LOGINYour comments and feedback are always appreciated—they truly mean a great deal. Thank you for reading, and I hope you have a wonderful day~✨🫶🫶🫶
SIERRA HOSPITAL.Pagkarating ni Damion ay saktong nagising na rin si Czarina. Nakita nitong gumalaw si Czarina kaya agad niya itong dinaluhan.Ramdam ni Czarina ang pananakit ng buo nitong katawan at ang hapdi at kirot sa tagiliran niya. “You should lay down, Rina. Hindi pa gumagaling ang sugat mo.”Nang marinig nito ang boses ng lalaki napahinto siya. Doon niya naalala ang nangyari.“O-Okay lang ako…” nahihiyang wika ni Czarina, hindi makatingin kay Damion ng maayos kay Damion.Saglit niya itong binalingan at nakitang maayos naman ang lagay ng lalaki, nakahinga siya ng maluwag.At dahil unti-unti na ring nawawala ang anesthesia, kaya sa bawat galaw niya, hindi niya mapigilang mapakunot ng noo, iniinda ang kirot at hapdi sa sugat niya.Nakita iyon ni Damion kaya agad siyang nag-panic at tumawag ng doktor.Ilang sandali lang ay dumating rin ang doctor at sinabihang maayos ang lagay ni Czarina. Napatitig si Damion kay Czarina, na nakahiga, pero may butil ng pawis ang noo at leeg. Saka
“RINA, NO! PLEASE, WAKE UP!”Napapikit ng mga mata si Czarina, may ngiti sa labi at dahan-dahan na inabot ang pisngi ng lalaki. “I-I’m so…”“Don’t speak!” nanginginig na saad ni Damion.“I’m s-sorry… Dam…”Inabot ni Damion ang nanlalamig na kamay ni Czarina na nakadapo sa kanyang pisngi, pero bago niya tuluyang maabot iyon, tuluyan itong bumagsak sa sahig.“No! Don’t do this to me, Rina… Please, wake up!”AT THE HOSPITAL. Hindi mapakali si Damion na palakad-lakad sa harap ng operating room habang naghihintay na mailabas ng mga doktor si Czarina. Dalawang oras ng nakakaraan pero hindi pa rin lumalabas si Czarina, habang ilang beses ng lumalabas ang nurse para kumuha ng dugo.Napasabunot siya sa buhok, napailing, halatang pinipigilan ang sarili na hindi sumugod sa loob.Ang puting polo niya ay may mga bahid pa ng dugo ni Czarina, at sa hitsura niya, para siyang galing sa isang crime scene.“Sir Damion, please kalma lang po muna,” sabi ni Lorenzo, pero hindi siya nakinig. Patuloy lang
MARQUEZ GROUP.Dalawang oras na ang nakalipas pero wala pa rin silang balita kay Czarina. Hindi na maintindihan ni Damion ang nararamdaman niya at sa oras na malaman niya kung sino ang dumakip kay Czarina, hinding-hindi siya magdadalawang isip na saktan ito.Napahawak sa ulo si Damion, hinihilot ang sentido. Praying that Czarina would be safe.Hindi mawala-wala sa isip niya ang umiiyak nitong mukha. He felt guilty. Kung hindi lang siya nagalit rito ay malamang inihatid na nito si Czarina sa kompanya nito.But what Czarina did—deceiving him—is not something he could tolerate. May nararamdaman siya rito, pero hindi sapat iyon para mapatawad niya ito ng basta-basta.Napaangat ng tingin si Damion ng maramdaman niyang may pumasok sa opisina niya. Nakita niya si Lorenzo na pumasok may dalang tablet.“Sir, hindi pa rin po namin nahahanap si Miss Zari. Masyadong maalam ang mga dumakip sa kanya para maitago ng maayos si Miss Zari—”“Do you think that’s the kind of news that I want to hear rig
SA ISANG ABANDONADONG WAREHOUSE.Isang babae ang pumasok sa loob ng warehouse, naka-high heels, ang tunog ng bawat hakbang ay malamig at matalim. Tumigil ito sa harap ni Czarina na nakahandusay sa sahig.“Kailan siya magigising?” tanong ng babae, malamig ang boses at puno ng inis.Tumingin ang kalbo at matabang lalaki sa kanya, saglit na nag-alinlangan bago sumagot. “Malapit na siguro. Medyo malakas lang kasi ‘yong gamot na itinurok ko sa kanya.”“Malapit na siguro?” mariing ulit ng babae, tumaas ang kilay at lumalim ang tono ng boses. “Gaano karami ang binigay mo sa kanya?”Napangiwi ang lalaki sa tono ng babae, halatang nainis, pero nang maalala niyang hindi pa niya natatanggap ang kabuuang bayad, pinigilan niya ang sarili niyang sumagot nang bastos.“Hindi naman sobra,” mariin niyang sagot. “Pero kung gusto mo, pwede kong gisingin ‘yan ngayon.”“Wake her up for me—bilis!” malamig na utos ng babae, punô ng awtoridad at walang pasensya.Halos kumulo ang dugo ng lalaki sa tono nito. N
NEWS MEDIA COMPANY.Aligaga si Wendy sa kanyang kinauupuan. Panay ang tingin sa orasan at sa entrada, pero ilang oras na ang nakalipas, hindi pa ring dumadating si Czarina.Alas diyes na ng umaga at dapat nandito na si Czarina. Kaninang alas-otso pa niya ito tinawagan, pero hanggang ngayon ay ni anino ng kaibigan niya ay hindi niya nakita.Kabadong-kabado siyang tinawagan ang cellphone ni Czarina, pero hindi ito sumasagot. Tinawagan niya ulit at wala pa rin.Tatawagan na niya sana sa ika-pangatlong beses ng huminto si Miss Ramilo sa tapat ng lamesa niya. “Wenwen, nasaan na si Zari? Bakit hindi ko pa siya nakikita? Nasa banyo pa rin ba siya?” Namutla si Wendy, hindi na alam kung paano nito ipapaliwanag. Paalam lang nito kanina ay nasa banyo si Czarina, pero dalawang oras na ang nakakaraan, wala pa rin ito.Pilit na napatawa si Wendy. “H-Hindi ko rin ho alam e,” tugon niya at biglang napatayo. “Titignan ko lang sa banyo, baka nakatulog na iyon!”Bago pa makapag-react si Miss Ramilo, ma
“...KUNG MAAARI HUWAG KA NG MAGPAKITA PA SA’KIN.”Napatigalgal si Czarina. Hindi na niya alam kung paano paniniwalain si Damion sa kanya.Ayaw niyang umalis. Hindi siya aalis hangga’t hindi naniniwala si Damion sa kanya. Ayaw niyang magalit ang lalaki sa kanya. Kasi kapag nakikita niya ang mga mata nitong diring-diri sa kanya, parang tinataga ang puso niya.“Bakit hindi ka pa umaalis?” tanong ni Damion, puno ng galit at lamig ang boses at ekspresyon sa mukha. “Do you want to stay here shamelessly?”Seeing the disgust in Damion’s eyes, hindi mapigilan ni Czarina na napaiyak. “Maniniwala ka man o hindi…” nanginginig ang boses ni Czarina habang pilit niyang pinupunasan ang mga luha sa kanyang pisngi. “...pero sinasabi ko, hindi ko plano at sadyang lokohin ka.”Tumawa si Damion, mapait at puno ng panunuya. “You’re a complete liar, Czarina. Bakit mo pa sinasabi lahat ‘to ngayon? What do you want me to do? Gusto mong maawa ako? Gusto mong paniwalaan pa kita?” Itinaas niya ang kilay, ang t







