ALIYAH Gawa ng halo-halo kong nararamdaman sa gabing ito dahil sa magaganap na pagkikita namin ng mga magulang ni Dominic ay para bang hindi ko na napansin ang naging byahe namin papunta sa mansyon nila. Sa isang iglap ay naglalakad na kami ni Dominic sa maluwag at maganda nilang hardin patungo sa entrance ng malaki nilang mansyon. Sa gate pa lang nila ay sobra na akong humanga, sa ganda ng tirahan nilang ito na animo’y palasyo na sa laki ay hindi talaga maitatanggi ang yaman ng kanilang pamilya. “A-ang ganda naman ng mansyon niyo, Dominic.” komento ko nang marating na namin ang mala-ginto nilang main door, sa sinabi kong iyon ay narinig ko ang mahinang tawa ni Dominic. “Nakahihiyang pumasok sa loob, kaso nandito na ako, e!” “Get use to this house, Aliyah. Parte ka na rin ng bahay na ito dahil ikaw ang ina ng anak ko.” nakangiti si Dominic nang sabihin iyon sa akin pero ramdam ko na seryoso ang sinabi niyang iyon kaya nakaramdam ako ng hiya. Hindi pa rin talaga ako sanay sa set-up
CALEB Mabilis lumipas ang mga oras at halos nakapikit na ang mga mata ko nang sa wakas ay narinig ko nang mag-bukas ang pinto. Gawa ng kanina ko pa hinihintay ang pagdating ni Aliyah ay mabilis akong napatayo sa pagkakaupo sa hagdan para salubungin siya. Hindi alintana sa aking sistema ang labis na antok dahil nandito na siya— ligtas siyang nakauwi sa akin ngayon. “C-caleb?” utal na banggit niya sa pangalan ko, bakas sa mga mata ang gulat na makita ako ngayon dito sa bahay. Halatang hindi niya inaasahan ang pagdating at paghihintay ko sa pag-uwi niya ngayong gabi, kaya imbes na sumagot agad sa kaniya ay hindi ko maiwasang mapangiti. Ilang araw lamang kaming hindi nagsama ay sobra na ang lumbay na naramdaman ng dibdib ko, kaya ngayong nasa harap ko na siya ay wala akong ibang maisip kundi ang pasalamatan ang Diyos na ligtas niyang pinauwi rito sa bahay ang babaeng hindi na mawala sa isipan ko. Siya ang unang lumapit sa akin nang maibaba niya na sa couch ang bag niya, isang mahigpi
ALIYAH Mabigat ang naibuga kong hangin nang bumalik na ang isipan ko sa realidad. Kanina pa ako ganito na tila ba may kung ano sa dibdib ang hindi mapalagay, malayo-layo na rin ang nalakbay ng isipan ko mula noong makausap ko kaninang umaga si Tito Wilson. Matapos niyang sabihin sa akin na kilala niya ang tatay ko ay bigla na lamang may dumating na isang itim na sasakyan para sunduin siya. Umalis ito nang hindi man lang sinasabi ang buong detalyeng alam niya tungkol sa tatay ko. Gustuhin ko man siyang pigilan umalis kanina ay sobra ang damdamin kong hindi maipaliwanag kaya natulala na lamang ako roon. Natagpuan ko na lamang ang sasakyan niyang malayo na sa akin, kaya hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na tila ba nalalapit na ako sa pagkakataon na makilala ng personal ang tatay ko. Mula pa man noong una kong makita ang larawan ni Papa ay pinangarap ko na talagang makita’t makilala siya ng personal. Kahit walang plano si Mama gawin iyon para sa akin ay ‘yon ang isa sa
ALIYAH Malalim na paghinga ang nagawa ko nang makakuha ng sapat na lakas para buhatin ang tray na hawak ko. Ramdam na ramdam ko sa aking sistema ang bigat at matinding pagsakit ng aking braso nang magawa na maipatong ng kasamahan ko sa trabaho na si Jelly ang dalawang mangkok ng lugaw na ihahatid ko sa table five at six. Apat na malalaking mangkok ito kaya maingat ang ginawa kong pagbalanse sa tray na dala-dala upang hindi ito tumilapon kung saan. Sanay na naman ako sa ginagawa kong pagbabalanse ng mga tray dahil ilang buwan na rin naman ako sa trabaho kong ‘to sa karenderia. Gayunpaman ay hindi sa lahat ng oras ay mababalanse mo ito ng tama kaya kailangan pa rin na palaging mag-ingat. “Hindi ka pinapasweldo rito para kumilos ng mabagal at palamya-lamya, Liyah! Bilisan mo ang kilos diyan nang makakain na ang mga customer ko.” rinig kong galit na namang banggit ni Ma’am Lucy, ang may-ari ng karenderia na pinagta-trabahuan ko. Nasa may pintuan siya ng kusina kaya kitang-kita ko ang m
ALIYAHAng malakas na pagtunog ng alarm clock sa tabing lamesa ng kamang kinahihigaan ko ang gumising sa akin ngayong umaga. Antok kong iminulat ang aking mga mata kasabay ng paghikap ko. Ilang segundo muna akong napatulala sa kisame bago ko maisipan na bumangon, pero isang mabigat na bagay ang agad kong naramdaman noong tangkain ko nang tumayo. Doon ko lang nakita ang braso na nakayakap sa may bandang baywang ko.Tila ba tuluyang nabuhay ang diwa ko nang makumpirma kung sino ang aking katabi sa mga sandaling ito, si Sir Caleb.Para akong ipinako sa pwesto habang nakatuon lamang ang tingin ko sa natutulog na si Sir Caleb sa tabi ko. Hindi magawang malihis ang tingin ko sa kaniya dahil aminado akong maganda sa mata ang perpekto niyang mukha na mahimbing ngayon ang tulog. Gawa ng higpit ng yakap niya sa aking katawan ay hindi ko na nagawang makatayo gaya ng plano ko sana kanina.Ang akala ko kasi ay umuwi na siya kagabi sa kanila dahil hindi naman niya sinabi kung saan siya pupunta noon
ALIYAHNang matapos ang pelikulang pinanonood ko sa malaking screen dito sa aming sala ay nagawa ko nang maunat ang aking katawan. Dahil sa matagal kong pag-upo ay parang nangalay ata ang nakatupi kong mga binti kanina. Wala na akong maisip na panoorin na susunod kaya inabot ko na lamang ang remote na nakapatong sa coffee table at pinatay na ang TV. Gawa ng wala na akong maisip na gawin ay malalim na lamang akong huminga at sumandal sa sofa na kinauupuan ko.Malapit na palang mag-alas tres ng tanghali, parang kanina lamang ay alas nuebe pa lang ng umaga. Tatlong pelikula na rin pala ang natapos ko, nag-enjoy naman ako sa ginawang panonood lang dahil hindi ko pa napapanood ang mga iyon noon. Sa hirap ng buhay na mayroon kami noon ng mama ko ay wala na akong oras makanood ng pelikula, kaya ngayon na narito lang ako sa bahay ay nagagawa ko na ang mga ito. Masaya rin pala mag-relax ng buong araw, e. Gayunpaman ay hindi pa rin talaga nawawala sa akin ang pagka-buryo kung minsan. Sanay kas
ALIYAHHindi ko na alam kung ilang kurot na ba ang nagagawa ko sa aking sarili bago magkaroon ng lakas ang loob kong lumapit at bumati na kay Ma'am Victoria. Ilang minuto na ata akong nag-susubok lapitan siya rito sa loob ng coffee shop na sinabi niya sa kaniyang text message kagabi. Maaga pa ng five minutes ang oras ngayon sa oras na ibinigay niya sa akin, pero dahil lumakas na ng kaunti ang loob kong lapitan siya ay ginawa ko na rin.Kasalukuyan siyang nakaupo sa upuang nakatalikod sa akin habang may ka-text sa kaniyang telepono, kaya nagkaroon pa ako ng sandaling huminga ng malalim bago ko ipaalam sa kaniya ang presensya kong narito na.“G-good morning po, Ma'am Victoria…”“Take the seat…” maikling sabi niya na agad kong sinunod. Katulad lamang ng alam kong itsura niya ay seryoso at sobrang pormal ng tingin ang mayroon siya sa akin ngayon. Nakasuot siya ng isang maganda bestida na binagayan ng nakapusod niyang buhok at kumikinang na mga alahas. Napaka-ganda niyang tunay.Ngayon ko
ALIYAHNagising ako ngayong umaga sa sikat ng araw na tumatagos sa kurtina ng bintana. Nakasarado ang glass window sapagkat naka-bukas ang aircon sa kuwarto, dito kasi ulit natulog si Sir Caleb kagabi kaya naka-bukas ito. Pansin ko na hindi sanay matulog si Sir Caleb na hindi malamig ang paligid kaya tuwing narito siya ay balot na balot ang katawan ko ng makapal na kumot dahil hindi pwedeng walang aircon sa kaniya. Mahina ang katawan ko sa mga lamig, buti na lang at palagi ko namang natitiis ang lamig tuwing kasama ko matulog dito si Sir Caleb.Kagabi pala ay hindi ko inaasahan na dito matutulog si Sir Caleb, ala una na kasi noong dumating siya. Nakatulog na ako at nagising lang dahil tinawagan niya ang telepono ko. Ang sabi niya ay tinatamad siyang umuwi sa mansyon ng pamilya niya dahil sumasama lang ang pakiramdam niya roon. Lasing pala siya kagabi, ngunit hindi naman gaano. Natulog lang din kami agad kasi parehas kaming antok na antok, ngayon namang pag-gising ko ay wala na siya sa