will UD again toms! See yah TuT
Tinitigan ni Hillary ang larawan ng kanyang biyenang babae. Madilim sa labas, at ang silid ay tahimik at malamlam. Karaniwan, matatakot siya sa ganitong lugar, pero ngayong kasama niya ang kanyang asawa, hindi siya natatakot. May palanggana sa harap ng banig. Binuksan ni Hugo ang resulta ng DNA test at sinindihan ito para sunugin.Sabi ni Hillary, “Honey, ano kayang iisipin nina Dad at Kuya kung sinusunog mo 'yan?”Lumingon si Hugo sa kanyang batang asawa sa tabi niya. “Hillary, natatakot ka ba sa larawan ni Mom?”Tiningnan ni Hillary ang larawan ng babae na may mahinhing ngiti at umiling. “Siguro alam ni Mom na ako ang asawa mo, kaya ayaw niyang matakot ako.”“Pwede bang dito ka na lang sa tabi ko ngayong gabi?”Tumango si Hillary ng mariin. Hindi niya kayang iwanan ang asawa niya sa madilim na silid na mag-isa.Nasunog na ang mga resulta ng test.Hinawakan ni Hugo ang kamay ng kanyang asawa at tumingin sa larawan nito. “Mom, nahanap na si Amelie. Lahat ng ito ay dahil sa asawa kong
Pagkarating sa ospital, humanap si Hillary ng wheelchair para itulak si Jeah. Pumunta naman sila sa isang ward upang bisitahin ang kaibigan nilang malapit nang mamaalam habang nakahiga sa hospital bed.“Naku, Jackson! Bakit pati ikaw may kapansanan na rin?” tanong ni Jeah na may kapansanan din, kay Jackson. Lumingon si Jackson sa dalawang kaibigang dumalaw sa kanya. Pagkakita niya kay Hillary ay napasigaw siya, “Ikaw talaga! Anong sinabi mo sa asawa mo kagabi? Bigla na lang siyang pumasok sa kwarto ko at inatake ako nang walang sabi-sabi. Anong ginawa ko sa inyo?”Lumapit si Hillary kay Jackson at sinampal siya sa ulo. “Tumahimik ka nga diyan, hinaan mo boses mo.”Pumitas siya ng isang hibla ng buhok mula kay Jackson. Para kina Jeah at Jackson, parang pinapagalitan sila ni Hillary sa pamamagitan ng paghila ng buhok.“Hillary, hinding-hindi ko na kayo patatawarin ng asawa mo habang nabubuhay ako!” sigaw ni Jackson, na dinig pa mula sa pasilyo ng ospital.Hawak ang buhok ni Jackson, tu
Sa sala, hawak niya ang maliit niyang kamay. Hinila ni Hillary ang kanyang kamay palayo, ngunit muli itong hinawakan ni Hugo.Tumayo si Hillary at pumunta sa bakuran para makahanap ng katahimikan. Hindi pa lumilipas ng isang minuto ay sinundan na siya ni Hugo. “Hillary.”Binilisan ni Hillary ang lakad, ayaw niyang maabutan siya. Ngumiti si Hugo at hinabol siya.“Huwag mo akong sundan!” Parang sasabog na naman sa galit si Hillary.Mas lalong natuwa si Hugo sa nakikitang pagkainis ng kanyang asawa. Totoo ngang kapag gusto mo ang isang tao, lahat ng kilos niya ay nakakaaliw—pati ang galit at pagmumura.Para kay Hugo, isang kayamanan si Hillary. Kahit ang boses niya habang nagagalit ay maganda, at ang kanyang mga pisngi na namumula sa inis ay nakakahumaling. Paano siya naging ganito kakuwela?Habang tumatagal, pailalim nang pailalim ang tuksuhan at habulan nila, hanggang sa dumating ang gabi na wala na silang matakbuhan.Matapos maligo, maagang humiga si Hillary at binalot ang sarili ng k
Tumigil ang ingay ng maagang umaga. Galit na galit si Hillary, ang maliit na kuting."Masakit ba?" tanong ni Hugo.Pasigaw na sumagot si Hillary, "Ano sa tingin mo?"Kagabi, nakita ni Hugo ang bahid ng preskong dugo ng dalaga sa sapin ng kama. Tiningnan niya ang kanyang asawa, na tila gusto siyang kagatin ng buo. Tumayo siya at hinayaang makalaya ito."Huwag ka munang pumasok sa paaralan ngayon. Magpahinga ka na lang sa bahay. Halos hindi ka nakatulog kagabi."Dinampot ni Hillary ang unan mula sa kama at ibinato ito kay Hugo nang buong lakas. "Lumayas ka!"Kinuha ni Hugo ang unan at inilapag ito sa paanan ng kama. "Magpapalit na ako." Magulo ang mga damit na suot niya kanina.Sa kama, binalot ni Hillary ang sarili sa kumot, tanging ang kanyang mukha lang ang nakalitaw. Nahihiya siyang lumabas para magbihis kaya naghintay siyang umalis si Hugo.Ilang sandali pa, lumabas na si Hugo at nakita ang kanyang asawang muli na namang binalot ang sarili. "Pagkatulog mo kagabi, pinaliguan kita."
Habang nakaupo si Hillary sa harap ng salamin at naglalagay ng skincare, minamasdan niya sa repleksyon ang lalaking nasa kama."Mahal, alam kong galit ka pa rin sa akin, pero pwede bang huwag mo akong tingnan ng ganyan? Ramdam ko kahit sa salamin na para mo na akong gustong lamunin.""Oo, gusto talaga kitang kainin."Natapos ni Hillary ang paglalagay ng lotion at pinatay na ang ilaw sa salamin, iniwang bukas lamang ang dalawang ilaw sa tabi ng kama.Pumunta siya sa kabilang gilid, tinaas ang kumot, at humiga sa kama."Mahal, sigurado ka bang hindi mo na talaga kaya?" tanong niya, may halong kaba at pag-aasam ang kanyang boses."Gusto mong makita?"Umiling si Hillary agad-agad. "Ayoko, ayoko pa. Nakakahiya.""Kung nahihiya kang tingnan, pwede mo naman akong tulungan i-check.""Paano ko naman iti-check?" gulat na tanong ni Hillary.Dahan-dahang gumalaw si Hugo, pinahiga si Hillary sa tabi niya. Habang natataranta si Hillary, bigla siyang pinatungan ni Hugo. "Sige, ikaw na ang mag-check.
Hinawakan ni Hugo ang braso ng asawa, hinila ang kanyang kamay at pinatong ito sa sugat. “Pakiramdaman mo mismo. Sa tingin mo ba bali yan?”“Ayoko! Hindi ko hahawakan ‘yan! Bastos ka talaga!”Pilit na binabawi ni Hillary ang kamay niya, pero ang nahawakan lang niya ay ang zipper ng pantalon ng asawa. Parang napatong ang kamay niya sa mainit na bagay. Agad niyang inalis ito at tiningnan nang masama si Hugo na para bang binibiro pa siya. Uminit ang dibdib niya sa inis.Nakatayo siya sa harap ni Hugo, namumula ang mukha at galit na galit. “Hugo, manyak ka! Walang hiya kang tao, kadiri ka!”Pagkasabi nun, tumakbo siya palayo, pulang-pula ang mukha. Malinaw na minumura na siya ng asawa, pero si Hugo, imbes na mainis, ngumiti pa.Ngayong gabi, handa na siyang magpaka-walanghiya!Tumakbo si Hillary pabalik sa kanilang kwarto at diretso sa banyo para maghugas ng kamay.Sa harap ng salamin, halos kulay seresa na ang kanyang mukha sa kahihiyan.Ilang saglit lang, bumukas ang pinto ng kwarto. Lu