Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip ko sa mga oras na ito dahil kung kanina ay ang totoong nais ko na hindi makakuha ng atensyon at lumayo sa gulo kung maaari ay nabaliktad. Ang lahat ng atensyon ng mga nandito ay nakuha na namin dahil sa nangyaring gulo. Hindi rin ako pala-patol sa mga ganito kaliliit na gulo, ngunit dahil sa kinikimkim kong galit kay Kirsten ay napunta iyon lahat ngayon sa mortal na ito na kawangis at kaugali niya.
Isang simpleng patak ng alak sa damit niya ay kung ano-ano na agad ang sinabi siya sa akin at binuhusan pa ako ng alak sa mukha. Hindi rin kita ang mantsang iyon dahil kulay asul ang suot niya, hindi tulad sa akin na puting-puti at kitang-kita ang mantsa ng alak.
Isang ngisi ang ipinakita ko sa kanya bago muling humakbang paabante. Agad naman siyang napaatras at tumama sa katawan ng amo ni Cyrus. Kung hindi ako nagkakamali ay ito ang Gobernador ng kanilang bayan, at maaaring anak niya ang babaeng kaharap ko na ito dahil sa paraa
Ikalabing-pitong araw sa mundo ng mga mortal. Sa mga araw na lumipas ay ilang beses kong sinusubukang kumonekta kina Danie, Dan, Heinrich, o miski kay Helena upang mapabatid na nandito ako sa mundo ng mga mortal at buhay, ngunit kahit anong subok ko ay walang nangyayari. Gusto kong kapag dumating ang araw ng pagbabalik ko ay naroon sila upang ang planong aking ihahanda para sa pagkuhang muli ng aking trono ay malaman nila. Hindi ko man sila nais na idamay muli sa plano ay kakailanganin ko ng tulong. Mas lalong mahirap na kalabanin ngayon ang mga Venderheel dahil sigurado akong mas malaki na ang bilang ng kanilang pangkat at mas malakas. Nakakasigurado akong muli silang bubuhay ng mga converted vampire upang ang mga iyon ay magamit laban sa akin. Sigurado rin akong lalasunin din nila ang isipan ng mga mamamayan upang tumalikod sa panunungkulan ko at sabihing iniwan ko sila sa oras ng hirap at kaguluhan. Mayroon man akong alas sa aking pagbabalik ay kakailangan ko pa r
“Gano’n ba? Salamat. Kakain na rin kami, gusto mo bang sumabay?” Agad na siniko ko si Cyrus at sinamaan siya ng tingin nang alukin niya si Sofie. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip niya upang alukin pa ang babaeng alam niyang kumukulo ang dugo sa akin, at gano’n din ako rito. Lumingon siya sa akin at pinanlakihan ako ng mata. “Anak ni Gov,” bulong niya sa akin. Nakipagsukatan ako ng tingin sa kanya pero sa huli ay sumuko rin. Heto na naman ang dahilan niyang anak ng Gobernador si Sofie kung kaya’t dapat ay hindi ko sagot-sagutin at hayaan na rito kumain. “I wouldn’t say no to that!” maarteng sagot ni Sofie. Napairap na lamang ako at umalis sa tabi ni Cyrus. Marahas kong kinuha ang inabot na lagayan ng pagkain ni Sofie at dumiretso sa may kusina. Inihanda ko sa mesa ang dala niyang pagkain bago naglagay ng bagong plato. Tinawag ko naman sila agad pagkahanda. Naupo ako sa may katapat ni Cyrus habang si Sofie naman ay nasa kabilan
“Ama, ayon sa librong binabasa ko ay hindi natin dapat basta-basta nilalagay sa ating mga kamay ang batas. Ibig sabihin ho ba nito ay kailangan muna natin ng matibay na patunay at mga pruweba sa pagkakasalang ginawa ng nasasakdal bago sila hatulan?” tanong ko sa aking ama na nasa katapat ko nakaupo. Narito kami ngayon sa silid aklatan. Kasalukuyan kong binabasa ang libro tungkol sa mga dapat at hindi dapat gawin ng isang namumuno patungkol sa mga nagkakasala, at siya naman ay nagbabasa ng mga ipinasang batas at kasulatan sa kanya mula sa konseho.Napatigil siya sa pagbabasa at tumingin sa akin. Ibinaba niya ang scroll na hawak niya sa may mesa bago sumandal sa kanyang upuan.“Iyan ang nakasaad sa ating kasulatan at tamang gawin, ngunit may mga pagkakataon na maaari natin iyang baliin, katulad na lamang kung harap-harapan nating nakita na nagtataksil sila sa ating mundo o kapag may mga kalabang sumugod sa atin at kailangan na ng ating mga nasasakupan,
“Mira, hindi na lang ako sasam—” “No way! Kailangan mong sumama sa amin para makapaglibang ka naman. Saglit lang tayo!” Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko at pabagsak na naupo sa kanyang kama. Hindi siya nagpapatalo simula kanina at mukhang wala nga akong magagawa kung hindi ang sumama sa kanila dahil paniguradong hihilahin niya ako paalis mamaya. Nandito ako ngayon sa bahay nila Mira dahil pagtapos naming magtalo ni Cyrus kanina ay rito ako dumiretso. Hindi ko matagalan ang makita si Cyrus sa iisang lugar o miski ang makasama siya. Hindi ako makapaniwala na sa kanyang paningin ay ako ang mali dahil napikon si Sofie, gayong ang babaeng kanyang pinagtatanong at pinapanigan ay ang nagsisimula ng gulo. Simula sa pagbangga niya sa akin noong kaarawan ng kapitan ng lugar na ito, hanggang sa mga nangyari pang pakikipagtalo niya sa akin. Matatanggap ko pa sana na mali ako kung sinumpa, o sinaktan ko ng pisikal ang babaeng iyon, ngunit ang tanging sinabi ko
Sa kahit anong mundo ka man mapunta, hindi na bago at hindi na mawawala ang mga nilalang na may masasamang gawain at may mga itinatagong kulo sa loob. Ang pagnanasa ng mortal na kaharap ko ngayon sa akin ay ramdam at basang-basa ko sa kanyang isip.Mahigpit ang pagkakahawak niya sa aking mga balikat habang unti-unting nilalapit ang kanyang mukha. Ang akala niya ata ay hahayaan ko na siya sa nais niyang gawin sa akin dahil hindi ako lumalaban sa kanya at nagbabanta lang… ngunit nagkakamali siya. Sa pangalawa at huling beses na banta ko ay roon na ako tumigil. Nang inihinto niya ang paglapit ng mukha niya sa akin ay singurado kong nakatitig siya sa aking mga mata bago pinagbago ang kulay no’n.Ang kamay niyang nakahawak sa aking balikat ay nagsimulang manginig sa takot, kasabay ng panlalaki ng mga mata niya at paglayo sa akin.“H-hindi ka t-tao!” takot na sabi niya sa akin. Isang ngisi ang ibinigay ko sa kanyang sagot bago pinanunbalik ang
Cyrus,Nagtalo man tayo kanina ay hindi naman no’n mababago na lubos akong nagpapasalamat sa tulong na ibinigay mo sa akin. Simula pa lang sa pagkuha mo sa akinna nag-aagaw buhay noon sa may ilog, sa paggagamot sa akin, sa pabibigay ng mga pangangailangan ko at sa pagpapatuloy mo sa akin sa iyong tahanan. Alam kong hindi masusukat ng mga salita kung gaano ako lubos na nagpapasalamat sa iyo kung kaya’t panghawakan mo ang pangako kong sa pagdating ng araw ay babawi ako sa iyong kabutihan, pati na rin kina Mira.Patawad sa naging pagtatalo natin kanina. Palagi akong walang kontrol sa aking emosyon at galit.Sa pag-alis kong ito ay sana’y huwag mo na akong hanapin upang ang tahamik na buhay ng bawa’t isa ay manumbalik. Naaalala ko na ang lahat kung kaya’t babalik na ako sa tunay na pinanggalingan ko.Muli, maraming salamat at patawad.  
Lubos akong naguguluhan. Alam at ramdam ko na aking kakampi ang nilalang na bumuhay sa akin, ngunit ang hindi ko maintindihan ay matapos niya akong buhayin ay dinala niya ako rito sa mundo ng mga mortal kahit na alam niya na mas kailangan ako sa aming mundo, at tapos ay iniwan na masama ang lagay sa may ilog. Alam kong noong iniwan niya ako ay ang mga sugat na lamang mula sa pagtagos ng espada sa katawan ko ang natira at mga sunog ng balat na natamo ko mula sa pilak na kadena na maaaring maghilom kahit hindi kailangan ng sobrang panggagamot… pero ang malaking katanungan ay bakit sa lahat ng lugar ay rito niya ako dinala? At sino siya?Ang unang nasa isip ko ay maaaring si Helena iyon dahil siya ay makapangyarihan at may kakayahang buhayin ako, ngunit kilala ko ang boses ni Helena at kung nagkataon man ay paniguradong iuuwi niya ako sa kanilang mundo. Sigurado naman akong hindi rin iyon si Danie dahil hindi sila aabot sa aking nang mga oras na iyon at hindi niya ako hah
Sa pag-alis ni Mira ay itinuloy ko na ang plano ko. Muli akong bumalik sa pila ng tricycle at nagpahatid sa may ilog. Ang sabi sa akin ay hindi ako mahahatid direkta sa lugar na iyon kung kaya’t ibababa na lamang ako kung ano magsisismulang maglakad papunta sa ilog. May kalayuan ito sa sentro ng bayan kung nasaan ako ngayon at kung saan nanunuluyan dahil kalapit na ito ng barangay nina Cyrus, kung kaya’t inabot ako ng isang oras bago nakarating sa babaan.Ang babaan na ito ay ang malapit na sa papasok ng barangay nina Cyrus kung kaya’t nang bumaba ako ay sinigurado kong walang nakakakita sa akin at mabilis na kumaliwa kung saan doon ang daan papunta sa may ilog. Mabuti na lamang ay wala akong nakakasalubong na mga tao kung kaya’t hindi ko na kailangang magtago. Hindi ko nais na may makakita sa akin lalo na’t nakakasigurado akong alam nilang hinahanap ako ni Cyrus.Sa palagay ko ay labinlimang minuto rin akong naglakad bago ko narating ang