Share

CHAPTER THREE: REASON

ZACHARY POV

It's hard for me to file an annulment.I don't want to file an annulment in the first place but I don't have a Choice, my Grandfather doesn't like her.He doesn't want my wife to be his Granddaughter-in-law dahil sa estado ng buhay ni Zai.

I can fight for her no matter what but I still can't.I did my best to fight for her,to fight for our love but its not enough.My Grandfather threatened me na kapag hindi ko siya sundin ay magiging miserable ang buhay ng babaeng mahal ko At alam ko kung ano ang pwedeng gawin ng Grandfather ko sa kaniya pati narin sa pamilya niya.

Alam kong mababaw lamang ang dahilan na yun pero hindi ko kakayanin na makitang nagdudusa ang babaeng mahal na mahal ko kaya na pilitan akong mag file ng Annulment.

---

Sa mga nakaraang mga araw ay palagi kaming nag-aaway ni Zai even the small things nag-aaway kami and I hate it.I can't control my self in those days.I am so frustrated at my situation.

And when the day comes na pinapirmahan ko sa kaniya ang annulment paper.Di ko man lang masabi sa kaniya kung bakit ako nag file ng Annulment bagkus ay nasinungaling pa ako na meron na akong ibang babaeng mahal kahit na ang totoo ay wala naman talaga.

Hindi ko kayang nakikita siyang masasaktan pero ako mismo ang nanakit sa kaniya.

Aatras na sana ako dahil hindi ko talaga siya kayang makitang nasasaktan ng sobra pero wala akong magawa,inaalala ko ang kaligtasan niya.

Iniwanan ko siya ng cheque na nagkakahalaga ng limang milyon para sa kaniya na kahit papaano ay may pera ito, na kahit papano ay makabawi man lang ako kahit katiting dahil alam kong hindi iyon sapat na kabayaran sa ginawa ko sa kaniya.

Sa punto ring iyon ay sising-sisi ako sa mga pinaggagawa ko kaya ay umalis ako at nagtungo ng Bar upang ilabas lahat ng aking sakit.

Nagpakalasing ako hanggang sa punto na hindi na ako makatayo ng maayos.I get out of the Bar and nagpapara ng taxi.I can't drive anymore because of my drunkness.

I'm infront of our house and wishing that Zai didn't left.Na sana panaginip lahat ng ito but I couldn't change the fact that it's not a dream.

When I get inside,I still saw the cheque in the center table and may kunting saya akong naramdaman thinking na hindi umalis si Zai.

I got disappointed when I get in the room and Zai is not there anymore but the things I bought are still in there.

'Maybe nasa banyo lang siya. Maybe nasa kusina lang siya.' I thought to my self. But then Mas lalo akong nadismaya na wala si Zai ng Bahay.

Iniwan na niya talaga ako pero di ko siya masisi tinaboy ko siya, nag file ako ako ng annulment, ako mismo ang nakipaghiwalay sa kaniya.

Sa loob ng halos isang buwan ay nagmumokmok lang ako o di kaya'y nasa Bar palagi.Natoto akong magbisyo tulad nag pag va-vape at pag sigarilyo.

Palaging mainitin ang ulo ko kahit sa pinakamaliit lang na pagkakamali ng mga empleyado ko.

I tried to reach on Zai but I can't reach her. Nagpunta ako sa tita niya pero wala na siya roon.Palagi ko siyang pina-iimbestigahan para malaman ko ang kalagayan niya pero palaging bigo ang kaniyang PI.

---

Years have passed but I still can't move on.Palagi parin akong umaasa na makita ko siyang muli,mayakap at mahagkan kong muli. pero napaka imposible ng mangyari.Baka ay nag-asawa na siyang muli, Baka ay may anak na ito ngayon.Pero umaasa akong wala.Mahal na mahal ko parin siya.

Until I saw her in the supermarket ng sinamahan ko ang kapatid ko kasama ang kaniyang anak sa pag bili ng groceries, namili narin kami ng gusto ng kapatid ko.

I was smiling that time.What if  hindi kami naghiwalay ni Zai ay marahil ay may anak na rin kaming makulit.I thought to myself.

I saw her nung tumingin ako sa may counter.Baka nag hahalusinasyon  lamang ako kaka-isip ko kay Zai.Sabi ng utak ko.Pero nang tignan ko siya ulit ay wala na ito. I lost my sight on her again. Nanlulumo akong umuwi ng bahay.

Nakatira parin ako sa bahay namin ni Zai at hindi ko parin ginagalaw ang kaniyamg mga gamit baka sakali lang ay bumalik siya ulit sakin at sa pagkakataong ito ay sisiguruhin kong ipapaglaban ko na siya kahit ano man ang mangyari.

___

One of my employees gave me the candidates who applied for the position of my secretary na kahit Highschool lang ang tinapos ay binibigyan ko parin ng chance na makapag apply dahil kay Zai.Dahil tulad ni Zai na Highschool lamang ang tinapos.

Habang tinitignan ko mga candidates ay nahagip ng mga mata ko ang form na may naka ngalang Zai Ramirez kaya agad ko itong tinignan.Hindi ako pwedeng magkamali.

Hindi na ako nagdalawang isip pa na tawagan ang HR Department at inaprubahan ang aplikante ni Zai.

Masaya akong makikita ko na at makakasama ko ang babaeng mahal ko kahit dito lang sa Company

When her first day at work came I was so excited to see her.I don't care of she has a new husband now.All I care is makikita ko siya lagi.

Naglalakad ako papuntang office ko at nakita ko na siya sa table niya ngunit nang makita niya ako ay agad siyang tumungo at nagmadaling umalis.

I don't know kung iniiwasan niya ako but I can't blame her kung talagang iniiwasan niya ako.

Few minutes after I ordered her to bring me a cup of coffee.Di rin lang nagtagal ay dumating na siya.

May bakas na ngiti saking abi ng marinig ko ulit ang matamis niyang boses habang ako nakataliko sa kaniya.

Nang unti-unting kong inikot ang aking swivel chair kita ko ang gulat sa mukha nito. Na parang di siya makapaniwala na nasa harapan niya ako.

I was happy but I cannot show my emotion to her.Walang makikita na emosyon sa mukha ko dahil sinadya ko talaga na wala siyang makita na bakas saking mukha ng pagkagalak pero alam ko sa sarili ko na I still love her.

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status