Good morning guys. Sana po ligtas ang lahat lalo na doon sa naka-experience ng lindol kagabi.
"Hindi ko ma-track babe kung saang orphanage kinuha ni Evos si Alex." Ang sabi ni Aidan sakin. Naging abala siya nitong nakaraan dahil pinapahanap ko sa kaniya saang orphanage nakuha ni Evos ang bata. Nagbabasakali kaming baka ay may totoo pang magulang ang bata na naghahanap sa kaniya.Mas mabuting ibalik namin siya sa totoong magulang niya kesa ibalik kay Vivi lalo na't sa sitwasyon niya ngayon ay di siya makawala kay Evos."Wala tayong magagawa, kailangan nating makausap si Vivi at baka sakaling may nalalaman siya tungkol sa pinanggalingan ni Alex." Ang sabi ko.“But do you think his parents will accept him back? Binigay nila sa orphanage ang anak nila dahil ayaw nila dito. Sila una ang nagtalikod kay Alex kaya bakit nila ito kukunin pabalik?” while he’s saying that, I can sense how angry he is.“Dan.”Tumalikod siya.“I’m sorry. Hindi ko lang mapigilan magalit sa totoong magulang ng bata at sa taong nag-adopt sa kaniya. Both were heartless and irresponsible. Hindi ko alam bakit na
"Tita, am I going to live here?" tanong ni Alex sakin. Tumingin ako sa kaniya at ngumiti then tumango. Pinunasan ko rin ang labi niyang may chocolates pa dahil kinain niya ang bigay ni Ronald na cake kanina.Nilipat na namin siya sa bahay. It’s safer if he’s with us dahil 24/7 ko siyang mababantayan. Kesa naman weekly kaming umaalis para pumunta ng rest house, baka madagdagan lang ang suspetya ni Evos samin. "Yes at hindi ka lang dito titara kasi mag-aaral ka rin dito pero as of now, home-school ka muna. Nagstart na kasi ang klase nina Tala at Lila kaya si tita Merida nalang muna ang magtuturo sayo. Ayos lang ba yun Alex?" "Opo. Pero paano po si Theo? Dito rin po ba siya titira?" "Of course, kasama rin natin siya. Hindi natin siya iiwan kay Ronald." Umaliwalas ang mukha niya nang sabihin ko yun. Pakiramdam ko tuloy e kanina pa niya ito pino-problema. Baka akala niya iiwan namin kay Ronald ang aso niya."Thank you po tita. Ang bait niyo sakin ni Mister Aidan. Saka ayaw ko rin po i
Halos hindi ako kumikibo habang binabaybay namin ang daanan papunta sa rest house namin. Hindi ko alam bakit hindi ako makapaghintay na makita ang batang sinasabing anak ni Vivi. Nalulungkot ako sa narinig ko kay Aidan kanina but at the same time, nae-excite akong masilayan ang anak ni Vivi. Tumingin ako kay Aidan na tanging nasa daanan lang ang tingin. “Danny, anong klaseng bata ang anak ni Vivi?” tanong ko sa kaniya. Sumulyap siya sakin sandali at balik tingin sa kalsada. “He’s cute.” Nakangiting sabi niya. "He loves playing basketball, may pagkamadaldal rin.. Lahat ng ihain mo ay kakainin niya. Although may pagkareklamador din siya pero masasabi kong mabait na bata kagaya na lamang ng mga anak natin." Seeing his reaction, siguro e napalapit talaga siya sa batang to. Kilala ko si Aidan, he's not approachable maliban sa mga anak namin at sa mga anak ng mga kaibigan niya. Kung ibang bata, hindi siya masiyadong nakikipag halubilo sa mga ito. Pero iba siya kay Alex.
Hindi ko na tinanong sila tungkol doon. Kung sino si Alex. Pero may pakiramdam na ako na siya ang tinatago ng asawa ko.Ngayon, nagpasama ako sa kaniya sa isang grocery store. Kasama ko rin si Lisa habang si Luke ay naiwan sa bahay at kasama ng mga bata.“Babe.”Napahinto ako sa paglalakad ng tawagin ako ni Aidan.“About earlier—”“Wala akong tatanungin.” Inunahan ko na siya. “Don’t worry.”Napatigil siya pero halata sa mukha niyang parang nag-aalangan siya. In no time, malalaman ko rin naman ang tinatago niya.“Tara na?” Tumalikod na ako at patuloy na naglalagay sa cart ng mga bibilhin.Habang naggo-grocery kami, hindi sinasadyang nakasalubong namin si Evos kasama ni Vivi.Nagulat ako dahil hindi ko inaasahang makikita ko sila dito. Babatiin ko na sana si Vivi nang makitang yumuko siya na para bang iniiwasan niyang magtagpo ang paningin naming dalawa.Galit pa rin ba siya?“Kuya,” sabi ni Lisa na nanlalaki ang mata.Naramdaman kong tumabi si Aidan sakin at hinawakan ang kamay ko..“H
“Saan kayo galing ni Lila kanina?” tanong ko sa kaniya nang makapasok kami sa loob ng kwarto namin. Kinuha niya ang kamay ko at pagkatapos ay giniya ako paupo sa kandungan niya.“You still mad?” he gently asked.“Hindi ko sasabihing hindi na kasi nagtatampo pa rin ako. Ilang beses kong inisip kung bakit ayaw mong sabihin sakin ang totoo. Kung niloloko mo na ba ako o nagkaanak ka sa labas.”Humigpit ang pagyakap niya sakin at hinaIikan ang batok ko. “Hindi yun mangyayari. Hindi ako kailanman magkakaanak sa labas.”Huminga ako ng malalim. “Okay. Sige. Naniniwala na ako. Pero saan muna kayo nagpunta ni Lila kanina?”“Sa isa sa rest house natin.”Rest house? Anong ginagawa nila doon?“Anong ginagawa niyo doon?”Pero hindi na siya sumagot. Kumunot ang noo ko at nilingon ko siya.“Isa ba yan sa mga ayaw mong masabi sakin?”Tumango siya.“Why?”“Dahil gusto ko lang kayong protektahan kasama ng mga bata.”Tumitig ako sa mga mata niya. Hindi ko makita na nagsisinungaling siya. Maaaring totoo
Merida's POVSa labis na pag-alala ko kay Luke kanina, nakalimutan kong galit pala ako kay Aidan. At mukhang nagtake advantage rin itong asawa ko sa sitwasyon dahil talaga namang nakisabay rin siya sa kabaitang pinapakita ko sa kaniya.Nang makauwi kami ni Tala no’ng hapon, agad sinabi sakin ni Nadya na wala si Lila sa bahay at nakita daw nila itong sumakay sa sasakyan ni Aidan kaya naman pinabayaan ko na at hindi ko tinawagan dahil alam kong ligtas naman ang anak ko sa papa niya.Isa pa, para na rin may magbantay dito at hindi siya kung kani-kanino magpunta.Malaking parte pa rin sakin na hindi naniniwalang niloloko ako ng asawa ko. I don't know. My instinct is telling me to trust him kahit na pinili niyang huwag akong sagutin sa mga tanong ko kanina.Kahit na pinili niyang hayaan akong mag-overthink."Pagkatapos mong kumain diyan Luke, umakyat ka na sa kwarto para magpahinga." Ang sabi ko."Okay po ate," sagot naman niya.Tumingin ako kay Aidan, nakatingin na naman siya sakin at ala