"ANAK BAKIT NGAYON, ka lang? Kanina ka pa namin hinihintay, dito. Nakakapagod na ang tumingala nang tumingala sa labas ng bintana, ha!" Hestirikal na sigaw ni mama sa akin, nang maka pasok na ako ng mansyon.
Katabi nito si papa, na naka ngiti ng malapad. Maliban kay mama na ang busangot ng mukha. Agad akong lumapit sa kanila, at hinalikan sa kanilang mga pisngi saka ko sila nginitian.
"Sorry, naman po 'ma. May dinaanan lang po kasi ako. Kailangan, ko lang po kasing mag-set ng meeting kay Edward."
Mulagat ang mga mata nila nang marinig nila ang aking sinabi. Maybe, they hear the named of my ex, in my high school life. Kung kaya't ganoon na lamang ang kanilang reaksyon.
Edward Tyron, is my last ex-boyfriend. Untik, when I am in my aged now, I never have a boyfriend anymore. Ewan ko, bigla akong nawalan ng gana, noon. Nang matapos kong maki-pag-hiwalay kay Edward.
Mayb
Edward's Point of ViewNAKANGITI AKONG lumisan sa maliit na entablado. It's makes my heart overwhelmed because of the AB band fans shouting. I'm bless to have this band, because without this. The new me will never appear.Hindi ako magiging kasing gwapo ng ganito, at hindi ako kasing sikat din ng ganito. Salamat, sa bumuo ng band na ito. Kay Red. Red Lumber, ang nag-mamay-ari ng Lumber chain of companies. He is always a serious man. Hindi siya kumakanta sa publiko dahil silent type siya, and he has a stage frightened. He id the one who manage our band. Kaya't sumikat ito, sa buong Pilipinas. Hindi lang sa Pilininas kundi sa buong mundo.Sunod-sunod na pumasok ang ka band mate ko. Heroe Schilar, my best friend. He is my back up guitarist, he is the one whose a vocalist in our band. Minsan, may pagka-kulit siya at madaldal. He never, give up in a joke. Palagi siyang may baon na pambara sa iyo. Hinding-hind
"ILANG BESES KO bang sabihin sa 'yo na, ayaw ko nang makipag-kita sa iyo, at makipag-set na ng meeting pa? So, what are you doing here? At, kinaladkad mo pa ako, papunta dito sa parking area ng building namin, ha?" Inis na inis kong sigaw sa kaniya, habang nangigilaiti ang leeg ko.Pagkapasok niya kanina sa opisina ko, bigla na lamang niya akong hinila papunta dito sa parking lot. Nang makarating naman kami dito, wala naman siyang ibang ginawa kundi ang titigan na lamang ako. Seriously?!"Tapos, ngayon. Ngingiti-ngiti ka pa, pagkatapos kitang sigawan?! Ano bang nangyayari sa'yo? Akala ko, brat girl ka noon, so what happened? Why are you now like a childish lady?" Naikuyom ko pa ang kanang kamay ko, dahil sa inis.Pagkatapos ko siyang sigawan bago lang, ngingitian niya lang ako? What the heek, is that right? Mukha bang katawa-tawa ang sinabi ko? O sadyang, iniinsulto niya lang ako?"And then now, titi
PABAGSAK KONG isinara ang aking pinto sa opisina, nang makarating na ako rito sa opisina ko. Kanina pa ako, hindi maka-tulog dahil lang sa ginawa ko at mga sinabi kay Micaella, kahapon.Is it right, what I've said to her yesterday? Kailangan ko ba talagang sabihin iyon para sa kaniya, para lang iwasan niya ako? Pero, bakit ngayon..parang pinag-sisisihan ko na ang mga sinabi ko sa kaniya kahapon?Bakit parang gusto ko pa, yatang kulitin niya ako at palaging sundan para lang sa approval ko? Is it because I still loved her?!"Ahhh! Hindi!" Kailangan ko nang pigilan ang puso kong tumitibok para sa babaeng iyon.Kailangan kong tiisin itong nararamdaman ko, para hindi na ako masaktan pa."Sir, excuse me. May nag---""Ano?! Just leave me alone! I don't want to talk anyone, else today! Do you get that?! Get out!" Inis akong napa sabunot sa aking ulo, habang nak
IMINULAT KO ang aking mga mata dahil sa liwanag na tumatagos mula sa bintana ng aking kwarto. Agad akong bumangon pero napa mura ako nang biglang sumakita ang aking ulo."Shit! I'm in hang-over!" Inis kong sigaw habang sapo-sapo ko ang aking ulo.Marami pala akong nainom ka-gabi. Napa-higa ulit ako, at napatingin sa kisame. Ipinikit ko ang aking mga mata, para mawala ang pagka-hilo ko. Bumalikid ako para maayos ang pwesto ko. Ngunit laking gulat ko nang may katabi akong babae. Saka hindi lang ibang babae, kundi si Micaella.Napatayo ako bigla at hindi ko na ininda pa ang sakit ng ulo ko. Itinakip ko ang isang kumot sa aking bewang at mulagat paring nakatingin sa tulog na tulog na si Micaella."Shit! Hindi pala ako nanaginip kagabi! What the hell! Anong ginawa ko! Pinag-samantalahan ko si Micaella! Shit! Shit!" Nagpa-ikot ikot ako sa loob ng silid habang hindi ko inaalis ang tingin kay Micaella.
Micaella's Point of ViewPINAKATITIGAN KO ng mabuti ang hawak-hawak kong papel. Ngumisi ako ng mapait, habang unti-unting nag-sink in ang lahat sa utak ko. Maybe God give me a time, to make my wrong's, right. At ang pagkaka-taon na iyon, hinding-hindi ko sasayangin. Kaya't habang may oras pa ako, hindi ko titigilan si Edward, hangga't hindi niya ako pinapatawad.Gagawin ko ang lahat, para mapatawad na niya ako. Hindi ako, susuko. Hindi ako makakapayag. Kailangang makuha ko ang kapatawaran niya sa akin. Huminga ako ng malalim, saka napatingin sa kawalan. May pag-asa pa ba ako? Umiling-iling ako. Umaasa na naman ako sa wala.Hindi ko alam, kung paano haharapin ang problemang ito. Napangiti ako ng mapait, at napatingin sa ticket na hawak-hawak ko. Huminga ako ng malalim, at pilit na tumayo sa aking kinauupuan. Nag-sign of the cross muna ako, bago lumisan papalabas ng simbahan.Kailangan
"ANG GANDA mo, Mica!" Nakangangang sabi sa akin ni Delia, nang lumabas ako ng dressing room.Tapos na akong ayusan ng mga stylist. Ngumiti ako sa kaniya, saka tinitigan ko rin siya. "Nambola ka pa. Ikaw rin naman, ang ganda mo rin."Totoo ang sinabi ko. Maganda talaga siya, sino kaya ang maswerteng lalaki na mamahal sa kaniya? Ang swerte ng lalaking iyon sa kaibigan kong ito."Hayy...naku. Hindi ako nambobola. Sadyang totoo ang sinabi ko. Tingnan natin kung hindi maglakaway ang Edward Tyron, na iyon sa kagandahan mo. Saka, matagal ko nang alam na maganda ako." Halakhak niyang wika sa akin na ikina-iling ko na lamang.Kahit kailan talaga, may pagka-confidence talaga siya sa sarili niya."I am sure, their have a lot of womens that most gorgeous and pretty than, me. Kaya't, hindi na niya ako mapapansin, Delia. Hindi naman iyon ang dahilan ng pagpunta ko doon. Ang nais ko lang, masil
Edward's Point of ViewKANINA PA akong nakatitig sa kaniya, mula sa malayo. Napaka-ganda niya ngayong gabi. Sayang nga lang, wala akong pagkakataon na lapitan siya. Tinatalo ako ng hiya at kaba. Hindi ko alam kong ano ang dapat kong gawin para makalapit ako sa kaniya.Nakatitig ako sa kaniya, habang kumakanta. Para sa kaniya ang awiting iyon, para sa aming dalawa. Gusto ko na siyang lapitan kanina, habang ako'y kumakanta ngunit hindi ko magawa. Baka, hindi niya ako pansinin.Nang makababa na kami ng stage, napatingin ako sa kaniyang direksyon. Biglang kumabog ang dibdib ko nang makit siyang humahakbang papaalis na sa kaniyang pwesto. Saan na naman niya balak pumunta?Dali-dali kong ibinigay kay Omver ang hawak kong microphone at mabilis na tumakbo, papalabas din ng hotel. Nagkatingin ang lahat ng tao sa akin, ngunit hindi ko na sila pinansin pa. Tinawag pa ako, nila Bonifacio at Hero
WALANG ARAW akong hindi umiinom, nag-tataka narin ang mga ka-band mates ko. Bakit 'raw ako nag-lalasing na wala naman 'daw akong dapat kalasingan.I haven't parents, simula bata pa ako, namatay na sila. Sadyang, si Tita Evelyn na lamang ang nagpa-laki sa akin at Tito Emereldo. Ngumisi ako ng pilit, habang itinataas ko ang beer in can na hawak ko. Napailing si Heroe at Red na siyang ka-inuman ko.Hinihintay pa namin sila Rand, Omver, Bonifacio, June at Blue. Para sa pag-imbita ko sa kanila ng inuman. I just do this, to hide what I am feeling this time. Na miss ko na si Micaella."Are you, dringking because of Micaella, right, bro?" Seryosong tanong sa akin ni Heroe.Tiningnan ko silang mataman ni Red. "No, is wasn't her." Bigla kong tanggi.Ngunit umiling lang sila sa aking sinabi, at napahalakhak si Red. Tiningnan ko siya ng masama."You know what, bro. Hindi