Share

Episode 10

last update Last Updated: 2025-01-11 13:02:13

EPISODE 10

18.46 น.

“ขอบคุณที่เดินมาส่ง กลับกันดีๆนะ”

ฉันบอกกับเพื่อนทั้งสามคน ซึ่งก็คือไรอัน คิตตี้ และธันญ่าหลังจากที่ช่วยกันเก็บกวาดบ้านของยูโกะเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ให้ทั้งสามคนเดินมาส่งฉันที่บ้าน โดยปราศจากเงาของยูโกะ ไม่ใช่ว่ายูโกะไม่อยากมา...แต่พวกเราห้ามไว้ไม่อยากเดินหลายรอบ เอาไว้เดี๋ยวค่อยไปเจอกันที่โรงเรียนวันพรุ่งนี้เลยดีกว่า

แต่ในจังหวะที่ฉันพูดจบ ทั้งสามคนก็ค้อมศีรษะลงก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาพูดเสียงดังแต่พร้อมเพียงกันว่า ‘สวัสดีค่ะ/ครับ คุณพี่เคน!’

และนั่นก็ทำให้ฉันหันกลับไปมองที่หน้าประตูบ้าน ก็เห็นร่างสูงหุ่นดีในแบบวัยรุ่นยืนอยู่แล้ว เขาทำเพียงพยักหน้าให้ เหตุผลที่พวกเพื่อนๆในกลุ่มเรียกพี่เคนว่า ‘คุณพี่เคน’ นั้น ก็เป็นแค่เรื่องราวไร้สาระที่บังเอิญ มันมีเค้าโครงตามความเป็นจริงก็แค่นั้น ไม่มีความลึกลับซับซ้อนให้ปวดหัวกันหรอก

และที่ฉันบอกว่าเรื่องราว ‘ไร้สาระ’ นั้นก็แค่บุคลิกของพี่เคนไม่เหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปไง ทั้งหน้าตา ทรงผม เสื้อผ้าและรองเท้าที่สวมใส่นั้นล้วนเป็นของแบรนด์เนมส์ทั้งนั้น ตอนแรกที่พวกเพื่อนฉันเห็นก็เรียกกันว่า ‘คุณชาย’ แต่พอรู้ชื่อก็เปลี่ยนจากคุณชายเป็น ‘คุณพี่เคน’ มาถึงตอนนี้

แต่ก็ว่านะ พวกผู้ใหญ่ที่ได้ยินสรรพนามที่ใช้เรียกของพวกฉันแล้ว เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรออกจพน่ารักในสายตาของพวกเขาเสียด้วยซ้ำ...ทำไมฉันถึงรู้น่ะหเหรอ? ฉันก็แค่เคยได้ยินผ่านๆจากคนแถวบ้านเขาพูดคุยกันแค่นั้นเอง

กลับมาที่ตอนนี้กันดีกว่า หลังจากที่เพื่อนๆพากันเดินห่างออกไปจากบริเวณบ้านแล้ว ฉันซึ่งเป็นเด็กที่ถูกอบรมมารยาทมาอย่างดี จึงตัดสินใจหันกลับไหว้พี่เคนที่อยู่หน้าประตูบ้าน ด้วยกิริยานอบน้อม

“สวัสดีค่ะพี่เคน”

“...ครับ เข้าบ้านสิ ยุงเยอะ!”

นานเป็นนาทีกว่าที่เคนจะตอบกลับมา แต่เมื่อพูดแค่นั้นเขาก็เดินหายเข้าไปในบ้าน นี่ยังดีนะที่ฝนตกแค่ไม่กี่นาทีก็หยุด ตอนแรกก็ตกแรงแหละ แต่ตกไปได้แค่ยี่สิบห้านาที ฝนก็เริ่มซาลงและหยุดตกไปเอง เพื่อนเลยตัดสินใจว่าจะรีบมาส่งฉันและพากันรีบกลับบ้าน

ฉันรีบวิ่งตามร่างสูงของพี่เคนเข้าไปในบ้าน เดินผ่านห้องนั่งเล่นและห้องรับแขกทางซ้ายมือ จนในที่สุดก็เดินตามมาทันที่พี่เคนจะขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน ที่มีไว้สำหรับใช้เป็นห้องนอนอย่างเดียว

“พี่เคนโกรธแพรหรือเปล่าค่ะ?”

ท่าทีเหมือนไม่ค่อยอยากคุยกับฉันคือเขากำลังโกรธอยู่หรือเปล่านะ แต่ถ้าใช่ฉันไม่อยากให้เขาเป็นแบบนี้ ฉันยอมไม่ได้และคำถามนั้นก็ทำให้ขาที่กำลังจะก้าวขึ้นบันไดหยุดก้าวเดิน ก่อนเสียงเรียบจะตอบกลับมา

“แล้วหนูแพรทำอะไรให้พี่โกรธหรือเปล่าครับ” พี่เคนถามกลับมาโดยที่ไม่หันกลับมามามองหน้าฉัน ก่อนจะพูดขึ้นมาอีกว่า “ถ้าไม่...พี่ก็ไม่โกรธครับ” พูดออกมาแบบนี้แสดงว่ากำลังโกรธอยู่แน่เลย

“แพรขอโทษค่ะ แพรขอโทษที่ทำให้พี่เคนรอ...พี่เคนยกโทษให้แพรนะค่ะ” ฉันบอกอย่างอ้อนวอน นี่เป็นความผิดครั้งแรกของฉันเองนะ พี่เคนจะใจร้ายกับฉันได้ลงคอเชียวหรอ

“...พี่เคยบอกหนูแพรแล้วใช้มั้ย พี่ไม่ชอบคนโกหก มีอะไรก็บอกพี่ตรงๆสิ” คำพูดของพี่เคนไม่ได้ใส่อารมณ์อย่างที่ควรจะเป็น แต่ฟังดูผิวเผินเหมือนการพูดธรรดา แต่ฉันรู้ว่าตอนนี้พี่เคนอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ปกติ

“พี่จะไปส่งหนูแพรที่บ้านใหญ่ เราควรอยู่ห่างๆกัน”

คำพูดของพี่เคนเหมือนมีดปลายแหลมที่กรีดลงมากลางหัวใจฉันให้รู้สึกเจ็บ...พี่เคนเป็นผู้ชายที่น่ากลัวนะ ถึงแม้ฉันกับเขาจะรู้จักกันไม่นานแต่เขาสามารถรู้จุดอ่อนของฉันได้อย่างไม่ยาก เขารู้ว่าฉันติดเขามาก พี่เคนคือคนที่ฉันไว้ใจและเชื่อใจมากที่สุด และฉันจะนอนไม่หลับถ้าไม่ได้พูดคุยกับเขา และเขาก็ใช้จุดอ่อนตรงนี้ของฉัน นำกลับมาเล่นงานฉันได้อย่างเลือดเย็น

...ฉันไม่เข้าใจ ทำไมพี่เคนถึงได้ใจร้ายกับฉันถึงขนาดนี้

“ฮึ่ก แพรไม่ไป แพรจะอยู่กับพี่เคน” ฉันร้องไห้ออกมาพร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธในสิ่งที่เขาจะทำต่อไปนี้ ที่ทำแบบนี้ก็เพื่อหวังให้พี่เคนเปลี่ยนใจ แต่เขากลับ...

“พี่จะเก็บเสื้อผ้าให้”

กลับหันมามองฉันด้วยสายตาว่างเปล่า ก่อนจะทิ้งฉันไว้ให้ยืนอยู่ตรงนี้คนเดียว...ไม่รู้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน พอรู้ตัวอีกทีฉันก็รู้สึกได้ว่ามีมือเรียวของใคร เอื้อมมาปาดน้ำตาที่ไหลไม่ยอมหยุดออกไปให้ฉันแล้ว

“...แพรไม่อยากไป”

“...”

พี่เคนไม่ได้พูดอะไร นอกจากกุมมือฉันพาเดินออกมาจากบ้าน ที่ตอนนี้มีคนของเขารออยู่ก่อนแล้ว และก็มีคนที่ฉันรู้จักและเคยเห็นแล้วไม่กี่ครั้งอย่าง ‘พี่เซกิ’ กับ ‘พี่เรน’ อยู่ตรงนั้นด้วย

“พาเธอกลับบ้านใหญ่...และสั่งกักบริเวณหนึ่งอาทิตย์ ถ้าใครถามบอกฉันสั่ง!”

พี่เคนบอกกับคนของเขาเสียงเรียบ ในขณะที่จับฉันยัดเข้าไปในรถยนต์คันหรูทางเบาะหลัง และปิดประตูให้อีกเสร็จสรรพ และหลังจากนั้นเขาก็สั่งอะไรกับคนของเขาอีกสองสามประโยค ฉันฟังอะไรไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่เพราะกำลังร้องไห้อยู่ แต่ฉันเห็นพี่เซกิค้อมศีรษะให้และเปิดประตูเข้ามานั่งข้างคนขับ ก่อนรถจะเคลื่อนตัวรถออกไปอย่างนิ่มนวล

ฉันหันกลับไปมองข้างหลังที่มีกระจกรถกั้นอยู่ ถึงแม้ภาพข้างหน้าจะพร่าเบลอไปด้วยหยาดน้ำตา แต่ฉันก็เห็นว่าพี่เรนกับพี่เคนเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกัน

ฉันมองภาพนั้นจนเขาทั้งสองหายเข้าไปในตัวบ้าน พร้อมกับสะอื้นออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ทำไมฉันถึงไม่ดื้อกับพี่เคน...เพราะฉันรู้มันไม่ดีต่อตัวฉัน ถึงพี่เคนภายนอกจะเป็นเหมือนคุณชาย และสุภาพแค่ไหน มันก็ต้องมีบ้างมุมที่ ‘น่ากลัว’ ในแบบผู้ชาย

เรื่องนี้ฉันไม่เคยคิดหรอก...และที่ฉันรู้มามี๊เป็นคนบอกกับฉันเอง

‘พี่เคนเป็นคนใจดีก็จริง แต่ถ้าหนูเลี่ยงได้ในตอนที่พี่เขาอารมณ์ไม่ดีหนูก็เลี่ยง หรือยอมให้เขาหน่อยนะ มามี๊ไม่อยากให้หนูกับพี่เคนผิดใจกัน’

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Thank you for Love บทรัก   Special 5 : เจนนิเฟอร์ ฟอกซ์ The end.

    《Full》-ตอนพิเศษ-🎉นางร้ายแสนสวยกับผู้ชายหน้าหนวด🎉ภายในงานเลี้ยงแต่งงานของแพรพรรณและยามาดะ เคนนั้นมีเหล่าผู้ใหญ่และคนดังในวงการมากมายได้มาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งสองคน และหนึ่งในนั้นก็ร่วมไปถึงเพื่อนสนิททั้งในและนอกวงการอย่าง 'เจนนิเฟอร์ ฟอกซ์' ด้วยร่างบอบบางแต่สูงเพียวในชุดเดรสเปิดไหล่สีแดงสดกำลังเดินทอดน่องลงบนรองเท้าส้นสูงมากกว่าสามนิ้วด้วยท่าทางมั่นใจสายตากลมโตสีน้ำตาลกวาดมองไปทั่วงานอย่างหงุดหงิด เพราะตอนนี้เธอกำลังใช้สายตามองหาเพื่อนชายหัวใจหญิงอย่างตั้งอกตั้งใจ แต่เพราะในงานนี้มีผู้คนมากกว่าร้อยชีวิตกำลังเดินขวั่กไขว่ไปมาจนน่าเวียนหัว จึงทำให้เธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นมานิดๆ...แล้วอีกอย่างในงานตอนนี้นั้นก็จัดขึ้นในเวลากลางคืน โดยจัดขึ้นที่โรงแรมในเครือ KM Group โรงแรมที่สามีเพื่อนสนิทของเธอมีหุ้นส่วนอยู่ด้วย"โอ๊ย! อีนังยอดชายด์อยู่ไหน...บอกว่าให้รออยู่ที่ซุ้มอาหาร มั่วแต่ไปแรดหาผัวคนที่ร้อยอยู่นั่นแหละ!"เจนนิเฟอร์เอ่ยออกมาด้วยความหงุดหงิดและงุนง่านในเวลาเดียวกัน เพราะก่อนหน้านี้สิบนาทีเธอเพิ่งจะเดินทางมาถึงงาน เนื่องจากทำงานเพิ่งเสร็จและอีกอย่างเมื่อเช้าในพิธีหมั้นของเพื่อนส

  • Thank you for Love บทรัก   Special 4 : เกศชมพู หงษ์ดิเรก

    《Full》ตอนพิเศษนายสามีเย็นชากับคุณภรรยาแสนห้าว!เวลา 21.28 น.ตึก! ตึก! ตึก...เกศชมพูในชุดเดรสเกาะอกสีหวานกำลังเดินตามแรงจูงของสามี เท้าเล็กในรองเท้าส้นสูงสามนิ้วก้าวตามคนตัวสูงข้างหน้า ใบหน้าสวยตอนนี้ฉายแววหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด เพราะก่อนหน้านี้คนที่เดินอยู่ข้างหน้าเธอนั้นได้รับโทรศัพท์จากลูกน้องที่ต่างประเทศ เขาเดินออกไปคุยแค่ไม่ถึงห้านาทีก็เดินกลับมาด้วยใบหน้าเคร่งขรึมก่อนจะมาลากเธออกจางานแต่งเพื่อนสนิทในเวลาต่อมา...ใช่! ตอนนี้เธออยู่ในงานแต่งของเพื่อนสนิทอย่าง ‘แพรพรรณ’ สาวน้อยที่มีบุคลิกราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบและคุณหนู ตอนนี้เธอได้สะละโสดเป็นคนที่สองในกลุ่มเพื่อนที่เธอสนิทมากที่สุด โดยเจ้าบ่าวในงานก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ‘พี่ชายบุญธรรม’ ของแพรพรรณเกศชมพูเคยแอบคิดเล่นว่าสองคนนี่ต้องมีซัมติงกันอย่างแน่นอน แต่แล้วความคิดเล่นๆนั้นของเธอกลับเป็นความจริงขึ้นมาซะอย่างงั้น แต่ช่างเรื่องสองคนนั้นก่อน ตอนนี้เธอต้องการคุยกับคุณสามีเธอที่เอาแต่ลากเธออกจากงาน และตั้งแต่ลากเธออกมาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย จนตอนนี้เธอชักหงุดหงิดในความเงียบขรึมของเขาซะแล้วสิ-Kedchompoo’s talk-

  • Thank you for Love บทรัก   Special 3

    《Full》Special 3❤ KEN × PAEPUN ❤-Ken's talk-จุ๊บ!"อื้อ~" เสียงของคนตัวเล็กในอ้อมกอดร้องออกมาด้วยความขัดใจ เมื่อผมแกล้งจุ๊บริมฝีปากบางเล่น ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายโมงกว่าๆแล้ว เพราะเมื่อคืนกว่าผมและคนในอ้อมกอดจะได้นอนก็ล่วงเลยมาเกือบเช้า...ก็ช่วยไม่ได้นี่เนอะ เมียผมออกจะน่ากินขนาดนี้ ให้กินทั้งวันก็ยังไหวเลย เมื่อคิดได้แบบนั้นผมจึงก้มลงไปหอมแก้มเนียนเพื่อก่อกวนเวลานอนของเล่นอีกครั้งเฮ้อ! ยิ่งอยู่ใกล้ร่างบางผมรู้สึกว่าผมก็ยิ่งหลงเธอ เมื่อก่อนจำได้ว่าไม่ได้เป็นถึงขนาดนี้นะ แต่พอได้แต่งงานอยู่ด้วยกันแค่นั้นแหละ...รู้เรื่องเลยครับ!อาการคนติดเมียขาดไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว เป็นยังไงเมื่อก่อนไม่เคยสนใจ ออกจะคิดว่ามันความโอเวอร์ ไม่มีใครเป็นอะไรขนาดนั้นหรอกแต่พอผมได้สัมผัสมัน...อื้ม! ไม่มีคำว่า 'โอเวอร์' ไปสำหรับคนรักเมียหลงเมีย พูดไปอาจะยังไม่ค่อยเข้าถึงความรู้สึกที่ผมสื่อออกมา...งั้นผมจะบอกอาการของผมว่ามันหนักขั้นไหน ที่จริงผมว่ามันก็ไม่ค่อยหนักมากเท่าไหร่ นั้นคือความคิดในตอนแรก...วันหนึ่งผมต้องได้เห็นหน้าเมียไม่ต่ำกว่าสามครั้ง ต้องได้กอด ได้หอมและได้จูบเธอทุกครั้งที่ออกจากบ้าน พอตกเย็น

  • Thank you for Love บทรัก   Special 2

    《Full》Special 2❤ KEN × PAEPUN ❤หลังจากที่ฉันแต่งงานกับพี่เคนตอนนี้ก็ผ่านมาแล้วหลายเดือน พี่เคนดีกับฉันมาก เขาดูแลใส่ใจฉันดีทุกอย่าง ถึงแม้บางวันเขาจะต้องออกไปทำงาน แต่พอเขากลับมาบ้านทุกครั้ง ก็จะเห็นฉันทำอาหารไว้รอเขา...ซึ่งหลังจากที่ฉันแต่งงานฉันก็เริ่มเรียนทำอาหารแบบจริงจัง ซึ่งผลลัพธ์ที่ออกมามันก็โอเคนะ ถึงรสชาติจะได้อร่อยเหมือนร้านอาหารดังๆ แต่มันก็ทานได้แล้วไม่เป็นอะไร แฮร่ๆตอนนี้ฉันมาพักผ่อนที่ประเทศบ้านเกิดพี่เคน พูดง่ายๆก็คือตอนนี้ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่น เพราะอยากมีเวลาอยู่กับพี่เคนบ้างเพราะตอนนี้ฉันก็ยังมีอาชีพเป็นนักแสดงเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือฉันไม่ค่อยรับงานละครแล้ว รับแต่พวกโฆษณาเหตุผลที่ฉันไม่ได้รับงานละครนั้น ก็ไม่ใช่อะไรหรอก...พี่เคนเขาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่น่ะ ก็อยากรู้ๆกันว่าเขานั้นไม่อยากให้ฉันเป็นนักแสดงแต่แต่แรกอยู่แล้ว ...แต่เป็นฉันเองที่ดื้อดึงอยากจะเป็นให้ได้"...วันนี้คุณจะทำอาหารไทยหรือค่ะ?" เสียงคนในชุดเมดที่กำลังช่วยฉันหั่นผักอยู่เอ่ยขึ้นมา ซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่เราจะคุยและถามเกี่ยวกับอาหาร"ใช่! เมื่อวานพี่เคนบอกว่าอยากกินอาหารไทย แล้วอีก

  • Thank you for Love บทรัก   Special 1

    Special 1 ❤ KEN × PAEPUN ❤ เวลา 19.46 น. ณ. โรงแรม KM Group กึก! เสียงรองเท้าหนังมันปราบกระทบพื้นคอนกรีดจนเกิดเสียง ร่างสูงในชุดสูทสากลยืนข้างรถหรูราคาแพง ก่อนจะหันกลับไปเรียกหาคนในรถที่นั่งเคียงข้างกันด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง "หนูอีฟ..." 'อำพล' มองไปข้างในรถหรูนั้น นัยน์ตาคมไหววูบทุกครั้งที่มองใบหน้าหวานของคนที่อยู่ในรถ ยิ่งมองผู้หญิงคนนี้เขาก็รู้สึกว่าเธอก็ยิ่งสวย สวยไปหมด... ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา รูปร่างหรือแม้แต่จิตใจของเธอ "...คะ?" เสียงหวานของ 'อันนา' ขานรับอย่างไม่ค่อยเข้าใจ ว่าเขาเรียกเธอทำไมก่อนที่ในเวลาต่อมา เธอจะก้าวลงจากรถโดยมีมือเรียวของเขาช่วยจับเอาไว้ "ไปกันเถอะ ป่านนี้คู่บ่าวสาวคงมารอต้อนรับแล้ว" อำพลพูดหลังจากปิดประตูรถ และหลังจากนั้นเขาก็จับมือเรียวเล็กของคนข้างกายมาคล้องแขน ก่อนทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปในงาน หลังจากที่ประตูลิฟต์เปิดออกมายังชั้นห้องบอลลูนขนาดใหญ่ ที่ตอนนี้มีผู้คนต่างเดินไปมากันอย่างครึกครื้น ทุกคนต่างแต่งกายด้วยความสุภาพและเป็นทางการกันหมด ผู้หญิงต่างแต่งชุดราตรีหรือไม่ก็ชุดเดรสสีหวานกันเสียส่วนใหญ่ ส่วนชุดของผู้ชายนั้นเป็นชุดสูทสากลแทบ

  • Thank you for Love บทรัก   Episode 81 End.

    Episode 81 End.หลังจากที่ฉันฟังคำพูดนั้นที่หลุดออกมาจากปากพี่เคนนั้น ฉันก็ได้แต่ยืนขมวดคิ้วด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย ฉันเข้าใจในสิ่งที่เขาเอ่ยออกมานะ แต่ฉันกลับไปกล้าคิดไปเองนะสิ!"พี่เคนหมายความไงค่ะ?" ฉันถามเข้าออกไปตรงๆ ก่อนจะสบตากับเขาเพื่อรอคำตอบ แต่หลังจากที่ฉันถามเขาออกไปไม่นาน ฉันก็ต้องชะงักและตกใจเมื่อเห็นกระทำของเขาที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน"...แต่งงานกับพี่นะหนูแพร"พี่เคนเอ่ยในพูดประโยคนี้ หลังจากคุกเข่าขอฉันแต่งงาน และการกระทำเขาในตอนนี้นั้นก็ทำเอาสาวๆและใครหลายคนแอบกรีดและคุยกันเสียงกับภาพตรงที่เขาแสดงออกมา ก่อนที่ฉันจะหันไปมองทางด้านหลังจากได้ยินเสียงบทสนนาที่ดังมาแว่วๆ"เอ้ย! ฉันว่าผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆนะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน...""อ้าวแกกกก! จะไม่คุ้นได้ไงก็เนี่ยมันพี่ชายบุญธรรมของแพรพรรณเลยนะ!""...เฮ้ย! ถ้าคนนี้พี่ชายบุญธรรมแพรพรรณแล้วผู้หญิงคนนี้ใครล่ะ แต่ท่าทางคุ้นๆเหมือนแพรพรรณนางเอกดังเลย ใช่ป่ะแก..."เสียงผู้คนยังดังไม่หยุด จนฉันต้องละสายตาจากคนพวกนั้นและหันมาโฟกัสที่คนร่างสูงตรงหน้าที่กำลังนั่งคุกเข่ามองมายังฉัน"..." ฉันมองสบตากับพี่เคนผ่านแว่นตาดำนิ่งๆ ในใจ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status