Ika-limampu't isang kabanata

Pagtapik sa aking balikat. Hindi ko alam kung nananaginip lang ba ako pero kanina ko pa nararamdaman ito kasabay ng mahinang pagtawag sa pangalan ko. May iba pa itong sinasabi ngunit hindi ko iyon maintindihan dahil ang diwa ko’y nasa pagtulog pa.

Wala akong kasama sa aking tinutuluyan kung kaya’t paanong nangyaring may tumatapik— agad akong napamulat at napabangon ngunit pagdaing lamang at pagsapo sa nasaktan kong noo ang nangyari. Tumama ako sa isang bagay—o mas mabuting sabihin na tumama ang noo ko sa mukha ng isang nilalang na nakakasigurado akong siya ang nambubulabog sa aking pagtulog.

Nawala sa aking isipan na kahapon ay biglang bumagsak ang malakas na ulan at wala akong nagawa kung hindi ang patuluyin si Cyrus dito sa tinutuluyan ko. Hindi ko siya maaaring hayaang umuwi dahil masyadong delikado at panibagong dagdag konsensya na naman kung may mangyaring masama sa kanya. Hindi tumila ang ulan kung kaya’t dito siya tumuloy at natulog. Sinabihan ko siya kagabi n