Chapter 44

Malungkot ako ng di natupad ang aking panalangin ng gabing iyon, ang totoo nya ay lumipas na ang ilang araw pero kahit kailan ay di iyon natupad, nagpatuloy ang malamig na pakikitungo sakin ni Dylan, lagi na rin itong gabi na umuwi, kaya natuto na akong kumain ng mag-isa at itapon ang mga pagkain na di nya kinakain pagdating ng umaga.

Halos ang nagpapasaya na lang at nagbibigay sakin ng insperasyon ay ang cooking class na aking pinapasukan, mawawala ang aking isipin pag nandun ako dahil maraming bagay akong na nalalaman. Minsan pumupunta rin ako kayna lily para makakwentuhan sya, alam kong napapansin nya na may mali sakin pero hindi pa nya ako kinukulit para sabihin iyon, tinanung nya lang ng isang beses kung ok lang ako, syempre, Oo ang isinagot ko sa kanya para di na sya mag alala.

Martes ngayon at day off din ni Lily kaya gusto ko siyang puntahan. Dalawang linggo na rin ang nakalipas ng mag simulang maging malamig ang pakikitungo ni Dylan sak