Throng's Point of View
After ng pag-uusap namin kanina nila Lolo and Dad ay umuwi na ako dahil sa inis. Bakit ba kasi nila ako pinipilit na pumasok sa mismong paaralan namin? Ayoko! Hindi ko kasama ang mga kaibigan ko at siya. I want to be with her.
"Bregs, free ka ngayon?" tanong ko sa kabilang linya. Alam kong may klase sila ngayon nagbabakasakali lang naman ako.
"Yeah. May klase ako. Later bregs, puntahan ka namin d'yan."
"No, 'wag na. Nagtanong lang ako."
Kahit na alam kong may klase sila ay nadismaya pa rin ako.
"Drama bregs, ah. Basta! Pupunta kami d'yan after practice. Bye na, may exam pa ako."
"Kuya! Kuya! Nand'yan ka ba? Kuya!"
Naalimpungatan ako dahil sa lakas ng pagtawag at katok ng kapatid ko. Ano ba naman s'ya? Grabe kung makakatok, akala mo naman may utang ako sa kan'ya!
Kakamot-kamot akong tumayo at naglakad papuntang pintuan para pagbuksan siya.
"Kuy---,"
"Ang ingay mo! Bakit ba?" Inis kong singhal sa kan'ya.
"Samahan mo 'ko, Kuya." Nangunot ang noo ko. Anong nakain nito? Wala ba s'yang pasok? Enrolled na naman siya. "Kuya, dali na! Wala kaming pasok e, don't ya' worry. Kaya halika na samahan mo na ako!" parang batang wika ni Hera.
"Ayoko! Pagod ako, gusto kong matulog na lang ng matulog."
"Ayaw pa kasi pumasok, tch!" bulong niya na dinig ko naman.
"Ayo---"
"Hep! Lahat na lang ayaw mo! Ano 'yon, siya lang ang hindi mo aayawan gano'n? Grabe ka Ku---"
"Oo na! Oo na! Ito na nga magbibihis na!"
Padabog kong sinara ang pinto para makapagbihis na. Rinig ko pa ang agik-ik niya pero hindi ko na lang pinansin. Mag sho-shopping lang naman ang isang 'yon at gawin lang akong taga-bitbit. At hindi nga ako nagkamali!
"Kuya, ito pa. Hold these for me may kukuhanin lang ako do'n. Hintayin mo na lang ako dito."
"Tsk!" singhal ko na lang.
Hinintay ko siya sa tabi tulad ng sinabi niya at sa isang oras at kalahati na paghihintay ko sa wakas ay dumating na din siya.
"Tagal mo!" inis na kong sambit sa kan'ya pagkadating sa harapan ko.
"I'm sorry, let's go!"
Tahimik kaming lumabas ng mall at uwi sa bahay.
"Bregs!" Nagulat ako ng may tumawag sa akin mula pinto. Sabi ko 'wag na, e. "Aren't you happy? Nandito na kami."
"Yeah. Thanks! Naabala ko pa kayo imbes na magreview na lang kayo," sabi ko pa. Nakakahiya tuloy sa kanila hindi naman mas'yadong importante 'tong bumabagabag sa isip ko.
"Oi, katamad kaya mag-aral ng mag-aral. Kaloka!"
"Tae mo, Palma! Bading ka talaga."
"Yay! Marumi ka nga sa g'wapong kong mukha, Sierra!"
Pagbabangayan pa nila kaya naman ay sinaway ko sila. Baka kung saan pa mapunta ang asaran nila. Hindi ako 'yong tipo na mabait kapag kaharap sila at masama naman kapag hindi sila ang kaharap. Nasapian lang talaga ako ngayon ng kabaitan.
"Bregs, ano bang nangyari? Mukhang pinag-sakluban ka ng langit, ah." natatawa pang sabi ni Blessy. Naglalakad kami papuntang garden para doon mag-usap.
"E, kasi si Dad at Lolo gusto nila akong papasukin sa paaralan namin, tsk! Ayoko nga." Maktol ko na parang bata pagkadating namin. Nadagukan naman ako ni Steve. Ang brutal nila!
"Siraulo ka ba? Bakit ayaw mo? Anong gusto mong mangyari sa buhay tambay na lang gano'n? Pumasok ka, bregs! Gusto mo ba, lumipat kami sa school niyo para sama-sama ulit tayong tatlo?" Napangiti ako sa tinuran niya. Kaya mahal ko ang mga ugok na 'to e, kasi mahal nila ako. Pft!
"Ayan na! Ngumingiti na," asar ni Blessy.
'Yon lang naman ang gusto ko, e. Ang samahan nila ako, hindi kasi ako sanay na wala sila o maging siya. Pero ngayong wala siya kakayanin ko kasi nandito sila.
"Thank you, bregs!"
"No problem."
Ilang sandali pa kaming nagkwentuhan at umalis na rin sila dahil may mga task pa silang hindi nagagawa.
I made my decision. Papasok na ako! Wala man o nand'yan sila. Papasok ako!
Peyn's Point of View
"Good afternoon, Students!" bati ni sir Alajar sa aming lahat. Bumati rin naman kami pabalik.
Napuno ng ingay ang buong gymnasium dahil sa mayro'n daw itong ia-announce. Wala naman akong pakialam sa kung anong sasabihin nila.
"Kaya tayo nandito ngayon kasi may mga bisita tayong darating!"
Dahil sa idinugtong ni Sir ay napuno ng bulong-bulungan ang gym.
"Huh? Sino naman kaya?"
"Bakit parang biglaan naman 'ata."
"Baka may g'wapo tapos dito papasok yei! Sawa na ako sa pagmumukha ng mga school mates natin, e."
"Baka 'yong may-ari ng paaralan? Hindi pa kasi nila sinasabi kung sino 'to."
"Hinihingi ulit namin ang inyong katahimikan! Maghintay lamang kayo at malalaman niyo din!"
Tumahimik naman ang lahat maging ang katabi kong si Dani ay tahimik lang din na nakikinig. Umalis ako sa p'westo dahil nakaramdam ako ng tawag ng kalikasan.
"Oi, saan ang punta mo?"
"Banyo lang," sagot ko. Tumango lang naman siya. Wala talaga akong balak samahan ng gagang 'yon, tss!
"Naku! Sorry, sorry, sorry, hindi ko sinasadya." Sa hindi inaasahan, pagliko ko ay may nakabanggaan akong isang nilalang. Tiningnan ko ito at mukhang maayos naman. Tss!
Umiling-iling na lang ako at hindi na lang siya pinansin pa. Pinagpatuloy ko ang pagpuntang banyo. Paglabas ko nakita ko si Emman na hirap sa pagdadala ng pagkain.
"Hey there, Emman!" tawag pansin ko dito. "Need help?" dagdag ko at naglakad papunta sa kan'ya. Hindi pa naman siya nakakasagot ay kinuha ko na ang ibang dala nito.
"Thank you."
"Saan ba 'to dadalhin sa mga bisita ba?"
"Yeah. P'wede ba?"
Tumango lang ako. Wala din naman kasi akong gagawin doon kung 'di ang manood lang sa mangyayari at makinig sa mga sasabihin.
Nandoon ang ibang Teachers at mga kakilala ng mga ito, maging ang principal din ay naroon at lalaking kau--- tama! Siya 'yong lalaki sa guidance at kaninang nakabanggaan ko! Maging noong nakaraan na nagpainit ng dugo ko! Malas yata school year ko ngayon.
"Alam mo ba kung bakit may biglaang announcement?" I asked Emman in a low voice. Pagkatapos naming ipamigay ang mga pagkain ay pumunta kami dito sa back stage.
"Ang alam ko dito na daw papasok 'yong anak ng may-ari nitong school," sagot niya. Tumango-tango na lang ako bilang pagsang-ayon.
Aalis na sana ako ng tawagin niya ako, ni Emman. Akala ko hindi niya ako mapapansin dahil busy ito sa panonood.
"Bakit?"
"Kakanta ako mamaya p'wede mo ba akong samahan?" Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Napitik ko na lamang ang noo niya dahilan ng pagreak nito.
"Ayoko!" matigas kong sabi. Matagal na akong hindi kumakanta. Matagal na panahon na.
"B-bakit?" nauutal pa niyang tanong.
"Ayoko lang. Matagal na akong hindi kumakanta, laos na ang boses ko, baka bumagyo lang kapag nagkataon." natatawa kong sagot.
Narinig ko na siyang kumanta at hindi ko maitatangging maganda ang boses niya. Malamig itong pakinggan na may pagkamalambot. Masarap sa tainga.
Sa pagkakaalam ko, kasali siya sa banda dito.
"Dali na. Nasanay akong may kasama kumanta kaya naman ay pumayag kanang samahan ako. Magaling ka rin namang kumata, e." Pagpupunilit pa nito. Gusto ko pero ayoko.
"Please... hindi para sa akin but for them." Sabay nguso sa mga guro at mag-aaral na tahimik na nakikinig.
Sasamahan ko ba s'ya o hindi? Grabe naman ang hirap!
"Please..."
"Okay! Final na, kakanta ulit ako."
I decided na bumalik ulit sa pagkahumaling sa musika. I decided na iparinig ulit sa kanila ang boses kong nagpapaulan ng luha gamit ang mga liriko mula sa labi ko.
Taray ko naman parang broken lang, e.
Pero nang dahil kasi sa pagkanta, ako na lagi ang pinapatawag kapag may program dito sa school noon kaya no'ng nagkasakit ako sinabi ko na bawal na akong kumanta pa saka ayokong may mga taong pinapanood ako. Simple lang ang dahilan ko para tumigil sa pagkanta noon pero ngayon, ibabalik ko na.
Throng's Point of View"Omaygad! Besh, dito na ba talaga papasok ang g'wapong lalaking 'yon!""May bagong fafa na tayo, bakla!""Mukhang mahilig sa music ang isang 'to brad. P'wede natin yayain sa banda.""Akin 'yan, ah! Walang aagaw. Mwehehe!"
Dani's Point of ViewKapag ba mayaman ka wala ng problema? Kapag ba mayaman ka masaya na? Hindi naman 'di ba? Pero bakit ang mahihirap sobra-sobra ang nararanasan? "Delia, tigil-tigilan mo muna ang pagce-cellphone diyan! Aba, e maghapon na iyan! Maghugas ka muna ng mga plato doon at nakatambak na. Itapon ko 'yang bagay na hawak mo!" bulyaw ni Mama kay Ate na tanging nanood lamang ng k-drama mula sa cellphone na hawak nito."Oo na! Oo na! Ang ingay niyo naman, Mama!" Inis naman nitong sagot ni Ate at padabog na naglakad."Sumasagot ka na, ah!""May bibig po ako!"
Throng's Point of View Nagising ako ng maaga kaya naman ay maaga din akong papasok ngayon. Pababa na ako nang makita ako ng kapatid ko. "Ang aga mo naman yatang magising ngayon, Kulaog?" "What the f*ck, Witch!?" sigaw ko sa kan'ya. Palagi niya akong tinatawag na 'Kulaog', 'di ko alam kung saan niya napulot ang salitang 'yan pero naiinis ako sa kan'ya kapag tinatawag niya ako ng gan'yan. Tapos 'yong buhok pa niya kulay blue, tsk! Umismid lang siya at iniilingan akong dumiretso sa dining area. Sinundan ko siya saka kumain na rin ng hinandang pagkain ng yaya namin. Wala dito sina Dad and Mom siguro nasa business trip pa nila sa Italy. Wala namang bago, e. "Hey, brother! Gusto mong sumabay sa 'kin o magsasarili ka ng kotse?" tanong ng kapatid kong paalis na.
Thea's Point of ViewPagkagaling naming likod at sa mga naganap na sigawan kanina nina Peyn at Throng ay napagdesisyunan na naming bumalik na sa room total malinis naman na. Kadalasan kasi tumatambay pa kami doon kapag tapos na kaming maglinis.Napabuntong hininga ako ng mabigat habang naglalakad. Napakaloko kasi talaga ng Throng Jade na 'yon porque sila 'yong may-ari ng school na 'to, e gano'n na siya? Psh!"Bes, nad'yan na sila papalapit sa 'kin.""Tae ka, sa 'kin papunta."Rinig kong bulungan ng mga estudiyante sa likod ko kaya tiningnan ko ito. Nakita ko sila Steve at Blessy, mga kaibigan ni Throng na naglalakad galing canteen.Nasa kabilang building ang mga ito kaya minsan lang nakakasama ni Thro
Dani's Point of ViewIsang araw na ang nakalipas simula no'ng nasa clinic si Thea. Pagkapos ay pinadala na rin siya sa hospital para macheck kung ano talagang nangyari sa puso niya. Sumakit kasi ulit daw ng pagkahapon kaya pinadala na sa hospital at tinawagan ang mga magulang nito. Wala kami no'n sa tabi niya kasi may klase kami bawal naman mag-excuse kasi terror 'yong teacher namin.Wala pa ring bago kina Peyn at Throng. Gumanti si Throng no'ng time na kinukulitog ni Peyn ang tainga niya habang natutulog, kaya walang tigil ang murahan, bangayan, at gantihan ng dalawa pero marami ang kay Throng kaysa kay Peyn kasi kinokontrol ni Peyn ang sarili niya.Pinanindigan talaga ang salitang 'pagbabago' niya.
Blessy's Point of ViewKanina nang papunta sana kami sa cr ng hinigit kaagad kami ni Throng papuntang library at sinabing 'enemy spotted' tsk! Naloloko na yata 'tong kaibigan namin ni Steve. Sino naman kaya 'yong enemy niyang 'yon, e parang ngayon lang yata 'to nagkaroon ng kaaway since bata pa lang kami. Oo, mayro'n siyang nakakaaway dati pero hindi nagtatagal tulad nitong ngayon parang ilang linggo na yata ito."Alam mo, Throng 'yang kakatrip mo sa kanya baka bumalik sa 'yo patay ka," takot ni Steve na tumatawa pa habang nakaakbay sa 'kin.Nasa pintuan na kami ng library at nagtatawananan pa rin, habang itong si Throng ay nakatingin doon sa dalawang babae na nag-uusap na nakatingin din sa gawi namin, mukhang 'yong babae ang tinutukoy niya dahil para
Peyn's Point of ViewP.e time namin ngayon kaya nandito kami sa field at naabutan namin dito ang tatlong magkakaibigan na nagbabangayan. 'Yong isa nga sinakal ni Throng ng sinturon niya tapos ang itsura niya mukhang takas mental."Mr. Jade, anong outfit 'yan ha? Ayusin mga 'yan at magpalit ka na ng p.e uniform at after five minutes kapag wala ka pa dito bahala ka na sa buhay mo, " pananakot ng maestra namin at dali-dali naman itong tumakbo at saka tumawa si Ma'am pagkaalis nito. Grabe din 'tong teacher namin, eh."Okay, start na tayo. Ikaw, Thea doon ka muna sa tabi baka mapaano ka na naman.""Sige po, Ma'am."Nagsimula na kaming maglaro ng volleyball. Tinitingnan kami ni Ma'am kung sino 'yong magaling or hindi kasi isasali daw niya sa darating na intrams. Masaya ang paglalaro namin minsan nakikitawa na rin si Ma'am sa 'min. Maging si Thea
Peyn's Point of ViewAkala ko pagagalitan ako ni Papa pagkadating kahit alas onse na ng gabi pero hindi pala, ang seryoso kasi niya kanina pagkapasok ko pa lang sa pintuan. Kapag serious mode na kasi 'yan si papa matakot ka na.Bumalik ulit ang ulan pagkapasok ko sa bahay kaya agad akong napabaling kanina sa sasakyang kakaalis lang. Gusto ko sanang papasukin kaso kinabahan ako kay Papa. Kaya tanging 'salamat' na lamang ang nasabi ko. Nakarating na kaya ang ulagang iyon sa bahay nila? Malayo kaya ang bahay no'n? Lalakas, hihina kasi ang ulan.Sana safe lang 'yon na makarating sa bahay nila. Kahit madami 'yong kalokohan na ginawa sa 'kin may care pa rin naman ako hindi naman ako gano'n kasama. Siya lang talaga!Nasa stage 4 na ako ng pagbabago kapag nakaabot ako ng 5 super bait na ako no'n!Dahil masyadong gabi na rin ay