POV: Dahlia
Umaga na pala. Aasikasuhin niya pa ang pagkain ng ama. Gising na si Lolo A kaya madalu na siyang makakapagpaalam. Naligo muna siya saka nagbihis ng panralin at blouse. Pinakain nya muna si Lilo A, kasabay ng kanyang ama. Eksakting tapis na ito, dumating na sina tita Alma.
"Lolo, aalis po muna ako, bye po Lolo pogi" nafmano siya saka humalik sa pisngi ng matanda.
"Mag iingat ka" mahinang tugon nito saka kinurusan siya sa hangin.
Madasalin talaga ito. Hindi na niya inabot ang asawa ng matanda. Ang sabi sabi, nabuntis lang daw ito ni Lolo A, namatay pagkapanganak kay tito John. Siya naman ay lumaking wala na ring ina, namatay naman panganganak sa kanya.
Hindi na niya matandaan kung paano sila napunta kina Harvy, ang pagkakaalam niya, inalok ni Lolo A ang tatay niya ng trabaho at isinama sa bahay nito. Mga kasambahay pa ang nagpalaki sa kanya at paminsan minsan inaalagaan siya nina tita Alma, dahil wala silang anak na babae.
Sumakay siya sa angkas rider para mabilis makarating sa pupuntahan. Pagdating niya sa condo building, binati siya ng mga gwardiya.
"Mam Dahlia, kumusta po?"
"Okay naman po, andyan na ba si Harvy?"
"Opo, kanina pa po siya dyan, may delivery pong pagkain sa inyo daw po ipaakyat." Iniabot sa kanya ang dalawang plastic.
"Salamat po, sige po aakyat na ko." Paalam niya.
"Ang ganda ni mam no? Kung binata ako liligawan ko yan." Sabi ng isang guard.
"Kung binata ka man, hindi ka papatulan niyan" sagot ng isa.
"At bakit naman?"
"Manalamin ka kaya!"
Pinindot na niya ang elevator at may mga kasabay siyang pumasok.
"Kumusta po kayo mam Dahlia?" Bati ng mga ito.
"Mabuti naman po. Dahlia na lang po nanay, wag na pong may mam" nahihiya niyang sabi.
"Napakahumble nyo talaga mam" sagot ng isa.
Napangiti na lang siya sa tinuran nito. Pagbukas ng pinto, nagpaalam na siya.
"Uuna na po ako sa inyo, ingat po kayo" yumuko pa siya ng bahagya.
Hinanap niya ang unit ni Harvy. Nalito ata siya dahil nag iba ang design ng mga pinto. Nalaman niya lang na sa lalaking room yun ng may makita siyang pangalan sa gilid ng unit. Kumatok siya saglit. Hindi naman nagtagal, binuksan ito ng lalaki.
"Ang tagal mo naman" reklamo nito na tinalikuran siya.
"Sorry ha?! Nag asikaso pa kasi ako sa ospital, nakakahiya naman sayo!" Pambabara niya dito.
"Iready mo na ang pagkain at nagugutom na ko!"
Kumuha lang siya ng plato para sa kanya, nagulat ang lalaki paglabas ng kwarto kumakain na siya.
"Hello? Sayo lang ang inasikaso mo?" Nakataas ang kilay na tanong nito.
"Bakit? Imbalido ka ba? Hindi mo kayang maglabas ng pagkakainan mo?" Tanong niya dito habang sumusubo ng pagkain.
Napailing na lang ang lalaki sa isinagot niya. Kumuha ito ng sariling plato at baso saka tubig. Subalit nung kukuha siya ng tubig mula sa kinuha nitong pitchel, hinila ito ng lalaki.
"Kumuha ka mag isa mo, hindi ka naman imbalido!"
"Jusko Lord!" Niligpit niya ang pinagkainan at hinugasan ang mga ginamit saka uminom ng mineral water na nasa bote. Naupo siya sa bar counter at nagtimpla ng kape. Kumuha siyang magasin saka nagbasa ng mga article. Hinintay na lang niyang matapos ang lalaki pagkain.
Hindi pwede sa kanya ang mga ganitong klase ng tao na uutus utusan siya ng walang kagalang galang. Matuto itong lumugar.
Nawiwili na siya sa pagbabasa at panonood ng mga artista sa magasin ng marinig niya ang tikhim nito.
"I'm done, dun tayo sa sala" yaya nito sa kanya.
Sumunod siya sa lalaki at naupo na siya. Pumasok ito saglit sa kwarto at paglabas may dala itong folder.
"Anong pag uusapan natin?" Tanong niya.
"As you know, alam kong may kopya ka na nito at nabasa mo na to, gusto kong pag usapan natin ang nilalaman niyan" itinuro nito ang folder na inilapag.
Ginagawa pa lang ito, kinausap na siya ni Lolo A... Hindi niya malimutan ang tagpong ito..
*Flashback*
"Pakasalan mo ang apo ko. Alam kong may lihim kang pagtingin sa kanya" noong minsang ipatawag siya nito sa opisina.
"Po? Naku.. naku hindi po totoo yan" sagot niya.
"Nakakapawis ba ng ilong ang pagsisinungaling Dahlia?" Tanong ulit nito.
Malalaman ng tao na nagsisinungaling siya kapag nagbutil butil ang pawis sa kanyang ilong. Napayuko na lang siya.
"Pe..pero Lolo, hi.. hindi po papayag yun" sagot niya "may girlfriend na po yun."
"Alam ko. At hindi ko gusto ang babaeng yun, noong una, akala ko, liligawan ka niya lalo pa at madalas na kayong magkasama sa opisina. Pero biglang nagdala ng ibang babae. Kaya kailangan gumawa na ko ng hakbang."
"Baka mag asawa na lang po yan kapag arrange marriage ang gagawin sa kanya."
"Ako ng bahala dun hija. Basta pumayag ka lang. Gusto mo ba?"
"Lolo naman.. siyempre po.. mahal ko siya."
"Yan lang ang iniintay kong sagot mo. Kaya mo ba siyang paibigin sa loob ng isang taon?"
Nag isip siya.. "mga.. mga tatlong taon po lolo. Bigyan nyo ako ng three years."
"Oh, sige, three years ha.."
"Paano po.. kapag hindi siya nainlove sakin in three years?"
"Kawawa naman siya, so pababayaan na natin siya. Kung sino ang gusto niya. Kaya galingan mo."
Ang hindi niya alam ay ang magiging kasunduan sa testamento. Matalino talaga ang matanda. Blinackmail nito si Harvy para pumayag. Kaya alam niyang magpapakasal na ito sa kanya.
*End*
"Hey, nakikinig ka ba?" Tanong ni Harvy sa kanya.
"Ah.. oh ..oo naman"
"Anong sinasabi ko?"
"Nagsasalita ka na ba?"
"Bakit kasi gising ka naman pero para kang tulog!"
"Pasensiya na medyo puyat kasi ako."
"Same pa rin ng agreement na napag usapan natin sa kotse. Meaning magtatyaga tayo sa isa't isa sa loob ng tatlong taon. Hiwalay ng room. Kung may boyfriend ka, pwede mong papuntahin sa bahay or patulugin at palalabasin nating kaibigan mo. Ganun din naman sakin. Kapag may mga date sa iba, kasama ang isa't isa para iwas tsismis. Tatlong taon lang naman, kaya nating pagtiisan yan."
"Papayag ako sa gusto mo? Sigurado ka?"
"Ofcourse. Kailangan mong pumayag."
"Paano kung ayoko?"
Natigilan ang lalaki sa sinabi niya. Bigla itong napatingin sa kanya. Tinging nakakapaso at nakakatunaw.
Nakita na ni Harvy ang papalapit na sasakyan, malamang, si Richmond iyon."Medic!!! get ready," ibinaba agad nila ang stretcher. Ang bilis ng takbo nito, na halos sa harapan na nila magpreno.Tumalon na ito sa drivers seat at nagmamadling pumunta sa likod ng pick up."Dito ko siya inilagay para mabilis.. Apat na minuto na simula nung saksakan namin siya ng gamot," sabi nito.Agad inasikaso ng mga Medic ang lolo niya. "Dadalhin na namin sa ospital si lolo, Harvy," paalam ni Arvin "mag iingat kayo.""Salamat pare.." paalam niya kay Arvin. "bahala ka na kay lolo.."Pag alis ni Arvin, agad niyang binalingan si Richmond. "Hindi ko alam kung magpapasalamat ako sayo o ano.""Wag ka munang magpasalamat, wala pa si Dahlia." awat nito sa kanya."Bakit mo kinuha si Dahlia?" tanong niya."Tumawag sakin si Audrey na nalocate niyo na sila. Papatayin na daw nila si lolo, kaya inoffer ko ang bahay namin dito. Nakita ko ang kalunos lunos na kalagayan ng matanda. Hindi ako pwedeng magsabi kahit kanino,
Sinagot agad niya ang tawag ni Richmond. Gakit na galit siya sa lalaki."Mahal.." tinig iyon ng asawa niya."Mahal!! kumusta ka na? okay ka lang ba? hindi ka ba sinaktan ni.. Richmond?" tanong niya kay Dahlia."Hi--hindi. Si lolo talaga ang gusto niyang tulungan.. kaya niya ako kinuha.." sabi nito."Ka--kasama mo si lolo?" tanong niya."Oo mahal.. malaki na ang ipinag iba niya ngayon. kumpara noong bago pa lang kami nagkita. Nabibihisan at napapakain ko siya ng maayos..""Sana sinabi niya na...""Mahal, please. Natatakot siyang patayin nina Audrey si lolo. Siya ang nagligtas kay lolo kung tutuusin.""Kasabwat siya nina Audrey!""Hindi.. pinangalagaan niya lang si lolo. Malaki ang utang na loob natin sa kanya Harvy. Wag mo siyang pagsalitaan ng hindi maganda, dahil hindi mo alam ang sakripisyo niya maprotektahan lang kami ni lolo Harry.""Nasaan kayo?" hindi na siya nakipagtalo dito."Bubuksan ko ang gps ng phone niya, itrace niyo na lang. Plano na niya kaming itakas ngayon.. kasi-- ma
"Hoy Richmond!", Tawag ni Audrey sa lalaki, "Anong kalokohan ang ginagawa mo ha? papatayin ko na yang Dahlia na yan, alam mo namang kating kati na ang kamay ko para sakalin siya!""Gusto mo, para patas, one on one kayo?" tanong ni Richmond sa kanya.Napatda si Audrey sa sinabi nito. Wala siyang panama sa babaeng iyon, dahil black belter iyon sa karate. "Ba-bakit one on one""Ang yabang mo kasi, akala mo naman kung makapagsabi ka dyan, kayang kaya mo yung tao!""Gusto mo, patayin ko siya, ngayon din?" masama ang tingin niya dito."Subukan mo lang!" hinawakan ni Richmond ang panga niya, "wag na wag mong kakantiin ni dulo ng buhok ni Dahlia! kung ayaw mong mamatay kayo ng tatay mong kakantutan mo gabi gabi!"Nagulantang siya sa sinabi ni Richmond.. "Pa--paano mo nalaman?""Ang lakas mong humalinghing! Di ka ba nadidiri na ginagang bang ka ng tropa ng tatay mo? Aoat silang pinapaligaya mo ng sabay sabay! napakagaling mo Audrey!" Saka siya iniwanan ng lalaki.Naalala niya, nag inuman sila
Iminulat niya ang kanyang mga mata. Wala na siya sa sasakyan. Nasa kwarto siya. Bigla aiyang tumayo, at napansing iba ang suot niyang damit. Pati panloob niya ay iba.Bigla siyang nagpanic, at naalala ang pambababoy ng lalaking iyon sa kanya. Tumayo siya para puntahan ang pinto. Doon lang niya napansin ang kadena sa kanyang paa.Sumilip siya sa bintana, madilim na, mataas ang pader. Napaluha siya sa isiping iyon. Marahil ay hinahanap na siya ng asawa niya. Ngayon, binaboy pa siya ng lalaking ito.Nagmamadali siyang bumalik sa kama, ng marinig ang mga yabag na nanggagaling sa labas. Palakas iyon ng palakas. Nakita pa niya ang anino sa siwang ng pintuan.Bumukas iyon, at iniluwa ang lalaking nakangiti, may dalang tray. Binato niya ito ng unan."Hayup ka!! pinagkatiwalaan kita! Ganito lang ang gagawin mo sakin!" iyak siya ng iyak. Balewala naman ito sa lalaki. Ngumiti pa rin ito sa kanya."Kumain ka na. Mahaba haba ang biyahe kanina," inilapag nito sa lamesa ang dalang pagkain."Pakawala
Nakasalubong niya sa hallway ng condo si Arvin, nagulat pa ito at naroroon siya. Agad niya itong sinugod at sinuntok ng isa, na ikinabigla nito. "Ba--bakit?" agad pumagitna ang mga naroroon "anong problema mo par? bakit ka basta mananakit?" tanong nito sa kanya at poporma na susugod, "gago ka ba?" "Ilabas mo ang asawa ko, hayup ka!" sigaw niya dito. "Mas hayup ka! bakit ko naman itatago ang asawa mo? Tigilan mo ko sa kapraningan mo Harvy ha! ganitong nabubwesit ako at nawawala ang phone ko, wag kang patanga tanag dyan!? bulyaw nito sa kanya. Natigilan siya sa sinabi nito, "mna--nawawala din ang- phone mo?" parang natauhan siya sa sinabi nito. "Oo! saka bakit mo hahanapin ang asawa mo sakin? eh wala naman akong gusto dun? putang ina mo, ang sakit ha!" saka ito gumanti sa kanya. Hindi na siya lumaban pa. "Pa--pasensiya ka na pare.. may sumundo kasi sa asawa ko eh. Akala ko, ikaw.. Kasi, sumagot naman si Richmond sakin kanina, ikaw ang hindi." "Baka siya ang kumuha sa asawa mo. Pa
Kakalabas niya lang ng building ng mamataan niyang parating ang isang sasakyan at tumigil sa harapan niya. Nagbaba ito ng bintana at binati siya."Ipinapasundo ka ni Harvy, hindi ka daw kasi niya makontak, nakita na daw nila si lolo." anito sa kanya."Talaga?" gulat na gulat siya, maaari ngang natagpuan na si lolo."Oo, pinapasunod ka sa lugar, buhay daw siya.""Salamat," bubuksan na sana niya ang passenger seat sa harap, pero pinigilan siya nito."May mga prutas kasi dito at box," nasilip niyang meron nga, " sa likuran ka na lang. Makakapag usap din naman tayo kahit nandun ka.""Ah, sige, gusto ko nga doon at makakapagpahinga ako." nakangiti niyang sagot dito. " bakit ka nakamask?""Inatake ako ng allergic rhynitis. Oh, handa ka na ba?" tanong nito."Sige, tara na" nginitian niya pa ito, "tatawagan ko lang ang asawa ko."Dial siya ng dial, hindi man lang magring ang phone ni Harvy, kaya nagtataka siya. "Wag ka ng magtaka, baka nawalan ng signal dun, ang alam ko, ipinaputol muna ang