LOGINYung update ko no'ng October at November at ngayong buwan ay kayang gawing pang-isang buwan lang e. Kasi I only update 5k nong Oct. at 8k nong Nov. so short lang talaga nasulat ko these past few months. Real yung sinabi ko nong October na ma end na sana siya pero unexpected things came, ayun nga, nagsilabasan mga magna ng story kaya nawalan ako ng gana. Nadelay yung pag-end niya. So ngayong buwan pa lang ito tinuloy. And now, malapit na malapit na talaga to ma end. Feeling ko ilang chapters nalang at end na. So sorry sa 2 months of waiting guys.. Di ko na-control yung emotions ko no'ng nakaraan. And proof na kapag nasa mood ako, matatapos ko talaga ang book dahil ang My Arrogant Boss Is My Secret Lover, na end ko ang book 1 kahit new story yun. Kasi apaka smooth lahat doon. Wala magnan@kaw masiyado
Vivi’s POVLimang taon.. Limang taon na ang nakalipas at nandito pa rin kami sa tagong lugar na ito. Payapa ang buhay at masaya kasama ng anak naming si Priscilla.Kung gaano kaalaga si Evos sakin nong buntis ako, mas lalo siyang naging maalaga no’ng nailabas na ang anak namin. Halos wala akong problema, siya lahat. Ni hindi ako masiyadong napagod.Siya na naghahanap buhay at kapag nasa bahay siya, siya ang nagbabantay kay Priscilla at halos siya rin gumagawa ng gawaing bagay.Hindi ko aakailaing kaya niya yung gawin. Ang magpakaama ng ganoon sa anak namin.At niisa, niisang beses hindi ko siya nakitaan ng pagod. Wala rin siyang reklamo, in fact kitang kita sa mata niya kung gaano siya kasaya habang ginagawa niya yun para samin ng anak niya.At ang naging resulta, mas mahal tuloy siya ni Priscilla kesa sakin. Minsan nagsiselos na nga ako pero tinatawanan niya lang ako.[Ting]Agad akong napatingin sa oven nang maluto na itong bini-bake kong cupcake. Request ni Priscilla. At silang dal
Merida’s POVAfter that day, bumawi si Aidan hindi lang kay Alex kundi pati na sa dalawa. Malinaw na samin, that all those times, dala-dala ko pala noon ay tatlong bata sa sinapupunan ko. And I was such a fool na naniwala lang ako basta basta kay Pamela kahit nasa harapan ko na ang katotohanan.Hindi ko na maibabalik pa ang nakaraan kaya ang gusto ko nalang mangyari ay bumawi sa mga bata.At naging maganda ang resulta nang pagbawi namin sa kanila. Nang makita ni Tala na mahal namin sila pareho, nang makita niya na pantay ang pagmamahal namin sa kanila, naging bukal sa loob niya na tanggapin si Alex.Nagustuhan niya si Alex gaya na lamang kung paano nawili si Lila sa kuya niya.Dapat lang pala namin ipakita na wala kaming paborito, na sila tatlo ay mahal namin para magawang mahalin ng tatlo ang isa’t-isa.Naiiyak ako na kailangan pang dumaan ang walong buwan para lang umabot kami sa puntong to.And now, ito na ang araw na sasabihin na namin kay Alex ang katotohanan. Hindi lahat, pero y
Ilang araw akong hindi umuwi. Sa opisina ako natutulog, naliligo at kumakain. Hindi dahil sa galit ako kay Merida, it’s because naguilty ako ng sobra sa sinabi niya.Naguilty ako sa ginawa ko kay Tala.I know what I did and it’s unforgivable. Dahil kahit pa man sabihing hindi ko nga totoong anak si Tala, ako pa rin ang nagpalaki sa kaniya. Anak ko pa rin siya.Kaya dapat hindi magbabago ang turing ko sa kaniya.Hindi dapat siya ang nalalabasan ko ng galit sa ginawa ni Evos kay Alex. Hindi ko dapat idinamay ang batang wala namang alam.Iginugol ko nalang ang oras sa trabaho at paghahanap sa walang hiyang si Rendova. Hanggang sa dumating ang araw na may resulta na nga ang DNA test na pinagawa ko.Pagkatapos ng trabaho ko, nang ipaalam sakin ni Ronald na tumawag na yung hospital at sinabing may resulta na, agad akong umalis para kunin iyon.And it’s weird dahil pagtapak ko pa lang sa hospital, ang bigat na ng damdamin ko. Na para bang may nagsasabi sakin na isang malaking kasalanan itong
Aidan’s POVGalit si Merida. Dalawang gabi siyang hindi tumabi sakin. Alam kong para mawala ang galit niya ay kailangan kong puntahan si Tala para humingi ng tawad.Earlier, bago ako pumasok ng trabaho, hindi niya ako tinapunan nang tingin. She’s treating me like I’m invisible. At ayokong lumipas pa ang araw na ito na hindi kami nagkakabati.Pagdating ko galing work, sinabi sakin ng maid na umalis si Merida para maggrocery.Kaya naman, kukunin ko ang chance na to para makausap si Tala. Nagbihis lang ako sandali at pinuntahan ang kwarto ng anak ko.Wala akong nakikitang bata sa sala kaya hula ko ay nasa kwarto ang mga ito.Pero pagdating ko sa kwarto ni Tala, si Nadya ang nakita ko na may dalang labahin.“Si Tala?”“Wala po siya dito sir.”Where is she? Sinama ba ng asawa ko maggrocery?“Sinama ba siya ng ma’am Merida mo?” tanong ko“Ah hindi po sir. Si Ms. Tala lang po ang batang naiwan dito. Si Ms. Lila at sir Alex po ang kasama ni ma’am Merida.”Nagulat ako. Sinadya bang iwan ni Mer
Merida’s POV“Where’s Tala?” ang tanong ni Aidan sakin nang pumasok ako sa kwarto namin. Tinapunan ko lang siya ng tingin at dumiretso sa closet para kumuha ng bagong damit.“Natutulog na.” Ang sagot ko bago ako nagpakawala ng isang malalim na hininga.Umiyak na naman kasi si Alex kanina dahil yung kwintas na suot-suot niya ay nawawala. Mahalaga yun sa kaniya dahil bigay yun ni Vivi.Sa garden lang niya iyon iniwan at nasaktong doon rin tumambay si Tala.Ngunit si Aidan, nang makita niyang umiyak si Alex at narinig niyang si Tala lang ang naroon sa garden, pinagalitan niya ito.Nag-assume siya agad na si Tala ang kumuha at nagtago ng kwintas.Kaya naman umiyak ang bata at nagkulong na naman sa kwarto kaya pinuntahan ko.“Kailan ka ba hihinto sa pagkampi sa kaniya?”Tumigil ako para lingunin siya. Anong sinabi niya? Hihinto sa pagkampi?Parang uminit ang ulo ko sa narinig ko sa kaniya.“Ikaw? Kailan ka hihinto sa ginagawa mong pagtrato sa kaniya ng ganyan?”Nagbago ang expression sa muk
[After 8 months]“Ate Vivi, ate Vivi!” naririnig ko ang pagtawag ni Kulot, ang anak ng komprador ng aming panananim.“Ate Vivi, sabi po ni kuya Evos ay kumain na raw po kayo.”Bumaling ako sa kaniya at ngumiti.“Sige. Pero sandali lang kasi ililigpit ko lang tong gamit ko.”“Sige po ate. Pero ano po ba ang ginagawa niyo?”“Nagtatahi ako ng damit para sa baby.”“Malapit na po siyang lumabas?”Tumango ako at nilagay ang telang pinagta-tiyagaan kong taihin sa drawer.“Boy po ba siya ate? Or girl?”“Girl siya, Kulot.” Sagot ko. “Nasaan pala ang kuya Evos mo?”“Nasa kubo po. Kasama niya po si papa at yung iba mga kargador.”Tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin. Inayos ko ang garterized na suot kong damit. Malaki na ang tiyan ko at isang buwan na lang ay manganganak na ako.Hanggang ngayon, hindi pa rin ako tuluyang makapaniwala.Maraming nagbago, maraming nangyari na ikinagulat ko ng husto.Sa walong buwan na narito kami sa malayong lugar na ito, naging payapa ang lahat. May nahanap ka







