CHAPTER 31

Isang pamilyar na silid ang nabungaran ng mga mata ko noong iminulat ko ito. Mabilis akong napaupo at ipinalibot ang paningin sa kabuuan ng silid.

This was my old room.

Mariin kong ipinikit ang mga mata at dinama ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Damnit! This was the place where I grew up! Ito iyong lugar kung saan nabuo ang masasayang alaala ko kasama sa mga magulang ko.

I sighed.

Iminulat kong muli ang mga mata at marahang tumayo mula sa kama. Bumalot ang lamig sa mga paa ko noong itapak ko iyon sa malamig na sahig. Napakagat labi na lamang ako at wala sa sariling napabaling sa isa sa kabinet na mayroon ang silid kong ito.

Dahan-dahan akong naglakad patungo roon at binuksan ito. Napaawang ang labi ko noong unti-unting kumikirot ang puso ko. All I can see inside this cabinet was the young Beatrice, scared, trying not to cry and praying for her parents’ safety.

&n