Chapter 11

Aiden POV

Agad akong tumayo at tumalikod sa kanya para hindi ko makita ang basa niyang mukha ng dahil sa luha, hindi ko kayang makitang nasasaktan o umiiyak siya. Sadyang hindi ko lang makontrol ang sarili ko lalo na kapag galit ako.

Pumunta ako sa veranda para magpahangin, hinayaan ko na lang muna siya na nakahiga sa kama. Mayamaya pa ay tumunog ang phone ko at nakita kung si Hunter ang tumatawag.

"Oh napatawag ka? Miss mo na ako agad?" bungad ko pagka sagot ko.

"Masyadong makapal ang mukha mo para sabihin 'yan sa akin. Uuwi ka ba?" boses sa kabilang linya.

"Bakit? Anong trip na naman ng asawa mo?" pang aasar ko.

"Hindi si Linnea kung hindi itong bubwit!."

Natawa naman ako. "Aliwin niyo na lang 'yan na mag asawa, kaya niyo naman 'yan. Nakakapagod kaya 'yang anak niyo." ani ko sa kanya.

Nag usap pa kami ng ilang segundo bago ko ito ibinaba.

Bumalik ako sa loob para tingnan si Ciara at nakita ko itong natutulog na. Lumapit ako sa kanya at tinanggal ang pagkakatli ng kanyang kam