Chapter 4

"Maddyyyyy" matinis na sigaw ni Bella sa akin ng makita nya ako habang abala sa mamimili ng damit na isusuot ko sa birthday party ni Aki. 

I rolled my eyes at her. Naiinis na ako sa kanya kanina pa ako naghihintay sa bruhildang ito, mahigit isang oras na akong tinatamad na nagpalakad lakad sa mall na iyon. 

"Hindi kita kilala" hindi sumusulyap na singhal ko sa kanya. Nagulat ako ng bigla na lamang syang kumapit sa braso ko. 

"Maddy naman eh, sorry na late ako, ang traffic kasi eh" naka pout na wika nya. 

I rolled my eyes again, when Bella acted like this I knew wala na akong magagawa kundi patawarin sya. Sinimangutan ko na lamang sya habang patuloy na pumipili ng damit. 

Masiglang sumunod na sya akin at pumipili na rin ng damit. Habang abala kaming dalawa ay bigla na lamang siyang nagsalita.

"Dapat maging maganda ka lalo Maddy, alam mo bang tinanggap ni Baste ang invitation na binigay sa kanya ni Aki."

Saglit akong napatigil at agad dumapo ang nagtataka kung tingin kay Bella. 

"Ano, bat naman sya pupunta, eh walang kahilig hilig yon sa party" sambit ko. 

Nakalabing sumagot naman si Bella. "Eh paano,. Andun din si Scarlet eh, mukhang sasamahan nya ang babaeng tukmol na yon". 

Napaiwas ako ng tingin, it's been almost 2 years mula ng hiwalayan ko si Baste. He was lost for words that day. Hindi sana nya tatanggapin ang pakikipag break ko, but he stop dead in his track when I say pinag pustahan lng namin sya. I wanted him to hate me, that way madali lng sa kanya na makalimutan ako. Since then naging malamig na ang pakikitungo nya sa akin. 

That day then, nag simula akong magbago. Naging war freak ako palagi akong natatawag sa dens office, naging mainitin na kasi ang ulo ko, nahawa na din ako sa pagiging party goer ng mga kaibigan ko. Madalas kaming gumala at mag bar hopping. Pero kahit ganun, hindi naman ako bumabagsak. Matalino kaya ako kaya kahit papaano nag eexcel parin ako sa klase. 

Hindi na ako umiimik pa. Muli ko na lng inabala ang sarili ko para itago ang sakit na nararamdaman ko. Yes I was still hurting. I still love Baste, hindi naman yata nawala yon eh. I hated the idea that he hates me now although yon naman ang gusto ko.  Ang labo ko ano, kasing labo na ng pag asang mayroon pang future saming dalawa. 

Matapos mamili ang nag aya na si Bella na kumain. Nagugutom na raw sya. Habang naglalakad kami at naghahanap ng makakainan ay tumunog ang cp nito. Si Krizia hinahanap kami, she wants to treat us for lunch. 

"Buhay pa pala yang babaeng yan" nakangiti kong sabi kay Bella pano ba naman kasi eh may pagka lukarit itong kaibigan namin. Kung may playboy eh dimo aakalain na ganoon din ito. Kung sino sinong boyfriend nito at madalas pang pag pagsabayin sabagay napakaganda naman talaga ni Krizia nagmana ito sa beauty queen niyang ina. Pero kahit ganoon wala pang nakakabighani ng puso ng kaibigan nila, abala lng ito sa panlalalake nito. 

Magkasama silang tatlo nag lunch sa isang sikat na restaurant malapit sa mall na pinuntahan. Matapos kumain ay nagkwentuhan pa muna sila bago umuwi. 

"We can ditch Aki, Mad if you like" ani Krizia. She hated the idea na andoon sina Scarlet at Baste sa party. She look like a girl version of a mafia boy but she was so sweet and considerate. I give her a comforting smile. 

"Why should I ? Look Kriz I'm fine don't worry ". 

"You sure" paninigurado nito. "Last time you look like hell when he said something when your late" she raised an eyebrow while gulping her milktea. 

"Hey Kriz, stop it, Maddy knows what she's doing" sabat ni Bella. 

"Okay fine, pero wag na wag kong makikitang umiiyak ka Maddy, tutusukin ko talaga yang mata nyung dalawa" simangot na apela ni Krizia. Napahagikhik na lamang kaming dalawa ni Bella, but deep inside me I  felt scared. I'm still not comfortable whenever Baste is around. I knew I can't trust my heart. 

Pauwi na ako subalit naiisip ko parin ang sinabi ang sinabi ni Krizia. Will I be okay. No. I should be okay no matter what. 

Nang makapasok na ako sa loob ng condo ko ay agad akong sumalampak sa sofa. Inilibot ko aking paningin sa loob. Wala na ako sa dating condo unit ko. Binilhan ako ng bagong condo ni Don Simon. Nasa high end condominium na ako ngayon, I owned the entire 10th floor. Napakalaki ng condo na iyon, everything inside is full of lavish fortune. But I felt empty, I'm not happy. I live here alone. Hindi ako sanay na may kasamang iba. Si Gemma na kasama ko dito sa bahay ay stay out. 

Tatlong beses lng din sa isang linggo ko sya pinapapunta. Kaya ko namang magluto at mag linis na. Sadyang hindi palang ako bihasa sa paglalaba. Pero kahit papaanoy alam ko naman kung paano gawin iyon. 

Minsan lng din sa isang taon kung magkita kami ni Don Simon. Madalas si Arturo ang nag aasikaso sa lahat ng kailangan ko. Siya ang itinalaga nitong personal butler/driver/bodyguard ko. 

Sa nakalipas naman ng mahigit dalawang taong kasal ako kay Drei ay ni minsan hindi kopa sya nakikita.  Paano ba namay ginagawa lng nitong kabitbahay ang Europa, Japan at Pilipinas. Masyado itong abala. Kaka establish pa lng kasi ng Montelfalcon's businesses sa mga lugar na iyon.  Samantalang nasa Amerika naman madalas si Don Simon nandoon ang Montefalcon hotels na mayroong 4 na branches na. Lahat yon puro 6 stars hotels. 

Si Anastacia Montefalcon panganay na anak ni Don Simon at Doña Margarita, naman ang kasalukuyang namamahala sa Montefalcon Couture and fashion Ltd. Nasa Japan ang based nito. 

Si Frederick Montefalcon naman ay madalas nasa Dubai at syang nag aasikaso sa Montelfalcon Jewels. 

At ang asawa nyang si Drei Montelfalcon ang bunso ang syang namamahala sa montefalcons Distellery na nasa Europa naka based at Montefalcon Hotels and Resorts dito sa Pilipinas. Kaya hindi nakakapag taka kung bakit isa sila sa pinakamayamang tao dito sa bansa. 

She should be happy, she was living like a true queen. Her husband built her a true empire. In this life, she heard that the youngest Montefalcon's heir possesses a very rude personality. He was tagged as cold billionaire. He was an emotionless man who seem to not feel anything. There was a Hersey that no one should messed up with Drei even if it's business and personal matters.  

She nodded. So his husband is scary. She doubted it. How can a scary man married her easily. But she was indeed very thankful that he was so busy and seem to forget he has a wife. She wanted to meet him in person but a part of her was thankful she was still  free as bird. 

Until now she was still using her maiden name. She was still Maddisone Buenaventura, no one knows about her marriage to Drei Montefalcon except for Dom Simon, Delfin, and the judge who "officiate" daw their wedding. Hahahaha. Nakakatawa tama nga ang sabi ni Tito Delfin yes she feels awkward to say Mr. Delfin the man was very nice to her and so she learned to call him Tito instead. 

"Lahat nagagawa ng pera" she mimicked him. She smiled bitterly, knowing na may isang hindi kayang gawin ang pera para sa kanya. Ang makuha ang lalaking Mahal nya. That thought saddened her. Maybe in this life she was not meant for Baste. But she was still hoping things are not yet too late for them. 

She was hoping to get divorced from Drei. Why? He was a MIA( missing in action) husband. Plus the fact that both of them don't know each other and have no feelings of love either. 

She can't wait to meet him and tell him that they don't need to pretend anymore. Hindi dapat nila pinahihirapan ang isat isa. Both of them knew it was a marriage for convenience. 

Bago pa man umaabot sakong saan saan ang isip nya. Ay tumayo na sya at tinungo ang silid nya. Matapos mailagay ang gamit nya sa tokador ay agad syang pumunta sa banyo. Lulunurin na lng nya ang sarili nya. Natawa sya sa ideyang iyon, pero mabilis ding nawala ang ngiting iyon.  Hindi pwede, magiging Sebastian Arroyo's wife muna sya bago mangyari iyon. 

Hintay ka lng Baste, makakasama rin kita. I'm gonna win you back and get that fucking bitch Scarlet away from you. Just wait and see so please hang in there and don't marry that bitch.