R•18
Sunshine's Point of View "Aaaaah... Shiiit..Harder baby..." Ungol ko habang patuloy na binabayo ng lalaking nasa ibabaw ko. "Aaahhhh..." Mahihinang halinghing niya sa gitna ng kaniyang mga hingal. Hindi ko alam kung ilang oras na naming pinapaligaya ang isa't isa. Ang mahalaga may nakakuha na sa virginity kong matagal na iningatan. "Ang sarap mo...." Papuri niya sa akin at inabot ang suso ko. Napaungol naman ako ng malakas dahil doon. Pabilis ng pabilis ang pagbayo niya sa ibabaw ko kaya naman nas ibinuka ko ang hita ko. Pumikit ako at ninamnam ang sarap ng bawat pag-ulos niya. Hindi ko alam saan ko ibabaling ang ulo ko habang ang dalawang kamay ko ay nilalamas ang dalawang hinaharap ko. Sarap na sarap ako sa ginagawa niya hanggang sa nag-double ang bilis niya. "Aaaaaah....ahhh.." "Cummiiing...." Isang malakas at biglaang pag-ulos ang ginawa niya bago bumagsak sa ibabaw ko. Ilang sandali ay tumabi siya sa akin nang nakatihaya. Hingal kaming pareho pero satisfied. Ilang sandali pa ay tumayo siya at nagbihis. Ako naman ay hinanap ang punit na damit ko sa makalat na kama. "Susuotin mo iyan? Paano kung may makakita ng suot mo?" Tanong niya sa akin. "Paano kung makita ka ni Sherwin? Hindi ba sinuot mo ang napakaganda mong damit para sa kaniya?!" Naalala ko na naman si Sherwin Hanz Sanmiego. Ang fiance ko na kalampungan ngayon ng step-sister kong si Cheska. Habang papunta ako sa hotel kung saan gaganapin ang reception ng aming engagement party. Nakita kong nakasiwang ang isang kwarto sa hall way, sa hindi sinasadya ay narinig ko ang halinhingan nila. Sa hindi malamang dahilan ay sumilip ako. Kitang kita ko paano sila naglandiang dalawa. Si Sherwin ang napiling ipakasal sa akin kapalit ng 20% shares mula sa mga sanmiego. Isa itong reward na ibinigay sa akin ng kaniyang lolo. Nailigtas ko kasi siya sa bingit ng kamatayan. Naisip ko na malaking halaga iyon para sa gamutan ng kapatid ko ngayong nasa hospital. Wala na kasi akong ina, namatay siya habang nanganganak sa bunso kong kapatid. Habang ang aking ama naman ay busy sa kaniyang kabit at anak nito. Napabuntong hininga na lang ako habang inaaalala kung paano kami pinabayaan ng aking ama. Kung paano niya pinatira sa bahay at nagbuhay donya ang mag-ina. Napabalik ako sa realidad nang tumayo si Benedict sa tabi ko. Kinuha niya ang kaniyang boxer at nagsuot ng kaniyang pantalon. Ang matikas niyang pangangatawan, ang magandang hugis ng kaniyang bicepd at ang mukha niyang perpekto ay nakalantad sa harapan ko. "Ang ganda ng suot kong damit pero sinira mo lang." Singhal ko sa kaniya. "Do you know that Sherwin is cheating on you?!" tanong ni Benedict at naglakad sa cabinet para kumuha ng damit. Tiningnan ko lang siya ng nakakalito. Benedict and Sherwin are half brothers. Magkamukhang magkamuka sila pero compare to Sherwin, benedict is more love nice and clean. He has a perfect facial features, a broad shoulders and narrow waist. Napaisip ako bigla, what if humingi ako bg tulong kay Benedict. Pero kilala si Benedict bilang isang masungit, sobrang pihikan niya pagdating sa babae. Kahit ang daming babae ang talaga namang nagkakandarapa sa kaniya. Madami na din siyang nakilala at dinidate pero hindi niya nagugustuhan. Ang usap-usapan nga ay may mysophobia daw ang lalaking ito. Huminga ako ng malalim bago nagsalita. "Benedict!" Tinawag ko ang pangalan niya ng may paglalambing. Tumungin naman siya sa akin. "Pakasalanan mo ako!" This time nakatingin siya sa salamin sa cabinet. Tiningnan ko naman siya doon. Pero tumawa lang siya. "Alam mo, ang daming babae ang nagkakadarapa sa akin." Tiningnan niya ako mula hanggang paa sa reflection ng salamin. "Sa palagay ko, hindi ka pumasa sa ideal woman ko." Hindi pumasa? Akala ko pa naman mula nang binuhat niya ako at dinala sa kama ay iba ako sa mga babaeng nakakasalamuha niya. Pero hindi ako susuko, ayoko kay Sherrwin. Ayoko sa lalaking sinawsawan ng makati at anak na kabit na step-sister ko. "Sinabi ng lolo mo na kapag pinakasalan ako ng isa sa mga apo niya, makakuha siya ng 20 percent shares. Hindi ka ba interested doon?" Napa-smirk si Benedict. Malamig ang ekspresyon niya at natawa ng may pagkasarkastiko. "Anong tingin mo sa akin? Mukha bang kailangan ko iyon? Ako ba si Sherwin?" Sa totoo lang siya naman talaga ang tagapagmana ng mga Sanmiego. Pero kahit ganoon hindi siya umaasa sa kayamanan ng kanilang pamilya. Dahil ang totoo may sarili siyang career na tinatahak. Sa buong bansa ay kilala siya sa business world. Hindi lang bilang tagapagmana ng Sanmiego kundi siya ay si Benedict Laurenz Sanmiego. That 20% ay barya lang sa kaniya. Kayang kaya niyang kitain iyan sa madaling paraan. Wala na akong nagawa. Pakiramdam ko ay wala na akong ibang paraan kundi magpakasal ako sa walanghiya kong fiance. Ilang sandaling katahimikan ng marinig kong nagsalita si Benedict. Nang tingnan ko siya, may kausap siya sa telepono. "Send me a pair of dress. Petite size and light color only." Napanganga ako sa pinili niya. Hindi naman halatang iyon talaga ang bagay sa akin. Ilang sandali pa ay may kumatok na sa pinto. Isang terno ng damit ang inabot at binato ito sa akin ni Benedict. Napaikot na lang ang mata ko dahil sa inis. Wala na akong maisip na paraan para mapa-oo siya. Tumayo na lang ako at pumunta sa Cr para mag-shower. Kung hindi lang sana kami binaliwala ng tatay ko baka hindi ko kailangang gawin ito. Sobrang delikado na ng lagay ng kapatid ko. Puro lamang pangako si Daddy. Kapag naikasal na ako, naging conjugal na ang 20% sigurado akong mangingialam ang tatay ko. Wala naman iyon ibang ginagawa kundi ang magpayaman para sa kabit niya at anak nito. Aaminin ko! Matapos kong makita ang ginawa ng stepsister ko at ni Sherwin. Gustong gusto kong naghigante at si Benedict ang gusto kong gamitin. Pero wala man lang paki ang lalaking ito at higit pa doon ay umalis pagkatapos akong gamitin. Sa palagay ko, lugi ako sa nangyari sa amin. Wala man lang ako nakuha mula sa kaniya. Mabilis kong hinatak ang damit at sinuot ko ito. Kahapon, matapos kong makita ang fiance ko at stepsister ko. Nasaktan ako, pumunta ako sa bar at nagpakalunod sa alak. Nang makita ko siya, naisipan kong lumapit. Hindi naman niya ako tinanggihan. Akala ko noong una magiging mahirap sa akin ang akitin siya pero hindi pala. Magdamag kaming nagpakalunod sa sarap hanggang sa makatulog. At hindi ko akalain na hihirit pa siya bago umalis. Napabuntong hininga na lang ako bago umalis sa condo niya. Pasakay na ako ng taxi nang maisipan kong dumaan sa pharmacy. Hindi handa ang nangyari sa amin kagabi kaya kailangan ko ng contraceptive para walang mabuo. Pero bago pa man ako makapasok sa pharmacy ay nakasalubong ko si Sherwin. Naalala ko na naman ang posisyon nila ni Cheska nang makita ko kagabi. Iiwasan ko sana siya nang hatakin niya ako papunta sa labas ng pharmacy. "Where have you been? Kagabi pa kita tinatawagan! Ano bang ginagawa mo sa buhay?!" Singhal niya sa akin. Ang kaniyang mata ay puno ng inis at tiningnan ako pababa at bumalik pa. "Ano iyan? Is that a kiss mark?!" Sunod na tanong niya nang makita ang nasa leeg ko. Wala na akong oras para asikasuhin pa ang lahat kanina bago ako umalis ng condo ni Bennedict. Kaya naman kitang-kita ang naiwang kiss mark sa leeg ko dahil sa panggigil niya sa akin. "Are you cheating on me?" Wow! Sa kaniya pa talaga nanggaling ang bagay na iyon. Ang kapal ng mukha niya. Sabi ko sa isip ko ngunit hindi ko isinatinig. "Who is that person?" Hinila niya ako papalapit da kaniya at marahan na tiningnan ang leeg ko. Hindi ko naman akalain na ganito mapagbiro ang tadhana. Na makikita ko siya. Bumuntong hininga ako at humakbang ng bahagya paatras. "Nagkakamali ka. This is only a mosquito bite. Alam mo namang sobrang sensitive ko sa mga bagay-bagay. Kaya huwag mong bigyan ng ibang kahulugan ito." Mataas ang boses na sabi ko sa kaniya. Nanlilisik ang mata niya at agad na sumagot. "A mosquito bite? hahaha Do you think i am stupid as you?" Sherwin asked me and raise his hand on me. Pumikit na lang ako at hinintay na dumapo ang mga kamay niya sa mukha ko. Hindi ko nagawang pigilan siya o awatin man lang. Pero ilang sandali pa ang lumipas ay walang kahit anong palad ang dumapo ss mukha ko. Iminulat ko ang mata ko at tiningnan ang lalaking nasa harapan ko. Hindi pa din nawawala ang gigil sa mukha niya at mas lalo pang tumindi dahil nangigil siyang dinuro ako. Pasalamat na lang ako dahil tanghaling tapat na pala at walang masyadong tao ang dumadaan. Isa lang kasi itong uri ng pharmacy na stand alonr shop sa gilid ng high way. Ito din ang dahilan kung bakit dito ko naisipang bumili ng mga kailangan ko. "Alam mo! Ay ewan! Binabalaan kita! Kung gusto mong mapakinabangan ang 20% shares at maging Mrs. Sanmiego, ingatan mo ang sarili mo! Ayokong nakikita kang may kasamang ibang lalaki. Ayokong may kiss mark akong makikita muli sa iyo! Kapal ng mukha mo! Naiintindihan mo ba ako?" Mahina pero may diin niyang sabi. Napapa- roll eye na lang ako sa isip ko. Kung makapagsalit siya, akala niya'y wala akong alam sa mga kalokohan niya. Naaalala ko pa kung paano siya humalinghing sa ginagawa ng babaeng iyon sa kaniya. Nais ko mang ipaalam sa kaniya pero alam ko namang itatanggi niya. Ako ang nauna niyang nahulihan ng ebidensya kaya wala ng maniniwala sa akin. Magaling kasi sila at hindi ako gano'n tao. "Sunshine!!" Muli siyang nagsalita nang hindi ako sumagot sa tanong niya. "Yes! I understand! Pwede bang umuwi na ako? Wala ka na bang ibang sasabihin?" Tanong ko at umikot na ng tingin. "Sinasabi ko sa iyo! Tandaan mo." "Oo na. Paulit-ulit! Letse!" Mahinang ssbi ko. Alam kong hindi ko na siya mapakikisamahan pa. Alam kong idsng araw, masusuka na lang ako kapag nakita ko lang siya. Kaya I choose not to tell him. Hindj sko pwedeng matali ss isang manloloko. Kailangan konv makaisip ng ibang paraan.Dinala ako ni Benedict sa isang high-end na restaurant.Nasa gitna ito ng pinaka-busy na parte ng lungsod, at pagpasok mo pa lang, malulunod ka sa sobrang romantic na ambiance—may violin, piano, at mga dingding na puno ng bulaklak.Kung tutuusin, mas mukha itong pang-date kesa pang-business.Kakaupo lang namin at mag-oorder pa lang sana nang may dumaan na isang lalaki at napahinto. Kita ko sa mata niya ‘yung gulat at parang nakakita siya ng bagong tsismis.“Mr. Sanmiego? Aba, ang sakto naman, dito ka rin pala kumakain.”Kalmado lang si Benedict, tumango siya at binati nang mahinahon.“Mr. Santiago, sakto nga po.”Dumeretso ang tingin ni President Santiago sa akin.“Mr. President, sino naman ‘to?”Napayuko ako nang kusa.Ayoko sanang may makaalam na magkasama kami ni Benedict.Isipin mo na lang: kuya at ex-fiancée ng nakababatang kapatid, magkasamang kumakain sa ganitong klaseng lovers’ restaurant. Kahit saan anggulo, may mali.Pero parang wala lang kay Benedict.“Partner,” casual niya
Pagkatapos ng lahat, sobrang pagod ko kaya nakatulog ako nang hindi ko na namalayan kung paano ako nakabalik sa kama.Pagising ko kinabukasan, wala na si Benedict sa tabi ko.Pero halata na may natulog sa upuan sa gilid. Nandun pa ‘yong amoy niya—presko, at sobrang bango.Kinuha ko ‘yong unan, isinubsob ko ang mukha ko doon at dalawang beses kong ni-rub. Napabulong na lang ako,"Grabe, ang lamig mo pero bakit ang bango mo?"Amoy mint na shower gel, ‘yung tipong linis-linis at nakakagaan ng pakiramdam."Hay naku."Biglang may tumawa sa tahimik na kwarto.Napatingala ako at ayun siya, nakatayo sa may pinto si Benedict, half-smile, parang tinutukso ako."Halika na, baba na tayo, kumain na tayo ng breakfast, little pervert," sabi niya na may halong biro.Namula ako sa sobrang hiya at bigla akong nag-retort,"Sino… sino’ng pervert?"Mas lalo pa siyang ngumiti, obvious na inaasar ako."Kung gusto mo talagang magpaliwanag, baka puwede bang ibaba mo muna ‘yang unan bago ka magsalita.""Hindi
Sa loob ng sasakyan, nakaupo si Benedict sa likod, abala sa tablet na hawak niya. Pa-minsan-minsan ay dumudulas ang mahahaba’t makinis niyang mga daliri sa screen, parang may mahalagang negosyo siyang inaasikaso.Pagkapasok ko sa kotse, mahinahon kong sabi, “Benedict, nagtatrabaho ka pa rin? Grabe, ang sipag mo.”Tumingala lang siya saglit, binigyan ako ng isang malamig na sulyap, tapos agad ring bumalik sa ginagawa niya—parang wala lang.Dahil wala rin naman akong nakuha na sagot, tumahimik na lang ako at umupo nang maayos sa tabi niya.Pumikit ang pinto ng kotse at marahan kaming umusad.Tinapunan ko ng tingin ang bintana. Ang mga ilaw sa kahabaan ng viaduct ay parang mga shooting star na mabilis lumilipas, at ang kislap nila ay sumasalamin sa mga mata ko.Ewan ko ba, pero habang pinagmamasdan ko 'yon, unti-unting kumalma ang loob ko.Lately kasi, sunod-sunod ang trabaho. Wala na akong oras para huminga o pumikit at damhin lang ang paligid.Pero kahit papaano, masaya akong maayos an
Nang makita ni Mr. Castro kung gaano karaming plano ang ginawa ko base lang sa ilang salita niya, hindi ko na kinailangan ng validation—pero halata sa mukha niya na gulat na gulat siya. Tama ang timpla ko ng retro at futuristic na vibe. At kahit may limitadong budget, nagawa kong pumili ng mga materyales na hindi lang mura, pero may dating at kakaiba. Ramdam ko 'yung respeto ni Mr. Castro sa dedikasyon ko. Hindi lang niya inaprubahan 'yung proposal ko on the spot—excited pa siyang magbukas ng bagong doors para sa kumpanya. Agad kumalat ang balita sa buong team, parang bagyo Lahat, shock. At syempre, hindi papahuli si Cheska. Galit na galit siyang dumating sa opisina, sumugod pa talaga habang nasa gitna kami ni Mr. Castro ng contract signing. Pulang-pula ang mukha niya, sabog ang buhok, at ‘yung tingin niya? Para akong sinisilaban. Pero bago pa siya makapagsalita, inunahan ko na. Diretso akong tumingin sa kaniya, walang paliguy-ligoy: “Cheska, matagal ko nang alam na gutom ka. P
Simula nang naging team leader ako, parang wala namang masyadong nagbago. May nadagdag lang na coordination group sa trabaho ko—more emails, more updates, more tao na kailangang i-manage. Pero hindi ako nagrereklamo. Gusto ko 'to. Pinaghirapan ko 'to.Kahit pa sinasabing isa akong paratrooper, wala naman akong ginagawang mali simula nang pumasok ako sa kompanya. May iilan na halatang may tingin pa rin—alam mo 'yung tingin na parang, “Ah, kaya ka lang nandiyan dahil may connection ka.” Pero dedma. Hangga’t maayos nilang ginagawa trabaho nila, hindi ko sila aawayin. Lahat tayo nagtatrabaho para mabuhay, hindi para magpahirapan.Pero kahit okay ako sa work, hindi ko pwedeng itangging may isang tao na hindi natuwa sa pagiging "busy ko."Si Benedict.Kahit wala pa siyang sinasabi, ramdam ko na. Mula sa kakaunting tawag, hanggang sa halos wala nang oras sa isa’t isa, parang unti-unti kaming nilalamon ng schedule ko. Kaya nang bigla ko siyang makita sa labas ng office building ko—doon sa pam
Nagulat talaga ako nang makita kong napamulagat si Mr. Castro sa mga plano ko. Ilang salita lang ang sinabi niya, pero bigla siyang natahimik nang makita ang presentasyon ko.Hindi ko mapigilan ang sarili kong mapasimple ang ngiti.Ang bawat sulok ng disenyo ay pinag-isipan ko nang mabuti—pinaghalo ko ang retro at futuristic na tema, gumamit ng mga materyales na abot-kaya pero may dating, at sinigurong pasok lahat sa budget. Lahat ng ‘yon, nakita niya. At higit pa roon, na-appreciate niya.Pero ang hindi ko inaasahan... naantig siya.Sa mismong araw na ‘yon, inaprobahan niya ang proposal ko. At hindi lang ‘yon—nagbigay pa siya ng bagong offer para sa kompanya namin. Yung dating mahigpit at mailap na si Mr. Castro, biglang naging bukas-palad at masigla. Para akong nanaginip.Pagbalik ko sa group chat, parang binagsakan ng bomba ang lahat. Sunod-sunod ang messages. Shocked ang lahat.Pero ang pinaka-galit?Si Cheska.Bigla na lang siyang dumating sa mismong lugar kung saan pumirma si Mr