Nang magbalik si Aria sa table nilang magpipinsan ay pinagpapawisan siya ng malamig. Pumipitik ang ugat niya sa may sentido at kahit kumalma na ang sikmura niya ay hindi pa rin siya mapalagay. Lalong sumakit ang ulo niya sa malakas na tugtugin at hiyawan ng mga tao. So she shut her eyes at saka sumandal sa upuan.
“Are you okay? You didn’t drink but you looked wasted as fuck.” Wala talagang filter si Blanca kahit noon at mas lumala pa nang tumanda. Sa kanilang magpipinsan ay ito ang pinakamatabil ang bibig.Aria didn’t open her eyes. “I need air.”“Or maybe you just need to get laid.” Tumawa si Carri at may paghampas pa ito sa hita niya.“Your mouth, Carri,” saway niya sa pinsan. Nahawa na ito kay Blanca. Ah, who are they kidding? Matabil lang ang mga bibig ng mga ito at mukhang pasaway but they are still unexperienced. Maybe they experienced a kiss here and there, but they are virgins.Unlike her."Oh come on, Aria. We are all adults now. Hindi na tayo mga bata. Pwede na ngang gumawa ng bata e." Humagikhik si Carri. Inirapan niya ito. Pero napansin niya ang pagkunot ng noo ng pinsan at sinundan niya ang tinitingnan nito. "Isn't that Gary?"Hindi umimik si Aria. Wala na sila ng dating nobyo at kung lumabas man ito na may kasamang iba, wala na siyang pakialam doon. She won't be surprised if he is out with Dahlia pero hindi ito ang babaeng kasama nito. Aria doesn't know this one at mukhang bago."Kaya naman pala sumama ang pakiramdam mo kasi may bagyong ex." Delayne's attempt to make her laugh was poor pero ngumiti rin siya ng bahagya. "Huwag na lang natin pansinin. We are here to celebrate Aria. Available na siya ulit!" Kinuha nito ang alak at dahil may tira pang kaunti sa baso ng pineapple juice ay naki-join siya.Aria doesn't care about Gary and his new girl. Malaki ang problema niya kahit hindi pa siya sigurado at wala pang ebidensiya. Siya 'yong tipo na bagong maging problema ay nabigyan na niya ng solusyon. Pero sa pagkakataong ito, walang ibang lunas. She's not sick. She might be pregnant. Isa pa sa iniisip niya ay kung paano magrereact ang mga magulang niya kung sakali.One day at a time.She told herself to take a deep breath. Sa dami ng iniisip niya ay halos malimutan niyang huminga. True to her word, Blanca brought her home by midnight at sa kwarto niya natulog. Blanca used her make up remover at pati ang closet niya ay pinakialaman. She borrowed her cotton shorts and oversized shirt saka nahiga sa kama. She did the same and just when she thought Blanca’s asleep, bigla nitong tinawag ang pangalan niya.“What is it?” Aria rested her arm on her forehead and closed her eyes.“You don’t seem okay. May problema ba?”“Wala,” tanggi niya.“We may not see each other daily but we talk, Aria. Alam ko kung kailan ka masaya at may iniinda. I’m a good listener.”Bumuntong hininga si Aria. Gusto man niyang sabihin ang tungkol sa hinala niya ay natatakot siya. Blanca might panic and tell on her.“Ang dami mong ininom na pineapple juice kanina. Hindi ba nangasim ang sikmura mo?”“Hindi naman.”“Then why did you run to the bathroom? Are you pregnant?” Aria knew she was going to ask. Nurse si Blanca sa US. Kahit walang preno ang bibig nito ay may sense naman kausap.“Hindi ako buntis,” tanggi niya. Hanggang hindi siya nakakapagtest at hindi nacoconfirm ng doktor ay pangangatawanan niyang hindi siya buntis.Natahimik saglit si Blanca. “No symptoms?” Umiling si Aria. “You were in a relationship for two years. Did you have—““No. Never,” mariin niyang tanggi.***Nang magising si Aria kinabukasan ay tanghali na. Blanca already left at nasa laundry basket na rin ang hiniram nitong pantulog. She got up and went to the washroom to wash her face and brush her teeth. Nakaramdam siya ng hilo kaya saglit na napasandal sa may hamba ng pinto.“Manang, sina Mommy?” tanong niya sa kasambahay nang makababa sa sala. Naroon ang kasambahay nila at nagtatanggal ng alokabok sa mga muwebles.“Umalis sila ng Daddy mo kanina. May luncheon meeting kasama ang—“ Saglit itong natigilan at pilit na inaalala ang pangalan ng ka-meeting ng mga magulang niya. “Hindi ko matandaan ang pangalan.”“Okay lang po, Manang.” Naglakad ako papunta sa kusina.“Kakain ka na? Magpapahain na ako kay Saling.”“Ako na po ang bahala, Manang sa—“ Biglang natutop ni Aria ang bibig. Nasusuka siya nang may maamoy na hindi kanais-nais. “Ano po ‘yong amoy panis?”Kumunot ang noo ng matanda. “Panis? Wala naman akong naaamoy. Nakapaglabas na kami ng basura kanina pati recycle. Tuwing Sabado ng umaga ang pangalawang pick up ng basurero.” Suminghot-singhot pa ang matanda. “Ang naaamoy ko ay itong air freshener.”“Hindi po ‘yan e.” Nilapitan ko pa ang air freshener at inamoy. Clean linen ‘yon kaya mabango. “Amoy panis na—“ Sinundan ni Aria ang amoy hanggang kusina at natagpuan niya si Saling na nagsasangag ng kanin. “Saling, ang baho. Panis na ‘yan bakit sinasangag mo pa?” Pinisil ni Aria ang ilong para hindi maamoy.“Po? Ang bango nga po ng sinangag. Marami akong tinadtad na bawang at saka sesame oil ang ginamit ko sa—“Hindi na nakayanan ni Aria at dumuwal siya sa lababo. Wala siyang ilabas kung hindi laway dahil hindi pa siya kumakain. All she had last night was pineapple juice. Nagkatinginan ang dalawang kasambahay at si Manang ang unang nakahuma. Hinagod nito ang likod ni Aria.“Ano bang nangyayari sa iyong bata ka? Baka kung ano na ‘yan. Mabuti pa ay magpacheck up ka na at ilang araw na rin masama ang pakiramdam mo.” Binalingan ni Manang si Saling. “Itigil mo muna ‘yan at itabi.”Nang kumalma ang sikmura ni Aria at nailayo ni Saling ang sinasangag ay nagsabi siya kay Manang na pakidalhan na lang siya ng soft boiled egg at dalawang basong pineapple juice na maraming yelo. Nagtataka man ang matanda pero hindi ito nagtanong.Aria went to a different doctor. Hindi pa siya nakuntento at lumabas pa siya ng Cavite para magtungo ng Laguna kung saan wala siyang kilala. It’s a walk-in at dahil wala siyang appointment ay wala siyang choice kung hindi maghintay. The clinic is small, pero bago ito at malinis ang facility. May simpleng chandelier sa gitna ng lobby at magkahalong puti at itim na visitor chairs ang nakapalibot. Nakasandal ito sa pader na parang u-shaped. Sa gitna ay may maliit na lamesita. May nakapatong na mga health magazines at maayos na nakasalansan. Sa tabi nito ay isang plorera na may fresh flowers. May mga nauna sa kaniyang mga pasyente. Ang isa ay may dalang bata na mahimbing na natutulog sa bisig nito. Habang ang isang babae ay panay ang tayo at upo saka isasayaw-sayaw ang batang naglalaro sa edad na dalawa hanggang tatlong taon. The boy looked flushed at halatang may iniindang sakit. Isang babae naman ang dumating at buntis ito. Kasunod nito ang lalaking sambakol ang mukha. Halatang may al
Halos mabingi si Aria nang marinig ang sinabi ni Dra. Raymundo. Ayon sa urinalysis at blood test niya, she's six weeks pregnant. Mabilis siyang nagbilang at walong linggo na rin pala simula nang may mangyari sa kanilang dalawa ng lalaking 'yon. "Are you sure?" Nakadalawang tanong na yata siya sa doktora pero hindi man lang kinabakasan ng pagkainis ito. "I am sure. Your hCG levels are elevated. We can do a pelvic ultrasound when you're ready but it is not going to be today. You have to prepare for it." Hindi niya alam ang magiging reaction sa pagbubuntis niya. Some say it's a gift, while others think it's a curse. Walang kasalanan ang anak niya. Sila ng lalaking 'yon ang gumawa ng milagro at hindi nag-ingat. She needs to see the man and tell him about the baby. Karapatan nitong malaman ang tungkol sa bata. Kung panagutan siya nito o hindi, it doesn't matter at this point. Tanda pa naman niya ang bahay na pinagdalhan sa kaniya nito. Ang tanong, naroon kaya ang lalaking 'yon? "It
Magana siyang kumain at ang mga lolo niya ay tuwang tuwa naman na may appetite siya. Nang huli siyang narito ay kibuin dili niya ang nakahain sa hapag. She wasn’t pregnant yet at that time pero masama ang loob niya sa ginawang kataksilan ng kaibigan at boyfriend niya. There was no excuse from it and she just needs to move on. Nagdesisyon si Aria na bukas na uuwi. Gabi na rin at madali siyang antukin. Baka maaksidente pa siya sa daan kung uuwi ngayong gabi. She was having tea with her grandparents when she felt the need to use the washroom. Naiihi na siya kaya saglit siyang nagpaalam at naiwan ang mga ito. “May napapansin ka bang kakaiba sa apo natin?” Bumuntong hininga ang lola ni Aria. “Mabilis ang pulso niya nang hawakan ko kanina. Magana siyang kumain at gustong gusto niya ang pinya. Malakas ang pakiramdam ko na nagdadalang tao si Aria.”Natahimik ang lolo ni Aria at pagkaraan ay ginagap ang kamay ng asawa. “Nasa tamang edad na si Aria. Suportahan na lang natin ang magiging desi
It’s the weekend and Aria’s first trimester is coming to an end. Maliit siyang magbuntis sabi ni Doc pero healthy naman ang babies niya. Yes, that’s right. Babies. Aria is having twins. Sa Laguna pa rin siya nagpapacheck up. Tinitiis niya na lang kahit malayo at nililibang ang sarili sa road trip. She knows her limitations at hindi niya inaabuso ang kaniyang sarili. As for clothes, hindi na siya nagsusuot ng pants at puro dresses na may pattern ang madalas na attire sa office. Nag-iisip na rin siya kung paano at kailan magreresign. Kapag nanganak siya ay hindi naman pwedeng iasa lang sa yaya ang pag-aalaga. Ayaw niya naman humingi ng tulong sa mga Mommy niya lalo at hindi pa niya nasasabi ang tungkol sa kaniyang pagbubuntis. She’s been lucky that they are always away on business trips. Pero sina Manang ay may hinala na. Hahanap siya ng tiyempo para masabi sa mga magulang ang kalagayan niya this week.Tahimik ang kabahayan nang dumating si Aria ngayong hapon at may kung anong bumundol
Dahlia kept a straight face. Makapal talaga ang mukha nito. Sa lahat ng mga naging kaibigan niya, Dahlia was the nicest one. Malapit ito sa kaniya dahil ulila na at ang ate nito ay busy palagi sa trabaho. Kapag ginagabi sila noon ay pinapahatid pa niya sa driver nila. She basically treated Dahlia like a sister. At ‘yon ang masakit— ang ginawang panloloko nito sa kaniya. “I don’t know what you’re talking about, Aria. To tell you the truth, I just came to congratulate you on your pregnancy. Natutuwa nga ako na sabay tayong magbubuntis pero nagagalit ka.” "Where did you even hear that rumour?" Hindi niya gustong i-deny ang pagbubuntis, pero wala sa lugar si Dahlia para malaman ang kalagayan niya. "Rumour?" She scoffed. "Aria, it's not a rumour. I have a cousin in Laguna who works at a lab. She recognized your name from the last time you were there at tinanong niya ako kung ikaw ang kaibigan na madalas kong i-kwento sa kaniya."What Dahlia's cousin did was breach of privacy. Kakilala o
Isinugod nila sa Medical Center ang kaniyang ama nang bigla itong bumagsak sa sahig at nahirapang huminga. Mabuti na lang at naroon ang driver at hardinero nila kaya may nakapagbuhat. Kung sila lang ng ina ay hindi nila kaya kahit tumulong pa sina Manang. Ayon sa doktor ay tumaas ang blood pressure nito. Mabuti na lamang at mild heart attack lang ang nangyari. Still, it's not a good thing. Aria felt bad for what happened to her father. Kung hindi dahil sa kaniya ay hindi ito aatakihin. Habang pinagmamasdan niya ang kaniyang ama na nagpapahinga sa makitid na kama ay hindi niya naiwasan na mapaluha. She felt such a failure. Kung kailan siya tumanda ay saka pa siyang naging disappointment sa mga magulang. As their only daughter, she strived to become the best in their eyes. Gusto niyang matuwa ang mga ito sa kaniy at ayaw niyang sakit ng ulo katulad ng iba niyang pinsan. "Anong iniiyak mo?" malamig na tanong ng kaniyang ina. Kapapasok lang nito sa silid na kinaroroonann ng kaniyang ama.
Hindi alam ni Aria kung paano palulubagin ang kalooban ng kaniyang ama at ina. Naiintindihan niya ang galit ng mga ito sa nangyari. But she needs them now more than ever— bakit siya itinataboy ng mga ito palayo imbes na unawain? "Dad, I know what I did and I am sorry. But can you please just—" "Narinig mo ang Daddy mo. Pack up and leave, Aria." Napahikbi si Aria pero tumango siya. "Sige po." She will give her parents a week, maybe two to change their minds. Mga apo nito ang dinadala niya. Hindi siya nito matitiis. And she is their only daughter. Pasasaan ba at lalambot rin ang mga ito. For the time being though, saan siya titira? Sa mga lola niya sa Batangas? But her job is here at sa gasolina pa lang ay talo na siya. She has to stay within the area. Paakyat na siya sa hagdan para mag-empake nang marinig niya ang boses ng kaniyang lola. "Nay, ano'ng ginagawa n'yo rito?" "Ibinalita sa amin ni Aria na inatake itong asawa mo. Narito kami para dumalaw kaya nagpadrive kami kay Rho
Wala na ang mga magulang niya nang lumabas siya ng silid. Gusto sana niyang magpaalam at mayakap ang mga ito bago siya umalis pero hindi siya nabigyan ng pagkakataon. Lumapit sa kaniya si Manang at naka-empake rin ito. "Manang, pasaan po kayo?" Aalis na rin ba ito sa bahay ng mga magulang niya? "Sasama ako sa 'yo, Aria. Hindi mo ako kailangang swelduhan. Basta may makakain ako na kahit ano at matutulugan ay ayos lang. Ang mahalaga, matulungan kita." Napahikbi si Aria sa sinabi nito. Manang devoted her whole life to their family at hindi na ito umalis sa kanila kahit may pagkakataon. Naalala niya noong inaaya ito ng kaibigan na magpunta sa Hong Kong. It was during Manang's prime but when Aria wailed like a baby, tumanggi si Manang at sinabi hindi siya kayang iwan. It's not true when they say blood is thicker than water. Aria thinks it depends on the person. It doesn't mean you have to be relatives to love and care for another. Minsan nga, kung sino pa ang hindi kadugo ay siyang k