Aurora left Raxcer two years ago with nothing, so in revenge, he was back with a cold heart. Raxcer could no longer love Aurora the way he loves her before. Aurora breaks his heart, and now he is back, he will make sure to break Aurora's heart too. Can their love be restored? If the hatred is the only one existed?
View MoreNANLULUMO SA isang tabi ang lalaki habang pinagmamasdan niya ang babaeng malaki ang tawa at ang ngiti. Hindi niya alam kung bakit nabihag ng magandang dilag ang puso niya. Basta isang araw sa kanyang paggising, mahal na niya ito.
Napangiti rin siya habang ang babae ay tawa nang tawa. Papalapit siya sa pwesto nito. Anniversary nila ngayon at susurpresahin niya ito para mapasaya niya ito.
Hindi niya alam kung paano niya nakuha ang matamis na 'oo' ng babae, ang importante ay sila na.
Hindi rin biro ang makipagbakbakan sa panliligaw sa babaeng mahal niya, makuha lang ang matamis na 'oo' nito. Pagod, pawis, at hirap ang dinanas niya para maging sila lang.
Iilang hakbang na sana ang hahakbangin niya para makalapit sa kaniyang babaeng minamahal nang may marinig siyang dumurog sa kaniyang puso.
Ang kaninang malaking ngiti sa kaniyang labi'y biglang naglaho. Ang kaninang inaasam niyang kaligayaha'y biglang nawala.
Ang kaninang masayang-masaya at galak na galak niyang puso'y namatay. Bakit ang bilis yata? Hindi ba siya karapat-dapat mahalin? Hindi ba siya karapat-dapat tanggapin? Bakit siya pinaglalaruan?
"Ang boyfriend ko? Hindi ko siya mahal, ginagamit ko lang ang talino niya para may taga-gawa ako ng assignments at mga projects. Ginagamit ko lang siya, hindi ko naman talaga siya mahal. Sa dinami-dami ba naman, ng lalaki na nanliligaw sa akin? Siya ang mamahalin ko? Si Geon, ang mahal ko 'no. Sawang-sawa na ako sa pag-mumukha 'nun, gwapo sana siya kung mag-aayos pero geek talaga. Saka hindi ko type ang isang tulad niya," narinig niyang wika ng babaeng minamahal niya sa mga ka-barkada nito.
Naibagsak niya ang hawak-hawak niyang bouquet of roses. Sapat na ang mga narinig niya, sapat na ang lahat para magising siya sa katotohanan.
Napalingon sa kaniya ang babae at ang mga kabarkada nito. Mulagat ang lahat ng mga mata nito habang nakatitig sa kaniya.
Bakit ganoon? Gusto niya lang maging masaya, ang gusto niya lang ay mahalin siya. Ang gusto niya lang maging sa kaniya ang babae. Ang gusto niya lang mahalin rin siya nito at bigyan ng atensyon. Pero, bakit? Bakit siya sinaktan nito? Bakit winasak nito ang puso niya? Hindi ba siya karapat-dapat na mahalin?
Bigla itong lumapit sa kaniya at nagpanggap na parang wala itong sinabi tungkol sa kaniya. Sorry, na lamang. Dahil, simula ngayon hindi na siya magpapakatanga.
"Thanks for everything. Now, I know. Salamat sa panloloko. Salamat sa panggagamit mo, salamat sa lahat ng kasinungalingan mo. Salamat dahil sinabi mo ang totoo, huwag kang mag-alala. Hindi na kita kukulitin. You will be free now, hinding-hindi mo na makikita ang pagmumukha ko na pangit. Tandaan mo sana na mahal na mahal kita," madamdamin niyang sabi rito.
Ngunit halata sa boses ang pagka-inis at galit para sa babaeng kaniyang minamahal.
"A-ano.."
Hindi na niya ito pinakinggan at tinalikuran na niya ito.
Ikinuyom niya ang kaniyang mga kamay habang naglalakad papunta sa kaniyang kotse. Hindi mawala-wala ang pagmumukha ng babae sa kaniyang isip. Inis siyang pumasok sa kaniyang kotse.
"I'll promise, I will be back. I will be back to make your heart break into pieces. Ikaw rin ang papaibigin ko, at iiwan sa huli. Wait for my comeback. Because from now on, I will no longer be 'Raxcer Vorex'. From now on, I am 'Ace Vorex', a bad man," sabi niya saka pinaharurot ang kotse niya ng mabilis paalis ng university nila.
Sisiguraduhin niyang ipapanganak ang bagong Raxcer Vorex na good man. He is now Ace Vorex, the bad man.
HINDI SA LAHAT ng pagkaka-taon, binibigyan ka ng pangalawang buhay para makapiling mo pa ang pamilya mo at mga taong mahal mo. Kung may kailangan kang gawin at patunayan sa kanila, gawin mo agad. Huwag ka nang-mag-aksaya pa ng panahon.Life is short, and short is life. Ika nga nila.Kaya't huwag mong sayangin ang buhay na ibinigay sa'yo ng Diyos, dahil hindi mo alam kung kailan ka tatagal. Napahinga ako ng malalim habang nakatingin sa maliwanag at maaliwalas na kalangitan.Its been one year, and I going back now in AB band. Mag-p-perform ulit kaming AB band sa publiko. Napahinga ako ng malalim, habang nakamasid sa kawalan. Nandidito ako sa studio ng AB band. Nag-hahanda na kami para mamaya sa concert namin."Ang lalim ng iniisip natin, bro, ah? Care to share?" Biglang bungad sa akin ni Heroe. Tiningnan ko lang siya at saka inirapan."Wala, may iniisip lang ako."
Micaella's Point of ViewTUMULO ANG LUHA ko habang nakatitig ako sa kaniyang mga mata na puno ng luha. Hanggang ngayon, tulala parin ako sa kaniya habang nakanganga. Siya nga ba talaga ang nasa harapan kong ito? O sadyang isang panaginip lamang?"Hindi ka osang panaginip?" Tulala paring tanong ko sa kaniya.Napatawa siya saka lumapit sa akin ng dahan-dahan. Nalulusaw ako sa titig niyang matiim sa akin. Parang kinakapusan ako ng hininga dahil sa kaniyang presensya. "No, mahal ko. I'm not a dream. Totoo ako, nandidito ako ngayon sa harapan mo."Mahal ko? How I wish that he called me that again! Nag-balik na ba ang Edward na mahal ko na minahal ako noon? Napahagulhol ako, saka napatingin na luhaan sa kaniya."God! Mahal ko? E-edward? Mahal mo na ako?" Ewan ko pero ang saya-saya ko lang sa mga oras na ito. Knowing that he back, again in my life. It's heaven!&
NAKASALUBONG ko si Delia, nang papasok na ako ng hospital. Nag-mamadali siya, ngunit hinabol ko parin siya. She's crying out loud, when she see me. Tinakbo niya ako at pinag-hahampas ng kamao niya."You! You a whore! What are you doing here? Di ba, ito ang gusto mo?! Ang mawala si Micaella?!"Pinag-susuntok niya ako sa aking dibdib pero lahat ng iyon ay tinanggap ko. Yes, may kasalanan ako. Sinaktan ko ang kaibigan niya, kaya't naiintindihan ko kung bakit galit na galit siya sa akin."I'm sorry..." Bigla siyang natigilan dahik sa aking sinabi, naoatitig siya sa akin saka habang kunot ang mga noo niya."Are you saying, sorry?" Agad baman aong tumango sa tanong niyang iyon."Well, huwag kang mag-sorry sa akin, sa kaibigan kong si Mica! Doon! Doon ka mag-sorry sa kaniya." Sabi nito sabay na niya lakad patalikod sa akin.Napa hinga ako ng malalim saka muli akong
PARANG HINIHILA akong pumasok sa silid na kung saan doon natutulog si Micaella. Parang ayaw kong makita ang mukha niyang, maraming aparatose na naka-kabit sa kaniyang katawan. Urong-sulong ang paa ko, sa pintuan kung nasaan doon ang pinto papasok sa silid ni Micaella.Hindi ko alam kung bakit kinakabahan parin ako at hindi kaya na makita siya. Kinakabahan parin ako. Ayaw kong makita siyang nahihirapan, doon sa loob. Ayaw kong makita na kung ano na ang kalagayan niya ngayon. Napa urong ako nang may lumabas doon na isang babae. Si tita Adelita.Nagulat siya nang makita niya ako. Dali-dali siyang lumapit sa akin at saka niya ako hinila. Nanginginig ang kamay niya habang naka-hawak iyon sa braso ko."Iho? Anong ginagawa mo dito?" Tumingin ako sa kaniya, at pagkatapos sa pinto kung saan siya lumabas."Bibisitahin ko lang po sana si Micaella. Gusto ko po siyang makita. Kung okay lang, po ba siya?" Sensiro
DUMATING ANG mga ka band mate ko sa aking condo. Habang ako'y, naglalasing na. I need it para mawala muna ng pandalian sa aking isipan na nasa malala nang sitwasyon si Micaella. Ang babaeng mahal ko."Bakit ba kasi nangyayari sa akin ang lahat ng ito? Bakit palagi na lamang akong nasasaktan sa tuwing mag-mamahal ako? Wala na ba akong karapatang lumigaya?" Saka ko inihagis sa dingding ang hawak kong baso.Napaigtad sa gulat sila Rand at Bonifacio. Maging sila June at Blue. Mabuti apat lang sila ang pumunta."Bro, ano na naman bang problema at nag-wawala ka na naman?" Biglang inis na tanong sa akin ni June.Lumapit naman sa akin sina Rand at Bonifacio para ako ay pigilan."Mga bro, wala na ba akong karapatang sumaya rin? Sumaya rin kasama ang babaeng mahal ko? Bakit?" Hagulhol ko. Wala akong pakiaalm kung tawagin man nila akong bakla basta mailabas ko lang itong nararamdaman
AGAD AKONG UMUWI sa condo ko nang mabasa ang naka-sulat niyon sa likod ng CD. Kung may malaman man akong totoo, mula dito. Hinding-hindi ko sasayangin.Mamahalin ko parin si Micaella, kahit ano man ang mangyari at kung ano man ang totoo. I love her, so much. Kaya't hindi ko kayang mawala pa siya ulit sa piling ko. Agad kong tinawagan sila Heroe."Hello, bro. Don't need to find, my Micaella. Salamat sa tulong ninyo. Malalaman ko na rin kung saan siya, talaga. Salamat sa lahat ng pagtulong niyo sa akin." Nakangiti kong sabi habang papasok ng aking condo."Whoa.. Ba't ang bilis yata, bro. At bakit parang malalaman mo talaga kung saan si Mica?" Taka nitong usal sa akin mula sa kabilang linya."It's a long story, bro. Iku-kwento ko nalang sa inyo, kapag mag-kita tayong lahat." Sabi ko sabay baba na ng aking cellphone.Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon at isinalang ko na sa DVD ang
Comments