"Bakit ba ayaw mo akong paakyatin dito, Valderama? Sino ba ang andi---"After how many years of not seeing him I thought that everything will be fine when this day will come. Pero ngayong andito siya sa aking harapan, buhay, at nakatitig sa akin parang muling bumalik sa akin ang mga alaalang akala ko ay nakalimutan ko na.I'm not ready for this. My heart started beating so fast again that I could feel it is hurting my chest. Suddenly I feel that my nerves are shaking. The room became hot, the surrounding became heavy. It's suffocating me. I felt something in my throat, para akong sinasakal. I closed my eyes tightly I need to calm down. Naramdaman ko ang paglapit ni Tatay Ben sa akin at hinawakan niya ang mga kamay ko kaya napatingin ako sa kanya. Bakas ang pag-aalala sa mukha ni tatay. Alam niyang inaatake na naman ako. "Kumalma ka, anak, andito kami." mahinahong sabi ni Tatay. I tried to relax my breathing. Inabutan ako ng tubig ni Kuya Gaden na agad ko namang ininom.Tumabi din s
I was left crying when the nurses came and took him out of the office. Hindi ko alam kung sasama ba ako o hindi pero base sa nakikita ko kanina, natatakot ako na baka lalo lang lalala ang pakiramdam niya kapag nakita niya ako. Lahat ng mga kaibigan niya sumama sa kanya, maliban kay Kuya Hendrick at kay Kuya Gaden na nagpaiwan dahil inalalayan din ako kanina.Gusto ko siyang sundan pero natatakot ako. I'm scared that something bad might happen to him when his memories will be triggered.I'm scared maybe they will blame me. Maybe his family will blame again. His father will be mad to me again. He will repeat those hurtful words to me again. "W-What happened to him, Kuya?" I asked Kuya Hendrick , gusto kong maliwanagan."C-Can I go with him? H-he'll be fine right?" I'm still his...wife, right? He said that he's looking for his wife. Ako lang naman ang asawa niya diba? I should be with him. I saw the pain in his eyes when he looked at me. I saw how the tears fall on his face when he as
Hindi ko alam kung ilang minuto o oras akong nawalan ng malay. Nagising nalang ako na nasa ospital na ako at may nakakabit na oxygen sa akin.Didilat na sana ako ng marinig ko ang bulung-bulungan ng mga kaibigan ni Kuya. "Mahigpit ang security ng daddy ni Dela Vega, walang sinumang pinapapasok maliban sa kapamilya niya." I think it's William who's talking. I pretended that I'm still sleeping gusto kong pakinggan kung ano ang pag-uusapan nila."E bakit andun yung anak ng kaibigan ng daddy niya? Kaano-ano niya ba yun?" sagot ni Ethan.Anak ng kaibigan ng daddy niya? Kung hindi ako nagkakamali siya yong babaeng nakita ko din dati sa silid niya. Yong anak ng Dela Merced na gusto ng daddy niya para sa kanya."Malay ko. Hindi ako kagaya mong chismoso.""Si Knight na lang ang pag-asa natin, andun si Sam e. Pero pwede din si Calyx, pakiusapan niya lang si Myra Gwy na kausapin si Simone para sa atin.""Wag na baka lalo lang magkagulo e, alam mo namang mainit ang ulo ni Gwy ngayon kay Villega
"What are you doing here, son?" He asked but his eyes was fixed on me. The same look I saw before, puno ng pagkadigusto.Hindi na ako nakagalaw.Pakiramdam ko tumigil ang pagdaloy ng dugo sa aking katawan at hindi ko na alam kung ano ang tama kong gawin. Nanatili akong nakatingin sa taong nasa aking harapan at nagsimula ng manginig ang aking katawan. Alam kong darating ang araw na to pero hindi ko inaasahan na ngayon na ito mangyayari. Hindi man lang ako nakapaghanda, masyadong mabilis ang mga pangyayari. Parang nablangko ang utak ko. Ni hindi ko kayang buksan ang aking bibig, hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin. Muling bumalik sa alaala ko ang araw na huli ko siyang nakita. Nung araw na pinamukha niya sa akin kung gaano kalayo ang agwat ng estado ng pamumuhay namin. Noong panahon ang madami akong masasakit na salita na natanggap mula sa kanya na naging dahilan kung bakit kami naghihirap ngayon ng asawa ko. Na mas pinili kong layuan ang asawa ko dahil sa takot ko sa kanya. N
Sometimes, the only reason why you won't let go of what's making you sad is because it was the only thing that made you happy. "Daddy wake up...good morning Daddy Joe I love you... I love you so much Daddy Joe, gising ka na po."A sweet voice from my beautiful wife greeted me early in the morning but I pretended that I'm still asleep so that she'll continue kissing me. Kanina niya pa ako pinapaliguan ng halik na gustong-gusto ko naman kaya nagtutulog-tulugan ako."I love you so much Daddy, Joe. I love you to the moon and back...to infinity and beyond...always and forever."Oh God how I love to be awaken by my wife's angelic voice. I couldn't ask for more. Ang Belle Marie ko lang sapat na. Thank you Lord, you're the best talaga kahit na pasaway ako binigyan mo pa rin ako ng mapagmahal na asawa.Habang buhay ko itong tatanawin na utang na loob Sayo. Habang buhay Kitang pasasalamatan sa pagbigay Mo sa akin kay Belle Marie, hindi lang maganda,matalino at mabait pa. Nasa kanya na ata laha
"A-are you happy now, Dad?" puno ng hinanakit kong tanong kay Daddy. Sari-saring emosyon ang aking naramdaman para sa kanya ngayon. Ang sakit isipin na siya pang sarili kong ama ang gagawa nito para sa akin.Sinadya ko siyang puntahan sa mansion at nagkataon naman na andito si Kuya at si Samantha. Sa pagkakaalam ko sila ang matiyagang bumibisita kay Dad. Mom is not here, kaya pala hindi nila masabi-sabi sa aking ang dahilan kung bakit nag-file ng annulment si Mom at pinili niya na manirahan sa isla dahil pala sa hanggang ngayon hindi nito matanggap ang nangyari sa akin. Kaya pala minsan naabutan ko silang nag-aaway at sinisisisi ni Mom si Dad kung bakit ako nagka-amnesia dahil sa kanya pala ako nanggaling bago ako naaksidente. Kaya pala galit na galit si Mom sa kanya dahil pinagpipilitan niya ang gusto niyang mangyari sa buhay ko."A-anong kasalanan ko sayo bakit nagawa mo sa akin ito Dad. All my life, I've been doing my best to please you pero anong ginawa mo? Why do you hate me so
Nagising ako mula sa himbing ng aking pagkakatulog dahil sa boses ng dalawang lalaking mahinang nagtatalo. Ang sarap pa sana ng tulog ko---But, wait! What!?What the hell did just happened to me? Oh shit! Did I just fainted?! Nahimatay ako? Ako nahimatay?! Oh no!Gusto kong kutusan ang aking sarili. It's so embarassing.Really? Simone Jose Dela Vega, you fainted in front of your father in law and asshole brother in law?What the fuck!? Sobrang nakakahiya, baka isipin ng pamilya ng baby ko na lampa ako.Bwesit kasi itong si Montenegro... I mean si Gaden, may pakasa- kasa pang nalalaman si gago. Sinong hindi mahihimatay kung sabay-sabay pang magkakasaan ng baril ang mga tauhan niya na parang ipa-firing squad na nila ako?Hindi namana ko weak diba? Normal lang naman na kabahan? Syempre hindi naman ako sanay sa ganung sitwasyon like hello? Sure, I know how to use guns but being in front of them at alam ko pang may kasalanan, for sure matatakot ka talaga.Hindi naman ako naihi diba? Hinim
"Tita, Brute, General, can I stay here in your house 'til my wife comes back?...Please po....""No!" mabilis na sagot ni Gaden, nakabusangot pa. "Bakit wala ka bang bahay? Ang tagal pa babalik ni Princess, hindi pa nga sure kung babalik yun dito eh, tapos heto ka makikitira dito? No. Freaking. Way."Montenegro is back to being annoying again. Nilagay niya pa ang naka-cross niyang braso sa kanyang dibdib at masungit na tumingin sa akin. Ang yabang talaga ng gagong 'to, samantalang noon yung hindi pa ako nagka-amnesia halos araw-araw nga sila kung guluhin ako sa condo.Baka nakalimutan ni gago, ilang pancit canton ko ang inubos niya noon at ni minsan hindi ako nagreklamo. Tapos ngayon ayaw akong patirahin dito sa bahay nila, apaka damot.Pero syempre para cool, I act like it's okay but at the same time I showed them my sad face para 'pag makita ni Tita papayag siya. Wala namang magagawa silang dalawa kung papayag si Tita. Takot lang nila. "No, Mommy, please wag kang pumayag." he said l