KABANATA 6

nagising si Lenie ng alas otso na ng umaga dahil hindi mawala sa kaniyang isipan ang sinabi ni Amanda sakanya ng gabing iyon. iniisip niya kung paano haharapin ang sinasabi ng kaninyang ina na mapapangasawa nito.

"aaaahhh..." sabunot niya sa sarili dahil hindi naman talaga siya nagising dahil hindi naman talaga siya nakatulog ng maayos.

bumangon na si Lenie upang mag asikaso papasok sa trabaho.

pumasok ito sa cr at naligo. Nang matapos siyang maligo ay agad na lumabas ng kaniyang silid. Nakita niya si Amanda sa kusina na nag hahain ng pagkain nila.

"ma," tawag niya kay Amanda. agad namang napalingon ang matandang babae at ngiting-ngiti ng makita siya.

"anak, Halika na at kumain kana malilate ka na sa trabaho," saad ni Amanda sa anak.

agad namang lumapit si Lenie at naupo, nag iipon ito ng lakas ng loob upang sabihin ang gusto niyang sabihin kay Amanda.

Nang makaipon ng sapat na lakas ay nag salita na ito. "Ma..." Tumingin sakanya si Amanda at inaantay ang sunod nitong sasabihin. "P-pwede bang hindi na lang ako magpa kasal?" naibaba ni Amanda ang Kutsarang hawak niya ng marinig iyon.

"a-ano? h-hindi ka na magpapa-kasal--" tila nawawalan ito ng hininga habang nag sasalita at parang inaatake sa puso kungt titignan ito.

Agad naman na nataranta ang babae nang makita niya ang ina niyang nahihirapan huminga. inabutan niya ito ng tubig ngunit hindi parin umaayos ang lagay nito. "Sige na mag papakasal na ako!" Tila gamot ang sinabi ni Lenie na iyon kay Amanda at mabilis na umayos ang pag hinga nito.

Doon lang napagtanto ni Lenie na nag iinarte lang si Amanda ng sabihin niyang hindi na siya mag-papakasal. napatingin nalang si Lenie kay Amanda at umiiling-iling na inubos ang pagkain.

Nang matapos si Lenie sa pagkain ay nag paalam na ito mauna na at papasok sa trabaho

"Ma, alis na po ako." paalam nya atsaka lumapit kay Amanda at hinalikan ito sa noo.

Sa kabilang banda si Dylan at ang kanyang ama na si Marco ay kumakain ng agahan.

"So, kelan ko makikilala ang nobya mo?" nabulunan si Dylan nang sabihin iyon ng ama. agad naman niyang kinuha ang tubig at ininom ito.

Napatingin siya kay Marco na nag aantay sa sasabihin ng kaniyang anak, dahil gusto niya maka sigurado na may nobya ito. "Sunday, I will bring her here." saad ni Dylan sa ama.

bahagyang napangiti si Marco sa sinabi ni Dylan. kung totoo ngang may Nobya na ang kaniyang anak ay hindi na niya itutuloy ang kasal na sinasabi nito. at Mag bibigay nalamang ng tulong sa Mag-inang pinangakuan.

"Alright. I'll clear my schedule on Sunday. I want to meet that Girl." masayang sabi ni Marco.

hindi na tinapos ni Dylan ang pagkain dahil nawalan na siya ng gana, tumayo ito at nag paalam na sa kaniyang ama.

"I have to go dad." paalam niya. tumango lamang si Marco bilang pag tugon.

napaisip si Dylan kung sino ang kaniyang ihaharap na Nobya sa kaniyang ama gayon' wala naman talaga siyang nobya.

nakasakay na siya ng kanyang sasakyan at patungo sa kanilang kumpanya ang Marco's Legacy. siya ang CEO ng kumpanyang iyon ang ama naman niyang si Marco ang Chairman ng naturang kumpanya.

Nang makarating sa parking lot ay agad siyang bumaba at nag tungo sa kaniyang opisina.

malalim parin ang kaniyang iniisip ng sandaling iyon, nakaupo siya sa kaniyang upuan sa opisina at patuloy na iniisip ang problema na kanina nag lalaro sa kaniyang isipan.

Pumasok sa opisina niya ang kanyang Secretary. "Mr. hyun may mga ilan po kayong kailangan pirmahan." sabay abot nito ng Itim na folder, agad naman pinirmahan ni Dylan ang Folder na iyon at ibinalik sa secretary niya. "Thank you, Mr. Hyun." tumango lang ito bulang sagot sa kaniyang secretary atsaka siya iniwan nila.

habang nag iisip ay biglang pumasok sa kaniyang isipan si Lenie ang housekeeper ng kanilang Hotel. "Tama! pag papanggapin ko nalang si Lenie." sabi niya sa sarili at akmang aalis na ng mapag tanto niyang baka hindi ito pumayag dahil sa nangyari sakanila apat na araw na ang nakararaan.

"kaso baka hindi sya--- dibale na kukumbinsihin ko nalang siya." saad niya atsaka kinuha ang Suit niya at umalis.

*****

Nasa Goldenrod Hotel na si Lenie mag alas onse na ng tanghali ng matapos siya mag linis ng silid sa ika-14th floor lahat ng room doon ay siya ang nag linis. sa isang palapag ay mayroon sampung silid at nagawa niyang tapusin ito ng kalahating araw lamang.

Naupo si Lenie sa waiting area ng may lumapit sakaniya, tiningala niya ito at natulala sa gwapo at makisig na lalaki na ito.

Nginitian naman siya ng lalaki. "Hi miss. ano nga ulit ang iyong pangalan?" nag taka naman si Lenie dahil nag pakilanlanan na sila pero ang bilis niya nakalimutan ang ngalan niya. pumasok sa isip niya na baka sa dami ng babae nito ay hindi na niya maalala ang mga pangalan ng mga ito.

"Lenie, kakakilala lang natin kahapon sir." sabi ni Lenie tsaka iniwas ang tingin kay Diego.

"sorry hindi ko kasi narinig dahil dumating si Dylan." saad ng lalaki sa babae. nginitian lang siya ng babae bilang pag sagot.

"Pwede ka ba maaya mag coffee? my treat "

saad ni Diego kay Lenie. sandaling natigilan si Lenie at sumagod rin agad.

"Sir, pasensya na on duty po ako." sagot niya, pero ang totoo ay ayaw niyang makasama ito dahil kung ganon lang kadali nito nakalimutan ang pangalan niya at malanang din ang mga pangako nito ay makakalimutan rin.

Nalungkot naman ang ekspresyon sa mukha ni Diego. "wag ka mag alala hindi ako masama wala akong gagawin masama sayo. " saad ng lalaki kay Lenie. "Kahit gustuhin ko po Sir, hindi po talaga maaari.." napayuko siya kasi hindi tslaga siya maaring mag break time agad dahil hindi pa niya oras iyon.

"Hindi ko pa po Break time" dagdag pa nito. agad naman nag liwanag ang mukha ng lalaki sa narinig. "Osige, after mo mag break time, ha?" saad ni Diego.

"Sige po sir. basta Hindi po ngayon," sabi ni Lenie lm napangiti naman ang lalaki sa sinabi na iyon ni Lenie.

"una na ako, balikan kita bago ka mag out" paalam ni Diego at saka umalis na. hindi niya maisip bakit sya inaya ng Kaibigan ng kanilang boss. napaisip siya na baka patibong lang iyon kaya agad niyang sinabi kay Raiza ang naiisip niyang plano para sa sarili.

"Inaya ako ni Mr. Castro mag kape, sama ka?" ani Lenie sa kaibigan. kinwento niya dito ang nangyari, kaya pinipilit niya itong sumama sa kanila mamaya sa coffee shop..