Amanda sa isang kwarto kung saan ipinaayos ni Ramon para sa labi ni Amanda, masaya si Lenie ng makuha ng mga kaibigan ang gamit niya. Lumabas siya at pinuntahan ang mga ito sa garden nila, agad naman siyang sinalubong ni King na may mga ngiti sa labi at pumunta sa kaniyang likuran upang itulak ang kaniyang wheelchair. "Ano ba yan Len, bilisan mo ang pag galing at mag paganda ka ng bongga, hayaan mong mamatay sa pag sisisi si Dylan dahil niloko ka niya," bungad ni Raiza sa kaniyang kaibigan, napangiti lang si Lenie sa sinabi ng kaibigan. "Hindi na niya kailangan maging maganda, maganda naman na siya," papuri ni King sa babae na dahilan ng pag pula ng pisngi nito. "Huwag na natin siya pag usapan," saad ni Lenie, ayaw na niyang marinig ang tungkol sa lalaki, gusto niyang makalimot sa sakit na ibinigay nito sa kaniya lalo pa't nawalan siya ng anak ng dahil sa ginawa nito sa kaniya. "T

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 63

    "Anong pinag sasabi mo diyan, Ahas ka!" galit na saad ni Raiza kay Maxine, agad naman siyang hinawakan ni DIego sa braso nang akmang susugurin nito ang babae. "Enough, Hon. Let her explain," saad ni Diego, napatingin sa kaniya ang nobya na hindi makapaniwala sa tinuran ng nobyo. "Siguraduhin mo lang na maganda ang sasabihin mo," ani Raiza at walang sabi-sabing pumasok na sa loob ng bahay nila Dylan. Dumaretso sila sa Living room ng bahay, umupo silang tatlo at naiwang nakatayo si Maxine. Biglang dumating si Dylan do'n. "A-anong ginagawa nyo dito?" tanong niya nang makita ang tatlo sa kaniyang bahay. "Hindi ba't dapat kami ang mag tanong niyan? anong ginagawa ng babaeng yan dito?" taas kilay na turan ni Raiza, halata ang mataray nitong itsura dahil sa nakita. "M-may kailangan kayong malaman," ani Dylan maluman

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 62

    "Wala ka bang gagawin?" tanong ni Lenie sa naiwang lalaki sa kaniyang silid. Tumingin ito sa kaniya habang nag babalat ng mansanas, "Wala, natapos ko naman na ang session ng lola mo," kaswal na saad nito sa kaniya. Inabot ni King ang hiniwang mansanas kay Lenie, "Salamat," ani Lenie sa lalaki, tumabi naman ito sa kaniya at umupo sa upuan sa gilid ng kaniyang kama. "Salamat sa pag dala mo dito kay Lola, ha?" saad ni Lenie sa lalaki, ngumiti si King sa kaniya. "Alam kong gusto ka niyang makita, at ganon ka din." turan ni King sa babae. Bumalot ang katahimikan sa buong silid, Pinag masdan ni King ang itsuran ni Lenie, tahimik lang ito pero alam niyang mabigat ang dinadalang problema sa dibdib ng babae. "Pwede kang mag sabi sakin ng nararamdaman mo," Basag ni King sa katahimikan ng silid, Napatingin si Lenie sa kaniya at tipid na ngumiti. "A-ano namang sasabihin ko sayo?" tanong ni Lenie sa lalaki, natawa naman si King sa tanong ng babae sa kaniya kaya mas pinili nalang niyang tu

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 61

    NAKITA ni Lenie ang tuluyang pag labas ni Dylan sa kaniyang silid, do'n niya naibuhos ang labis na hinagpis at sakit na kanina pa niya pinipigilan dahil ayaw niyang makita ni Dylan na sobra siyang nasasaktan, ayaw niyang bigyan ito ng kahit kaunting pag-asa na maaayos pa ang unos sa pagitan nilang dalawa, hanggang dito na lang para sa kaniya ang istorya nilang mag asawa. Pinunasan ni Lenie luha sa kaniyang mukha, inayod niya ang tindig ng kanyang balikat. "Kakayanin ko, kailangan kong kayanin" aniya sa kaniyang sarili, hindi madali para sa kaniya ang naging desisyon nya pero kailangan niyang gawin iyon. Kung tunay ang pag-mamahal sakaniya ni Dylan, hindi nito gagawin ang bagay na labis na makakadurog sa kaniya. Mahal siya ni Dylan pero hindi ganon ka puro ang pag mamahal na iyon kaya nagawa siyang pag taksilan ng asawa, Sapat na para kay Lenie na mag desisyon ng hiwalayan lalo pa't wala na ang nag iissng dahilan kung

  • THE CEO'S WIFE   KABANATA 60

    PINAKALMA ni Ramon si Lenie dahil masama para sa anak ang umiyak ng sobra at mastress, "anong gusto mong gawin ko, Anak. sabihin mo at gagawin ko." malumanay na saad ni Ramon habang hinahaplos ang buhok ng anak. Nag isip si Lenie, sobrang sakit ng idinulot sa kaniya ni Dylan, Hindi na niya kaya pang makasama o makita manlang ang lalaki, ang buong akala niya'y mahal siyang totoo nito, ngunit nag kamali siya. KAya lang ito nang ibang lalaki, manloloko. Tumingin si Lenie sa kaniyang ama, "A-ayoko na pong... maging asawa ni D-dylan," ani Lenie basag ang mga tinig nito dahil sa matinding pag iyak. "Gusto mo ba ng divorce?" tanong ni Ramon sa anak. Tumango naman si Lenie sa kaniyang ama. "Wala nang say-say ang kasal namin, wala na din naman ang anak ko. Nandidiri ako sa kaniya... Hindi ko na siya gustong makita," ani Lenie kasabay ang pag tulo muli ng luha sa kaniyang mga mata. may pighati sa mga mata nito, halo

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status