Dangerous Innocence

"Here comes the prince." Hinarangan ni Jethro ang dinadaan ko kaya napahinto ako sa paglalakad papunta sa room namin.Tinignan mula ulo hanggang paa. At biglang ngumisi.  He looked at me like I'm the most disgusting thing he saw in his entire life. I smile at him and start walking again but he pushed me with force. I felt the pain in my buttock. Narinig ko ang mga tawa sa paligid. Doon ko napansin na marami na palang nanonood sa’min. Typical scenes since I enrolled here.

"I don't like your smile, Ganther you are really a weirdo." Hindi ako sumagot. Tumayo ako na parang walang nangyari. Napaigta ako dahil sa sakit. But I ignored it. Sinubukan kong lumakad para malayo sa kanila pero napatigil ako nang  hawakan ako sa braso ng mga kasama ni Jethro.

"Not so fast. We'll have a party." After Jethro say that they dragged me somewhere. Hindi na ako nanlaban. Hinayaan ko silang hilahin ako. Hindi ko sasayangin ang lakas ko para sa kanila. 

Hila-hila nila ako hanggang makarating kami sa likuran ng university. Pagdating namin. Doon sila nagsimulang saktan ako. Suntok, supa ang natanggap ko. Hindi pa sila nakuntento. They threw trashes on me. 

Masakit at nanginginig ang katawan ko. Nalalasahan ko narin ang dugo mula sa ‘king bibig. Pero gaya ng lagi kong ginagawa. Ipinakita ko sa kanila ang ngiti ko. And that made Jethro irritated more. He punched me and kicked my face once again.

"You are f*cking weirdo! Tss gay." Dinuraan n'ya pa ako sa mukha bago ako iwan. Nang nawala na sila. Natawa ako. Pinunasan ko ang mukha kong nadapuan ng maruming laway ni Jethro.

"Pathetic people. Tsk." Napadaing ako nang tumayo ako. But I still managed to smirk.

"Let's see, Jethro let me payback. 2 years of being a victim is enough," bulong ko. Saka naglakad pabalik sa room. I'm already late.

Hindi ko pinansin ang mga matang nakatingin sa 'kin. Diring tingin ang pinupukol nila sa ‘kin. They're not surprise anymore seeing me like this. For almost 2 years, this is my life. Hindi pa ako nakakauwi ng bahay na walang anumang galos. I just smile at them. Dumiretso ako sa klase imbis na pumuntang clinic.

My prof just took a deep sighed when he saw me. My classmates laughed like I'm a clown to them. But I don't give a f*ck. Just laugh pathetic people.

Nang natapos ang klase agad akong pumunta sa entrance ng university kung saan naghihintay ang driver ko.

"Let's go here first." Ipinakita ko ang address sa kanya. 

"Stop there," I said. Sinuot ko ang jacket ko bago lumabas ng sasakyan. 

"Just wait for me here." Naglakad ako papasok sa isang eskinita Sumalubong sa 'kin ang mga b****a sa paligid. Marurungis na bata, na nagtatakbuhan. Mga tambay sa kanto na nag-iinuman. Typical squatters area.

I laughed when I saw Jethro's place. It's a small rotten house. It's like a house of dirty rats.

Alam kong nakauwi na s'ya. Hindi nga ako nagkamali dahil lumabas s'ya sa kanilang nanggigitatang bahay. Kitang-kita ko ang suot n'yang basahan. Where’s the mighty Jethro that keeps bullying me in school? Isang pulubi lang ang nakikita ko ngayon.

"Jethro," tawag ko dito. Nangunot ang noo n'ya nang makita n’ya ako. Lumakad ako papalapit sa kanya. Nang na kumpirma n'ya ako na ako nga ito. Naging tila papel ang mukha n'ya sa putla. Para s'yang nakakita ng isang multo.

"H-how?" I gave him a mockery smile.

"How did I found out that one of the famous students of Adler university is a beggar? Living in the shantytown?  A liar? An escort of old women? And even for gays? A thief? A gold digger? What more? Hmmm, a drug addict? I am right?" Kita ko ang luhang pilit n'yang tinatago sa 'kin.

"Oww, poor Jethro." Hindi narin ako nagulat nang lumuhod siya sa harapan ko.

"I-i'm sorry Ganther. P-please huwag mong sabihin sa iba na hindi ako mayaman. Gagawin ko lahat. Please," I bit my lower lip to avoid myself from laughing.

"Don't worry. I'm not like that." I patted his head. I saw how expression become relief but a second later his phone beeped. The relieved expression that he had vanished and changed into horror.

"I'll not do anything against you. But I don't think that they will just let you pass." Tumalikod na ako at naglakad palayo sa kanya.

"You're a monster!." I heard him yelled. Narinig ko rin kung paano s'ya humagulhol ng iyak.

And a week later. Like a wildfire, news spread to the whole university.

"Jethro Sian Mendez committed suicide"