Chapter 23: Celebration

Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa makarating ako muli sa bulwagan ng palasyo. Kinalma ko muna ang sarili bago tuluyan pumasok sa loob. Kailangan kong makalayo sa gano’n sitwasyon. Ano sa tingin niya ang inisip niya? Na gano’n ako kadaling makuha? Na kaya niya akong bilhin? Oo kailangan ko nang trabaho at kumita sa sarili kong sikap. Pero hindi ko kayang ipagbili ang sarili kong dignidad. Pero bakit ganito ang nararamdaman ko? Bakit gusto kong manatili sa tabi niya? Bakit ganito kabilis ang tibok ng puso ko? Naguguluhan na ‘ko. Tch.   

“Liah?” napatalon ang puso ko nang marinig ko boses niya. Hindi ako lumingon ayokong makita ang mukha niya. Hinawakan ko ang manggas ng aking gown pataas nang kunti at naglakad sa gitna ng bulwagan.

“Listen everyone!” napahinto ako nang bigla siyang nagsalita nang malakas. Lahat ng tao sa bulwagan ay napatingin sa kanya. Lahat huminto at binigay sa k