KABANATA 47

Kinikilig ako. Dahil lang doon sa sinabi ni Art, parang naging malambot ang puso ko. This is what it feels to be really in love with the person. Kasalukuyan akong nagluluto ng para sa hapunan namin ni Art. Umalis lang siya saglit dahil may pupuntahan daw siya kaya ako na mag-isa dito sa mansyon. Kaming dalawa lang ang andito kaya talagang para kaming mag-asawa. My cheeks started burning. Stop daydreaming, self!

Ang niluluto ko na mga ulam ay hotdog, fried egg, beef loaf, longganisa. Wala na kasi akong nakikitang pwedeng lutuin dito e. Ganito lang siguro ang kinakain ni Art simula no'ng mawala ang mommy niya. Masarap naman kasi talagang magluto si tita e.

May biglang nagdoorbell kaya tinigil ko muna ang pagluluto at in-off ang stove. Naglakad ako palabas para tingnan kung sino iyon. Si Art na kaya ang dumating?

I opened the gate and my eyes widened when I saw nanay.

"N-nay?"

"Anak." Ngumiti siya na parang naiiyak rin. Agad ko siyang niyakap nang mah