Kinabukasan ay nag set ng date si Ryan, nag request kasi si Lyca na lumabas sila ng kasintahan dahil na miss niya ito. Sa isang sikat na restaurant sa makati sila pumunta. Napaka romantic ng gabing iyon para sa kanila. Mamahalin at masarap na pagkain ang inihain sa kanila na siyang enorder ni Ryan. Isang napaka gandang musika ang tinugtog ng tatlong lalaki nanakarayo sa harap ng kanilang mesa na may hawak na violin. Inaya siya ni Ryan na mag sayaw. Sa gitna ay merong nagkalat na petals ng pulang rosas. Inilagay niya ag kanyang kamay sa balikat ni Ryan at hinawakan naman ni Ryan ang bewang niya. Ilang saglit pa ay nagsasayaw na sila habang may pinang uusapan. Nang may lumapit sa kanila na isang waiter. "Ma'am, may naghahanap po sa inyo." Napalingon na may pagtataka si Lyca sa lalaking naka puti na may rebbon sa leeg, ang lalaking waiter. "ha? Sino?" Tanong niya sa waiter. "May inimbitahan ka bang iba babe?" Baling na tanong niya sa kasintahan. Kunot noo naman si Ryan na umiling.
"Hello?" Sambit ni Ryan ng iangat nito ang telepono. Nagising siya sa ingay ng tumunog ang telepono, kaya pupungay-pungay itong umupo sa kama. "I'm sorry...." Umiiyak na sambit ni Lyca. "Bakit ka nag so-sorry?" Nagtataka na tanong ni Ryan sa paos na boses."Ang akala ko, okay na ako. Akala ko na buo na ako ng tinanggap kita sa buhay ko Ryan... I'm sorry," Pag amin niya sa kasintahan habang umiiyak. Ika dalawa na ng hating gabi ng makapag desisyon si Lyca na tawagan ang kasintahan dahil hindi siya makatulog. Nakokonsensya siya sa kanyang nararamdaman. Ayaw niyang saktan ang kasintahan kaya habang maaga pa ay gusto niya itong kausapin at humingi siya ng tawad. Isang linggo na kasi ang nakakalipas simula ng magkita sila ni Austin at manumbalik ang pagmamahal niya sa binata na inakala niyang matagal ng nakabaon sa limot ng makilala niya at tanggapin ang kasintahan na si Ryan. "Hindi kita maintindihan, babe. Nasaan ka? Pupuntahan kita," may pag aalala na sabi ni Ryan sa kanya. Agad-ag
"Long time no see, Ryan." Bati ni Austin kay Ryan. Seryosong umupo lang si Ryan sa katapat na bakanteng upuan. Kasalukuyan silang nasa isang sikat na restaurant at nagkasundo na magkita at mag usap ng masinsinan. "Bakit ka pa nagpakita? Anong kailangan mo Austin?" Seryosong tanong ni Ryan kay Austin."Ibabalik ko ang tanong mo Ryan, anong kailangan mo? Alam kung alam mo kung sino ang may atraso sating dalawa," giit pa ni Austin. "Hindi ka tumupad sa usapan Austin, at may kasunduan tayo!" Nagiging madiin na ang pagsasalita ni Ryan sa bawat pagbigkas niya ng mga kataga. "Kasunduan? Anong kasunduan ang sinasabi mo Ryan? Tang ina naman Ryan! Pina bantayan ko lang sayo si Lyca! Pero bakit shinota mo ang babaeng minamahal ko!?" Gigil na tanong ni Austin kay Ryan. "Binigyan kita ng kasunduan Austin! Wag mong sabihin na nakalimutan mo! Sinabihan kita na kapag hindi ka dumating sa araw na iyon ay pagsisisihan mo! Matagal na panahon akong nagtiis na hindi magtapat kay Lyca, minahal ko na si
Nililipad-lipad ng hangin ang mahabang buhok ni Laica habang nakaupo siya sa dalampasigan at hinahampas ng maliit na alon ang kanyang paa. Tela malalim na nag iisip habang nakatanaw sa araw na palubog na. “Laica! Anak, halika na at nakahanda na ang hapunan.” Tawag ni manang sa dalaga, ang mayordoma ng mansion ng mga Salazar. Nilingon ni Laica ang babaeng may edad, si manang. Nginitian lamang niya ang babae saka bumalik ang tingin sa araw na palubog. Masaya siya na pinagmamasdan ito, noon pa man nung bata pa siya ay hilig na niya manuod ng sunset tuwing nagpupunta sila sa dagat ng kanyang magulang. “Babe?” Nag angat ng tingin si Laica ng marinig niya ang boses ni Ryan. Nasa likuran na niya pala ang binata habang nakatayo. “Okay kalang ba?” Tanong ni Ryan at tumabi ito sa dalaga. Tipid lang ang ngiti ng dalaga sa binata at muling bumaling sa napaka gandang araw na palubog. “Hali na kayong dalawa!” Muling tawag ni manang kina Laica. Hinintay muna ni Laica na lumubog ang araw bago
****LAICA****FIRST POV“I'm sorry, Austin hindi ko alam. Sana nadamayan kita,” mangiyak-ngiyak kong sambit.“Tapos na yun, Laica. Ang importante ngayon ay ligtas ka, at kailangan kong ipakulong si Ryan.” Aniya. Kasalukuyan kaming nasa labas ng hospital nakaupo at nakatitig sa isa’t-isa ang aming mga mata, para akong nauuhaw sa namumulang labi ni Austin. Nakakaakit na halikan, unti-unting naglalapit ang aming mga labi at naglapat ito. Napapikit ako, at napasinghap ng hangin ng naamoy ko ang mabangong hininga ni Austin. Kusa na rin na bumuka ang aking bibig, para itong initusan na sumunod sa galaw ng labi niya. Napaka lambot ng kanyang labi kay tamis halikan. Maya-maya ay naaalala ko na nasa public place pala kami kaya ako na ang kusang bumitaw sa labi ni Austin, baka makalimutan kong nasa labas kami ng hospital at baka kung saan pa abutin ang nakakapanabik na halik niya. “I’m sorry, L-Laica.” Aniya nakayukod.“No. It’s okay, Austin.” Nakangiti kong sabi. Ilang saglit na tumahimik
Humahangos na dumating sa hospital si Lucas dahil nabalitaan niya na nabangga ang kotse nila Leah at ang asawa nito na si Noel."Miss saan dinala ang mag asawa na naaksidinte? Car accident" Humahangos na tanong niya sa nurse station. Agad naman tinuro ng nurse kun nasaan ang hinahanap. Patakbo siyang lumapit dito at agad na hinawi ang kurtina, nakita niya agad si Leah na inaasikaso ng doctor at nurse, duguan ito at marami ang natamong sugat sa mukha sanhi ng bubog ng sasakyan. "Doc kumusta po siya?" Tanong niya sa Doctor."Maaaring magka Traumatic brain injury, ang pasyente" saad ng doctor."Ano po ba mangyayari sa kanya doc" nagaalalang tanong ng binata sa doctor."pwedi siya ma comatose o magka amnesia" naihilamos ng binata ang palad niya. "Scuse me, aasikasuhin lang namin ang pasyente. By the way yung kasama pala ng babae ay dead on arrival, andun siyà sa kabilang bed." Tinapik ng doctor ang balikat niya."Doc gawin niyo po ang lahat, ako na po bahala sa gastos" agad naman tumang
"Lucas, bakit ngayon kalang dumating?" tanong ni Leah sa binata na kararating lang."10 minutes palang akong late Leah" angal naman ng binata sa dalaga."Dapat sumabay kana kasi sakin kanina, nagiinarte kapa kasi" "Sus gusto mo lang tyansingan ako kaya gusto mo na palagi ako aangkas sa motor mo" sagot naman ng binata sa dalaga."Eh ano naman, ayaw mo pa nun? ikakasal din naman tayo eh dami mong arte." natahimik ang binata saka dumiritso nalang sa staff room. Pariho silang dalawa nagta trabaho sa convenience store, kaylangan nila mag working student para makapag tapos sila ng pag aaral.Si Leah ay mahirap lang ang pamilya kaya kaylangan niyang kumayod para sa mga pangarap niya, gusto niyang iangat sa kahirapan ang magulang niya.Nagiisa lang siyang anak.Samantalang si Lucas ay kaylan lang niya nalaman na ampon lang pala siya ng itinuring niyang ina simula nagkamalay siya, wala itong kinagisnang ama.Pagka tapos mag bihis ay agad pumwesto ang binata sa cashier aria, at nag umpisa na siya
"Lucas! Hintayin mo ako." Humahangos na lumapit si Leah sa binata."Bakit ba?" Naiinis na tanong ng binata sa dalaga."Uuwi kana ba? Ang usapan natin ha? Magkita nalang tayo mamaya, dun parin sa lunita." nakaharap ito sa binata habang nagsasalita at paatras na naglalakad."Oo na" ayaw niya sana sa pinaplano ng dalaga pero makulit ito."Ayaw mong sumabay sakin? Ikaw mag drive." sambit ulit ng dalaga na naka ngisi pa."May dadaanan pa ako, mauna kana." Nilagpasan niya si Leah at tumakbo."Nakaka inis talaga yun." Ngumuso nalang ito habang tinatanaw papalayo ang binata.Hindi mapakali si Leah sa kanyang kinatatayuan, nauna na siya dumating dito sa lunita at 20 minuto na siya nag hihintay sa binata pero hindi parin ito dumadating, medyo naiinis na siya sa binata.Habang si Lucas ay nakatanaw lang sa di kalayuan kay Leah na panay ang lakad at palingon lingon pa ito, nakokonsensiya na siya kaya dahan dahan na siyang lumapit sa dalaga."Bakit ngayun kalang, kanina pa ako naghihintay dito!."