Kabanata 17

Katulad nga ng nasa plano, matapos ang isang buwan ay lumipad kami patungong Maynila. Hindi ako mapakali habang nasa loob ng kotse niya. Hawak-hawak ko ang cellphone ko habang ka-text si Luce. Kanina pa kami tahimik. Hindi rin naman humahaba ang usapan namin sa tuwing tinatanong niya ako kung gutom na raw ba ako o kung ayos lang ba ako habang nasa byahe. Puro tango lang naman kasi ang isinasagot ko. Sa tingin ko naman, umiiwas din siya katulad nga ng napagkasunduan namin.

“You’ll stay in my penthouse,” aniya habang nagmamaneho.

“Okay” tipid ko namang sagot at tumingin sa labas ng bintana. Kabi-kabila ang traffic kahit gabi na.

Hindi ko mapigilan ang kaba sa dibdib. Ang daming tao. Ganito ba talaga rito?

Napaamang ako nang makapasok kami sa isang napakalaki at napakataas na building. Ganito siya kayaman? Parang kinurot ang puso ko sa naisip. Kung ganoon, nararapat ngang iwasan ko siya. Masyado siyang mataas, hindi kami nababagay sa isa’t-isa.

“My room is next to yours. Kapag may k