Kabanata 4.2

“Pwede naman silang kiligin pero bakit kailangang ipagsigawan?” saad ni Aira habang naglalakad kami. Pareho rin pala kami ng iniisip. Parang mga hindi babae kung kumilos. Ganiyan ba talaga dapat sa tuwing dadaan sila? Hindi man lang ba sila naririndi sa araw araw na sigaw ng mga babae sa pangalan nila? O baka naman yan ang mga bitamina nila sa araw araw para mas ganahang pumasok. Tsss napakaiisip bata. 

Lumihis na lang ako ng daanan para maiwasan ko sila saka baka matagalan pa ako bago makarating sa room namin dahil ang daming babaeng nakaharang sa daanan. 

“Hi Ash good morning.”

“Good morning.” Bati ng tatlo ng makapasok kami. Tinanguhan ko naman sila. 

“Ghorl hindi ka ba napapanisan ng laway sa pagiging tahimik mo? Nakakabingi yang sobrang katahimikan mo ah.” Si Jamin. 

“Nakalunok ata yan ng maraming menthol bakla kaya huwag kang mag-alal