"Ang dami mong oras ngayon ah" saad ni Raven pagpasok niya dito sa condo ko
Yes, I am living alone kaysa naman nandoon ako sa mansyon tapos para lang naman akong isang ligaw na kaluluwa. Walang nakakapansin, Walang kumakausap. Walang nais makita o kahit huminga ako siguro baka ayaw na nila.
Hindi ako umuwi noong nagkaroon ng welcome party si Meriam. Bukod sa ang daming work na itinuturo ko sa bagong visor ay tinatamad din akong makita siya at maiinggit kung paano siya tingnan at hangaan ni Mom.
"May gumagawa na ng trabaho ko" Simpleng sagot ko
"Bakit hindi ka umuwi sa mansyon niyo, di mo ba sila namimiss?" sunod sunod niyang tanong
"Di naman nila ako naalala, Bakit ko sila aalahanin" Sagot ko at kinuha na lang ang phone ko at nagcheck ng updates
Lumipas ang maghapon na nakatmabay lamang kami dito sa condo ko.
"Hoy. Bobitaaa" sigaw ni Raven sabay bato sa akin ng unan.
"Whaaaat?" iritableng sigaw ko
"Your smiling while texting on your phone who's your talking? Do you have a boyfriend ?" Sigaw niya sa akin sabay lapit sa akin
Kaso sa gulat ko bigla kong naiiwas ang cellphone ko.
"Wooow- Your hiding someone to me now Aira Jen" Pagtaas ng kilay niya habang nakapamewang sa harapan ko
"It's nothing.Don't overthink. Si Yelo lang iyon nag update at may kinukwento. " sagot ko
"Yello? as in Ice? who's that?" Laking pagtataka niyang tanong
"The supervisor" simpleng sagot ko
"Ilang months na kayong magkausap?" curious niyang tanong
"Syempre matagal na 3 months? 2 Months? I dont know" wala sa isip kong sagot
"So your talking night and day ? out of work hour?" Nakapamewang niya muling tanong
"Yeah" simpleng sagot
"So you inlove with him? " sunod na tanong niya
"Ye-hmm noo. Ofcourse not!" Depensa ko
"Okaaaay, sabi mo eh" simpleng sagot niya
Pinagpatuloy ko lang pag scroll ko sa socmed. Minsan lang naman ito mangyari kaya susulitin ko na.
About them?
Madaming beses naman tumawag si Dad pero wala akong balak sagutin sa ngayon. Tulad ng nga kapatid ko ayoko ng atensyon galing sa socmed. Kaliwa't kanan na comparison sa aming magkakapatid.
Hindi rin nasabi ni raven kailan sila babalik ng U.S pero wala din naman akong balak alamin. Sa ngayon focus muna ako sa sarili ko at sa mga business na ipupundar ko.
"Hi, Tapos na trabaho. San ka? " basa ko sa text ng aking supervisor
"Condo with Raven" simple reply ko
Simula nagtrabaho si Ice sa Company naging mas magaan sa aking ang lahat. Nagkaroon ako ng maraming time sa sarili at sa ibang bagay. Noong mag-isa akong nagpapatakbo ng company kaliwa't kanan ang stress na natatanggap ko.
Hindi ko naman tinuring na iba ang mga empleyado ko. May tatlong employedo ako sa store at isa naman Head manager na siyang nagpapasahod, humahawak at nagbabudget ng financial states ng company.
Kailangan ko naman ng supervisor para may hahawak ng iba't ibang supplier, designs and magcheck ng locations and materials ng iba pang branch na kailangan kong itayo.
"Kailangan ko ng umalis." Sabi ni Raven out of nowhere
Nag 'bye na lang ako sa kanya at nagsimula maglinis at mag-asikaso ng sarili
'riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing
My phone rang that's why i stop what i am doing and pick up the phone.
"Yes?" sagot ko sa phone without seeing who's calling
"Sabi mo lalabas tayo ngayon after work, pero hindi ka nagrereply. What's wrong? " Pabebe niyang sabi sa phone
"I'm sorry i forgot. Give me 30 minutes to fix myself and i'll be there in our favorite spot. Sorry na. I love you" Nagmamadali kong sabi at binaba ang phone.
Hindi ko na hinintay ang sagot niya.
Kilala ko naman siya.
Sa isang buwan naming mag 'on' hindi ko maramdaman na kakaiba ako. Pinili niya ako kahit malayo ang agwat namin sa buhay. Isa rin ito sa dahilan kung bakit ayoko umuwi sa amin dahil di ko pa nasasabi sa kaniya anong pamilya meron ako.
Alam ko naman na darating ang araw na iyon pero kailangan ko lang ng kaunting panahon para sabihin sa kaniya ang lahat.
Sumakay na ako ng taxi, Hindi na ako nagdala ng kotse dahil pag magkasama kami hindi ako mayaman, hindi ako CEO. Sa kaniya ang ko naranasan ang tunay na buhay sa labas ng gintong pader ng palasyo. Ito ang buhay na gusto ko, ito ang buhay na pinangarap ko.
Walang masyadong nangingialam. Walang mga matang mapanghusga na nakatingin. Sariling pagkakamali ko, sariling solusyon ko.
Dumating ako sa favorite spot namin pero wala siya. Kahit anino niya hindi ko makita. Kahit anong maglelead na nanggaling siya dito ay wala akong makita.
Sinubukan ko siyang tawagan pero walang sagot. Sinubukan kong magtext pero wala akong reply na nakuha. Naghintay pa ako ng ilang minuto
Ang dami ng tumatakbo sa isip ko na mga bagay bagay. Ang daming bagay ang dahilan at mga rason pero mananatili akong kampanti. Kilala ako siya alam kong may dahilan siya
Pero paano kung nakilala niya na buong pamilya ko.
Paano kung di niya tanggap ang nakaraan ko
Paano kung - SHUTUP SELFFFFF!!
Sigaw ko sa sarili ko at humagolhul na ako ng malakas kasabay ng malakas na ulan at unti-unting nababasa buong katawan at pakiramdam ko unti-unto din nitong sinisira pagkatao ko.
Miguel’s Point of View Hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya na pumayag si Aira na magpakasal sa akin ngunit hindi kami maikakasal ngayong taon. Ang gusto kasi ng parents niya ay engrandeng kasalan. Isa din kasi iyon selebrasyon ng merging ng dalawang malaking company. Ang Villanueva Group of Company at ang Santiago Enterprise. Anong magagawa ko kung sa iyon ang nais nila. Isa pa ayaw nilang maging negative ang maging comment ng mga tao sa kasalan namin dahil sa pinost ni Abby ng kasal namin dalawa. Makukuha no’n ang atensyon ng tao kaysa sa kasal namin. “Wag ka nang malungkot dyan! Ikakasal din naman tayo, hindi ngayon pero sigurado akong ikakasal ako sa iyo lang at walang iba.” Aira cheered me. Ngumiti naman ako sa kaniya. “Basta sa akin ka lang huh? Sa aking ka lang magpapakasal ah. Walang iba?” Paninigurado ko sa kaniya. Tinaas naman niya ang kamay niyang may singsing. “This is not a simple ring. This was a promise ring, this symbolize our promise wedding.” Hinali
Miguel's point of View Aira and I was lying on my bed. Nakahiga siya sa braso ko habang hinahaplos ko ang mga buhok niya. This feelings i never imagine that happened again. Hindi ko akalain na darating kaming muli sa puntong ito ng buhay namin. Kaming dalawa muli ang magkasama at hindi iniisip ang ibang problema. Siguro sasabihin ng iba masyadong tipikal ang naging relasyon naming dalawa. Mula sa hindi magkasundong pamilya, produkto ng broken family at anak kami pareho sa labas ng aming Ama pero hindi iyon naging hadlang. Naging daan pa ito na mas lalo namin maunawaan ang isa't isa. "Ilang anak ang gusto mo?" Aira's asked me while looking at me. Ngumiti ako sa kaniya at pawang nagisip. "I want more than 4 i think. Gusto ko madami sila, ayoko maranasan nila ang magisa at walang kalaro gusto ko ang bestfriend nila ang isa't isa." Masaya kong sagot. Sumimangot naman siya na kinataas ng kilay ko. " I told you already na ayoko magkaroon ng madaming anak. Bukod sa hindi ako siguradong
Miguel Point of ViewMasaya akong umuwi sa bahay ng maihatid ko si Abby sa isang facility. Ang anak naman niya ay dinala ko sa mama niya. Hindi ko pinaalam kay Aira ang nangyayari dahil gusto ko siyang surpresahin. Nagulat si Tita ng dumatinf akong dala ang anak ni Abby. Akala nila itinakas ko kaya agad nila itong pinuntahan sa doon. Sobrang pasasalamat ni tita dahil sa wakas natauhan ang anak niya. Sa wakas pinili nitong maging okay ang sarili at magpalaya ng tao. Kahit medyo mahirap ang nangyayari laging pasalamat ko na sa wakas ay natapos din. Sa ngayon ang kailangan ko na lang asikasuhin ay ang company ni Daddy. Hindi ko alam ang nangyayari sa loob ng pamilya niya. Ang tanging sinabi sa akin ni Cheska ang madalas pagaaway ni Daddy at ng Mommy niya na kahit siya hindi alam ang rason. Lahat inihanda ni Dad bago siya sumuko sa mga pulis. Naihanda din ang paglipat sa pangalan ko ng mg shares niya. Mayroon ding shares ang naiwan kay Cheska. Ang mga buildings, farms at small business
Miguel Ice's Point of View "Mamaya mo na iyan ituloy, kumain ka na muna." Pasok ni Abby dito sa office ko sa bahay niya. Hindi ko gusto pero para sa ikakatahimik ng isip ng mama ko ginawa ko ang gusto niya. Malambot ang puso ni Mama lalo na sa mga anak na nagmamakaawa. "Busog pa ako." Simula ng tumira ako dito, ni hindi ko man lang siya nagawang tingnan. Nahahawakan niya ako pero gustong-gusto ko siya itulak para palayuin ngunit hindi ko magawa dahil sa awa. Maayos siya pag nandito sa bahay, maasikaso at nakakapagalaga ng anak niya. Kung noon tuwang tuwa akong makipaglaro sa anak niya. Tito-daddy pa nga ang pagpapakilala niya sa akin. Masaya akong makipaglaro sa bata pero noong pinakasalan ko siya dahil sa pananakot niya nawala ang amor nilang magina sa akin. Sabihin na natin na dapat hindi idamay ang bata pero siya ang malaking dahilan bakit pumayag at nagmakaaawa sa akin si Mama. " Hanggang kailan ka ba ganito? Asawa mo ako pero parang tauhan lang ako sa posporo kung ituring mo
Aira Jane’s Point of ViewMatapos ang nangyari sa amin ni Miguel ay wala na kaming sunod na pagkikita. Umalis ako ng gabing iyon habang natutulog siya, hindi na din ako nagpaalam pa kay Mama.“Paano kung malaman ng half-sister mo iyan? Mas magkakagulo lang Aira!” anya ni Raven sa akin. Masakit ang ulo ko ng pumasok ako, ang hirap din pala magpanggap na ayos lang ang lahat.“Paano naman niya malalaman kung walang magsasabi sa kaniya? Malamang hindi rin sasabihin ‘yon ni Miguel.” Wika ko habang nakasapo ang ulo kong nakapatong sa lamesa.“Ay nako! Hindi ka na talaga nadala! Kung hindi mo naman ipaglalaban si Miguel edi sana hindi ka nagpapadala dyan sa damdamin mo. Ang unfair mo sa totoo lang.”“Bakit ako? Bakit ako pa ngayon ang unfair? Hindi ba siya?” gulat kong tanong sa kaniya.“Tsk.” Napairap na lang si Raven ng hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin.“Imagine, tinanggap mo lang mga paliwanag nila without saying what’s inside you! Sa tingin mo ba tama iyon? Sa tingin mo ba h
Aira Jane’s Point of ViewHindi ako nauwi sa mansion. Hindi naman nila ako hahanapin. Dito ako matutulong sa bahay ni Mama. Wala naman siyang kasama, isa pa napagod kaming dalawa na mag-shopping at gumala sa mall. 11pm na ng kami ay nakauwi.“Hays, ito ang pangatlong araw ko sa kwarto na ito, pangalawang beses ko matutulog dito.” Bulong ko sa sarili ko ng sumalampak ako sa malambot na kami.“Aira, iha?” katok ni Mama sa pinto ng kwarto. Bumangon naman ako pero nakapasok na si Mama sa loob ng kwarto. “Gusto ko lang malaman kung kakain ka pa ba? Kasi kung oo ipagluluto kita. Ano bang gusto mo? Uuwi kasi si Miguel dito kaya nagluto ako ng sabaw, lasing nung tumawag e.” napabalikwas naman ako.“Ma, pwede bang umuwi ako?” tanong ni Mama.“Bakit? Iniiwasan mo ba si Miguel.” Bigla akong natameme sa tanong ni Mama. Hindi ko alam pero hindi ko kasi kayang makasama si Miguel ng may ibang tao na nakakita. Pakiramdam ko kasi ginagamit naming sila ni Miguel para lukuhin si Abby, which is I don’t w