LOGINTahimik na tumulo ang luha ni Zeny habang pinagmamasdan ang anak. Hindi niya alam kung anong dapat maramdaman—galit, awa, o takot. Ngunit higit sa lahat, ramdam niya ang takot… takot na baka sa sandaling ipikit ni Darius ang mga mata nito, hindi na muling magising.“Anak,” mahinang wika niya, halos
"ANAK, namumutla ka?" nag-aalalang tanong ni Zeny kay Darius nang puntahan niya ito sa opisina. Halata sa mukha ng ginang ang pagkabalisa, lalo na nang makita ang maputla at pagod na anyo ng anak. Mula pa sa pintuan, napansin na niyang tila namamayat ito, parang ilang gabi nang hindi natutulog.Mata
Hindi nga nagdalawang salita si Darius. Kinabukasan lang, naroon ulit ito sa harap ng bahay nina Lara — tila walang pakialam sa init ng araw o sa mga matang maaaring nakakakita sa kanya. Bitbit nito ang matinding determinasyong bumawi, kahit pa alam niyang baka masaktan siyang muli."Ikaw na naman?"
"SANDALI!" malakas na tinig iyon ni Santi mula sa loob ng bakuran. Naka-off ang kanilang maid ngayong araw, kaya silang tatlo lang ang naroon—siya, ang kapatid na si Lara, at si Hunter na noon ay abala sa laruan sa loob. Tahimik ang hapon, tanging hampas ng hangin at kaluskos ng mga dahon ang marir
"HUNTER.." nakita niya ang bata na naglalaro sa park, habang nagtetext si Santi. Hindi napansin ng lalaki na nalapitan na niya ang bata."Yes? who are you? my mom Told me, don't talk to strangers." sabi ng bata."Stranger? kita mo naman na magkakilala kaming daddy mo, hindi ba?"Nakatitig si Hunter
Kinabukasan, muling bumalik si Darius sa bahay ng mga Lindon. Hindi bilang bisita, kundi bilang anino—isang multong hindi nakikita, ngunit naroroon sa bawat sulok, sa bawat pintig ng hangin. Tahimik siyang nagmamasid sa dilim, nakapaloob sa katahimikan ng gabi na para bang siya mismo ay bahagi ng a






