LOGINSi Deborah, ang isang batang witch na itinalagang maging pinuno ng kanilang witch clan sa takdang panahon ay anak ng isang prophet na si Hoziah Mosen. Nang mawala ang kanyang ama ay nalaman ni Deborah na sinasamba nito si Lord Father Adonai, ang diyos na galit sa witchcraft at dark magic. Tulad ng kanyang ama ay sinamba din ni Deborah ang diyos na si Lord Father Adonai at tuluyan nang tinalikuran ang pagiging witch. Lingid sa kaalaman ni Deborah ay siya pala ang nakatakdang witch na ipapakasal sa prinsipe ng mga werewolves na si Ramluiz. Tuluyan na nga kayang talikuran ni Deborah ang witchcraft o yayakapin na lamang niya ang kanyang kapalarang maging asawa ng prinsipi ng mga werewolves?
View MoreChapter One: Eldest Witch
Hapon matapos ang klase nina Deborah ay dali-dali niyang nilikas ang kanilang silid-aralan. Ilang Gypto mountain pa ang tatakbuhin niya para makauwi sa kanilang witch cabin.
"Ano Eldest Witch! Ba't parang nagmamadali ka 'ata?" tanong ng isa sa kanyang mga mag-aaral na si Sherif.
Ang tatlo namang mga kasama nito ay nagtawanan sa sinabi nito. Inirapan lamang ni Deborah ang mga ito at umalis.
"Hoy! Kinakausap ka pa namin!" muli ay sabi ni Sherif.
Si Varga naman na isa sa tatlong kasama nito ay hinarang siya, "Ang bastos mo, ah! Baka inaakala mo ns dahil nasa sayo ang Eldest Witch Position ng inyong witch clan ay pwede mo na kaming bastosin ng ganyan..."
Nagulat ang lahat nang itulak ito ni Deborah, "Tumabi ka nga diyan!" naiirita niyang sabi kay Varga na hindi pa makatayo mula sa pagkakatulak niya.
"Ang yabang nito, ah!" sabi naman Juvy matapos tulungan si Varga na makatayo at itinulak din si Deborah.
Nang makatayo ay sinugod ni Deborah si Juvy, "Ang lakas ng loob mong itulak ako, ah!"
Nang susuntukin sana niya si Juvy ay dumating sina Jonaner at Elj upang awatin siya.
Si Juvy naman ay inawat na din nila Sherif, Varga at Loth. Ang iba namang mga mag-aaral ay naglapitan sa kanila.
"Pigilin mo ang galit mo Deborah, kapag naparusahan ka dito sa Academy ay tiyak na magagalit sayo ang mama mo..." pigil sa kanya ni Elj.
Kumawala si Deborah sa pagkakaawat ni Elj at lumisan na ng kanilang silid-aralan.
Si Juvy naman ay inayos ang sarili.
"May araw din satin ang Deborah na yan!" nanlilisik ang mata na sabi ni Lot.
"Deborah, sandali!" sigaw naman ni Elj habang sinusundan si Deborah.
"Bakit ba ang bilis mong maglakad? Tinalo mo pa ako na isang makisig na Mortano..." pagod na sa paglalakad na sabi ni Jonaner.
"Sino ba kasing nagsabing sundan niyo 'ko..." "Hatid kana namin..." pagyayaya ni Elj
"Ayoko! Gusto ko umuwing mag-isa..."
"Half blood moon ngayon, sige ka baka may masalubong kang vampire sa daan..." pananakot naman ni Jonaner.
"Akala mo naman matatakot ako..." pagmamatigas ni Deborah.
"Kung ayaw mong ihatid, sasabayan kana lang namin sa paglalakad!" pursigidong sabi ni Jonaner.
"Ah, sasabayan niyo ako sa paglalakad....paano kung tumakbo ako?" paghahamon niya.
"Takbo lang pala eh, alam mo namang hindi lang ako makisig, maliksi din ako pagdating sa takbuhan!" puno ng pagmamalaking sabi ni Jonaner.
"Anong makisig at maliksi ka diyan? Makulit kamo!" kontra naman ni Elj.
Natawa na lamang si Deborah sa pang-aasar ni Elj kay Jonaner at nagsimula nang tumakbo.
"Hoy sandali! Ang daya ah!" tumatakbong sigaw naman ni Jonaner.
Si Elj naman ay nagbalat-kayo bilang isang Gypto rabbit at sumunod sa pagtakbo.
Bagamat napagod ang tatlo sa paghahabulan ay masaya naman silang narating ang witch cabin nina Deborah.
"Salamat sa pagsabay sa pagtakbo sakin..." nahihiya niyang sabi sa dalawa.
"Wala 'yon! Basta huwag mo na kaming iiwan ulit sa paglalakad..." pangangantyaw ni Jonaner.
Si Elj naman ay naluluhang yumakap kay Deborah, "Pwede bang palagi na ulit tayong sabay-sabay na umuwi tulad ng dati?"
Gumanti na din siya ng yakap dito habang pinipigilan ang pagluha, "Oo na sige na...ayoko namang makasalubong ang vampires..." At nagtawanan silang tatlo.
Masaya si Deborah na muli ay nakasama niya ang kanyang mga kaibigan. Matagal na din nang huling niyang makausap ang mga ito.
Ngunit nawala ang saya niya nang bumungad sa kanya si Mishael.
"Eldest Sister! Eldest Sister! Sumakay ka ba ng broomstick?" tuwang hula nito.
Biglang ibinaling niya ang kanyang tingin kay Anarah.
Pansin niyang nakaramdam ito ng kaba dahil sa nang-uusisa niyang tingin.
"Hindi Mishael, tumakbo lamang kami pauwi nina Elj at Jonaner" malamig ang tinig niyang tugon sa kanyang kapatid.
"Bakit kayo tumakbo lang Eldest Sister? Nakalimutan mo na bang sumakay ng broomstick?" tanong naman ni Mishael.
Sa tanong nito ay mas naunawaan na niyang tama ang kanyang hinala na maaaring naikuwento na dito nina Anarah at Hananiah na dati siyang sumasakay ng broomstick noon.
"Marunong ngunit ayoko nang sumakay doon ulit..."
"Ganun? Pero Eldest Sister, gusto ko ring sumakay ng broomstick..." paglalambing ni Mishael.
"Pero ayoko na ulit sumakay doon..." medyo naiirita na niyang sabi at umiwas na dito.
Ngunit kinulit pa din siya ni Mishael, "Sige na Eldest Sister, isakay mo rin ako sa broomstick..."
"Ayoko nga e!" sigaw niya.
Nagulat siya sa ginawa niya. Hindi niya ugaling sumigaw lalo na't sa harap ng kanyang mga nakababatang kapatid.
Nairita na lamang siya dahil muli na naman siyang pinipilit sa isang bagay na may kinalaman sa witchcraft.
Hindi alam ni Deborah na narinig ng mama niya ang ginawa niyang pagsigaw sa kanyang younger brother.
Kararating lamang ng mama niya galing sa pangongolekta ng Gypto wildflowers sa mga wild mountains.
"Deborah! Huwag mong masigawsigawan ang younger brother mo!"
Doon lamang napansin ni Deborah ang pagdating ng mama niya.
Hindi niya alam ang mararamdaman. Alam niyang nagagalit ito dahil sa ginawa niya.
Sanay na siya sa pamamalo nito at pagpapaluhod sa kanya tuwing hindi siya dumadalo ng pag-eensayo ng witchcraft.
Sanay na siya sa pananakit ng mama niya ngunit ayaw niyang maririnig na tinatalakan siya nito.
Imbes na humingi ng tawad ay tinungo na lamang niya ang kanyang silid.
"Kung matapang kayo sa harap ng mga kapatid ninyo ay kailangang mas matapang kayo sa iba! Maliwanag?" narinig niyang sabi ng mama niya.
Sabay namang sumagot sina Anarah at Hananiah, "Opo..."
"Tama nang iyak, Mishael... ang matikas na Mortano ay hindi umiiyak..." malumanay na turan ng mama niya kay Mishael.
Akma namang bubuksan ni Deborah ang pinto ng kanyang silid nang bumaling na sa kanya ang mama niya, "Narinig mo ba ang sinabi ko Deborah?"
"Opo..." mahina niyang sagot habang binuksan ang pinto ng kanyang silid.
Isang hapon, dahil sa paglalaro ay hindi na napansin nina Anarah at Hananiah na napasok na pala nila ang Zombies' Border dahilan upang magambala ang mga nahihimlay na zombies doon.
"Big Sister... Big Sister... mga zombies, oh..." mahina ang boses na sabi ni Hananiah.
Si Anarah naman ay dahan-dahang nilingon ang direksyong itinuro ng kanyang younger brother, "Naku po... nasa Zombies' Border na pala tayo..."
"Huminahon ka lamang Big Sister... hindi magtatagal ay magigising na ang lahat ng mga zombies dito..."
Kaya nang sumenyas sa kanya si Hananiah na maglakad sila ng dahan-dahan ay sumakay na siya dito sa paglalakad.
"Younger Brother... gaano kaya katagal bago tayo makalabas dito?" kinakabahang tanong ni Anarah.
"Mabilis lang..."
"Mabilis?" pagtataka ni Anarah, "Gaano kabilis?"
"Huwag ka nang magtanong... pagsabi kong takbo, takbo na tayo..."
''Ano?" tanong ni Anarah habang nararamdamang naapakan na pala niya ang kamay ng isa sa mga natutulog pang zombies sa paligid nila, "Patay!"
Nang makita ni Hananiah na nagising ang zombie na naapakan ni Anarah ang kamay ay sumigaw ito, "Big Sister, takbo!!!"
Ang mga zombies naman ay hinabol na sila nang mapansin ang kanilang pagtakbo.
Batid nilang mahihirapan silang mahanap ang daan palabas.
Ang tanging naiisip nilang gawin ay tumakbo palayo sa mga zombies.
"Kung nandirito lang sana ang Eldest Sister..." humihingal na sambit ni Anarah.
"Kung nandirito siya ay baka kanina pa tayo kinain ng mga zombies na 'yan!" tumatakbong kontra naman ni Hananiah.
Hindi na pinansin ni Anarah ang sinabing iyon ni Hananiah.
Alam niya sa kanyang puso na matalino at matapang ang Eldest Sister niya.
"Basta, alam ko... kung nandirito siya, maliligtas niya tayo..."
"Totoo ba itong nakikita ko?" narinig ni Anarah na sabi ni Hananiah...
"Ang alin?" nagtataka niyang tanong.
"Ang Eldest Sister!!!"
"Saan?" paghahanap ni Anarah.
"Ayun oh!" pagturo naman ni Hananiah.
"Eldest Sister?!" gulat niyang bulalas.
Hindi makapaniwala si Anarah sa kanyang nakita. Ang Eldest Sister nilang si Deborah ay nakasakay muli sa broomstick nito.
"Sakay!" seryoso ang mukha na pagyayaya ni Deborah.
"Hannah!" pagtawag ni Hulda sa bunsong kapatid. Nakapagluto na siya ng makakain nila kaya hinahanap niya ito."Saan kaya siya ngayon?" tanong niya na iniisip kung saan ito nagpunta.Sinubukan niyang hanapin ito sa silid nito ngunit wala siyang nakita. "Baka nagpapastol pa rin siya hanggang ngayon."Nang magtungo siya sa madamong parte ng lupain malapit sa fortune teller cabin nila ay natanaw niya si Hannah na pinapapasok sa kulungan ang mga pinapastol na Melyn sheep."Tama nga ako," pagsang-ayon niya sa sarili habang naglalakad papunta sa kulungan ng mga Melyn sheep."Hannah!" sambit niya.Tumingin ito sa direksyon niya bago isinara ang kulungan ng mga pinapastol nito.Nang makalapit siya ay ramdam niyang malungkot ito. Wala siyang marinig na sinasabi ng isip nito."Narito ka lamang pala," sabi na lamang niya. "Nakaluto na ako, tayo nang kumain."Tumango ito. Nakayuko at nagsimula nang humakbang.Nais niya itong kumustahin ngunit batid niyang hindi nito nais na magbahagi. Kapag nakiki
Hindi pa rin napapayag ni Hannah ang big sister niyang si Hadassa na kilalanin kung sino ang nasa pangitain nito. Mas pinaalalahanan pa siya nito na huwag nang gawin ang iminungkahi niya upang mabantayan nila ang inang si Linosa."Tila hindi ko na talaga mapapapayag ang big sister na kilalanin namin kung sino ang nasa kaniyang pangitain," agam-agam niya habang nagpapastol sa mga Melyn sheep malapit sa kanilang fortune teller cabin. "Ngunit pakiramdam ko ay may dapat lamang na ako ay gawin."Muli niyang kinuha sa lalagyan nito ang batong Crisante at iniangat iyon sa harapan ng kaniyang mukha. "Ikaw lamang ang makatutulong sa 'kin. Dalhin mo sana ako sa parte ng Gypto na malapit sa mga Qanna raven."Siya ay pumikit hawak ang mahiwagang bato. Inilagay niya sa kaniyang imahinasyon ang mga Qanna raven. "Paganahin mo ang iyong imahinasyon, Hannah."Sa kaniyang pagmulat ng mga mata, mga gumuhong gusali at bumagsak na mga Qanna tree ang bumungad sa kaniya."Hannah!" narinig niyang tawag sa ka
"Ipagpaumanhin mo sana kung ginambala ka pa ng dalawang ito, aking binibini," nahihiyang wika ni Ram Luiz.Bagamat nahihirapan siyang bumangon ay pinilit niya pa ring makaupo sa kaniyang higaan."Walang ano man iyon, Ram Luiz. Ikinalulungkot ko ang iyong sinapit at ng iyong mga kalahi mula sa werewolf clan na sumugod sa inyo." Tugon naman sa kaniya ni Deborah.Pasimpleng bumulong si Severus sa kaniya. "Leader, huwag mong masyadong ipahalata na kinikilig ka."Napabungingis si Hanri sa ibinulong ni Severus sa kaniya."Isa ka pa, Hanri," saway niya sa isa pang kagrupo bago bumulong kay Severus. "Malalagot talaga kayo sa 'king dalawa."Nagtinginan naman sina Severus at Hanri sa isa't isa na kapwa nagpipigil ng tawa."Aking binibini," baling niya kay Deborah. "Napakabuti ng iyong puso. Sa kabila ng pagkaabala mo sa paglilingkod sa palasyo ng inyong prinsesa ay dinalaw mo pa ako. Huwag sana ako maging kaabalahan sa iyo."Napuna niya ang biglang pagbago ng emosyon nito. "Hindi na ako maglil
Pabalik na muli ng kaniyang palasyo si Haring Yusef matapos ang pag-uusap nila ni Deborah. Sa loob ng kaniyang karwahe ay pumalibot ang katahimikan. Wala siyang imik at nakatanaw sa kawalan.Nagpupuyos ang kaniyang damdamin sa isipin na iyon na ang huling pagkikita nila ni Deborah. Alam niya na maling nalulungkot pa siya sa pag-alis nito. Kahit nauunawaan ni Reyna Milcah ang sitwasyon nila ay hindi niya maikakailang pagtataksil ang ginagawa niya. Mayroon na siyang asawa kaya wala na siyang karapatang mangulila sa ibang Mortana.Sinasabi ng kaniyang isipan na tuluyan nang kalimutan si Deborah. Iyon ang tama. Noon pa man ay inihanda na niya ang sarili na panindigan ang mga naging disisyon niya.Sa huling pag-uusap nila ni Deborah ay nakita niya sa mga mata nito na desidido na itong lumayo. Wala siyang nakitang bahid ng pagsusumamo at pagdadalawang-isip dito. Nakita niyang buo na ang pasya nitong umalis na ng Guzen.Nais niyang magtampo sapagkat hindi man lang nito ipinaalam na aalis na
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
reviews