Ang Nakaraan...
Kylus POVInalalayan ko siya sa pagtaas b a b a niya at talagang m a s a r a p ito sa pakiramdam dahil nararamdaman ko ang d i b d i b niya na nag to - touch sa akinPero kailangan ko munang mag asawa at magkaroon ng anak na lalaki HAHHAHA at dahil nga andiyan si Fin, anak na lalaki na lang ang kailangan ko.Nakatuwad sa harap ko sa Ms. A at nakaluhod naman ako sa May baba niya. Handang handa na akong tirahin siya. Gaya nga ng turo niya, hinawakan ko ang bewang nito at inalalayan para maipasok ko ng matigas at nakatayo kung titi sa kaniya.Nang maipasok na ito, unti unti kong ginagaw ang hawak kong baywang niya. Binilisan ko ang bawat galaw at rinig ko ang bawat sigaw at ungol nito dahil sa nangyayari.Sana naman ay tama ang ginagawa ko, kasi ang sakit sakit na ng titi ko sa totoo lang. Kanina ko pa ito pinapasok sa kaniya at alam kung sumasakit na rin ang kay Ms. AAng Dog style ay isa sa pinakamahirapAng nakaraan...Kylus POV"Fin! That’s not it!" mabilis kong sagot, pero hindi ko na rin kayang iwasan ang tawanan sa tono ng boses ko. "I didn’t mean to. And you’re here too!"Ngunit hindi tumigil si Fin, at lalo pang naging playful. "Aha! So you're the one to blame, huh?" she teased, with a mix of sarcasm and playfulness. "I guess you can’t hide your secrets after all.""You're the one," sabi ko, medyo nahihirapan na sa kakatawa at kaasarang nararamdaman. "You’re something else, Fin. I didn’t even know you were there!"Ang mga mata ni Fin ay may kasamang pagka-irritated, pero sa likod ng mata niya, may pagpapatawa pa rin. Lumapit siya sa akin at hinawakan ang mga braso ko."So what now, Kylus? When are you going to introduce me to these kinds of shows?" she said, pulling me closer.Napasinghap ako, hindi ko alam kung seryoso ba siya o biro lang. Tumingin ako sa mga mata niya, at doon ko nakita na hindi lang siya nagbib
Nanginginig ang boses niya. Nangingilid ang luha."I tried to ignore it... I really did." Napahikbi siya. "Pero ang sakit, Kylus. Ang sakit palang mahalin ka."Parang may humigpit na tali sa leeg ko. Hindi ko alam kung awa ba 'yon o guilt."Ms. A..."Mahina kong sambit. Sinusubukan kong kontrolin ang emosyon ko. Pero paano? Paano ko siya haharapin ng walang nasasaktan?Napatawa siya—pero mapait, puno ng poot at lungkot. Nanginginig ang balikat."Ang tanga ko, diba?" Nag-angat siya ng tingin, puno ng sakit. "Ano bang inaasahan ko? Sino ba naman ako para mahalin mo? Tutor lang ako. Isang background character sa buhay mo."Tumulo ang luha sa pisngi niya. Sunod-sunod. Walang tigil."Pero ikaw..." Huminto siya, nanginginig ang labi. "Ikaw at si Fin? Perfect."Napakuyom ako ng kamao. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya."Ms. A, hindi sa ganun—""Don’t explain!" sigaw niya, nang
Avriel POV Mabilis akong tumayo mula sa pagkakaupo, nahulog pa ang ballpen na kanina ko pang hawak pero hindi ko na iyon pinansin. Parang awtomatiko ang kilos ko—ang tanging nasa isip ko lang ay kailangan ko siyang habulin.Mabilis akong lumabas ng opisina, halos mabangga ko pa si Yeshua sa pagdali ko."Avriel!" tawag niya, pero hindi ko na siya nilingon.Mabilis ang tibok ng puso ko habang tinatakbo ko ang mahabang hallway. Pakiramdam ko sumisikip ang dibdib ko sa kaba at pag-aalala. Sana… sana hindi pa siya nakaalis.Pagdating ko sa lobby, mabilis kong sinuyod ng tingin ang paligid. Wala siya.No. No, please…Lumapit ako sa receptionist, bahagyang hinihingal. "Excuse me, did Mr. Kylus already leave?"Nagulat ang receptionist sa biglaan kong tanong pero agad namang sumagot. "Ah, yes ma’am. Pero—"Hindi ko na hinintay ang kasunod niyang sasabihin. Agad akong lumabas ng building, at sinalubong ako ng ma
Tahimik akong tumango. Totoo naman. Sa bawat session namin, unti-unting gumaan ang bigat na dala ko. Sa bawat kwento, sa bawat tanong ni Ms. A, natutunan kong harapin ang mga bagay na iniiwasan ko."Thanks, Ms. A Sa lahat," mahina kong sabi, pero buo ang pasasalamat ko.Ngumiti siya. "You did most of the work, Kylus. I just helped you see things differently."Saglit kaming natahimik. Pinagmamasdan ko ang simpleng ayos ng opisina niya—yung mga libro sa shelf, mga frame ng motivational quotes, at ang malamig pero maaliwalas na ilaw mula sa bintana. Parang naging komportableng lugar ito para sa akin.Tumayo ako mula sa kinauupuan ko, kinuha ang coat sa gilid, at iniabot ang kamay ko sa kanya."I guess this is goodbye," sabi ko.Tinanggap niya ang kamay ko, mahigpit pero mahinahong handshake. "Goodbye for now. But remember, you’re always welcome if you need to talk again."Lumabas ako ng opisina niya, at habang nagsasara ang
Note: Before we proceed gusto ko lang po kayong bigyan ng warning na ang chapter na ito ay nagtataglay ng hindi nga kaaya-ayang pangyayari. Kaya kung ikaw ay sensitibo sa mga ganito, maaari mo pong laktawan ang chapter na ito at magpatuloy na lamang sa pagbabasa sa susunod pang chapter. Pero kung ikaw naman ay interesado sa mga ganitong bagay, libre lang pong magbasa at matuto. Ang nakaraan... "Well, I guess that's a relief," sagot ko, pero hindi ko pa rin maiwasan ang kaunting kaba. Hindi ko alam kung gaano karami ang alam ni Julia at ni Lea o kung anong mangyayari sa susunod na mga araw. I shook my head, trying to clear my thoughts. "Alright, alright. Let's just focus on the business, okay?" Fin raised an eyebrow. "Focus? After what happened today? You think that’s possible?" I gave her a playful smile. "We’ll see," sagot ko, at sabay kaming naglakad palabas ng restaurant. Mabilis akong
Ang nakaraan...Natawa rin ako ng maalala na hindi talaga kami pumipili ng lugar "It's your fault, you make my ari stand" sabi ko at kumindat."See you my baby" sabi niya at hinalikan ako sa pisngi. Hinintay ko na siyang makaalis at nang maya maya pa ay sumunod na rin ako sa kaniya. Nang paglabas ko sa May comfort room nakita ko ang aking secretary na nakatayo sa may pintuan "What are you doing here?" Tanong ko sa gulat she just smirked "Sir, your too loud over there! And I need to back you up" sabi niya "Binantayan ko tung pinto baka may pumasok, ganyan ka ba magpasalamat sa akin?" Napadilat naman ang mata ko sa sinabi niya "So..." Sabi ko hindi ko pa halos manigas dahil sa hiya "You hear our moan Lea?" Nagpipigil naman siya ng tawa "Opo HAHAHHAHA" sabi niya at tumawa "Tirik na tirik na siguro..." Agad kong tinakpan ang bibig niya. "Let's go back, keep your mouth shut!" Utos ko sa kaniya. Binitawan ko na siya at na