DEATH's View
"What are...you all...doing here?""Oh? That's how you---""WHY ARE YOU ALL HERE!?" Nabigla ako sa biglang pagtaas ng boses niya. Her fists clenched. Her eyes became teary. Sinapo niya ang ulo niya."What is this... Why is this happening... Why are you all here..." my brows furrowed at her. She suddenly screamed before falling to the ground in her knees."WHY ARE YOU ALL HERE!? WHY!? DIDN'T I LEFT YOU ALREADY!? WHY ARE YOU ALL HERE!? FOR WHAT!?""Don't raise your voice. I could hear you loud and clear." Malamig na sabi ko sa kaniya. Umangat ang tingin niya sa akin. Her tears are flowing continously from her eyes."Don't put my sacrifice to waste. If you're here to get me---""Bitch, you're no special anymore. And what made you think we'll get you back? I'm not pathetic enough to plan so. WMaxism Ford's View"Ready the VIP emergency room! NOW!" Utos ko sa mga nurses na agad namang mga nagsi-kilos. Lahat kami ay nakasunod kina Dragon at Volt na dala ang dalawa. I-I was---my mind was blown away! I can't understand Xerene. Bakit hindi siya nagalit? I get her point. What happened to the both of them are really an accident since mga lasing kami. But...what's her point on pushing him on her? Bakit ipinagpipilitan niya si Dragon kay DEATH? Anong dahilan niya?"Devonacci, come with me. You need to help me." Malamig na sabi ni Volt at inihiga sa stretcher si DEATH. Sa kabila naman si Bansot. A-Ang sabi niya, isasagawa na niya ang operasyon. P-Paghihiwalayin na niya ang dalawa. Pero sa paanong paraan? Paano kung...may mamatay sa kanila? O parehas? FUCK!"L-Luna..." I looked at him, looking miserable and hopeless. Agad siyang dinamayan ng mga magulang niya maging si Yohanne.
Gerson Liorei's View"How's she? Is she awake already?" Tanong ko kina Arone na sinalubong ako sa entrance ng ospital."Yes. Kagigising lang. And she was saying something. About the Dragon's Seal. That's why we called you immediately." Kris. I see. So, buhay pa din siya."Nalaman niyo na ba kung sino ang gumawa 'non sa kaniya?" Pumasok na kami sa elevator. I have a doubt that Aloisia did that to her. It was just so brutal. And her cuts were really deep. May ilang umabot pa sa mga buto niya. It wasn't a whip. Nor anything sharp. Lapnos ang paligid ng balat niya kung nasaan ang mga sugat niya. So, we really can't tell kung anong ginamit sa kaniya."Our main suspect was Aloisia, of course. But it could be the Lethals too." Sagot ni Arone kasabay ng pagbukas ng elevator. Lumabas na kami. Pumasok kami sa isang kwarto kung nasaan si France. There lies the bitch on her stretc
Franchetti Xerene's View"I'M BACK, MGA KULANGOT!"*gasp*"BANSOOOOOOTTTTT!!!""XERENE!" Sigawan ng mga hampaslupa sa tuwa at sinalubong ako ng mga yakap. Ack! Naiipit ako! Argh! Ang daming dede! Hindi ako makahinga!"Aray! Bakit ka nangungurot ng utong!?" Daing ni Minerva na pinanggigilan ko. Kakairita 'yung dede niya, eh!"Nasa mukha ko kase! Akala mo naman pagkalaki-laki niyan. Kaasar 'to." Inis na sabi ko at hinilamusan ang mukha ko. Kaderder."Kailangang mangurot ng utong!? Ang sakit, ha!" Aba't---! Sa banas ko ay dalawang utong na niya ang kinurot ko."Aaaahh~ A-Aloisia... A-Ano ba! >/////<" Ungol niya at tinakpan ang dibdib niya. Nanlaki ang mga mata namin.*Awkward Silence*"K-Kain na tayo, guys?" Sera. Nagsi-tanguhan na lamang kami at iniwan si Min
Franchetti Xerene's View"Are you really gonna do this?" Pambasag niya sa katahimikang namamayani sa aming dalawa. Inabot ako ng ilang segundo bago nakasagot."Yes. Everyone wants to live. I don't want them to die in just a blink of an eye, Dearil." Naka-ngiti kong sabi at huminga ng malalim. Hindi dahil sa mga dede ko kundi dahil sa bigat ng mga emosyong nararamdaman ko."What if they look for you?""Magre-record ako ng message para sa lahat. Hindi na din kayo papakialaman pa nila Liorei." Nginitian ko siya. Her face remained blank."What if he questions you about what happened to France the cunt?" Oh, isa pa 'yan sa mga problema ko."Ako nang bahala. Hindi niya naman siguro ako...s-sasaktan..." Hindi nga ba? Knowing him? Mas masahol pa siya sa demonyo. It's too impossible for him para hindi ako saktan."You'll leave
Franchetti Xerene's View*knock knock knock*"Xerene? It's already 11:00. It's time." Dinig kong sabi ni Volt na nasa labas. Hindi ako sumagot. Sa halip, nanatili ako sa tabi ni Vava. Hinahaplos ang pisngi niya habang mahimbing siyang natutulog.Nagsitulo ang mga luha ko at mahigpit siyang nayakap. Kinagat ko ang labi ko upang hindi ako makagawa ng ingay. I don't want to go..."G-G-G-Good...bye...V-V-Va..." F-Fuck!Bago pa ako humagulgol ay mabilis ngunit maingat akong bumaba sa kama. Binuksan ko ang pinto. Naroroon na silang dalawa. Blank faces and has no emotions at all. Ngumiti ako sa kanila. Isinarado ko ang pintuan. Ngumiti ako sa kanila."I'm ready."Nagsimula na kaming maglakad. At bawat paghakbang ko, napakabigat. Parang gustong dumikit ng mga paa ko sa sahig huwag lang akong makaalis. Ang sakit-sakit na
Gerson Liorei's View"All's well. Ready the machine." Pinindot na ng doktor ang button. Bumukas ang capsule kung saan nakalagay ang vision. Tumingin ako kay Aloisia na walang emosyon."Go inside, Angel." Naka-ngiting sabi ko at binitawan na ang kamay niya. Tumingin siya sa akin."Promise me one thing, Liore." Tumaas ang mga kilay ko pero nanatili akong naka-ngiti."Uhhhm, what is it?"She looked at me straight in my eyes, "Just erase my memories. But never explore it." Huh?"What do you mean?" Does she mean...ayaw niyang pakialam namin ang mga memorya niya? Then, paano namin malalaman ang lahat? Kung paanong buhay pa silang dalawa? Kung bakit may kamukha siya?"Just...DON'T. Promise me, Liorei. If you break it, I will hate you. I will hate you forever. My brain maybe can't recall but my heart do. I will hate you from t
Notice: The setting is when Xerene left them at habang binubura pa ang memories niya. Para hindi kayo maguluhan. Hihe.Paris Kean's View"Kakain na, guys." Walang emosyon at walang ganang tawag ko sa kanila na nasa sala, mga hindi nagkikibuan. Lumapit ako sa asawa kong nakikipaglaro sa kambal."Kakain na tayo, asawa ko." Tawag ko sa kaniya at pinat siya sa ulo. Tumingin siya sa akin at agad na namula ang mukha. Shet lakas ng tama niya sa akin. Kinikilig ang amazona!"Uhhhm, o-okay."Then---CUT! 'Yun na 'yon. Wala nang naging kasunod pa ang usapan namin. Kahit sa pagkain ay tunog lang ng mga kubyertos ang maririnig. Hindi na kami sinasaluhan ni Van sa pagkain. N
DEATH's View"Darling, please, eat your food. Don't starve yourself. Dearil..." Mom begged as she tried to touch me but I shove her hand aside. I glared at them."Leave me alone.""Darling---""LEAVE ME ALONE! I SAID LEAVE ME ALONE! DAMMIT! LEAVE ME ALONE!" I screamed before pushing them away from me at itinapon ang tray ng mga pagkain sa kanila. Muli akong humiga sa kama at nagtalukbong ng kumot.They said 9 months is what it takes for a pregnant woman to give birth but mine's 10 months already. Maxine gave birth to a healthy baby girl. And they were so happy. Everyone celebrated her birth day, January 31. And now, Maxine, with her husband and their child, is in Germany to visit their parents there. I was...so jealous. I really am a monster. My baby's inside me for over 9 months already. Maybe it's dead inside me?"I want to die." I w