"Do you wanna go somewhere else?"
Tanong nito habang papasok ng banyo. Kinuha niya ang toothbrush na katabi lang ng akin."Ayoko kung ikaw lang din naman ang kasama."Kinuha ko din ang akin at nagsimulang magsipilyo matapos malagyan ito ng toothpaste.Hindi maiwasang mahagip ko siya sa reflection ng salamin dahil magka lapit lang naman kami. Mabuti na lang at dalawa ang sink hindi namin need mag share."Ganun ba talaga kalaki ng galit mo sakin?" Pumilig siya para tignan ako matapos niyang magmumog.Hindi pa ako tapos kaya di ako makasagot. "Sinong hindi magagalit sa ginawa mo?" Ganti ko ng makaharap sa kanya. Nakapa maywang pa ako.Meron naman ako nun pero di ko naiwasang mapatingin ng mabilis sa dibdib niya. Ang laki."I just-" Hindi niya matuloy tuloy ang sasabihin. Bigla na lang ako nitong nilayasan. Bahala siya sa buhay niya.Dumaan pa ang three months na puro kami bangayan ni Axell. Minsan nga nakakatulugan na lang namin ang pag aaway.Mainit pa din talaga ang dugo ko sa kanya. Lalo na ng malaman kong siya si Axell.Parang bumalik yung sakit ng pag iwan niya sa akin noon ng walang paalam. I guess hindi ko siya nakalimutan kundi kinalimutan ko dahil nasaktan ako ng sobra.At kay Lian naman medyo okay na ako kumpara ng mga unang linggo. Umabot nga ata halos isang buwan na hindi ako dalawin ng antok.Paulit ulit sa utak ko yung masasayang araw namin pero pinilit kong itatak sa utak ko na niloko niya ako.May asawa at anak na naghihintay sa kanya. Hindi ako homewrecker kahit pa mahal ko siya at mahal pa din hanggang ngayon."Andito ka lang pala. Tama si Bianca. Favorite spot mo tong garden." Naka cross arm din ito kagaya ko pag harap ko. Nakatingin ako kanina sa fond."You can go back to working, Dhrey." Napa kagat labi ako dahil ayokong ngumiti."Wala ng bawian yan. Kailan ako magsisimula?" Sabi at tanong ko.Parehas kaming naka short shorts at crop tank top."Anytime you want but as my assistant-""What?? Wala akong alam diyan. Akala ko pa naman-""Matalino ka kaya tiwala akong kaya mo. Kung ayaw mo naman edi wag." Tatalikod na sana siya. Napaka bitch talaga."Fine!"Simangot akong umalis. Nakakairita siya. Ano na lang iisipin nila sa akin? Biglang taas ng position ko ng ganun ganun lang? Matapos kong mawala.Iba pa man din pag iisip ng karamihan sa mga pinoy. No hard feelings pero totoo. Pinoy insecurities at envies suck.Naghahanda na ako ngayon sa pagpasok. Ang aga pa pero wala na si Axell ng magising ako. Nakita ko ang letter na iniwan niya sa tabi ng kama.Namili pala siya ng mga isusuot ko bilang assistant niya. Excited naman akong tinungo ang walk-in closet ng matapos akong maligo.Kumunot ang noo ko ng makitang panay black ang lahat ng pinamili niya. At panay slacks??Wala man lang skirt. Panay long sleeve din. Hindi ito ang mga tipo kong damit kaya tumuon na lang ako sa mga luma ko.Nakakaasar naman siya. Sana man lang kasi hinayaan na lang niya akong mamili ng sarili ko. Pati ba yun wala akong freedom? Pinag kaitan na ngang mamili ng mapapangasawa. Haist. Life.Nasa lobby pa lang ako pinagtitinginan na ako ng mga tao/empleyado. Anong meron? Dahil ba matagal akong nawala? Tas biglang sulpot?"Siya ata yung asawa ni CEO." Rinig ko sa may kanan."Ang taas naman ng lipad niya. CEO talaga ang pinikot niya?" Tapos kaliwa."Hindi naman pala kagandahan. Tapon ulo." May tawa pang kasama.Ang dami ko pang narinig pero hinayaan ko na lang hanggang marating ko ang office ng CEO.Wala talagang maitatago sa mga chismosa sa building na to."Anong ginagawa niyo?" Nakaramdam agad ako ng kakaibang galit ng datnan kong may babaeng naka kalong kay Axell.Mabilis na naitulak palayo ni Axell ang babaeng higad."It's not what you think, Wifey." Hindi naman niya need mag explain. I don't care. Tinaasan ko lang siya ng kilay."What? Wifey??" Tila nabigla ang babae. Sino ba ang isang to? Ex niya?"Get out now, Candice." Utos niya sa kaharap. Bagsak ang mga paang nag exit ang higad. Dapat sa kanya gumapang.Ahas siya.. Malandi.. Imposibleng hindi niya alam na kasal na ang kinakalantari niya."Sorry. Bigla na lang kasi siyang naupo sa lap ko. I was about to drive her away-""I'm not asking for an explanation. You can do whatever you want. Hindi naman natin mahal ang isa't isa."Nagsasabi lang ako ng totoo pero nakita kong dumaan ang lungkot sa mga mata niya.Parang nakunsensya naman ako sa sinabi ko. Pero yun ang totoo. Masakit talaga ang totoo. Pero hindi naman talaga namin mahal ang isa't isa kaya bakit siya maaapektuhan.We are both strangers to each other simula pa lang. Maliban sa fact na may pinagsamahan pala kami noon. Yun lang yun at matagal na yun."Have a seat. My former assistant will guide you in the mean time."Bago pa ako makaupo may pumasok na babae. Marahil ito yung tinutukoy niya."Ready na ba ang lahat?" Tumango ang kausap niya saka sunod na lumabas ng office si Axell. Tsk! Hindi man lang nagpa alam.Kung sabagay ano bang aasahan ko. "Hi.. Ako nga pala si Zylvia." Pagpapakilala nito.Tinanggap ko naman ang nakalahad niyang kamay. "I'm Audhrey." Alam niya kayang asawa ako ng boss niya?"Ang ganda mo pala." Nakangiting turan nito. Nahiya naman ako bigla pero gumanti din ako ng ngiti."T-thank you." Nasabi ko na lang. After sinimulan niya ng i-train ako. Sabi niya may maximum two weeks daw ako para magamay ang lahat.Madali lang naman daw at isa pa hindi daw strict si CEO, ang asawa ko. Magkakasundo daw kami. Mukhang mali ata ako sa pagkakadinig ko.Kung sa mansion nga para kaming aso't pusa. Kung sabagay opisina ito. Siguro naman may professionalism siya."You're married?" Tila dismayadong saad nito nakatingin siya sa pala singsingan ko."Yeah." Tipid kong sagot. Napahawak ako sa tyan ko ng bigla itong kumulo. Anong oras na ba at hindi pa din bumabalik si Axell."Sorry lunch na pala. Tara sa cafeteria?" Aya nito. Sumang ayon na lang ako.Hindi ba kakain si Axell?"H-hindi ba nag lulunch yung boss mo?" Lumabas na lang sa bibig ko habang naglalakad kami ni Zylvia."Naku. Workaholic yun. Mukha ngang umikot na lang ang mundo niya sa trabaho. Minsan nga napapaisip ako kung may oras bang magsaya ang boss kong yun." Iiling iling nitong hayag.Kaya naman pala ang sexy dahil nagpapagutom or nalilipasan. Saan doon? Parehas lang naman."Love Hindi ko fault kung madaming maniac sa Mundo." Pagpapaliwanag niya kahit inis na din Siya sa mood ng asawa. Hindi umimik si Audhrey na pinag krus Ang mga kamay sa kanyang dibdib. Saglit silang nanatili sa ganoong katayuan. walang imikan. "Love.." Pagsusumamo ni Darcy ng Hindi Siya makatiis. Buhay lang Ang makina pero tila walang balak paandarin ni Audhrey. Sa kabilang side ito nakatingin at Wala sa kanya. "love." Humawak Siya sa likod ng magkabilang balikat ni Audhrey. "S-sorry na please if I did something that annoyed you and ruined your day." Pagpapakumbaba nito kahit Wala Siyang maisip na nagawang mabigat maliban sa mahabang pangalan ng Unica nila. Sinandal ni Darcy Ang baba niya sa isang balikat ni Audhrey. Ang Hindi nito alam ay ibang dahilan na Ang pinagmamaktol ni Audhrey. Yamot ito sa naging asal ng lalaki kanina. Ayaw niyang may gumaganun sa asawa. Dahang ipinulupot ni Darcy Ang mga braso sa katawan ni Audhrey. Dinama itong pumikit. Nagustuhan ni Audhr
—MAGKASUNOD na nakalabas ng hospital Ang mag Ina. Si Darcy at Baby Llexa Arcy Dhreya Solace Bozzelli. Kahit Hindi pa fully recovered si Darcy ay Hindi maalis Kay Audhrey Ang mapag initan ito dahil sa hinaba haba ng pangalang naisip para sa Unica nila. "What's the matter?" "Mahihirapan Siyang isulat yung pangalan niya love ." Reklamo ni Audhrey. On the way sila papunta ng mall para mamili pa ng dagdag na gamit ng baby ng muling manumbalik Kay Audhrey Ang problema niya sa pangalan ng anak nila. "Who told you that? Our daughter will be the smartest kaya for sure it's no big deal to her. She can do it love. Don't worry." Pinisil niya Ang hita nito na nagdala Naman ng init Kay Audhrey. Wala Siyang nagawa kundi hayaan na lang Ang ikakasaya ng asawa. Kinuha ni Audhrey lahat ng magustuhan ng kanyang mata sa unang store na pinasok nila ni Darcy. Wala Siyang pakialam kung sobrang mahal nito at kung madoble man. "This one too miss..." Turo niya sa ternong pantulog. "And thi
"Tama ba ko ng pagkaintindi?" Namangha siya. "Bumalik na Ang ala ala mo?!" Muling nangilid Ang mga luha niya pero dahil sa sobrang tuwa. "..Na aalala mo na ko?!" Lumuluhang iginalaw ni Darcy Ang ulo bilang pagsang ayon. "I'm so sorry. Hindi ko-" Pinutol ito ni Audhrey ng isang mahigpit na yakap. Walang hinto Ang pagdaloy ng luha nilang dalawa dahil sa halo halong emosyun pero higit Ang kagalakan. Sa lahat ng pinagdaanan sa wakas ay nagkaroon din ng katuparan kahit pa naging mapait bago nila narating Ang tagpong Hindi na sila muling mag hihiwalay. "I love you so much, Audhrey my one and only.. my everything and life.. I am nothing without you my love.." Namutawi sa kanyang labi habang mahigpit pa din Ang pagkakayakap sa kanya ni Audhrey. Nais niyang yapusin din Ang asawa ngunit Wala pang sapat na lakas upang magawa iyon. "M-may isa pang.. May isa ka pang dapat mahalin, Hindi lang Ako.." Nang kumalas sa pagkakayap at maharap si Darcy. Nangunot sa pagtataka Naman Ang hul
—NALAMAN na ng lahat Ang naging kundisyun ni Darcy. Sa tuwing nasa ward si Audhrey ay nagpapanggap na tulog ito. Sinisisi niya Ang sarili sa kamuhi muhing dinanas ng asawa sa kamay ni Liandro. Kung Hindi lang Siya naging mahina ng gabing iyon at pinanghawakan Ang nararamdaman niya ay di sana nasaktan Ang asawa at napunta sa malagim na Mundo ni Liandro. —Tanghali na ng magising si Darcy at ganun pa din na Hindi maigalaw ng maayos Ang buong katawan. Tanging mga kamay at paa lamang. Malalim Ang pag iisip niyang muling sumagi si Audhrey. Gustong gusto niya na tong yakapin, sabihin kung gaanu niya to kamahal pero sa tuwing nasa tabi niya'y tila nawawalan Siya ng lakas ng loob. Gusto niyang lamunin na lamang Siya sa sobrang Hindi makayang harapin Ang asawa. Nilalamon Siya ng matinding guilt dahil sa lahat ng nangyari. Hindi niya mapatawad Ang sarili. Nabasag Ang pag iisip ni Darcy ng tumunog Ang door knob. Agaran Siyang pumikit sa kutob kung sinu ito. Araw araw walang mintis si Audhr
"What is this?! Chismisan while on shift?!" Bulabog sa kanila ng dyosang Doctor. Nagulat Ang Dalawang natahimik bigla. Bawal na bawal pag usapan Ang credentials, identity ng mga patient nila. "W-wala ho Doc Hanna-" "Isa ka pa.." pagtataray nito saka padabog na umalis. "Bat Ang init ng ulo nun?" Tanong niya sa sarili. "Baka nagseselos." Umikot Ang Mata nito. Nagtaka Naman Ang huli sa pinag sasabi ng kaibigang nurse. "What now? Gagawin ba natin?" Pag kumpirma di kalaunan nung isa. Baka Mali sila sa kutob at sila pa Ang mawalan ng lisensya sa gagawin. "Naduduwag ka? Palibhasa mapapalayo ka sa crush mo.." Panunukso nanaman nito ng Hindi sumagot sa unang tanong niya. "Hindi Ako duwag nu.." Irap naman ng huli. "Tsk.. Hindi mo nga masabing gusto mo Siya." Natahimik Siya dahil dun. Matagal niya ng gusto si Doc Hanna nag aaral pa lamang ito. High school Siya si Hanna nasa college na. Nag pa practical pa lang Siya si Hanna nag a assist na ng patient. "Gusto m
Bigla itong nag hysterical ng mapagtanto niyang lumiit na Ang kanyang tyan. "A-ang baby ko?!" Takot at labis na pag aalala Ang sumilay sa kanya. "Ate! Ang baby ko!" Punit Ang mukhang dumaing ito habang Kapa Ang kanyang tyan. "She's fine..." Inalo niya Ang kapatid. Awang awa Siya rito pero Wala Siyang magawa. "Safe na kayo pareho." Pinapakalma niya ito dahil patuloy pa din sa pag iyak. "Papatayin Siya ATE! kailangan Ako ng anak ko ate!" Tuluyan na itong nag wala. Inalis Ang naka Kabit sa katawan. "Pupuntahan ko Siya baka Makita siya ni Lian." Tila ba nakaligtaan ni Audhrey na patay na Ang bumaboy at sumira sa buong pagkatao niya. "Anak huminahon ka.." Lumuluhang pakiusap ng nanay nito habang pinipigilan Siya sa ginagawang pag pupumiglas. "Wala na Ang demonyong Yun anak. Hindi ka na niya magagalaw pa." Pahayag ng kanyang tatay na lumuluha din dahil sa Hindi niya maatim na dinanas ng nag iisang anak niyang babae at apo. Pati Ang lalaking kapatid ni Audhrey ay tumatangis d