Heartless Two: Crowned Princess No More

Elena point of view

Tatlong minuto pagkatapos lumabas ng amo niya ay parang may sariling isip ang mga paa niya na sumunod dito palabas ng bahay.

Pinagmamasdan niya ang matipuno nitong likod habang naglalakad ng bigla itong tumigil sa paglalakad at hinarap siya. Parang nilamukos na papel ang noo nito dahil sa pagkakakunot.

"May kailangan ka ba?" Nagtatakang tanong nito.

Napatigil siya sa paglalakad at napaiwas ng tingin dito dahil sa pagkapahiya. "A-Ah, a-ano," hindi matapos nasambit niya. Halos batukan niya ang sarili niya dahil sa pagbubuhol-buhol ng dila niya.

Nakarinig siya ng malakas na pagbuntong hininga at mahihinang mga yabag palapit sa kinaroroonan niya.

"May kailangan ka ba?" Pag-uulit nito nung tuluyan na itong nakalapit sa kaniya.

Nalanghap niya kaagad ang halimuyak ng mint flavor nitong toothpaste, mas lalo niyang iniwas ang tingin niya dito dahil ramdam niya ang tingin na pinupukol nito sa kaniya -nanunuri at ginagalugad ang bawat parte ng pagkatao niya.

"Tch!" Pagpalatak nito.

Kasunod ng pagpalatak nito ay nahigit niya ang paghinga niya dahil may humawak na kamay sa baba niya at sapilitan siyang ipinatingin.

Inilapit nito ang mukha sa kaniya dahilan para mapaatras siya pero dahil sa hawak nito ang baba niya ay mabilis din nitong nailalapit sa mukha nito ang mukha niya sa tuwing tatangkain niyang lumayo.

"Tinatanong kita kung may kailangan ka ba at bakit mo ako sinusundan?" Ma-otoridad na tanong nito, pero naroon pa rin ang lambing.

Lambing? Tanong ng isip niya. NO WAY! Mabilis na bwelta din niya.

Napatitig siya dito at ramdaman niya ang pag-iinit ng mukha niya dahil halos isang pulgada nalang ang pagitan ng mga mukha nila.

Natatawa nitong pinagmasdan siya at ang nag-iinit niyang mukha.

Siguradong pulado na ang mukha niya ngayon. Lihim na komento niya.

"Are you in love with me?" Bigla ay tanong nito.

She was caught of guard dahil sa direct to the point nitong pagtatanong.

Bigla niya tuloy naalala yung parents niya na laging direct to the point din.

Peke siyang umubo para itago dito na natigilan siya sa naging tanong nito.

"H-Hindi kita gusto sir," diretsong sagot niya pero hindi niya ikakaila na muntik na siyang mautal.

"Really?" Nakangising tanong nito pero bakas ang disappointment sa boses nito.

Hindi niya alam kung guni-guni niya lang ba ang narinig na disappointment sa boses nito or talagang dismayado ito dahil sinabi niya na wala siyang nararamdaman para rito?

Pinilig niya ang ulo niya para i-clear ang laman ng utak niya.

"Aalis na ako at tanghali na, make sure na wala kang papapasukin ni isa man ng hindi ko alam!" Paalala nito na balik ulit sa matalim na boses.

Tanging tango lang ang naging tugon niya sa bilin nito.

Hinintay niya lang na tuluyan ng makalabas ng gate ang amo bago niya kinandado ang gate para makabalik sa loob ng bahay at makapag simula ng magtrabaho.

Pagdating niya sa loob ay sinimulan na niya ang isang dekada na niyang ginagawa -ang maglinis ng bahay.

Una niyang ginawa ay magpunas ng mga kasangkapan na hindi naman ganon kadami tanging isang flat screen telivision at isang drawer na punong-puno ng libro lang ang mayroon dito.

Napatigil siya sa pagpupunas para igala ang mga mata niya sa buong sala.

Ang bahay ng amo niya ay masyadong malaki para sa isang tao considering na walang mga appliances kaya naman ang ambiance nito ay para lamang itong isang abandonadong museum.

Napabuntong hininga siya at nagdesisyon na muli ng ipagpatuloy ang paglilinis pero maya-maya lang ay may kung anong parang tali ang humihila sa kaniya na hawakan ang mga libro.

Dadamputin na sana niya ang libro ng bigla niyang nakita ang mukha ni Cris.

Nanlalaki ang mga mata na napaatras siya.

Sh*t minumulto ba ako!?

Napagtanto niya ang sinabi niya pagkatapos niyang maalala na buhay pa ang amo niya.

Nilampasan niya ang shelve para makaiwas sa problema pero maya-maya lang ay napatigil siya sa paglayo at dahan-dahan na umatras.

"Pahiram muna ako ha," pagpaalam niya sa isang libro na may pabalat na imahe ng tao at nakatingin sa kaniya.

Dumampot siya ng isang libro, pero;

Napasinghap siya dahil sa gulat nung biglang tumunog ng malakas ang landline phone. Muntik pang malaglag ang limited edition na libro na mabilis niyang dinaib para hindi tuluyang malaglag sa sahig.

Malakas ang kabog ng dibdib niya habang tinititigan ang book kung walang damage -so far wala naman.

(KRINGGGGGG.....)

Napatalon siya at mas lalo siyang nanginig sa takot dahil tumutunog pa rin ang telephone.

Hindi pa man niya nakikita kung sino ang tumatawag ay may hinala na siya kaagad kung sino ito.

Naglakad siya palapit sa landline nila na patuloy lang sa pagtunog. Wala siyang cellphone dahil kasama iyon sa mga inalis ng parents niya noong tinanggalan siya ng mga ito ng korona.

Pagdating niya sa landline ay inangat niya ang telephone at itinapat sa tainga niya.

"Binabayaran kita para maglinis hindi para hawakan ang mga libro ko. Kapag may naging dents sa mga iyan ay ihanda mo ang sarili mo dahil sisiguraduhin ko na mapaparusahan ka." Banta nito at binagsakan siya ng tawag.

Namutla siya at tuluyan ng nawalan ng gana na maglinis ng bahay.

Hindi mawala sa isip niya kung paano nalaman ng amo niya na hinawakan niya ang mga libro nito.

"Is he a freak?" Tanong niya sa sarili. Maging siya kasi ay nagtataka.