Sa paglipas ng mga araw nakampante na sina Irene kay Tisoy at ganun din ang binata. Yun nga lamang nahihirapan ang kuya niyang ihanap ito ng mapagkakakitaan dahil sa kawalan ng pagkakakilanlan.Mabilis na lumipas ang tatlong buwan para sa kanila. Hanggang isang araw nasira motor ng kuya niya kaya nag angkas silang magkapatid.
Paguwi nila ng gabi ay nakita nilang nagkakalikot ito ng motorsiklo.Nagulatvman ay hinayaan na lamang nila ito. Masayang ibinalita ni Tisoy na napa start na niya ang ito pero hindi pa okay dahil pumupugak pa at namamatay .
Isang gabi, nagliligpit si Tisoy sa kusina at nanonood naman ng kdrama si Irene habang tinutupi ang nilabhan noong linggo. Panay na ang tingin nya sa relo dahil gabi na wala pa ang kuya niya.
Madalas ay pinaka gabi na ang alas otso pero past 9 na ay wala pa ito. Pinatay na ni Irene ang TV dahil alam niyang magpapahinga na si tisoy. Lumabas si Irene ng balisa at patanaw tanaw sa gate. Okay kalang ba Ren? bulong ni Tisoy na nasa likod niya rin panay din ang haba ng leeg.
Madalas niyang napapansing sinushortcut nito ang pangalan niya at humahaplos sa puso niya ang isiping nagiging endearment iyon ng binata sa kanya. Umabot ng nag alas dyes ng gabi at panay na ang fidget ni Irene.
"Ren, Relax baka nasabit ng inuman ang kuya mo alam mong suweldo ngayon nun diba. Sabi ni Tisoy na hinimas himas ang balikat ni Irene.Medyo naramdaman ng dalaga na kinabig siya ng bahagya nito para masandal sa dibidb nito.
"Halika na sa loob dun mo na lang hintayin ang kuya mo ha." Sabi pa nito na gamit ata ang pinakamalambing nitong tono. Sa mga nakalipas na araw kasabay ng pagkapanatag ng kalooban ni Irene sa binata unti unti ring nahuhulog ang loob niya dito dahil lang sa mga bagay na ginagawa at ipinapakita nito sa kanya.
Ang mga simpleng pagaalala nito kapag pagod siya galing trabaho.Ang mga joke nito ang mga lambing habang kumakain sila. Nitong nakaraang araw lamang ay hinawakan ni Tisoy ang kamay niya ng minsang mapaso siya sa kalan bigla siya nitong nayakap pero saglit lang para lamang biglang natakot tapos ay hindi na nagkanda ugaga sa pagihip ng paso niya na kung tutuusin hindi naman malala nagulat lang talaga siya.
Naulit iyon ng biglang may gumapang sa kanyang maliit na alupihan sa banyo noon bigla iyong tumakbo at niyakap ulit siya saka labis ang pagaalala sa mukha. Lumayo lang din bigla dahil nakatapis pa siya. At pinagaapakan ang kawawang alupihan
At ngayon nga heto na naman halos iduyan na naman siya ng akbay at paghimas himas nito sa balikat niya.Parsngvgusto nacnaman niyang pumasok na matatulog sa dibsib nito. Inaamin ng dalaga na nahulog na ang loob niya dito sa loob ng halos dalawang buwan na palagi itong nakaalalay sa kanya. Papasok na sila ng bahay ng tumunog ang telepono ni Irene.Ang kuya niya ang tumatawag.
"Hello kuya, asan ka? Bakit gabi ka na?" Sunod sunod na tanong ni Irene.
"Hello kayo po ba Irene?" Namutla si Irenre ng hindi ang kuya niya ang sumagot. Napatingin ito kay Tisoy ng may takot sa mga mata. Kaya lalo siyang kinabig nito na halos yakap na.
"Oo si Irene nga ito.Sino sila at bakit hawak mo ang cellpone ng kapatid ko?"
"Ah, ikaw po kase ang nasa speed sa phone niya.Nurse po ako puntahan nyo na lang po si Sir dito sa Pulilan General Hospital.Kasama po si sir sa jeep na nabunggo ng isang truck na nawalang preno"
Nabitawan ni Irene ang telepono at saka hagolhol ng iyak. Agad naman siyang tuluyang ng niyakap ni Tisoy.Hinayaan siya nitong umiuak muna sa dibdib nito habang hinagagod ng marahan ang buhok niya.
Naramdaman niyang mahigpit ang yakap nito sa kanya may pagdamay at pagsuyo parang may pagmamahal. Pagmamahal? Naisip ni Irene na sumusobra na ang na ang imagination niya at ngayon pa talaga niya naiisip yun sa kabila ng masamang balita tungkol sa kuya niya.
Nang maalala ulit ang masamang balita ay muling lumakas ang iyak ni Irene kaya bukod sa yakap ay ginagap ni Tisoy ang lamay niya at pinisil pisil.
"Tisoy, ang kuya ko... Ang kuya.. paano na ako" umiiyak na sabi ni Irene.
"Hush, tahan na,think positive.Matibay si Kuya mo.Magpakatatag ka ha" Sabi nito at pinunas pa ang luha sa mga mata niya.
"Tisoy puntahan natin ang kuya.Gusto ko ng makita ang kuya"
"Sige magpalit ka na ng damit.Ihahanda ko ang motor.Hindi ko alam kong paano ko naayos basta naayos ko na. Pakiramdam ko may motor ako sa dati kong buhay" Sabi nito.
Wala pang five minutes ay nasa highway na sila. Maingat itong magmaneho kahit mabilis.Baka nga may motor ito dahil mahusay ito sa pagmamaneho. Nenenerbios nga lamang si Irene dahil wala ito licensya pero mas nanginginig siya ngayon dahil sa mahigpit na pagkakayakap niya sa bewang nito.
Hindi kade ito pumayag na sa balikat o sa dulo ng jacket lamang siya kumapit ito mismo ang humatak sa kamay niya at iniyakap sa bewang nito. Pagdating sa hospital ay nabalitaan nila ng totoong nangyari.Naroon pa ang driver ng truck na ayun sa mga naroon ay nakaidlip pero may nangsasabing lasing..
Naabutan niyang nakaratay ang kapatid at sugatan nakabenda ang braso atwala pang malay.
Hindi naman daw ito critical katulad ng iba pero malamang matagalan pa rin sa hospital dahil sa pagkakaipit ng braso nito sa pagitan ng jeep at ng truck nasa harap kase ito nakasakay Posible rin daw na magkaroon na ng deperensya sa braso ang kapatid at hindi na magalaw ng normal ang braso.
Humagolhol na naman si Irene at tulad kanina niyakap na naman siya ni Tisoy ng mahigpit saka pinunas ang luha at hinagod hagod ang likod.
Umayos ng upo si Tisoy umurong ito saka sumandal sa kama saka siya ulit kinabig pasandal sa dibdib nito.
Sinamantala na lamang ni Irene ang ganung pangkakataon na may karamay siya sa mga ganitong sandali. Payapa ang kalooban niya habang yakap siya ni Tisoy at ito naman ay tahimik habang hinihimas himas ang braso niya.
Iniyakap ni Irene ang mga kamay sa bewang ni Tisoy at naramdaman niyang humigpit ang yakap nito at dinampian siya ng halik sa tuktok ng ulo. Nagulat siya kaya napatingala siya pero mga titig nitong ubod ng laglit ang sumalubong sa kanya. Hanggang sa namungay ang malalagkit na titig na iyon.
Nabatubalani na si Irene. Nasabik sa halik na naramdaman sa punong ulo at pinangarap na may katugon ang damdaming sumisibol noon pa para sa binata. Tinawid nga ni Tisoy ang pagitang nakahadlang sa kanila. Bumulong muna ito bago ginawa ang naiiisip niya.
"Wag ka sanang magagalit Ren" Sabi nito at pagkatapos ay lumapat na nga ang labi nito sa labi niyang kanina pa nanghihintay.
Hinalikan na nga siya ni Tisoy, masuyo at may pagiingat. Hindi dampi lamang ang ginawa nito hindi mukhang good night kiss lamang dahil madiin ang halik nito at gumagalaw ang labi nito na tila naghihintay ng sagot.
Ng umangat ang kamay nito para sapuhin ang mukha niya at mas palalimin ang paghalik nadarang na ng tuluyan si Irene at tinugon ang halik na iyon. Nang sumagot siya at lumaban sa halik nito ay lalong naging intense ang bawat galaw ng labi nito mas naging mapusok at nakakalambot ng tuhod ang halik na ginawa ni Tisoy.
Humigpit lalo ang yakap nito at kinabig pang lalo si Irene kaya halos parang nakadapa na si Irene sa ibabaw ni Tisoy. Dalawang kamay ng sapo nito ang mukha niya at mas pinag igihan ang pag halik sa kanya. Tinapos ni Tisoy ang halik kasabay ng isang napakasarap na yakap kay Irene.
"Gusto ko sanang gawin ito magdamag pero maaga pa tayo bukas.Matulog ka na at wag ka na sanang umiyak ha. Good night Ren" sabi nito pero hindi siya binitawan.Yakap parin siya nito at hinagod hagod ang buhok niya at likod para siguro tulungan siyang makatulog.
Hindi na nga namalayan ni Irene na nakatulog siya sa ibabaw ng dibdib ni Tisoy habang nagtiis naman ng binata sa puwesto nito.
Pero para kay Tisoy masarap ang puwestong iyon na noon pa niya pangarap ng tawagin niyang Mahal si Irene sa tricycle noon."Love at first" kung yun man ang tawag doon.Yun ang naramdaman nya ng una niyang makita si Irene. Kaya nga kahit paghingi lang sana ng tulong ang pakay niya sa dalaga ay nauwi siya sa malaking pagkakamali..isang malaking pagkukunwari."Good night Mahal" Bulong ni Tisoy at isang halik sa toktok ng babaeng iniibig ang ibinigay niya bago nito ipinikit ang mga mata. Hindi na rin namalayan ng binata na nakaidlip siya ng nakaupo at yakap si Irene.Kinabukasan ay maaga nga silang nagpunta ng hospital.Inasikaso ni Irene ang kailangan ng kapatid hanggang sa mailipat ito sa ward. Nagpaalam si Irene na hindi papasok sa araw na iyon pero hindi siya maaring mag leave dahil paano ang gastusin nila pag wala siyang sinahod. Kaya ng sumunod na araw ay inasa niya kay Tisoy ang pagbabantay sa kapatid.Nagpalitan na lamang sila pag uwi niya.Tinawagan ni Irene ang ang asawa ng kuya n
Dinadaan na lamang ni Irene sa biro ang lahat pero nanginginig ang mga tuhod sa kaba hindi kase umalis ang titig ni Tisoy sa kanya kahit isang segundo. Kaya lalo niyang natitigan ang mahahabang pilik mata nito. At light brown pala ang mga mata ni Tisoy para talagang may lahing Espanyol."I do!" Sabi na nga ba hindi mo paniniwalaan eh,I like you since the first day i saw you. Nung tawagin kitang mahal naalala mo?""Weehh di nga?""Ren naman eh. Saka Ren I think... I think in love ako sayo""Ay putcha gaguhan na to Tisoy. Naimpluwensyahan ka na ba ng mga Kdrama na pinanunuod natin.Hoy! di bagay sayo ha! pang Asianovela ka lang.Wait parehas din yun. Aahh ...basta pang Marimar ka gets mo yun?""Bakit mo nan gugustuhin ang simpleng dalagang pilipinang medyo malanding tulad ko ha aber sagutin mo nga?"sunod sunod na sabi ni Irene."Ren hindi ako ngbibiro mahal kita..hindi na ako makatulog kakaisip isip sayo eh.Lahat ng gawin ko parang nandun ka nakangiti. Pagpumipikit ako mukha mo ang nakiki
Sa ikalawang pagkakataon minahal at sinamba niya si Irene."Mahal, lilipat na ako sa sofa ha. Baka biglang lumabas ang kuya mo.Malintikan ka""Takot ka ba?"tanong ni Irene sa binatang yakap sia ng mahigpit"Hindi yun mahal, ayoko lang isipin ng kuya mo na wala akong utang na loob at pati ikaw ginagapang ko.Hindi ko lang talaga napipigilang mahalin ka. Hayaan mo kapag medyo okay na kuya mo.Magpapaalam ako ng pormal para ligawan ka siyempre kunwaring ligaw na lang ha kase sinagot mo naman na ako" Biro nito sabay pisil sa baba ni Irene na muli na namang dimapian ng nakakakilig na halik ang labi niya."Okay sige" un na lang ang nasabi ng dalaga. Iginagalang naman kase siya nito kahit ang totoo nga ay siya na ang atat talaga."Sana lang makahanap na ako ng trabaho. Iyon kase ang isa pa sa kinahihiya ko sa kuya mo eh. Palamunin ako" Sabi ni Tisoy.Biglang lumungkot ang mukha ni Irene saka lumuha. Biglang sumagi sa kanyang alala kung bkait nga ba hindi magawang makahanap ng trabaho ni Tisoy
"Anong napala mo sa adventure mo? Why dont you just accept you destiny Brandon.Total kahit naman sinong babae pa ang harutin mo you will never be a man to them" sabi ni Trinidad.Parang gustong dukwangin at hablutin ni Brandon ang nguso ng babae at paduguin pero nagpipigil pa rin siya. Hindi niya gustong magalit ang lolo niya kailangan niyang makumbinsi ito bago pa mahuli ang lahat."Kelan mo pa naging business na pakialaman ang ang buhay ko Tita?" pigil ang galit na sabi ni Brandon."Sino ang gaganahan mag almusal kapag mga buwaya ang kasama mo sa Lamesa " sa isip isip ng binata."As far as i know may pakialam ang mommy ko Brandon" Singit ni Lucile."As near as I know even you have no F*cking right. Both of you must shut your shitty mouth"Inis na baling niya kay Lucile at least ito kaedad niya kaya pwede niyang patulan. Buwisit siya na prenteng nakaupo at kumakain ang mga ito sa pinaghirapan ng iba. Prenteng sinasamantala ng dalawang lintang ito na hibang sa pagibig ang lolo niya."
Pinalipas muna ni Brandon na tahimik ang lahat. Pinilit niyang maging sunod sunuran at pinakibagayan si Lucille kahit sukang suka siya at higit sa lahat nagpakaabala sa opisina. Sinikap niyang palabasing busy siya sa trabaho at seneseryoso na ang paghawak sa negosyo ng pamilya.Kahit sa kanyang lolo ay ganun ang pakita niya para mapaniwala ang lahat.Madalas niyang nahuhuling pinasusundan siya ng kanyang tiyo Ben kaya naman naging mas maingat si Brandon at pansamantala sa loob ng dalawang buwan ay hindi siya kumikos ng pwedeng paghinalaan.Sa kanyang opisina at sa kanyang silid sa hotel mas ginusto na lamang ni Brandon manatili. Naroon na lamang ng buong maghapon at kung minsan nga ay hanggang magdamag pa lalo na kapag nagkayayaan iminom. Malaya si Brandon sa sariling opisina at sa silid niya dahil hindi madalas magpaunta doon si Lucile dahil imbiyerna daw ito sa staff niya at madalas silang magtalo ng kanyang secretarya na harapan din kung bastusin si Lucille. Bagamat kunwari ay kay Lu
Maaga nga kinabukasan ay bumiyahe na si Irene. Ayaw man niyang iwan ang bahay ay alam naman niyang pansamantala lang iyon kapag naka adjust na siya ay Bibisita naman siya para makapag alikabok man lang. At mag moment sa silid niya naroon kase ang dalawang beses na pinakamasaya at masarap na memories niya.. nila ni Tisoy.Eksaktong 6:39 ay nasa Blazed Hotel na nga siya sa costumer lobby. Bilin daw ng manager na ipahatid na lang rin daw ang pangungumusta ng amo sa mayari ng Magnate Hotel kapag nagkita sila. 7:05 ng may magsalita sa likod niya."Miss Irene Sandoval?" sabi nito sa magalang at malumanay na salita. Napakunot ang noo ni Irene.Sa tagal niyang nanunuod ng kdrama alerto na siya sa mga scammer at rapist."Paano nito nalamang siya ang dapat siya ang iapproach.Paano nito nalaman na siya ang Irene?""Ah wag kang magalala. Ako ang susundo sayo . Eto oh look.." sagot ng lalaki ng makitang kumunot ang noon niya na parang natakot.Pagtingin niya sa hawal nito ay resume niya at may 4x4 p
"Tisoy..!?" mahinang sabit ng dalaga.Pero walang imik ang lalaki.Wala siyang nakitang excitement sa mga mata nito. Walang recognition."Tisoy?" ulit ng dalaga huling pagbabasakaling maalala nito ang tunog ng salitang Tisoy na ibinigay nilang pangalan dito."Huh? What? what? Miss Sandoval?" sabi nito.Wala pa ring recognition sa mga mata. Bigo si Irene walang recognition si Tisoy kung sino siya.Labis na ikinalungkot iyon ni Irene pero hindi niya dapat ipakita.Naroon siya para magtrabaho.Kung Hindi siya maalala eh di wow! Hindi niya rin ito kilala. Saka sa hitsura nito.Tama nga ang kuya niya mukha ngang mayaman si Tiaoy sa kutis palang mas bagay dito ang formal suit nito ngayon kesa sa pangbasket na short at sando ng kuya niya.Sa hitsura nito aba kahit naaalala siya nito ay ikakahiya siya nito.Hindi na siya bagay dito.Lalong lumaki ang agwat nila."Sit down Miss Sandoval. I need to scan my employee for personal reason" Sabi ni Brandon saka umalis sa harap niya at umupo sa umiikot na up
Dumating si Brandon sa meeting na sinisimulan na ni Miss Martha bago pa man dumating ang kanilang boss ay na orient na ang lahat ng empleyado. Senenyasan na lamang niya ito na magpatuloy."Good afternoon Mr. Saavedra" Bati ng lahat pag upo niya sa harap."Ayan kasasabi ko lang" sigaw ni Martha."From now on pakatatandaan ninyo na nasa abroad si Sir Brandon Saavedra at si Sir Mark De Dios ang nandito bilang CEO's assistant. Maliwanang ba? ang magkamali isususpende ko ng isang buwan" bilin ni Martha na sinadyang takutin ang mga empleyado para maiwasan ang bulilyaso ng plano ng kanyang amo."Tandaan ang protocol walang sinuman na costumer o bisita ang dapat makarating sa opisina ng CEO at higit sa lahat hindi babangitin ang pangalan ni Sir Saavedra sa hotel mula ngayon. Ang makalimot sesesantihin niya ng tuluyan" dagdag pa ni Miss Martha sabay turo kay Brandon.Tuluyan ng tumayo ang binata sa harap sa lahat."Pansamantala po ay Mark muna ang itawag nyo sa akin mula ngayon. Ang babaeng mad