CHAPTER 32

Maxism Ford's View

"It's done. What's next?" Hinubad ko ang coat na suot ko at inilapag sa upuan. Lumapit ako kay Volt na naka-tayo habang naka-halukipkip sa harap ni Bansot.

"She's alive." Sabi niya habang naka-titig pa din sa katawan niya. Nangunot ang noo namin ni Paris at lumapit sa kaniya.

"What do you mean?" Naguguluhan na tanong ni Paris. Finally, he faced us.

"This body is alive and so the rest. Anyways," nilagpasan niya kami. Sumunod kami sa kaniya. Inihagis niya sa akin ang isang mason na agad ko namang nasalo, "Time for work. Let's wreck this wall already. Paris, while we're working, read the article in that newspaper. Max, let's do it." Tumango na lamang ako at isinuot na ang gloves. Pumwesto na ako sa tabi ng pader. Kinapa-kapa ko iyon. Baka may secret passage. But I guess, there ain't dahil the wall is a pure cement. Tsk. Mahirap-hirap tibagin 'to.

<