Aria went to a different doctor. Hindi pa siya nakuntento at lumabas pa siya ng Cavite para magtungo ng Laguna kung saan wala siyang kilala. It’s a walk-in at dahil wala siyang appointment ay wala siyang choice kung hindi maghintay.
The clinic is small, pero bago ito at malinis ang facility. May simpleng chandelier sa gitna ng lobby at magkahalong puti at itim na visitor chairs ang nakapalibot. Nakasandal ito sa pader na parang u-shaped. Sa gitna ay may maliit na lamesita. May nakapatong na mga health magazines at maayos na nakasalansan. Sa tabi nito ay isang plorera na may fresh flowers.May mga nauna sa kaniyang mga pasyente. Ang isa ay may dalang bata na mahimbing na natutulog sa bisig nito. Habang ang isang babae ay panay ang tayo at upo saka isasayaw-sayaw ang batang naglalaro sa edad na dalawa hanggang tatlong taon. The boy looked flushed at halatang may iniindang sakit. Isang babae naman ang dumating at buntis ito. Kasunod nito ang lalaking sambakol ang mukha. Halatang may alitan ang dalawa dahil hindi nagpapansinan."Miss Herrera?" tawag ng nurse sa kaniya.Itinaas ni Aria ang kamay saka tumayo para lumapit sa babae. "Ako po 'yon. Good afternoon.""Good afternoon rin. My name is Ady. Please follow me. Ready na si Dra. Raymundo sa office niya. I just need to get your weight and height pati ang vital signs mo then I'll take you to her.""Sige." Sumunod si Aria sa nurse.Aria stepped on the weighing scale at doon na rin siya kinuhan ng height. Pagkatapos ay naupo siya sa malapit na silya at ipinatong ang kaniyang braso para makuha ang kaniyang blood pressure. While the nurse was getting her vitals, naagaw ng pansin niya ang mga litrato sa pader. Most of them are pictures of newborn babies and pregnant mothers as well as people with old age. The cycle of life is truly amazing."Everything is good. Your blood pressure, pulse and respiration are all normal. For baseline purposes, have you always weight 105lbs?"Napalunok si Aria. She knew she lost weight, but not that much. Wala siyang ganang kumain at padampot-dampot lang siya ng kung ano-ano. "No. Usually, I am around 110 to 115lbs. I wasn't feeling well the last few days.""I see." May naglalarong ngiti sa mga labi nito pero walang ibang komento bukod doon. "Sasamahan na kita kay doktora.'Bumalik sila sa may lobby at pumasok sila sa isang silid may pangalan ng doktor. Dra. Regina Raymundo ang nakasulat at nang tumunghay ang babae na nakaputi ay nasorpresa si Aria na bata pa ito. Sa hula niya ay nasa mid-thirties lang ang babae."Good morning, Miss Herrera. Have a seat." Itinuro nito ang silya sa unahan at inabot ang folder mula kay Ady. Nanatili ito sa tabi ng doktora."Good morning," ganting bati ni Aria."What brought you here today?" Napakunot noo ito nang ibalik ang paningin sa folder. "You've come all the way from Cavite? Not that I don't want your business, but why travel to Laguna?"Aria thought about an alibi. "I was out visiting a friend of mine and decided to see a doctor. Ilang araw na kasi akong nasusuka pero wala naman akong inilalabas. I don't have the appetite and I'm not a picky eater.""I noticed that you lost quite some weight." Tumango-tango ang doktora. "Your vitals are normal but we need to get your bloodwork done as well as urinalysis. Lucky for you, we have a lab next door at mabilis silang magprocess ng results so we will know in an hour or two what's causing your sickness." Tumikhim ang doktora at pumormal. "You're not married. Are you sexually active?"Pinamulahan ng mukha si Aria. Paano ba niya sasabihin na hindi siya sexually active pero may naka-one night stand siya not too long ago? Damn."I'm not."Kumunot ang noo ni Dra. Raymundo. "Ady, can you get her requisition ready. Thank you.""Yes, Ma'am. Excuse me."Nang maiwan si Aria at ang doktora ay tinitigan siya nito. "I am going to order an ultrasound for you once your bloodwork and urinalysis results are in.""Ultrasound po?"Tumango ang doktora. "You've lost signifant weight, and you don't have the appetite to eat. Have you been nauseous?" Tumango si Aria. "Nothing comes out but bile?" She nodded again. "You had sex a few weeks ago at least?"Napapikit si Aria at tumango. "It was just once.""Unprotected?" Tumango si Aria at narinig niya ang pagsandal ng doktora sa swivel chair nito. It created a creaking sound. "Okay. Then let's do the tests now and do the ultrasound when you're ready."Kinuha ni Aria ang requisition mula kay Ady at nagpunta siya sa laboratory sa tabi ng clinic. Hustong pagpasok niya ay palabas naman ang isang pasyente. There was no one in the lobby so Aria didn't have to wait. Binati niya ang technician at ibinigay ang requisition. Nagsimula itong mag-encode at nang matapos ay dinala siya sa room 1. Aria doesn't like her blood being taken but she has no choice this time. Kailangan ang blood test para malaman kung anong nangyayari sa kaniya. The doctor suspects she's pregnant but won't say it.Napapikit si Aria nang maramdaman ang pagtusok ng karayom. Hindi siya nagmulat hanggang hindi natatapos 'yon."Tapos na. Pwede ka ng magmulat." Nakangiti ang babaeng technician. Bata pa ito at parang ka-edad lang niya. Ibinigay nito ang isang sealed bottle na kailangan niyang ihian para sa urinalysis. "Dulong kanan ang washroom."Once Aria was done with everything, bumalik siya sa clinic. Ang sabi ng technician ay ifoforward nito ang resulta online sa doktora. Matiyagang naghintay si Aria sa lobby. Mabuti na lang at fully charge ang cellphone niya. She was able to browse her social media account kahit wala naman siyang interes doon. Bilang marketing head, subaybay niya ang current trend. At lahat ng naging campaign niya ay successful. She is really good at her job pero hindi 'yon ang passion niya. Aria wants to put up her own business. She wants a coffee shop and a bookstore."Miss Herrera? The doctor would like to see you now."Halos mabingi si Aria nang marinig ang sinabi ni Dra. Raymundo. Ayon sa urinalysis at blood test niya, she's six weeks pregnant. Mabilis siyang nagbilang at walong linggo na rin pala simula nang may mangyari sa kanilang dalawa ng lalaking 'yon. "Are you sure?" Nakadalawang tanong na yata siya sa doktora pero hindi man lang kinabakasan ng pagkainis ito. "I am sure. Your hCG levels are elevated. We can do a pelvic ultrasound when you're ready but it is not going to be today. You have to prepare for it." Hindi niya alam ang magiging reaction sa pagbubuntis niya. Some say it's a gift, while others think it's a curse. Walang kasalanan ang anak niya. Sila ng lalaking 'yon ang gumawa ng milagro at hindi nag-ingat. She needs to see the man and tell him about the baby. Karapatan nitong malaman ang tungkol sa bata. Kung panagutan siya nito o hindi, it doesn't matter at this point. Tanda pa naman niya ang bahay na pinagdalhan sa kaniya nito. Ang tanong, naroon kaya ang lalaking 'yon? "It
Magana siyang kumain at ang mga lolo niya ay tuwang tuwa naman na may appetite siya. Nang huli siyang narito ay kibuin dili niya ang nakahain sa hapag. She wasn’t pregnant yet at that time pero masama ang loob niya sa ginawang kataksilan ng kaibigan at boyfriend niya. There was no excuse from it and she just needs to move on. Nagdesisyon si Aria na bukas na uuwi. Gabi na rin at madali siyang antukin. Baka maaksidente pa siya sa daan kung uuwi ngayong gabi. She was having tea with her grandparents when she felt the need to use the washroom. Naiihi na siya kaya saglit siyang nagpaalam at naiwan ang mga ito. “May napapansin ka bang kakaiba sa apo natin?” Bumuntong hininga ang lola ni Aria. “Mabilis ang pulso niya nang hawakan ko kanina. Magana siyang kumain at gustong gusto niya ang pinya. Malakas ang pakiramdam ko na nagdadalang tao si Aria.”Natahimik ang lolo ni Aria at pagkaraan ay ginagap ang kamay ng asawa. “Nasa tamang edad na si Aria. Suportahan na lang natin ang magiging desi
It’s the weekend and Aria’s first trimester is coming to an end. Maliit siyang magbuntis sabi ni Doc pero healthy naman ang babies niya. Yes, that’s right. Babies. Aria is having twins. Sa Laguna pa rin siya nagpapacheck up. Tinitiis niya na lang kahit malayo at nililibang ang sarili sa road trip. She knows her limitations at hindi niya inaabuso ang kaniyang sarili. As for clothes, hindi na siya nagsusuot ng pants at puro dresses na may pattern ang madalas na attire sa office. Nag-iisip na rin siya kung paano at kailan magreresign. Kapag nanganak siya ay hindi naman pwedeng iasa lang sa yaya ang pag-aalaga. Ayaw niya naman humingi ng tulong sa mga Mommy niya lalo at hindi pa niya nasasabi ang tungkol sa kaniyang pagbubuntis. She’s been lucky that they are always away on business trips. Pero sina Manang ay may hinala na. Hahanap siya ng tiyempo para masabi sa mga magulang ang kalagayan niya this week.Tahimik ang kabahayan nang dumating si Aria ngayong hapon at may kung anong bumundol
Dahlia kept a straight face. Makapal talaga ang mukha nito. Sa lahat ng mga naging kaibigan niya, Dahlia was the nicest one. Malapit ito sa kaniya dahil ulila na at ang ate nito ay busy palagi sa trabaho. Kapag ginagabi sila noon ay pinapahatid pa niya sa driver nila. She basically treated Dahlia like a sister. At ‘yon ang masakit— ang ginawang panloloko nito sa kaniya. “I don’t know what you’re talking about, Aria. To tell you the truth, I just came to congratulate you on your pregnancy. Natutuwa nga ako na sabay tayong magbubuntis pero nagagalit ka.” "Where did you even hear that rumour?" Hindi niya gustong i-deny ang pagbubuntis, pero wala sa lugar si Dahlia para malaman ang kalagayan niya. "Rumour?" She scoffed. "Aria, it's not a rumour. I have a cousin in Laguna who works at a lab. She recognized your name from the last time you were there at tinanong niya ako kung ikaw ang kaibigan na madalas kong i-kwento sa kaniya."What Dahlia's cousin did was breach of privacy. Kakilala o
Isinugod nila sa Medical Center ang kaniyang ama nang bigla itong bumagsak sa sahig at nahirapang huminga. Mabuti na lang at naroon ang driver at hardinero nila kaya may nakapagbuhat. Kung sila lang ng ina ay hindi nila kaya kahit tumulong pa sina Manang. Ayon sa doktor ay tumaas ang blood pressure nito. Mabuti na lamang at mild heart attack lang ang nangyari. Still, it's not a good thing. Aria felt bad for what happened to her father. Kung hindi dahil sa kaniya ay hindi ito aatakihin. Habang pinagmamasdan niya ang kaniyang ama na nagpapahinga sa makitid na kama ay hindi niya naiwasan na mapaluha. She felt such a failure. Kung kailan siya tumanda ay saka pa siyang naging disappointment sa mga magulang. As their only daughter, she strived to become the best in their eyes. Gusto niyang matuwa ang mga ito sa kaniy at ayaw niyang sakit ng ulo katulad ng iba niyang pinsan. "Anong iniiyak mo?" malamig na tanong ng kaniyang ina. Kapapasok lang nito sa silid na kinaroroonann ng kaniyang ama.
Hindi alam ni Aria kung paano palulubagin ang kalooban ng kaniyang ama at ina. Naiintindihan niya ang galit ng mga ito sa nangyari. But she needs them now more than ever— bakit siya itinataboy ng mga ito palayo imbes na unawain? "Dad, I know what I did and I am sorry. But can you please just—" "Narinig mo ang Daddy mo. Pack up and leave, Aria." Napahikbi si Aria pero tumango siya. "Sige po." She will give her parents a week, maybe two to change their minds. Mga apo nito ang dinadala niya. Hindi siya nito matitiis. And she is their only daughter. Pasasaan ba at lalambot rin ang mga ito. For the time being though, saan siya titira? Sa mga lola niya sa Batangas? But her job is here at sa gasolina pa lang ay talo na siya. She has to stay within the area. Paakyat na siya sa hagdan para mag-empake nang marinig niya ang boses ng kaniyang lola. "Nay, ano'ng ginagawa n'yo rito?" "Ibinalita sa amin ni Aria na inatake itong asawa mo. Narito kami para dumalaw kaya nagpadrive kami kay Rho
Wala na ang mga magulang niya nang lumabas siya ng silid. Gusto sana niyang magpaalam at mayakap ang mga ito bago siya umalis pero hindi siya nabigyan ng pagkakataon. Lumapit sa kaniya si Manang at naka-empake rin ito. "Manang, pasaan po kayo?" Aalis na rin ba ito sa bahay ng mga magulang niya? "Sasama ako sa 'yo, Aria. Hindi mo ako kailangang swelduhan. Basta may makakain ako na kahit ano at matutulugan ay ayos lang. Ang mahalaga, matulungan kita." Napahikbi si Aria sa sinabi nito. Manang devoted her whole life to their family at hindi na ito umalis sa kanila kahit may pagkakataon. Naalala niya noong inaaya ito ng kaibigan na magpunta sa Hong Kong. It was during Manang's prime but when Aria wailed like a baby, tumanggi si Manang at sinabi hindi siya kayang iwan. It's not true when they say blood is thicker than water. Aria thinks it depends on the person. It doesn't mean you have to be relatives to love and care for another. Minsan nga, kung sino pa ang hindi kadugo ay siyang k
After dinner, Aria drafted a resignation letter. Hindi niya kakayanin ang araw-araw na commute papunta sa trabaho. She would put herself and her babies in trouble if she's going to do that. Mag-aapply na lang siya rito sa Batangas at kung may opportunity sa ibang bansa kung saan magandang magpalaki ng mga anak ay susubok rin siya. Aria has savings but she's going to need for a lot of things. Hindi niya alam kung kakasya. Mahal ang caesarian section at baka i-require 'yon ng doktor kung sakali. Mabuti na 'yong handa. At kung hindi naman, at least may nakahanda pa rin na pera. She sent the letter after checking for errors. Wala naman siyang nakita. Aria turned on the TV and looked for a show to watch when she heard a knock. "Aria," tawag ng kaniyang lola sa kaniya. "La, pasok po kayo." Bumukas ang pinto at nang pumasok ang matanda ay dala nito ang isang basong gatas. "Fresh milk ito. Pinabili ko si Rhodora kanina. Maige ito sa pagbubuntis mo kaya uminom ka gabi-gabi." Napangiwi si A