"Hindi ako naniniwala na may nag-set up," sabi ko. "Pero kailangan nating alamin ang katotohanan."
Tumingin ako kay Fin. "Tutulungan mo ba akong mag-imbestiga?" tanong ko."Oo naman," sagot niya. "Hindi ako magpapabaya sa’yo. At hindi ako magpapabaya sa negosyo mo."Tumingin siya sa akin, ang mga mata niya nagpapakita ng pagmamahal at determinasyon. "Kylus," sabi niya, "Alam ko na kaya natin itong harapin. Kaya natin itong malampasan. Mahal na mahal kita, at hindi kita iiwan.""Salamat," sabi ko. "Mahal na mahal din kita."Tumingin ako kay Hiroshi. "Hiroshi," sabi ko, "Alam kong hindi ka naniniwala sa mga materyales, pero sana ay tulungan mo kaming mag-imbestiga. Alam mo ang halaga ng maayos na konstruksyon. At alam mo na kailangan nating malaman ang katotohanan."Tumingin siya sa akin, ang mga mata niya nagtatanong. "Sige," sabi niya.Napabuntong-hininga ako habang nakasandal sa swivel chair ko. Ang buong araw ay ginugNanginginig ang boses niya. Nangingilid ang luha."I tried to ignore it... I really did." Napahikbi siya. "Pero ang sakit, Kylus. Ang sakit palang mahalin ka."Parang may humigpit na tali sa leeg ko. Hindi ko alam kung awa ba 'yon o guilt."Ms. A..."Mahina kong sambit. Sinusubukan kong kontrolin ang emosyon ko. Pero paano? Paano ko siya haharapin ng walang nasasaktan?Napatawa siya—pero mapait, puno ng poot at lungkot. Nanginginig ang balikat."Ang tanga ko, diba?" Nag-angat siya ng tingin, puno ng sakit. "Ano bang inaasahan ko? Sino ba naman ako para mahalin mo? Tutor lang ako. Isang background character sa buhay mo."Tumulo ang luha sa pisngi niya. Sunod-sunod. Walang tigil."Pero ikaw..." Huminto siya, nanginginig ang labi. "Ikaw at si Fin? Perfect."Napakuyom ako ng kamao. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag sa kanya."Ms. A, hindi sa ganun—""Don’t explain!" sigaw niya, nang
Avriel POV Mabilis akong tumayo mula sa pagkakaupo, nahulog pa ang ballpen na kanina ko pang hawak pero hindi ko na iyon pinansin. Parang awtomatiko ang kilos ko—ang tanging nasa isip ko lang ay kailangan ko siyang habulin.Mabilis akong lumabas ng opisina, halos mabangga ko pa si Yeshua sa pagdali ko."Avriel!" tawag niya, pero hindi ko na siya nilingon.Mabilis ang tibok ng puso ko habang tinatakbo ko ang mahabang hallway. Pakiramdam ko sumisikip ang dibdib ko sa kaba at pag-aalala. Sana… sana hindi pa siya nakaalis.Pagdating ko sa lobby, mabilis kong sinuyod ng tingin ang paligid. Wala siya.No. No, please…Lumapit ako sa receptionist, bahagyang hinihingal. "Excuse me, did Mr. Kylus already leave?"Nagulat ang receptionist sa biglaan kong tanong pero agad namang sumagot. "Ah, yes ma’am. Pero—"Hindi ko na hinintay ang kasunod niyang sasabihin. Agad akong lumabas ng building, at sinalubong ako ng ma
Tahimik akong tumango. Totoo naman. Sa bawat session namin, unti-unting gumaan ang bigat na dala ko. Sa bawat kwento, sa bawat tanong ni Ms. A, natutunan kong harapin ang mga bagay na iniiwasan ko."Thanks, Ms. A Sa lahat," mahina kong sabi, pero buo ang pasasalamat ko.Ngumiti siya. "You did most of the work, Kylus. I just helped you see things differently."Saglit kaming natahimik. Pinagmamasdan ko ang simpleng ayos ng opisina niya—yung mga libro sa shelf, mga frame ng motivational quotes, at ang malamig pero maaliwalas na ilaw mula sa bintana. Parang naging komportableng lugar ito para sa akin.Tumayo ako mula sa kinauupuan ko, kinuha ang coat sa gilid, at iniabot ang kamay ko sa kanya."I guess this is goodbye," sabi ko.Tinanggap niya ang kamay ko, mahigpit pero mahinahong handshake. "Goodbye for now. But remember, you’re always welcome if you need to talk again."Lumabas ako ng opisina niya, at habang nagsasara ang
Note: Before we proceed gusto ko lang po kayong bigyan ng warning na ang chapter na ito ay nagtataglay ng hindi nga kaaya-ayang pangyayari. Kaya kung ikaw ay sensitibo sa mga ganito, maaari mo pong laktawan ang chapter na ito at magpatuloy na lamang sa pagbabasa sa susunod pang chapter. Pero kung ikaw naman ay interesado sa mga ganitong bagay, libre lang pong magbasa at matuto. Ang nakaraan... "Well, I guess that's a relief," sagot ko, pero hindi ko pa rin maiwasan ang kaunting kaba. Hindi ko alam kung gaano karami ang alam ni Julia at ni Lea o kung anong mangyayari sa susunod na mga araw. I shook my head, trying to clear my thoughts. "Alright, alright. Let's just focus on the business, okay?" Fin raised an eyebrow. "Focus? After what happened today? You think that’s possible?" I gave her a playful smile. "We’ll see," sagot ko, at sabay kaming naglakad palabas ng restaurant. Mabilis akong
Ang nakaraan...Natawa rin ako ng maalala na hindi talaga kami pumipili ng lugar "It's your fault, you make my ari stand" sabi ko at kumindat."See you my baby" sabi niya at hinalikan ako sa pisngi. Hinintay ko na siyang makaalis at nang maya maya pa ay sumunod na rin ako sa kaniya. Nang paglabas ko sa May comfort room nakita ko ang aking secretary na nakatayo sa may pintuan "What are you doing here?" Tanong ko sa gulat she just smirked "Sir, your too loud over there! And I need to back you up" sabi niya "Binantayan ko tung pinto baka may pumasok, ganyan ka ba magpasalamat sa akin?" Napadilat naman ang mata ko sa sinabi niya "So..." Sabi ko hindi ko pa halos manigas dahil sa hiya "You hear our moan Lea?" Nagpipigil naman siya ng tawa "Opo HAHAHHAHA" sabi niya at tumawa "Tirik na tirik na siguro..." Agad kong tinakpan ang bibig niya. "Let's go back, keep your mouth shut!" Utos ko sa kaniya. Binitawan ko na siya at na
Napansin kong nahihirapan na si Fin na panatilihin ang kanyang composure, kaya napagdesisyunan kong tigilan na ang pang-aasar sa kanya. Dahan-dahan kong inalis ang kamay ko mula sa ilalim ng mesa at muling inayos ang upo ko. Bahagyang napasinghap si Fin, para bang nakahinga siya ng maluwag. Agad siyang kumambyo, bumalik sa pagiging propesyonal, at tumingin sa mga magulang niya bago muling ibinalik ang atensyon sa akin. "As I was saying," panimula niya ulit, ngayon ay mas kalmado na ang tono, "the proposal looks promising overall. The structural plans are well-detailed, and I appreciate how you considered the environmental impact for the Cebu branch. However, I still believe that the marketing budget needs to be adjusted for better brand visibility." Tumango naman ang ama niya. "That's true. Cebu is a growing market, and competition is tight. If you want to make an impact, you need to invest more in aggress