"Alas!"Before I could even utter that word, Cole did it for me. Nabaling ang aking tingin kay Cole na may halong pagtataka. I saw him glancing at me. Ngumiti siya sa 'kin at naramdaman ko naman ang paglapit sa 'min ni Alas."Ferrer," malamig na bati ni Alas kay Cole.Nilingon ko si Alas at kinunotan ito ng noo. "Anong ginagawa mo rito?""Sia told me you're already aware I will fetch you today," sambit nito sa mababa at malamig na tinig.Pinikit ko ang aking mga mata ng mariin at humugot ng malalim na hininga. Saka lang nag-sink in sa isip ko ang sinabi sa 'kin ni Sia kanina. But heck, she only said the word 'cousin'! Malay ko bang si Alas ang ipapadala niya? E alam na alam na naman niya na pinagtataguan ko itong lalaking na sa harap ko.Damn it, Sia. I'll surely rip off your head."Wait. You two knew each other?" tanong ni Cole sa aming dalawa ni Alas.Tipid akong ngumiti rito. "His cousin is my friend."Alangang sabihin ko sa kanyang isa akong babymaker ng bilyonaryong katabi ko? An
Mariin kong binasa ang lahat ng aking mga tinake-note habang kausap ang pinsan ni Sia kanina sa police station. And I must admit he looked so damn soft and gentle. Hindi ko lubos maisip na may magsasampa ng kaso sa kanya at nakaturo pa sa kanya lahat ng ebidensya.But according to what they said, looks can be deceiving. Pero kahit na ganoon, he's still my client. Gagawin ko ang lahat ng aking makakaya para mailabas siya sa kulungan na 'yon. Hindi ko lang mawari kung bakit pati mga pribadong abogado ng pamilya nila ay humindi sa kaso na ito.'It's a dangerous case. Of course, anyone who fears death and threats will take a step back with this case,' saad ng maliit na boses sa 'king isipan.Yes, it's a very dangerous case. Lalo na't base sa research ko, ang ama ng babaeng sinabing pinatay umano ng kliyente ko ay minsan na ring masangkot sa isang drug raiding operation sa Makati ten years ago. Hindi imposibleng bumalik ito sa dating gawi at mas malawak pa ang koneksyon niya kaysa sa pamil
"Have a seat." Pinaghila ako ng upuan ni Cole na nakangiti.Hilaw akong ngumiti rito at lumapit sa kanya para maupo sa hinila niyang upuan. Pasimple kong sinusulyapan ang lalaking kung makatitig ay may limang milyon akong utang. And the nerve of this guy to stare while he's in front of a beautiful woman.Ano ba kasing ginagawa niya rito?At sa dinami-rami ng lugar na pagtatagpuin kami, dito pa? Ano 'to? Small world? E ang lawak ng Maynila.Nang makaupo ako ay umupo rin si Cole sa kaharap ng aking upuan. A waiter walked up to us and handed us the menu. Tipid ko lang itong nginitian bago ko binasa ang na sa menu."Can I have black bean and cheese echiladas? Then this Rosemary Salmon and Veggies," saad ko at muling binigay ang menu sa waiter. "Thank you.""Noted, Ma'am. Anything else? Drink?" sambit ng waiter.I twisted my lip and think of some drinks I would like to have tonight. "Do you have some lady's drink? Sangria? Long iced tea?""We have both, Ma'am.""Sangria," I replied. "Thank
Napabalikwas ako ng bangon nang maalala kong may lakad ako sa araw na ito. Ngunit kaagad din akong napangiwi nang maramdaman kong sumasakit ang aking ulo. I held my temple and bit my lower lip. Sunod-sunod akong napamura sa 'king isipan.Ang tanga-tanga ko naman. Inuna ko pa talaga ang mag-inom at maglasing. I have tons of works to do and I can't work with hangover!Pilit kong inaalala ang nangyari kagabi, kung paano ako nakauwi. Ngunit kahit anong gawin ko ay hindi ko maalala. Bukod sa nakita ko si Alas kagabi...Teka... si Alas..."Good morning, Attorney Revamonte."Wala sa sarili kong idinilat ang aking mga mata at tumingin sa lalaking na sa tabi ng pinto. My eyes widened. Wala sa sarili kong tinakip ang kumot sa 'king katawan at sinamaan siya ng tingin."Anong ginagawa mo rito?!" singhal ko sa kanya. "P-paano ka nakapasok?"He gave me a deadpan look and leaned against the door frame. "Try to recall what happened last night so you will know."Napaawang ang aking bibig. Saka ko lang
“Why do you look like me?” she asked. There is a visible confusion in her eyes. Napalunok ako. I am out of words. Walang salitang halos pumasok sa ‘king isipan para magsalita. Nakatitig lamang ako sa bata na kamukhang-kamukha ko. Her ginger red hair looks exactly same like mine. At ang kulay abo nitong mga mata. “Ah, w-well, siya kasi ang pinaglihian ng Mommy mo. She’s a foreign model, Nixie. Meet Tita Maia. You can call her tita,” awkward na sambit ni Sia Pinilit kong ngumiti kahit na hindi pa rin ako makapaniwalang nakaharap ko na siya. Ang batang iniwan ko sa poder ng kanyang ama ilang taon na ang nakakaraan. And looking at her now, she looks so pretty. Ang mga mata nitong parang lagging galit kung makatingin. I suddenly remember her twin, Nicholai. “I see.” Nixie nodded her head. “Hi, Tita Maia. I am Nixie Carter.” Kita kong pinandidilatan ako ng tingin ni Sia kaya pilit kong tinuwid ang aking tao at umaktong kaswal. “H-hello, Nixie. You’re pretty.” She nodded her head again
“Sino ka?” I asked. “Anong ginagawa mo sa pamamahay ko?”He stopped puffing his cigarette and looked at me. Ngumisi ito at tinapon sa center table ang sigarilyong umuusok pa. At dahil sa salamin ang center table, kitang-kita ko ang pagkasunog ng salamin. I glared at him.“My, my. So, you’re Attorney Maia Fairy Revamonte. The illegitimate child of the Cebu’s current mayor,” saad nito. “I see you’re one of a tough lawyer.”“Anong gusto mo? What are you doing in my place? I can sue you for trespassing,” may riin kong sambit.He chuckled to what I said. “Wow. Totoo nga ang sinabi nilang ang mga newbie ay walang kinatakutan.”Nangunot ang aking noo. Tinitigan ko ito at iniisiip… I bet my life, he dug something about me. Kaya siya nandito. Kaya alam niya kung saan ako nakatira at kung ano ang totoong pagkatao ko. He’s powerful enough for him to hire someone and investigate me.“What do you want?” kalmado kong sambit.Tumayo ito at hinugot ang kanyang wallet mula sa kanyang bulsa. “Name your
“Alas?” wala sa sarili kong sambit habang nakatitig sa kanya.Humarap naman ito sa ‘kin at kita ko ang gulat sa mga mata nito. Gayun din naman ako. “Fairy…”“Anong ginagawa mo rito?” I asked. “Do you live here?”Tumingin siya sa pintong na sa aking likuran. “What are you doing in Yoki’s place?”Pinanliitan ko ito ng mga mata. “You’re not answering my question, Mr. Carter. What are you doing here?”“I…” Tumigil ito sa pagsasalita. “I have to go.”Napaawang ang aking labi sa biglang inasta nito. He immediately walked towards the elevator and closed the door, leaving me there, dumbfounded.Kumurap-kurap ako at napagtanto ang mga pangyayari. Pinilig ko ang aking ulo at bumuntong hininga. Napailing na lang ako at pumasok sa loob ng condo.Malalim na ang gabi. I wonder where is he heading right now. At saka, hindi man lang nito sinagot ang tanong ko. It seems like he really doesn’t want to answer my question.Naglakad ako patungong couch at doon umupo. Tinignan ko ang aking phone at bumunto
Buong araw na nakatatak ‘yon sa ‘king isipan. Ang mga sinabi sa ‘kin ni Yoki ay hindi ko na mabura sa ‘kin isip. Kahit nang kausap ko ang mga possible witnesses naming ay lutang ako. Ang aking kasama kong si Sia lang nga ang kumakausap sa kanila. Ewan ko ba. Masyado akong apektado sa isiping hindi natuloy ang kasal ni Monica at Alas.Bakit? Bakit natigil? I saw them that night. Tangled in sheets and sleeping. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi natuloy ang kasal. I thought Alas love Monica?“At tulala ka na naman ulit.”Napakurap-kurap ako at napatingin kay Sia nang bigla nitong pinitik ang kanyang mga daliri sa ‘king harapan. Tinignan ko ito na may pagtataka. “Huh?”Tumigil ito sa paglalakad at nakapameywang na hinarap ako. “You’ve been spacing out since this morning. May problema ka ba? Palagi ka na lang tulala.”“Wala.” Mabilis akong umiling at bumuntong hininga. “W-wala. May iniisip lang ako. I am fine.”“I also heard you moved out from my condo last night. Ano ba talaga ang na