LOGINNANGINGITING lumabas ako ng silid namin at nagtungo sa kusina. Baka Kasi magising nalang bigla ang haring nasa loob ng kwarto naming mag Ina. Pag nagkataon, Ako na naman ang masesermunan ni Inay.
Hay! Ang Isang iyon, nakakita lang ng gwapo, tinubuan agad ng pakpak at bilog sa ulo. Nagsaing na muna ako at nag igib ng tubig para sa pampaligo ni Pio. Mamaya ko na rin ipagpaatuloy Ang pagbabanlaw na na pending kanina dahil Kay poncio pilatong. Pagkatapos Kong maisalang ang bigas sa kalan ay hinintay ko muna Hanggang sa maluto. Binuksan ko rin ang maliit na estante na laging pinaglalaguan ng ulam namin subalit wala palang itinabo si Inay. Siguro bibili nalang kami mamaya ng pang ulam. Nakakaumay na Kasi na puro nalang isda ang ulam namin. Naawa na rin ako sa anak ko dahil Minsan kakaunti nalang rin kinakain nito. Natigig ako sa giHumahangos na pumasok naman si Inay. May bitbit itong mangkok na may lamang lugaw. Tumayo ako peromuli ring napaupo ng pigilan ako bigla ni Pio. "H-huwag mama... Huwag m-mo akong i-iiwan..." pigil pa nito sa kin. Napatingin naman Ako kay Inay na tumango naman sa kin. Para bang sinasabi niya na makjnig ako kay Pio. Puno ng pagmamahal at pag aalalang tiningnan ko si Pio sabay haplos na maliit nitong palad na mahigpit na nakahawak sa kamay ko. "Sige. Dito lang si Mama..." Ngumiti naman ito at muling ipinikit ang mga mata. Binalingan ko naman si Inay na ngayon ay tahimik na nakatanaw sa amin ng anak ko. " Nay, pwede po bang Ikaw nalang ang mag abang ng taxi sa labas? Ayaw Kasi ni Pio na Iwan ko siya. Nang tumango si Inay at lumabas ng kwarto upang mag abang ng taxi ay napabuntong hininga nalang ako Totoo talaga na hindi mawawala ang bad news sa buhay. Nagkaroon nga Ako ng trabaho,nafkasakit naman ang anak ko. Paano kapag nagsimula na n
"GUSTO KO PO SANA KASO...." Siguro kung titingnan ay baka Sabihin na nag iinarte pa ako gatong trabaho na mismo ang inaalok sa kin. If I know, Malaki ang susweduhin ko kapag tinanggap ko ang opportunity na ito. Pero makakaya ko ba? Wala Kasi akong kaalam alam tungkol sa mga gawaing pang opisina. Siguro sa pagtitimpla ng kape ng ay kaya ko pa. Pero paano sa ibang gawain? Baka sunod sunod na sermon lamang ang mapalapit ko kapag nakataon. Magsasalita na sana ako pero naunahan ako ni Mrs. Montallejo, at para bang naging daan iyon upang magbago ang is ko. "I know what you're thinking, Lia. Noong kasing edad mo palang ako,palagi rin akong Naguguluhang sa mga desisyong gagawin ko" Saad pa nito. "And to tell you honestly,wala rin akong kaalam alam tungkol sa mga gawaing may kinalaman sa pagnenegosyo. It's hard for me to learn about things I really don't like. My dad always ended up
"Hmm, okay naman po. Maliban sa nasisigiro ko ang kaligtasan ng anak ko, madali na lang po para sa kin ang makahanap ng trabaho...." mahinahong sagot ko saka bumuntong hininga ng malalim. Siguro kailangan ko ring humingi ng tawad sa kanya dahil sa mga masabi ko noon sa kanyang anak. "And I would like to apologize ma'am. Pasensiya na po sa mga nasabi ko noong nakaraan. Hindi ko naman o kasi alam na hindi na pala sa amin ang lupang iyon... Hindi rin po kasi ako naniniwala kasi nasa amkn a Rin ang titulo ng lupa kahit matagal na pala itong nakabenta sa Inyo... Sorry po ulit" hinging paumanhin ko sabay yuko ng ulo. Narinig ko naman itong tumawa ng marahan. You know Lia.... You don't have to apologize to me. I understand you and your complaints that time. But I think, kay Zion mo dapat Sabihin Ang lahat ng iyan... He's the one who gave the house to your family. And besides, we still owe you for saying my son's life..." sabi nito. Hindi
HALOS lahat ng mga nakatira dito sa Villa Verdict ay mayayaman ay may kaya. Iyon ang Isa sa mga napansin ko dito sa loob ng Isang linggong pagtira namjn dito sa subdivision. Naglakad ako papalapit sa mga naglalarong kabataan upang muling tawagin ang anak ko. "PPio, anak... Uwi ka na muna Naka ready na Ang water mo sa pagligo ..." tawag ko kay Pio. Tumigil naman ito sa paglalaro at nakangiting bumaling sa kin. Tumakbo ito papalapit sa kin sabay yakap sa mga hita ko. Natawa naman ako at sinulyapan ang ibang mga Bata na naroon. Natawa naman ako ng sabay sabay nila akong binati. "Hello, Tita Lia ! You're so pretty po today...." nakangiting bati naman sa akin ni Sofie. Napangiti naman ako Lalo na nang sumilay ang Isang malalim na dimple sa kaliwang pisngi nito. " Hello, Sofie... Ikaw rin, you're so pretty din today...." Nakita ko nama
Maganda itong mga bahay na narito sa Subdivision na pag mamay ari ng mga Montallejo at pakiramdam ko ay masarap ring tumira dito. No doubt kung bakit hindi na nagdalawang isip si Inay na tanggapin ang alok na ito kapalit ng pag alis namin sa Sitio Yakal. Kumpara sa bahay namin sa Sitio ay nasisiguro kong mas ligtas sa lugar na ito ang pamilya ko at iyon nalang yata ang kailangan kong gawin. Ang tanggapin ang lahat ng mga pagbabagong nangyayari sa buhay namin, whether I like it or not. Isang lingo na Ang lumipas simula ng lumipat kami dito sa Villa Verdict. Medyo marami rami na rin ang kakilala namin dito ni Inay. Nagkaroon na rin ako ng ilang mga kaibigan gaya na lamang ni Leighton. Isa siyang interior designer at minsan lang itong nag I stay s bahay nito dito sa Villa Verdict dahil palagi itong nasa Batangas . Doon kasi ito naka assign. Nitong Isang lingo lang daw siya nakapag stay ng matagal tagal sa bahay niya. Lum
PASADO alas dose na nang makarating kami ng Laguna Paghinto pa lamang ng bus sa mismong terminal station ay maraming nagbebenta ng kung ano ano ang bumungad sa mga pasahero. Inabala ko naman ang Sarili ko kay Pio na tahimik na nakasandal sa kawatan ko. Hinaplos ko ang noo nito saka muling pinunasan ng towel na dala ko. Kanina kasi no'ng nasa kalagitnaan pa kami ng byahe ay bigla na lamang iyong sumuka at sinabing nahihilo raw siya. Naiintindihan ko naman kasi Hindi naman masyadong sanay ang anak ko sa pagbyahe ng malayo. "Okay na ba Ang pakiramdam mo? Nasusuka ka pa?" mahina hong tanong ko rito. Umiling naman ito habang nakatingala sa akin. Agad ko namang nilingon si Inay na mahimbing pa ring natutulog sa tabi ko. Niyugyug ko ito upang gisingin. " Nay, nandito na tayo. Gising na..." Agad naman itong nahmulat ng maga mata at tumingin sa kin. Umayos ito ng upo ng makita ang iabang p







