WayneI tasted the last drop of my whiskey when the door swung open. At pumasok ang luko-luko kong kaibigan na kararating lamang ng States. I smirked with his sudden visit."Sino na naman ang luhaang babaing iyon na dinispatsa mo?" Isang sulyap ang binigay ko kay Miguel bago muling tumayo at tinungo ang maliit kong bar counter sa loob ng opisina ko. Pinasadya ko pang pinagawa ito para kung ano mang oras gugustuhin kong uminom ay pwede akong uminom. Lalo't nitong mga nakaraang araw ay nae-stress ako sa biglaang pasulpot-sulpot na lang ni Jelyn sa Condo Unit ko. Kahit di ko naman ito pinapapunta. Kaya naglalagi na lang ako sa opisina para maiwasan ito. Sinabihan ko na din ang mga guwardiya sa labas ng building ng opisina na huwag itong papasukin o kahit na sinong babaeng maghahanap sa akin at sabihin dito na wala siya, busy or out of town or kung anong dahilan ang maisipan nilang sabihin basta huwag sabihin kung nasaan ako. Iwan ko ba kung bakit may isang nakalusot ngayon."Ang ganda ng
Nagulat naman si Miguel sa inakto ko. Nagpalipat-lipat ang paningin n'ya sa akin at sa basong binalibag ko.Hindi ko s'ya pinansin. Nagagalit ako sa sarili ko. At kay Jelyn. At sa iba pang mga babaing napaugnay sa buhay ko. Ginugulo pa nila lalo ang magulo ko ng buhay. Akala ko nagkakaintindihan kami sa simula pa lang. Hindi pala. Hindi ko matanggap ang katutuhanan na ang isang John Wayne Santiago, a CEO of VS Mega Corporation ay nagawang muling paikutin ng isang babae. I have been fooled once. And It happened again. They have a hidden agenda. Which is to trap me. Hanggang kailan ba ako magpapauto sa lintik na pag-ibig na yan? Hindi na ako nadala. Wala sa sariling naikuyom ko ang aking kamay. This is bullsh*t!Sinundan ko s'ya ng tingin ng umiiling syang tumayo habang nakangising nakatingin pa sa akin. Pinulot n'ya ang binalibag kong baso."Tsk tsk tsk tsk tsk tsk tsk tsk tsk." umiiling-iling pa ring lumapit sa kinaroroonan ko. Kinuha ang bote ng alak na nasa kinauupuan kong mesa. Bina
THIRD POVJMNatigilan ako sa aking narinig. "Why you're asking me about Samantha, Mom? She's not with me.""E kung ganun nasaan si Samantha? Nandito ngayon ang mga magulang niya. Nag-aalala. Hinahanap si Sam. Kagabi pa daw hindi umuuwi. Akala nila dito namin pinatulog matapos utusan nitong si Philip kahapon na ibigay sayo yung inihaw na manok. Kaya tinawagan kita dahil ikaw ang huling kasama no'n.""What? Hindi umuwi ng bahay nila si Samantha kagabi?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Imposible. Sinabihan ko 'yong umuwi na pagkatapos ilagay sa loob ng kotse ko ang dala nito."Hindi nga. Tatawagan ba kita kung umuwi? Hindi mo ba kasama? Kung ganun nawawala si Samantha!"Nawawala? Sh*t. "She's not with me Mom. Tsaka bakit ko naman po 'yon isasama paluwas ng Manila? Sinabihan ko 'yon kahapon na ilagay yung...." napatigil ako sa pagsasalita ng may biglang isang kamay ang lumabas mula sa likuran ng aking upuan. Matagal akong napatitig doon.I chuckled. "Wait a moment... Will call you later M
"Look Sam, pagod ako. May meeting pa ako mamaya. I have no time with this drama. Will you just go back home? I already called Mom and...""You told them!?" galit na tanong ko sa kanya. Malakas na piniksi ko ang aking brasong mahigpit na hawak n'ya. Kaagad n'ya naman akong nabitawan.Napahilamos pa s'ya sa kanyang mukha. "What can I do? They are worried sick about you and....""No! I'm not going home and I don't want to hear your damn excuses!" pagalit kong sigaw sa kanya.Napatulala s'ya sa akin.Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon. Kaagad na akong tumalikod. Mabilis akong tumakbo palayo sa kanya. Napipika ako sa mga paliwanag n'ya. Lalo na ng sabihin n'yang tinawagan n'ya ang mga magulang n'ya at sinabing magkasama kami. Hindi n'ya man lang ako pinagtakpan. Talagang gusto n'ya din akong makasal sa antipatiko n'yang kapatid. Pare-pareho talaga sila. Bahala s'ya sa buhay n'ya mamroblema. Hindi n'ya ako mapipilit bumalik doon. Magkamatayan muna kaming dalawa. Natigilan ako sa aking nai
Samantha"Goodness! Samantha ka! Bakit ngayon ka lang sumagot!? Nasaan ka ba? Kumusta ka? Ok ka lang ba? Bakit ba kasi naisipan mo pang maglayas!? Talagang babae ka!"Kaagad kong nailayo sa aking tainga ang cellphone nang marinig ko ang malakas na boses n'ya sa kabilang linya. Napailing ako. Kahit kailan talaga hindi nagbabago."Ang boses mo Ate. Nabibingi ako." nakatawa kong sabi sa kanya."Hindi lang bingi ang aabutin mo sa akin kung kaharap kita ngayon. Naku ka... Nag-aalala sayo ang mga magulang mo. Pati kami pinag-alala mo!"Natahimik ako sa sinabi n'ya. Nag-alala ba talaga sila? Napapikit ako. Bahagya akong napahilot sa aking sentido. Ayaw ko naman talaga sana maglayas. Ang puso ko nagsasabing nag-aalala nga sila ng subra sa akin. Pero ang utak ko ayaw maniwala. Naguguluhan ako. Pakiramdam ko nag-iisa ako. Wala akong kakampi. Bigla sa isang iglap nawalan ako ng tiwala sa kanila. Pakiramdam ko isang maling galaw ko lang check mate na ako.I heaved out a deep sighs.Wala na akong i
Niluwagan ko ang bukas ng pinto. Pumasok ako. Kaagad nila akong pinasadahan mula ulo hanggang paa. Naasiwa ako. Pinagpawisan akong malapot. Bakit gan'on sila makatingin?"H-hi... N-nandiyan po ba si Madam Baby?" nahihiyang tanong ko.Tiningnan n'ya muli ako mula ulo hanggang paa matapos ko magsalita.Bigla kong nakagat ang aking labi para pigilan ang sariling samaan ito ng tingin."Madam Baby! May girlalu ditong naghahanap sayo!" sigaw nito sa hinahanap kong tao matapos maeksamin ang itsura ko."Sino daw?" balik tanong na sigaw ng babae."'Di ko knows! Bagong mukha. Maganda! Fresh na fresh Madam!" nakangiting sigaw muli nito sabay tayo at nilapitan ako."Papasukin mo! Dalhin mo dito!""Halika beauty." sabi nito sabay hatak sa kamay ko.Nagpatianod naman ako. Sumunod sa kanya papasok."Mag-aaply ka bang waitress dito baby girl?" tanong n'ya sa'kin."Opo sana.""Ano ba...yan bhe! 'Wag mo akong pinu-po at opo ha. Parang lola naman aketch." maarteng reklamo pa nito sa akin.Pilit na ngitin
SamanthaKinagabihan wala na akong nagawa pa kundi ang magsuot ng damit na iyon kahit labag sa kalooban ko.Nakakainis.Iyon daw ang pinaka-uniporme namin ngayong gabi. Kulay pula na halos lumuwa na ang dibdib ko. Litaw pa ang likod. Pati ang kalahati ng aking mga hita nakalitaw. Anong klaseng uniform ba 'to? Kita na ang kaluluwa. Naghubad na lang sana. Nahiya pa sila. Kunting maling kilos ko lang makikita na ang underwear ko na suot. Buti na lang may mga bagong damit at underwear na binili si Lyca. Binigyan n'ya ako. Kung hindi baka nangamoy tuyo ako ngayon.Pambihirang buhay 'to oo.Naaasiwa ako sa suot ko pero wala na akong magawa pa."Hoy! Bakit hindi ka pa nag-aayos ng mukha mo!? Hindi ka pwedeng lumabas na ganyan ang itsura mo. Kailangan naka-make up ka!" bulyaw sa akin ni Madam Baby ng akyatin kami nito sa dressing room.I frozed. Kinabahan ako sa lakas at galit na boses n'ya. Hindi ko napansin ang pagdating n'ya. Bigla na lang sumulpot at pabalyang binuksan ang pinto. Pinapabil
"Tara na Sam. Sa'kin ka lang dumikit pagdating natin dun sa baba." pangungumbinsi pa n'ya sa akin. Kanina pa s'ya kinakabahan. Nag-aalala na baka umakyat bigla si Madam Baby at masabon kaming dalawa.Pero natatakot ako. Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko. "E mauna ka na lang kaya. Susunod na lang ako."Aburidong tinitigan n'ya ako. "Naku hindi pwede. Malilintikan ka no'n ni Madam Baby. Hindi mo kakayanin ang bunganga no'n. Mabuti pa ako at sanay na sa pagbubunganga niya. E ikaw ba?"Napapadyak na lang ako sa sinabi n'ya. Kanina pa parang tinatadyakan ang dibdib ko. Simula ng marinig ko ang malakas na tugtog mula sa ibaba para nang sinisilaban ang pang-upo ko. Hindi ako mapakali kanina pa.Gusto kong sisihin ang mga magulang ko sa sinapit kong kapalaran. Kung hindi sana sa walang kwentang kasunduan ng mga ito malayong malagay ako sa alanganing sitwasyon na katulad nito. Pero sinisisi ko rin ang sarili ko sa pagtanggi sa alok na tulong ni Ate Lea. Kasalanan ko ang lahat. Hinayaan kong l