Bumaling siya sa akin na napakaseryoso, na para bang dapat akong maniwala sa sinabi niya. Ngayon ko lang naisip na tama pala ‘yung sinasabi ni Jervis na gawa-gawa lang ni Denise ang tinext niya.“Can’t you love me? We are married for almost five years. I love you. Will you choose me?” Her question made my blood boil because of her desperate words. Hindi na sinasadya ni Jervis kung one sided love sila. Ako pa rin ang original. Ako pa rin ang una niyang nakasama at ako pa rin ang una niyang minahal. “You know that I have my family, Denise. I’m so sorry, but I will not forget you for helping me. I owe you a lot but I can’t pay you back about what you are asking. You’re beautiful and has a soft heart and you can find another man,” tanggi ni Jervis na mataman kong pinapanood ang bawat galaw ng kanyang mga labi habang nagsasalita.Pinatay ni Jervis ang tawag at kaagad na bumaling sa akin.“See? She’s lying. Oh, come on, sweetheart. Anong gusto mo pang gawin ko para maniwala ka na ikaw, si
My son’s party was so incredible. We each gave our own messages and even shed tears. The next event was the gender reveal of our baby, where Jervis held a needle to pop the balloon. In one balloon, there were only two colors; pink and blue. Jervis lifted Kyro while the three of us stood in front, and Daddy joyfully held the balloon up. Halos magsitalon na sila sa tuwa nang sabihin ko na buntis ako at nagtampo pa si Mommy dahil hindi ko raw kaagad sinabi sa kanya. I told them siyempre surprise ‘yon, pero alam na ni Harvick pala and Rosanna. Siguro nag-chikahan si Jervis at si Harvick. “Are you ready, daddy?” tanong ko. “I’m excited. I hope it’s a baby girl,” he wished, but he only said that in a whisper. His eyes sparkled while his lips were about to tear apart from the width of his smile. “Yes, I agree with you, daddy,” sagot ni Kyro. The emcee counted down from five. “5! 4! 3! 2! 1!” Kyro and Jervis both pierced the large balloon, causing the coloring powder to explode on us. Je
Jervis’s POVThe whole time I thought that after being admitted to the hospital, that would be my new home. I thought I only had a year left. I lost hope when I became bald and thin like a skeleton covered in skin. I’m so tired, feeling useless, just waiting for my death.And when Harvick found out about my illness, I was so embarrassed. Luckily, he was trustworthy. He’s the one who brought messages and updates to Rose for me. Damn, I was so happy when I found out she was pregnant. At least if I die, there will be a part of me left behind, and I know Rose won’t neglect our child. But the way Ha Rosalie rvick described what Rose was going through, my heart ached for her.Sinadya ko na ipagtabuyan siya para sana makalimutan niya ako pero parang pinatay ko ang sarili ko dahil sa ginawa kong ‘yon. Dahil gusto kong makita si at ‘yung unborn child namin, sinabi ko sa sarili ko na lalaban ako sa sakit ko at kakayanin ko kahit nakikita kong wala na akong pag-asa. Ayokong haharap sa akin si Ro
Isang taon na ako rito sa Pilipinas pero naduduwag pa rin akong aminin kay Rose na magaling na ako at naduduwag akong magpakita sa kanya. Walang araw na hindi ko sinusubaybayan ang anak ko sa bahay nina Rose hanggang sa makapag-aral na siya. I’m proud of him. Marami siyang rewards and achievements na ipinagmamalaki sa akin kahit na tatak stars and A+ lang sa mga papers niya. Gifted pa rin talaga ako na magkaroon ng isang anak na katulad niya kahit naging duwag ako at mahina para sa kanilang dalawa ni Rose.“Baby, do you like the ice cream?” I asked him. Hinaplos ko ang kanyang ulo.“Yes, daddy. Mommy doesn’t want me to eat this everyday but when it’s up to you, you let me eat it! That’s why I love you! But if mommy finds this out, she will be angry.”“Baby, don’t tell mommy that you’re seeing your dad, huh?” Hinaplos ko ang baba niya. Ako na ang bahalang magpakita sa kanya.“Daddy, you don’t want to live with us na? I want to live together with you and mommy and Tita Ganda, grandpa an
“Engr. Cullen!” parang hinahabol ng aso si Engr. Feliciano nang lapitan niya ako. “May malaki po tayong problema!” he added, gasping for his breath while his palm was on the top of his chest.“Ano?” kunot-noong tanong ko habang inaayos ang hard hat ko. The stone sounds as I walk towards him.“Gumuho ‘yung structure na ginagawa natin sa Pampanga!” lakas na boses niyang banggit na ikinalaki ng mata ko.“What!? How come?” Hindi ko na ako nakapag-paalam sa kanya dahil patakbo kong nilapitan ang office ko. Nagmamadali kong sinipat ang laptop ko para tingnan kung mayroon bang nagsabi nito sa akin ng tungol doon o wala. “Ngayon ko lang nalaman ito. Tatlong araw na palang nangyari ‘yon, Bossing!” aniya na sinundan pala ako.Dahil sa inis ko ay kinalampag ko ang mesa at hindi ininda ang sakit sa palad. “Bakit ngayon lang?!”“Hindi ko ho alam,” bigla siyang napayuko sa boses ko na puno ng pagkadismaya at inis.“Puntahan natin!” Sinipat ko muna ang site ng mansyon na pinapagawa ni Tita Ivy sa a
Patakbo ko siyang nilapitan at niyakap ng napahigpit. Parang ilang taon kaming hindi nagkita aa yakap ko dahil sa pag-aalala ko sa kanya. I missed my woman! I missed hugging her like this at gusto ko ay ganito na lang kami habang buhay, iyong walang problema. “How are you? How’s my babies? Please, tell me they are okay,” I begged, caressing her tummy. “Muntikan na naman akong makunan,” nanghihinang sagot niya. I kissed her forehead and lips. “I’m sorry. I’m sorry,” paulit-ulit kong bulong habang hinihigpitan ang yakap ko sa kanya. “Dahil sa sobrang pagod at pag-aalala ko,” dugtong niya. Napabitaw ako sa yakap ko. “Pinapagod mo ang sarili mo? Didn’t I told you—” “I was preparing for our upcoming wedding. Drive dito, drive doon. Jerv, I’m scared. Baka next time na duguin ako ay tuluyan nang mawawala ‘yung mga babies natin,” she said that made me soft in a sudden. “Ayokong mawala sila. They are blessings and precious things. Hindi ako papayag na mawala ang kambal natin.” “I’m sorry
Rosalie’s POV Smiling at my old mirror that was given by my father, I wear my matte red lipstick. Hinalikan ko ang hangin at kinindatan ang aking sarili sabay ang paghagikgik. I feel beautiful this evening! I checked my phone. Maraming nag-message sa akin at nag-congrats sa promotion ko sa company pero hindi ‘yon ang finocus ko. Nag-focus ako sa website kung saan doon may nag-ra-rant sa akin and as usual napakarami na namang selosa! Selosa sa posisyon sa office. Well, mas magaling ako compare to them, masisisi ba nila ang may-ari ng company? Napairap ako at pinatay ang cellphone ko. Kailangan kong maging masaya for tonight at wala silang ambag sa buhay ko para pagtuunan ko sila ng pansin. Parang may kakaiba akong naramdaman paglabas ko ng condo. Parang may nakatitig, parang may sumusunod, parang may gustong dumukot sa akin. Nervous is walking with me and a shadow in my peripheral vision has giving me courage to walk faster than usual. Nilalakaran ko lang ang pupuntahan ko dahil m
Jervis's POVAng plano ko lang talaga ngayong gabi ay uminom ng mag-isa, but since Rose chats us to our group, which is only occupied with three members, she said it's her day off and my day off too, kaya ko siya isinama sa club para na rin makapag-enjoy siya.Masyado siyang babad sa trabaho para sa promotion na hinahabol niya."H'wag magpapakalasing," paalala ko kay Rose.My plan also is only one quick beer. When suddenly I am with her—Rose—alam ko na magbabago 'yung plano and desisyon ko sa pag-limit ng alak, alam ko na marami akong maiinom dahil lasinggera ang best friend ko.Kahit na masama ang kondisyon ko, pinagbigyan ko siya. I don't want to spoil the fun. Magkaroon ba naman ako ng matampuhin na girl best friend. They don't even know about this—no one knows about this except myself and I have no plan to make them aware.Hindi baleng ako na lang ang nakakaramdam nito kaysa sa ibahagi ko pa sa kanila. Ayokong mag-alala sila. Ayokong dumagdag pa ako sa problema nila.The way her s