Chapter 7

Audry's POV

Kinaumagahan, maaga akong nagising. Dahil sa antok hindi ko napansin ang bulto ng isang tao na nakaupo sa may gilid na kama. Napaatras na lang ako ng mapansin ko siya.

"A-anong ginagawa mo d-dito?" Nanlalaki ang mga matang tanong ko sa kanya

He snapped his eyes at me and stare at me intently. Ilang segundo niya muna akong tinitigan bago napunta ang tingin niya sa may ulo ko. Anong nasa isip ng isang to? He's creeping me out.

"Does your head still hurt? I forgot to brought you to the hospital to check that," seryoso niyang tanong

I narrowed my curious eyes at him but he look away. Concern ba sya? Gusto kong tanungin pero ayokong masaktan at ma-disappoint dahil sa paga-assume kaya tumahimik ako.

"O-okay lang ako. Hindi mo na kailangang isipin pa," Diba may trabaho ka? Bakit nandito ka ngayon? Dahil ba nag-aalala ka?

"I'm taking my words back,"

Napakunot-noo naman ako. He's confusing me, real bad. Alam kong hindi naman mahina ang utak ko pagdating sa mga makahulugang salita na kakailanganin ang common sense ko pero pagdating sa kanya, lagi akong naguguluhan.

"Your words? Hindi kita maintindihan...," mahina kong sabi

"I don't want you to work. I need you to stay beside me all the time or here in the house,"

Balak kong magprotesta ng may kunin sya gilid nya. Isa yung ATM card. Napatitig ako doon, nagtataka kung bakit ibinibigay niya sakin yun nang magsalita sya uli.

"I want to accompany you but I need to go somewhere. It's important. Check your head with a doctor. Clark will go with you or Tristan then use that card to buy yourself clothes you're comfortable of. I have to go,"

Hindi na niya hinintay pa ang sagot ko at mabilis na lumabas nang kwarto. He left with so many questions because of his confusing behavior. Napatitig ako sa ATM card na nasa kama.

"But I have enough clothes in my closet and my head don't hurt anymore,"

Napailing na lang ako saka tumayo at pumasok sa loob ng banyo. I took a 10 minutes bath and dressed myself with black jeans, sneakers and white blouse. Inilagay ko ang atm card sa loob ng sling bag ko kasama ang phone saka bumaba. Ace wasn't there anymore but Tristan. Komportable syang nakaupo sa may sofa habang nagbabasa ng magazine.

Napangiwi ako ng makita ang halos hubad ng babae sa cover ng magazine. I was about to call his name nang ibaba niya ang magazine at malapad na ngumiti sakin.

"Are you ready?" Tristan

"Oo. Tara na," sagot ko

Iginaya niya ako palabas ng bahay at pinagbuksan ng pintuan. Tahimik lang kami sa buong biyahe. Natigilan lang ko nang mapansin ko ang paglagay niya ng baril sa belt niya. My mouth went dry.

"P-para saan yan?"

"For protection," he wink at me

We reached a well-known hospital at mabilis naman nila akong inaasikaso kaya nakaalabas kaagad kami. Binigyan niya ako ng gamot at nilagyan ng antiseptic dahil medyo sariwa pa saka kami umalis. We next go to mall.

We ride 30 minutes long bago kami ihinto sa harap ng isang mall. Lumabas siya ng sasakyan at pinagbuksan ako ng pintuan. He talk to driver a little more bago lumakad kami papasok. Huminto ako at humarang sa daan niya.

"Any problem?" Tristan

"Hindi ka ba nag-iisip? Baka makita yan ng mga guard or ma-censor ng metal detector! Ayokong makulong," nagpa-panic kong sabi

"Then let them try. We won't hold back," He smirked

Balak ko pa sana syang komprontahin ng akbayan niya ako at sabay kaming pumasok sa loob. Abot-abot ang kaba ko ng tumingin samin ang dalawang guard ng tumunog ang detector senyales na may dala syang patalim o baril.

"Sir pw----,"

"Stop. You're wasting your time. I'm an important people and I had bodyguards over there. Sure they'll have some guns for protection," Tristan

"Pero Sir ipinagba---,

"Makakapasok na po kayo Sir. Tristan," ani ng isang guard na kakarating lang

"Thanks,"

"Papaanong....," I trailed off

I can come up questions because of pure shock. Basta na lang syang pinapasok ng guard kahit na may dala syang baril. Kilala ba sya dito?

Habang naglilibot kami. He keeps talking and talking about things like fashion, cars and parties. Dahil wala naman akong alam sa ganun. Hinayaan ko na lang syang magsalita habang ako ay tahimik lang na namimili ng damit.

I bought jeans, blouse and even accesssories dahil pinilit ako ni Tristan. Nang matapos kami sa pagbili. Inaya niya akong kumain sa isang restaurant dito. Pumayag naman ako dahil gutom narin ako. Naupo ako at siya naman sa harap ko. The waiter come to us right away.

"You're order Ma'am?" Waiter

"A-ahm..."

Napatingin ako sa menu at halos lumuwa ang mata ko ng makita ko kung magkakano ano mga pagkain. It cost an arm and leg!

"What do you want?" Bumaling ako kay Tristan

Tumikhim ako bago nagsalita, "Kahit ano but not seafood,"

"Great!!"

He tell him our orders and get the menus before he went away. Nagsimula na namang magkwento ng kung ano-ano si Tristan. He's so chatty. I was patiently waiting for my order when a voice sends chills in my body.

N-no

"The hell..... AUDRY!!"

Napalingon ako sa babaeng tumawag sakin. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ko ang kaibigan kong si Celine.

"Where have you been? Nung pumunta ako sa bahay niyo. Nakalagay doon 'FOR SALE' What happened to you and Tita?" Celine

I felt uncomfortable with her questions. I know her. Once na sinabi ko sa kanya ang ginawa ng amain ko. She surely gonna bomb him. Captain Celine Perez was a soldier with ranks. Napaiwas ako ng tingin at naghanap ng magandang sagot I came up with nothing.

"Ahm mahabang kwento. Ikaw? Wala ka bang...,"

"Day off. Saka matagal kitang hinanap. Saan ka ba nagtatago?" Tinaasan niya ako ng kilay

Celine was also a mind-reader. Saka obvious naman na magaling siya sa baril and combats. She's physically built. She had that strong look and to die for body, coca-cola to be exact. Tumalim ang mga mata niya.

"Celine..,"

"Don't you ever lie on me Audry. May ginawa na namang kagag-han yang amain mo? Tama ba?" She was fuming mad

"Celine! Calm down! Pag-usapan namin sa susunod yan. But wag dito pleaseee," pakiusap ko

She released a breath before turning to me, "Fine. By the way, nag-aalala ako sayo. I miss anyway. Matagal din akong wala sa pilipinas tapos nang umuwi ako doon wala kana. Are you okay?"

"As you can see. She's definitely fine,"

Bigla kong naalala na nandito pala si Tristan. Napatingin ako sa kanya. He was smiling at Celine widely. Pero kakaiba ang titig ni Celine sa kanya. It makes me nervous.

Hindi na ako nagulat nang dumikit ang mukha ni Tristan sa lamesa at ang braso ay nasa likod hawak ni Celine.

"WHAT THE HELL!!!" Tristan

"C-celine! Tigilan mo yan!"

"Bring your gun down assh-le!" Mahinang bulong ni Celine

Napatigil ang ilan sa pagkain at nagtatakang napatingin samin. Tumayo ako at akmang pipigilan si Celine ng samaan niya ako ng tingin.

"Kilala mo ba tong asungot na to? Sino siya? Wag mong sabihin sakin na nakikipag-date ka isang kriminal!?" Celine

"Excuse me I'm not criminal!" Tristan

"Shut up before I shoot you! How come the guards don't notice the gun on your waist!?" Celine

"Because I'm handsome," Tristan smirk

Nasapo ko ang ulo. Mas lalo lang pinapagulo ni Tristan ang sitwasyon! He's pissing Celine off.

"H-he's my friend. Ginagamit niya lang ay pamproteksyon sa masamang tao! God gracious Celine! Tigilan mo n yan! We're drawing attention!"

"She's right pretty," Tristan

"That only explain everything! Masama syang tao kaya may gustong pumatay sa kanya! Why are you dating this kind of man? He'll do no good at you!"

"Hindi kami nagda-date Celine!"

"Kung ganun. Bakit mo siya kasama?"Celine

"BECAUSE HE'S MY HIRED BODYGUARD! Masamang t-tao si Zandro! B-baka balikan nya ako,"

"Bodyguard?" Celine at Tristan

"Kelan mo pa ako---," Tristan

Pinanlakihan ko siya ng mata. Naka-gets naman kaagad siya at nanahimik. Tinanggal ni Celine ang pagkakahawak sa braso ni Tristan.

"Bodyguard? Saang impyerno mo naman nakuha tong unggoy na to?" Celine

"Nice joke. Kelan pa nagkaron ng unggoy sa impyerno?" Tristan 'tsk'

"Basta!! Mahabang kwento pero ipapaliwanag ko. Okay?"

"You better do," naupo siya sa tabi ko at tinawag ang waiter saka sinabi ang order niya, "I'm hungry,"

Nang umalis ang waiter dumaan ang mahabang katahimikan ng magsalita si Celine.

"Leave," Celine

"H-huh?" Tanong ko

But she's not looking at me. She was looking at Tristan who has a bored look in his eyes.

"Why don't you leave?" Tristan

"I said leave. We're talking a very serious thing at masyadong nakakairita ang mukha mo para mag-usap kami sa harap mo. Now, leave," Celine

"Make me pretty," Tristan smirk

Tristan! Mayayari ka talaga sakin mamaya!

Celine just smirk. Mas lalong lumaki ang ngisi nya ng matigilan si Tristan. Nanlalaki ang mga mata nya.

"W-what the hell? Y-you're not going to s-shoot me! I'll gonna sue you!" Tristan

"Make me monkey," Celine

Doon ko lang napansin ang pagtutok ni Celine sa hita ni Tristan ng baril para di makita ng iba. Hindi ko maiwasang matawa sa gulat na ekspresyon ni Tristan. Wala syang nagawa ng paalisin sya ni Celine at pinag-cr muna para makapag-usap kami.

"Explain!" Celine

I knew it

Nagda-dalawang isip ako kung sasabihin ko ba sa kanya ang totoo o hindi but I decide to tell her half of the truth.

"My mother gave all our wealth to him including the house......, since he own that now. Ayaw ko nang tumira sa bahay na hindi naman akin. I'm hurt and disappointed dahil sa ginawa ni Mama but I already accepted it. She let herself get blinded by her love for him. Kaya umalis ako doon. Now... I'm living with....my b-boyfriend. Y-yeah. Sya ang nagbigay sakin ng bodyguard...b-because... He..care for me. Nandun ako sa kanya ngayon," sagot ko

Boyfriend?

That simple word send tingles to my stomach. What does it feel to have a boyfriend like him?

"Boyfriend? Really?" Celine

Huminga ako ng malalim, "He won't hurt me. Tulad ng ginawa sakin ni Rexel,"

"Paano ka nakakasiguro na hindi ka iiwan sa ere ng lalaking yan kapag nakuha na niya ang gusto niya?" Celine

"I don't know. All matters to me is I trust him,"

At hindi naman niya ako iiwan. Dahil wala namang kami para gawin niya iyon.

I'm simply his slave

And my future depends on his hands not me anymore

Because He owns me