ADRIAN’s POV
I woke up early to prepare our breakfast, nakaugalian ko na rin ang pagluluto sa umaga. As I have said before, I am a man of my words kaya kahit medyo nangangapa ay pinipilit ko parin. May mga pagkakataon pa nga na nag uunahan kami ni Aaliyah sa pagluluto. After a few minutes, she went down and kissed me on the cheeks. Ganon naman kami palagi, it is our normal way of greeting each other. We ate in silence and after that, we prepared ourselves for school. While on our way, napansin kong tahimik lang si Aaliyah. Hindi ko alam kung bakit pero kinabahan ako.
“Hey. What’s wrong? Kanina ka pa tahimik.” Nag aalalang tanong ko.
SKYLER’s POV It’s a new day for me. Ang sarap sa pakiramdam na nagawa ko ang bagay na ni minsan hindi ko akalaing magagawa ko. I confessed my feelings to Aaliyah and damn, it feels so right. At last masasabi ko na, wala akong pagsisisihan. After that surprising confession yesterday, I saw her with Adrian and honestly, it kinda hurts. I imagined confessing my feeling to the Girl I love and after that, she’ll say “Yes, I will be your Girlfriend” but that didn’t happen. But it’s okay. I know my limits and I respect the fact that she’s already engaged. I skipped classes yesterday, gusto ko lang mapag isa. I never got
ADRIAN’s POV I’ve been thinking about this for a few weeks now. I need to talk to Abby and end things with her. After that surprised confession of Skyler to Aali, and seeing how she smile that time makes me crazy. I can’t afford to lose her, hindi pwede at hindi ko kaya. I want to keep her. She’s mine. Only Mine. And I don’t need to sort things out, one thing is for sure, I’m in love with Aaliyah. Magkakaganito ba naman ako kung hindi? I want her in my life forever. Para akong tang*ng nakatitig sa cellphone ko at malalim na nag iisip kung paano ko sisimulan ang pakikipag usap kay Abby. Ever since dumating sa buhay ko si Aaliyah ay bihira ko na talagan
ADRIAN’s POV Simula kahapon ay hindi na talaga ako mapakali. Matapos naming mag usap ni Abby ay hindi ko maiwasang mag isip ng mag isip. Kinabahan ako para sa sarili ko at para kay Aaliyah. I am very aware of what Abby is capable of. At ayokong madamay si Aaliyah doon. Andoon na rin ang takot na malaman ng parents ko ang tungkol saamin ni Abby. At dahil na din sa dami ng iniisip ko ay minabuti kong puntahan ang Ate ko. Kanina habang nag aalmusal kami ay sinabihan ko din si Aaliyah na pupunta kami sa bahay nila Ate at ganon nalang ang tuwa niya at makikita niya ulit ang Kuya niya. One thing that I admire about her, mababaw ang kaligyahan niya. Simpleng bagay o maliit na bagay lang ay masaya na siya. And seeing her like this makes my heart flutter. “Adrian.” sabi niya habang tinatapik ang balikat ko. Hindi ko namalayang malalim na naman pala ang iniisi
21stcentury...Sa panahon ngayon, uso pa ba ang tinatawag nilang ARRANGE MARRIAGE?Totoo nga ba na may mga taong ipinagkasundopara lang ma protektahan ang negosyo?How cliche. Akala ko sa TV lang yun nangyayari.Paano kung sa murang edad palang ay haharap ka na sa mabigat na obligasyon? May mga bagay na hindi mo inaasahan pero kailangan mo ng harapin. Yung sakit na kailangan mong pagdaanan, ang mga pagsubok na kailangan mong lampasan.Mga pangako
“Aaliyah, matagal ka pa ba dyan? Aba, bumangon ka na. Baka ma late tayo.”Sigaw ng bestfriend kong si Hannah.Tiningnan ko ang relo sa side table ko, 7:30 palang naman ng umaga. 10:00 pa ang pasok namin for God’s sake.“Ano ka ba naman Hannah, ang aga aga pa. Wala tayo sa Pilipinas, kaya hindi tayo mata traffic. Ang lapit lang ng school oh.” Maktol ko naman. You’veheardit right. Wala kami sa Pilipinas. Kasalukuyan kaming naninirahan dito sa Amerika. 3rdyear High School kami sa
Simula nung araw na sinabi sakin ni Hannah na nandito si Kuya sa US ay hindi na talaga ako mapakali. Pano ba naman, hindi talaga nila alam kung saan ako nakatira. Ang alam lang ng pamilya ko ay nag-aaral ako dito, yun lang at wala ng iba. Nabanggit din sakin ni Hannah na nagpunta si Kuya dito sa bahay kahapon. Nagkataon namang sinamahan ko si Sky sa mall. Kung paano niya nalaman kung saan ako nakatira ay hindi ko din alam. Maya maya lang ay may kumatok sa pinto at bumungad saakin si Hannah."Aali,ano ng balak mo? Magpapakita ka ba sa Kuya mo?"Halata sa boses niya ang pag aalala."Oo naman, bakit naman hindi? At isa pa, miss ko na rin naman si Kuya."Napapabuntong hininga ko
HANNAH’s POV Before anything else, I just want to introduce myself. I’m Hannah Andrea Sy, 17 years old at ako ang bestfriend ni Yuri Aaliyah Lee. High School palang kami ay magkaibigan na kami ni Aaliyah kaya naman alam namin ang takbo ng utak ng isa’t isa. 15 years old kami ng malaman niyang ipinagkasundo sila ng Kuya niya sa magkapatid na Chua. Simula noon ay napagdesisyon’an kong suportahan at samahan siya sa lahat ng bagay, kasama na nga rito ang pagpunta niya dito sa US. Ng malaman ni Aali ang tungkol sa kasunduan ay parang nagbago siya. Nasabi niya saakin na ayaw niyang tumupad sa usapan kaya lang wala naman daw siyang magagawa. Nasaktan din ako ng malaman ko ang tungkol ri
ADRIAN’s POV Kasalukuyan kaming naghihintay dito sa Airport. Kasama ko ang pamilya ko at ang pamilya ng mga Lee. Alam ko kung sino ang hinihintay namin dito, nasabi na sakin nila Mommy at ni Ate Lorraine nung nakaraang Linggo. Ano kaya ang itsura ng magiging fiancée ko? Oo, tanggap ko ng ikakasal ako sa ibang babae at hindi kay Abby. I admit, I have a girlfriend. We’ve been together for two years now. Nung nakaraang taon lang ay lumipat siya at ang kanyang pamilya sa France. Alam ko na simula palang na may ARRANGED MARRIAGE na magaganap. Noong napag usapan kasi iyon ay andoon ako mismo. Sa una ay nadismaya ako pero kalaunan ay unti unti ko na itong natatanggap. Wala rin naman kasi ako